Arja schreef: ↑Gisteren, 22:27
huisman schreef: ↑Gisteren, 10:13
Forummer schreef: ↑Gisteren, 09:51
De Rijssenaar schreef: ↑18 okt 2025, 23:31
Die preek van van Dieren klonk heel bekend idd, alleen jongere stem.. Ik ken hem wel meer als oude predikant..
Ik snap niet wat er verkeerd is aan de lezing van van den Brink. Ik vind het juist heel duidelijk. Je merkt dat hij echt heel goed over nagedacht heeft en echte antwoorden geeft... Hoe vaak krjjg je bij ons geen antwoorden waarmee je niks kan? Als je wat vraagt heb ik daarna altijd nog meer vragen dan ik daarvoor had... Dat heb ik bij deze filmpjes niet. Daar is het gewoon heel duidelijk en met heel goeie antwoorden.. Hier kun je echt mee verder...
Herkenbaar, dat stukje over steeds meer vragen hebben. Laat ik voorop stellen dat de GG-ouderling waar ik mijn vragen aan mocht stellen, een erg lieve man was en erg bereidwillig was. En ik geloof ook dat hij een oprecht kind van God is. Hij deelde ook over zijn eigen leven.
Maar vragen over het wonen van Gods Geest in mijn hart, het noemen van God als Vader en over bijvoorbeeld geloofszekerheid kon hij niet beantwoorden. Ik ben ervan overtuigd dat dit komt omdat hij gevangen zit in een bepaalde subcultuur.
Als ik daarover spreek met andere ex-gergemmers (ja die kom ik veel tegen) dan wordt dat herkend. Alsof de 1 Russisch spreekt, en de ander Chinees.
Ik ben ervan overtuigd dat je dit niet opgelost gaat krijgen. Zolang subcultuur heerst over het werk van Gods Geest, blijven veel wezenlijke vragen onbeantwoord.
Ook in mijn leven werden veel van die vragen die op zondag ontstonden, doordeweeks beantwoord door het luisteren naar preken van andere predikanten en lezingen van o.a. geloofstoerusting.
Als je mij 10 jaar geleden had gezegd dat ik preken zou luisteren onderweg in de auto, zou ik je uitgelachen hebben. Dat is iets voor vrome mensen zou ik gezegd hebben. Toch werd het werkelijkheid, omdat ik geestelijk honger had.
Over die lezingen van ds. van de Brink: die zijn inderdaad erg duidelijk.
Laat je niet leiden door wat subculturen zeggen, maar door wat God zegt!
Is de kring van ex-gergemmers ook geen subcultuur?
Ik weet het niet. Ik ervaar dat niet zo. Een cultuur houdt toch in dat mensen min of meer hetzelfde denken of dezelfde gewoonten delen. Dat is bij ex-GG’ers juist helemaal niet zo. De één is niet meer kerks, gelooft niet meer, de ander is overgestapt naar een soortgelijke kerk, weer een ander is bij de baptisten terechtgekomen, en weer iemand anders is messiaans geworden, etc, etc. Dan kun je toch moeilijk van één subcultuur spreken?
ex-GG'ers hebben vaak wel iets gemeen. Voor zover het geen mensen betreft die naar een verwant kerkverband gaan, zoals GGiN of OGG.
Ik spreek nu zover het eigen ervaring betreft, misschien hebben anderen andere ervaringen.
a. Ze ontwikkelen een zekere haat tegen het kerkverband waarin ze geboren werden en opgroeiden
b. Ze zijn niet meer bereid om een preek van een dominee uit het kerkverband waarin ze opgevoed werden te beluisteren.
c. Als men hen hierover aanspreekt komt er geen antwoord. Geen afkeuring en geen goedkeuring, helemaal niets, alleen een stilzwijgen, of misschien een soort doodzwijgen? Wie kan zulk een stilte doorgronden?
d. Normaal met elkaar praten wordt moeilijk. Immers in elk gesprek, over het nieuws, over de dingen van de dag, daarin komt uit hoe je in deze dingen staat. Dat botst. Dan wordt niet gezegd waar dit vandaan komt, maar je voelt het heel duidelijk. Er is een muur opgetrokken waar niet overheen te zien is.
Deze dingen heb ik opgemerkt, bij meerderen (al zijn het er niet zo heel veel) die de GG verlieten en of zich nergens weer bij aansloten of bij een 'lichtere' kerk. Het enige wat ik wel eens hoorde was dit:
a. Ik kan niet geloven dat God zoveel mensen over de hele wereld verloren laat gaan
b. Die regeltjes, daar kan ik niet mee leven.
Meer hoor ik eigenlijk nooit, tenminste geen woorden, maar wel daden: Men wordt kribbig als men toch in contact komt. De vriendelijkheid wordt vaak norsheid. Vrolijkheid en blijdschap verdwijnt. Een ongedwongen samenzijn wordt moeilijk. Kortom wat ik ervaren heb: Het worden (als het de kerk betreft) mensen met wie je niet meer kunt praten, dan alleen over oppervlakkige dingen. Niet over politiek (want dan kan de SGP genoemd worden) en niet over de actualiteit, alleen oppervlakkig, maar als je gaat benoemen dat we in een ongekend ernstige wereld leven (oorlog, Israël, klimaat, enz.). Bij deze dingen kan openbaar komen hoe je hierin staat. En mijn ervaring is dat deze dingen allen gaan botsen.
Ik hoop dat er ook mensen zijn, die trouw zijn gebleven aan het kerkverband, en die niet dergelijke mensen hebben ontmoet. Ik heb er dus meerdere ontmoet met bovenstaande kenmerken. Hier kan dan een normaal samenleven een zeer moeilijke zaak gaan worden. En, helaas, we moeten dit uit ervaring noemen. Een gewoon gesprek lukt niet meer, omdat men merkt dat je ergens anders in het leven staat dan zij. Ook al benoem je dat helemaal niet, die muur die is opgetrokken wordt altijd gevoeld. En nog iets: Bij hen merk ik ook dat alle spontaniteit verdwijnt, en er komt zuurheid en bitterheid voor in de plaats. Grapjes maken kan wel, maar bittere en zure. Vrolijkheid, een spontane lach, zijn weg.
En nu: Wat is het een moeilijke zaak om zo samen te leven. En toch, men heeft er wel voor gekozen.