Job schreef: ↑30 nov 2024, 16:54
Hoi Lilian, de warme-bad-quote kwam geloof ik van mij. Vandaar voel ik me geroepen om te reageren. Van mij hadden de verwijten aan Halsema ook niet gehoeven. Het geheel verliep vredig en rustig; geen verwijten hadden dat helemaal "af" gemaakt.
Theologisch zal er best wat af te dingen zijn op één en ander. Het was dan ook geen kerkelijke bijeenkomst, maar een zeer brede mix van organisaties. Ik zag minstens twee mannen van reformatorische komaf die de brug legden naar de Joden op een laagdrempelige wijze. Volgens mij schrijft de Schrift er juist duidelijk over dat wij schatplichtig zijn aan de Joden, aangezien uit hen de Heere Jezus is voortgekomen. Zo mag je de uitspraak van ds. Kaptein zien, denk ik. Intussen schaamden zij zich niet het Evangelie te brengen! Het joelen en klappen heeft niet onze voorkeur, maar er stond een brede coalitie aan mensen: Joden, Iraniërs, evangelischen, seculieren. Enzovoort. Niet ideaal wat onze uitgangspunten betreft, maar te verwachten.
Ok dat had ik niet helemaal helder meer dat het jouw uitspraak was. Sorry. Het was ook niet persoonlijk. Wel algemeen. Reacties in omgeving in real life en forum.
Ik merk meer dan vroeger de behoefte van christenen om met verbale kracht.... als we maar met veel zijn bij een manifestatie, en krachtig laten zien ons bidden en zingen en saamhorigheid....en dat als een warm bad te zien/ervaren. En mensen die er niet aan mee doen "zien" als slappe christenen die stil in een hoekje zitten en niets "doen" . Terwijl ik echt geloof in het machtigste wapen van gebed. De stille kracht!
Ik kwam onderstaand citaat tegen van ds van Campen op Refoweb. In mijn zoektocht naar antwoorden en eigen gedachten beproeven als ben ik nu zo abuis dat er vroeger minder snel naar manifestaties en demonstraties werd gegrepen?
Deze ds reageert op de vraag of demonstreren voor kerken mag en of de kerk niet slaapt. Een antwoord van 10 jaar geleden!
En toch zijn veel kinderen van God daar wat huiverig voor. De reden is dat achter mensen, machten zitten en dat zijn óf goede óf kwade machten. Onzichtbare geestelijke machten. De eigenlijke strijd wordt dan ook gevoerd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de geestelijke boosheden in de lucht, zo zegt Efeze 6:12. Het is ten diepste een strijd tussen het Koninkrijk van God en het koninkrijk van satan, dat zich hier op aarde afspeelt. Het koninkrijk van God is te herkennen aan de woorden: leven, licht en liefde. En het rijk van satan wordt gekenmerkt door de woorden: dood, duivel en duisternis.
Paulus roept ons op om met een wapenrusting van God te strijden. En die wapens zijn geen letterlijke wapens, maar geestelijke wapens, zie Efeze 6. Riem van de waarheid, borstharnas van de gerechtigheid, schoenen van de bereidheid het evangelie van vrede te delen, schild van het geloof, helm van het heil, zwaard van het Woord van God en het allerbelangrijkste wapen is het gebed. Christenen verwachten het niet van kracht, noch van geweld (verbaal of fysiek), maar van de Geest van God. Daardoor zal het gebeuren. Van Jezus zelf staat geschreven in Mattheus 12:19: Hij zal niet twisten of schreeuwen en niemand zal Zijn stem op de straat horen. Maar het geknakte riet zal Hij niet verbreken en de walmende vlaspit zal Hij niet uitblussen.
Nee de levende kerk slaapt niet, ligt niet in de slaapkamer met de ogen dicht, maar is te vinden in de binnenkamer achter een gesloten deur op de knieën biddend om gerechtigheid en vrede (sjaloom en salaam) voor Israël en de volken. Die zal komen als de Messias komt, wiens gelaat trekken van Jezus van Nazareth zal vertonen! Deze Vredevorst zal alle dingen recht gaan zetten. Daar bidt de kerk vooral om: Uw koninkrijk kom toch, o Heer.
Is demonstratie dan een kenmerk van de levende kerk?
En niet demonstreren van een slapende kerk? Gewoon wat vragen die opkwamen. En waar ik een weg in probeer te vinden.
Juist als dit soort reacties te verwachten zijn, dan ben ik erg voorzichtig om eraan mee te doen. Ik doel op dat juichen en joelen....
Waarom? Er wordt gezegd u bent het zout der aarde. U bent het licht etc.
Kort gezegd: Bij Loyd Jones las ik onlangs bij dit gedeelte, in eigen woorden:
Een ware christen is de burger van het Koninkrijk waar de Geest in woont. Een persoon met al die karaktereigenschappen die in de zaligsprekingen benoemd worden. Deze persoon heeft een effect op zijn omgeving. Dat is dus dat gedeelte met zout en licht. En als dat er niet is. Zoutloos of onder de maat etc... moet het weggelopen worden. (Oordeel) . Dat gaat dus niet over christenen die dingen doen. Maar het zijn omdat Hij het is. Waarom zout eerst? Zout dat houd bederf tegen. Door ons gedrag dat we als christenen laten zien. ( die zachtmoedigheid, die vredestichters, die barmhartigen, die treurenden die hongerende en dorstenden)(reflectoren van wat Christus heeft geschonken, verworven als ik het zo mag zeggen) laten zij zien dat we geheel anders zijn. Wordt de duisternis blootgelegd. Gewoon door het zijn.....
Ik meen, net als deze engelse doctor dat we niet dingen moeten doen zoals de wereld of duister gedrag uit moeten lokken door wat we zeggen en doen ( kijk wat er langs de kant van de weg stond, van tegendemonstranten, de hoeveelheid politie omdat geweld verwacht werd) Het verschil komt bloot komt te liggen, een positieve uitwerking op de omgeving ( bederf dat tegengegaan wordt) door gewoon te zijn wie we zijn. ( in Christus) . Als ik dan zie dat het joelen en juichen stimuleert... ptecies zoals de wereld binnen en buiten de kerk hun kracht willen laten blijken, vraag ik me af. Zijn we wel werkelijk zout en licht zo?
Dus als ik weet dat mijn opkomen voor een op zich goede zaak duistere machten doet aanmoedigen, versterken... moet ik dan juist niet voorzichtig zijn?
Gewoon wat persoonlijke overdenkingen. Waar ik niet over uit ben, nog.
Wbt theologisch.... . Zoals het in het RD artikel stond, kwam het anders binnen. Maar als Jezus hier Zelf geen nadeuk op legt, moeten wij dat dan wel doen? Dat weet ik niet. Maar ik vrees dat de liefde voor het Joodse volk het joodzijn van de Heere Jezus gaan benadrukken. Terwijl Hij het Zelf niet doet. En er geen onderscheid tussen Jood en Griek is.
Lastig uit te werken nu. Zo op een forum. Maar wel vragen waar je over nadenkt. En wat moeilijk is om over te spreken. Omdat snel alles gezien wordt als anti joods, of geen liefde voor Israël.
) . 
. I.e.g. ik ervaar dat niet als een warm bad!
. En de peren die zijn voor een ander gerecht/discussie 
