Wedergeboorte of schijngeboorte [2]

[Afgewezen]

Ik denk dat dit niet de manier is waarop over deze dingen gepraat moet worden.
Maar een vraag aan Tiberius, WimA en allen die het met hen eens zijn: het roepen om redding is toch niet de redding zelf?
Dáár zijn we het toch over eens?

[WimA]

....Als je kennis van Christus een substuk noemt ben ik uitgepraat.....

De verdraaiing van woorden ligt uiteraard voor eigen rekening. Evenals Luther doe je het tegen beter weten in.

Verdraaiing van woorden is idd niet fraai maar dit zei jij toch?

als er eigenlijk maar 1 substuk (kennis aan de Verlosser) als het enige noodzakelijke wordt beschouwd?

Misschien heb je je alleen wat ongelukkig uitgedrukt, kun je dan duidelijke zeggen wat jij bedoelde ?

Nee, ik laat het erbij. De binnenkamer lijkt me een betere plek om de waarheid te vinden.

[klever]

Ik denk dat dit niet de manier is waarop over deze dingen gepraat moet worden.
Maar een vraag aan Tiberius, WimA en allen die het met hen eens zijn: het roepen om redding is toch niet de redding zelf?
Dáár zijn we het toch over eens?

Daar ben ik het mee eens, maar iemand die om redding roept is er achtergekomen dat hij in nood verkeert, dus levend gemaakt en bewust van het gevaar waar hij in verkeert.

[Afgewezen]

Ik denk dat dit niet de manier is waarop over deze dingen gepraat moet worden.
Maar een vraag aan Tiberius, WimA en allen die het met hen eens zijn: het roepen om redding is toch niet de redding zelf?
Dáár zijn we het toch over eens?

Daar ben ik het mee eens, maar iemand die om redding roept is er achtergekomen dat hij in nood verkeert, dus levend gemaakt en bewust van het gevaar waar hij in verkeert.

Maar dan ben je levendgemaakt en tóch in gevaar. Daar zit toch iets tegenstrijdigs in? Je bewust zijn van het gevaar is geen redding ván het gevaar. En daar is Christus voor gekomen: Hij is een Zaligmaker, Redder van zondaren. En zolang we niet gered zijn, dan is het toch gewoon niet goed? Ook al is God met de zondaar bezig?

[Simon]

Ik denk dat dit niet de manier is waarop over deze dingen gepraat moet worden.
Maar een vraag aan Tiberius, WimA en allen die het met hen eens zijn: het roepen om redding is toch niet de redding zelf?
Dáár zijn we het toch over eens?

Daar ben ik het mee eens, maar iemand die om redding roept is er achtergekomen dat hij in nood verkeert, dus levend gemaakt en bewust van het gevaar waar hij in verkeert.

Maar dan ben je levendgemaakt en tóch in gevaar. Daar zit toch iets tegenstrijdigs in? Je bewust zijn van het gevaar is geen redding ván het gevaar. En daar is Christus voor gekomen: Hij is een Zaligmaker, Redder van zondaren. En zolang we niet gered zijn, dan is het toch gewoon niet goed? Ook al is God met de zondaar bezig?

Hoe komt het toch dat ik de woorden ''aannemen'' en ''gehoorzamen'' nooit vind in deze discussie ?

[klever]

Ik denk dat dit niet de manier is waarop over deze dingen gepraat moet worden.
Maar een vraag aan Tiberius, WimA en allen die het met hen eens zijn: het roepen om redding is toch niet de redding zelf?
Dáár zijn we het toch over eens?

Daar ben ik het mee eens, maar iemand die om redding roept is er achtergekomen dat hij in nood verkeert, dus levend gemaakt en bewust van het gevaar waar hij in verkeert.

Maar dan ben je levendgemaakt en tóch in gevaar. Daar zit toch iets tegenstrijdigs in? Je bewust zijn van het gevaar is geen redding ván het gevaar. En daar is Christus voor gekomen: Hij is een Zaligmaker, Redder van zondaren. En zolang we niet gered zijn, dan is het toch gewoon niet goed? Ook al is God met de zondaar bezig?

Dat is niet tegenstrijdig, een bij aanvang levend gemaakt mens wordt zich pas bewust van het gevaar en is zeer zeker niet gered, want dan zou hij niet om redding behoeven te roepen, dus zo lang hij niet gered is is het inderdaad niet goed.

[klever]

Ik denk dat dit niet de manier is waarop over deze dingen gepraat moet worden.
Maar een vraag aan Tiberius, WimA en allen die het met hen eens zijn: het roepen om redding is toch niet de redding zelf?
Dáár zijn we het toch over eens?

Daar ben ik het mee eens, maar iemand die om redding roept is er achtergekomen dat hij in nood verkeert, dus levend gemaakt en bewust van het gevaar waar hij in verkeert.

Maar dan ben je levendgemaakt en tóch in gevaar. Daar zit toch iets tegenstrijdigs in? Je bewust zijn van het gevaar is geen redding ván het gevaar. En daar is Christus voor gekomen: Hij is een Zaligmaker, Redder van zondaren. En zolang we niet gered zijn, dan is het toch gewoon niet goed? Ook al is God met de zondaar bezig?

Hoe komt het toch dat ik de woorden ''aannemen'' en ''gehoorzamen'' nooit vind in deze discussie ?

omdat het niet aan de orde is, want iets aannemen kan je pas als je iets gegeven wordt.

[Gerson]

Noem mij één Bjbeltekst waar onderscheid gemaakt wordt tussen de wedergeboorte in bredere zin en die in engere zin. Eén keer maar. En vertel er dan gelijk bij welke wedergeboorte Jezus bedoelde bij Nicodemus. En aangezien dit te weten van levensbelang is, vertel er dan ook bij waaruit Nicodemus weten kon welke wedergeboorte er is bedoeld. En dan mag je van mij met alle plezier:

Eigenlijk alle keren in Johannes 1 en Johannes 3 gaat het over de wedergeboorte in engere zin.
Uit ver 3 van hoofdstuk 3 weten we dat het om de wedergeboorte in engere zin gaat, dus het moment van levendmaking.

Is duidelijk. Dan betekent het dus ook voor jou dat het niet nodig is om Christus persoonlijk te kennen. Helder! Weten we waar je staat.

Nee beroopingswerk, Tiberius zegt helemaal niet dat het niet nodig is om Christus persoonlijk te leren kennen, geen verkeerde conclusie's trekken.

Zeggen dat je bij ds Moerkerken ook wel wedergeboren kan zijn buiten de kennis van Christus,
is volgens hemzelf "EEN NAAR LASTER RIEKENDE VERTEKENING VAN ANDERMANS STANDPUNT"

[Afgewezen]

Dat is niet tegenstrijdig, een bij aanvang levend gemaakt mens wordt zich pas bewust van het gevaar en is zeer zeker niet gered, want dan zou hij niet om redding behoeven te roepen, dus zo lang hij niet gered is is het inderdaad niet goed.

Niet goed, en toch wedergeboren...
Ik wil niet vervelend zijn, maar het blijft wringen in deze discussie.
En Simon heeft een punt. Want het gaat om het aannemen, het geloven, het gehoorzamen.

[hervormde]

Ik denk dat dit niet de manier is waarop over deze dingen gepraat moet worden.
Maar een vraag aan Tiberius, WimA en allen die het met hen eens zijn: het roepen om redding is toch niet de redding zelf?
Dáár zijn we het toch over eens?

Afgewezen: ik ben het meer niet dan wel met Tiberius eens. Tenminste als het gaat om dit onderwerp. Toch wil ik hierop wel reageren.

Als je de vraag van Luther 'hoe krijg ik een genadig God' bedoelt, dan kan ik je onderschrijven. Hij had moeten belijden: God is genadig. En daarom roept een zondaar om genade en ontvangt genade. In het roepen om genade klemt een zondaar zich vast (vastklemmen = zich overgeven / vertrouwen) aan de beloften Gods in Christus Jezus. En dan kunnen we zeggen: wie roept om redding, die ontvangt redding. Volgens mij is dat wat de Schrift ons leert: O God wees mij de zondaar genadig; Gij Zone Davids, ontferm U mijner.

[Fjodor]

Ik denk dat dit niet de manier is waarop over deze dingen gepraat moet worden.
Maar een vraag aan Tiberius, WimA en allen die het met hen eens zijn: het roepen om redding is toch niet de redding zelf?
Dáár zijn we het toch over eens?

Daar ben ik het mee eens, maar iemand die om redding roept is er achtergekomen dat hij in nood verkeert, dus levend gemaakt en bewust van het gevaar waar hij in verkeert.

Maar dan ben je levendgemaakt en tóch in gevaar. Daar zit toch iets tegenstrijdigs in? Je bewust zijn van het gevaar is geen redding ván het gevaar. En daar is Christus voor gekomen: Hij is een Zaligmaker, Redder van zondaren. En zolang we niet gered zijn, dan is het toch gewoon niet goed? Ook al is God met de zondaar bezig?

Hoe komt het toch dat ik de woorden ''aannemen'' en ''gehoorzamen'' nooit vind in deze discussie ?

http://www.refoforum.nl/forum/search.ph ... mit=Zoeken

http://www.refoforum.nl/forum/search.ph ... mit=Zoeken

[Afgewezen]

Ik denk dat dit niet de manier is waarop over deze dingen gepraat moet worden.
Maar een vraag aan Tiberius, WimA en allen die het met hen eens zijn: het roepen om redding is toch niet de redding zelf?
Dáár zijn we het toch over eens?

Afgewezen: ik ben het meer niet dan wel met Tiberius eens. Tenminste als het gaat om dit onderwerp. Toch wil ik hierop wel reageren.

Als je de vraag van Luther 'hoe krijg ik een genadig God' bedoelt, dan kan ik je onderschrijven. Hij had moeten belijden: God is genadig. En daarom roept een zondaar om genade en ontvangt genade. In het roepen om genade klemt een zondaar zich vast (vastklemmen = zich overgeven / vertrouwen) aan de beloften Gods in Christus Jezus. En dan kunnen we zeggen: wie roept om redding, die ontvangt redding. Volgens mij is dat wat de Schrift ons leert: O God wees mij de zondaar genadig; Gij Zone Davids, ontferm U mijner.

Ja, zó wel. Maar zolang de zondaar nog niet in het geloof tot Christus komt, ontvangt hij ook niet de redding. Dan kan er wel een roepen tot God zijn om genade, maar dan is er nog geen kennis van, geen geloof in Christus. En dán is roepen om redding niet hetzelfde als gered worden.

[klever]

Dat is niet tegenstrijdig, een bij aanvang levend gemaakt mens wordt zich pas bewust van het gevaar en is zeer zeker niet gered, want dan zou hij niet om redding behoeven te roepen, dus zo lang hij niet gered is is het inderdaad niet goed.

Niet goed, en toch wedergeboren...
Ik wil niet vervelend zijn, maar het blijft wringen in deze discussie.
En Simon heeft een punt. Want het gaat om het aannemen, het geloven, het gehoorzamen.

inderdaad blijft het wringen, dat komt omdat we niet willen weten van dat duidelijke voorbeeld van de geboorte van een mens dus de z.g. embryotheologie. Wedergeboren maar niet rusten tot men mag weten in Christus te zijn.
Diegene die zegt wedergeboren te zijn en kan rusten met wat ellendigheid en bemoedigingen vertroostinkjes enz. die is niet wedergeboren.

[Gerson]

Dat is niet tegenstrijdig, een bij aanvang levend gemaakt mens wordt zich pas bewust van het gevaar en is zeer zeker niet gered, want dan zou hij niet om redding behoeven te roepen, dus zo lang hij niet gered is is het inderdaad niet goed.

Niet goed, en toch wedergeboren...
Ik wil niet vervelend zijn, maar het blijft wringen in deze discussie.
En Simon heeft een punt. Want het gaat om het aannemen, het geloven, het gehoorzamen.

Ik volg deze discussie al vanaf de eerste bladzij.
en heb uiteraard het boek van Ds Kort ook gelezen, vind eigenlijk dat hij een karikatuur maakt van wat hij ziet als de embryo theologie.
Vervolgens gaat hij op een drammerige wijze die door hem geschetste karikatuur bestrijden,
waar dan vervolgens die mensen die onder zo'n zogenaamde embryoleer zitten zondag aan zondag zich totaal niet in herkennen.
Logisch toch dat de voor en tegenstanders van het boek hier niet tot elkaar kunnen komen....

[huisman]

Dat is niet tegenstrijdig, een bij aanvang levend gemaakt mens wordt zich pas bewust van het gevaar en is zeer zeker niet gered, want dan zou hij niet om redding behoeven te roepen, dus zo lang hij niet gered is is het inderdaad niet goed.

Niet goed, en toch wedergeboren...
Ik wil niet vervelend zijn, maar het blijft wringen in deze discussie.
En Simon heeft een punt. Want het gaat om het aannemen, het geloven, het gehoorzamen.

Ik volg deze discussie al vanaf de eerste bladzij.
en heb uiteraard het boek van Ds Kort ook gelezen, vind eigenlijk dat hij een karikatuur maakt van wat hij ziet als de embryo theologie.
Vervolgens gaat hij op een drammerige wijze die door hem geschetste karikatuur bestrijden,
waar dan vervolgens die mensen die onder zo'n zogenaamde embryoleer zitten zondag aan zondag zich totaal niet in herkennen.
Logisch toch dat de voor en tegenstanders van het boek hier niet tot elkaar kunnen komen....

Jij tekent een karikatuur van het boek van ds Kort. Het probleem is dat iedereen vindt dat zijn standpunt niet recht wordt gedaan. Toch is de SB met embryovoorbeelden volgeschreven, toch schrijft b.v. ds Moerkerken keer op keer dat wedergeboorte en het omhelzen van Christus in het geloof in vaak lange tijd van elkaar is gescheiden. Dat is waar ds Kort tegen strijd. Dat onbewuste geloof (habitus) die onbewuste wedergeboorte. Ontkennen dat dit geleerd wordt door sommige predikanten is wel erg ver bezijden de waarheid.
Echt de levendmaking en wedergeboorte gebeurt niet onbewust daar is die levendmakende kracht van Gods Geest veel te krachtig voor. Zie D.L. 3/4 art 12 : Zij worden krachtig wedergeboren en gaan daadwerkelijk geloven.

3/4-12. En dit is die wedergeboorte, die vernieuwing, nieuwe schepping, opwekking van de doden en levendmaking, waarvan zo heerlijk in de Schrift gesproken wordt, dewelke God zonder ons in ons werkt. En deze wordt in ons niet teweeggebracht door middel van de uiterlijke prediking alleen, noch door aanrading, of zulke manier van werking, dat, wanneer nu God Zijn werk volbracht heeft, het alsdan nog in de macht des mensen zou staan wedergeboren te worden of niet wedergeboren te worden, bekeerd te worden of niet bekeerd te worden. Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift (die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven. En alsdan wordt de wil, zijnde nu vernieuwd, niet alleen van God gedreven en bewogen, maar, van God bewogen zijnde, werkt hij ook zelf. Waarom ook terecht gezegd wordt dat de mens, door de genade die hij ontvangen heeft, gelooft en zich bekeert.