-DIA- schreef: Ik acht dergelijke boeken zeker een gevaar als we niet zo standvastig staan in het toetsen aan het Woord en onze gereformeerde belijdenis. Dan zou ik zeggen: laat dergelijke boeken voor wat het is, en pak een oudvader of een goede schrijver.

Mara schreef:

-DIA- schreef: Ik acht dergelijke boeken zeker een gevaar als we niet zo standvastig staan in het toetsen aan het Woord en onze gereformeerde belijdenis. Dan zou ik zeggen: laat dergelijke boeken voor wat het is, en pak een oudvader of een goede schrijver.

Ik begrijp je zorg daaromtrent DIA. Dit boek heb ik te leen van een vriend, die niet opgegroeid is in onze gezindte.
Kerkelijk was hij ook niet, van huis uit.
Hij vroeg me of ik dit boek wilde lezen en dan een recensie te geven.
Dat wil ik doen, maar ik wil er wel de tijd voor nemen en die ontbreekt me momenteel..
Een oudvader lees ik ook wel.
En heb laatst een boek van ds. Neele uitgelezen.

Mara schreef:

-DIA- schreef: Ik acht dergelijke boeken zeker een gevaar als we niet zo standvastig staan in het toetsen aan het Woord en onze gereformeerde belijdenis. Dan zou ik zeggen: laat dergelijke boeken voor wat het is, en pak een oudvader of een goede schrijver.

Ik begrijp je zorg daaromtrent DIA. Dit boek heb ik te leen van een vriend, die niet opgegroeid is in onze gezindte.
Kerkelijk was hij ook niet, van huis uit.
Hij vroeg me of ik dit boek wilde lezen en dan een recensie te geven.
Dat wil ik doen, maar ik wil er wel de tijd voor nemen en die ontbreekt me momenteel..
Een oudvader lees ik ook wel.
En heb laatst een boek van ds Neele uitgelezen.

Arja schreef:
Is het net zo iets als Henri Nouwen of Dietrich Bonhoeffer?

Panny schreef:Louis Couperus: De boeken der kleine zielen.

Leest lekker weg voor een boek van iets meer dan 100 jaar oud

Zij zetten zich en Henri deed zich geweld, sprak gewoon, over Driebergen.
Zo vol was het verleden tussen hen, dat het scheen of zij nooit elkaar over die hindernis zouden naderen.
Zo vele woorden waren er niet gezegd, die gezegd hadden moeten zijn, om te kunnen zwijgen in harmonie, dat het zwijgen een marteling was, en zo vele jaren waren er gestapeld tussen die ouders en die kinderen, dat het ondoenlijk scheen elkaar nu te bereiken met woorden.
De woorden vielen vreemd, in het sombere vertrek, dat uitzag op de maartse tuin en de weg, wegwazend in vage misten. Zij vielen, als dingen, de woorden vreemd, als harde, ronde dingen, als dingen van materie, en als knikkers botsten zij op elkaar. hotsend...
Het was het pijnlijke praten over onverschillige dingen, dat bijna onmogelijk was. Want telkens rolden de woorden tegen wat pijnlijk aanvoelde uit het verleden en er waren geen onverschillige dingen.
Toen Henri zei, dat Driebergen zo veranderd was duidde hij op zijn afwezigheid van jaren. Toen Constance even over Brussel iets zei, duidde zij op hun jarenlang verblijf daar, in welke jaren haar schoonouders haar niet hadden willen zien, als een schande.
Toen zij spraken over Addy's kleine-kindjes-jaren, was het, of zij beiden, vader, moeder, de grootouders iets verweten. Er waren geen onverschillige dingen en het was een wanhopige somberheid tussen die oude mensen en dat kind, omdat zij het kind niet bereiken konden, over hun zoon en hun schoondochter heen...
Buiten stak de wind huilend op, de zware, grauwe wolken rolden aan als een stoom van vocht en de regen kletste neer. Henri had juist zijn vader willen verzoeken met hem in de tuin te gaan, om te zien, of hij het er nog herkende. Maar de kletsregen nu weerhield hem en hij zag altijd de tranen van zijn moeder... In stilte verweet hij die aan zijn vrouw.
Tussen hun aller zielen was het verleden opgestapeld als tot een muur.

Charles schreef:Eén van de allerbeste romans van de Nld literatuur.

Charles schreef:De laatste jaren begin ik romans eigenlijk een overbodige product te vinden. Ervaar het lezen bijna als tijdverspilling. Denk dat over een paar jaar in mijn top 10 van (niet theologische) boeken geen roman meer voorkomt.

Om toch wat te noemen wat betreft Nederlandstalige romans:
Couperus: Eline Vere, Oude mensen de dingen die voorbij gaan, De stille kracht
De koopbrief, Clara Ascher Pinkhof
Margo Minco diverse novellen
De bruiloft der zeven zigeuners, Den Doolaard
Dood van een non, Rosseels

Charles schreef:De laatste jaren begin ik romans eigenlijk een overbodige product te vinden. Ervaar het lezen bijna als tijdverspilling. Denk dat over een paar jaar in mijn top 10 van (niet theologische) boeken geen roman meer voorkomt.

Mara schreef:

Dit is een boek dat je rustig, in gedeeltes moet lezen.