Ad Anker schreef:

eilander schreef:Concrete vraag is: denk jij niet dat er mensen zijn die (ik zeg het maar even kort door de bocht) begraven worden met de tekst 'en de bedelaar stierf' op basis van soortgelijke ervaringen als ik, en toch verloren gaan?
Ik denk het wel. En dat geeft de scherpte aan.
Tegelijkertijd (ja, ik spreek mezelf ook wel eens tegen) geloof ik ook dat er mensen zijn die zich er hun hele leven niet toe durven rekenen, en toch binnen zijn. Maar in de prediking mag/kun je daar volgens mij niets mee.

Ik vraag me dus af of je daar in de prediking niets mee mag/kunt. Inderdaad, in bijvoorbeeld een Avondmaalsvoorbereiding mogen de lijnen scherp getrokken worden. Al doet, ik heb dat hier al eens genoemd, ds. Smytegelt in zijn maandagse catechisatiën hetzelfde als jouw voorbeeld in je vorige gemeente als hij over het Avondmaal spreekt.

Wat je voorbeeld over die begrafenis: ja, ik denk dat dit voorkomt. Al komt het andersom ook voor. Daar moeten we ook eerlijk in zijn.

Ik heb ds. Doornenbal hier wel eens geciteerd. Die schrijft daar wel pastoraal over, als reactie op de visie van ds. Paauwe. Om de kleinen niet te ergeren. Het is daarom een rotonde discussie.

Nieuwe vraag: wat is het concreet als Christus persoonlijk aan je geopenbaard wordt? Is dat te 'toetsen'?

Jongere schreef:Ik zie dat de hele discussie begonnen is n.a.v. een bijdrage van mij en een vraag daarover. Ik laat dit gesprek deze keer toch liever links liggen; de tijd ontbreekt me en in het verleden heb ik heel wat keren aangegeven hoe ik over deze dingen denk. Daarnaast is mijn eerste post niet onduidelijk, denk ik. Overigens lees ik de discussie wel weer met interesse mee. Tegelijk groeit mijn overtuiging met iedere keer dat het hierover gaat, dat we er met grote woorden en veel stelligheid alleen niet komen. Het verborgen werk van Gods Geest valt niet na te rekenen. Het meest thuis blijf ik me voelen bij degenen die beide zaken overeind willen houden: dat de wedergeboorte (vaak) niet met Christus begint (of: dat ware ontdekking in de wedergeboorte plaatsvindt) én dat wedergeboorte en geloof niet wezenlijk van elkaar gescheiden mogen worden. Laat het maar een paradox zijn, zo lang een van beide zaken niet sneuvelt.
De vraag van Ad naar Christuskennis lijkt me heel wezenlijk.

CvdW schreef:

Jongere schreef:Ik zie dat de hele discussie begonnen is n.a.v. een bijdrage van mij en een vraag daarover. Ik laat dit gesprek deze keer toch liever links liggen; de tijd ontbreekt me en in het verleden heb ik heel wat keren aangegeven hoe ik over deze dingen denk. Daarnaast is mijn eerste post niet onduidelijk, denk ik. Overigens lees ik de discussie wel weer met interesse mee. Tegelijk groeit mijn overtuiging met iedere keer dat het hierover gaat, dat we er met grote woorden en veel stelligheid alleen niet komen. Het verborgen werk van Gods Geest valt niet na te rekenen. Het meest thuis blijf ik me voelen bij degenen die beide zaken overeind willen houden: dat de wedergeboorte (vaak) niet met Christus begint (of: dat ware ontdekking in de wedergeboorte plaatsvindt) én dat wedergeboorte en geloof niet wezenlijk van elkaar gescheiden mogen worden. Laat het maar een paradox zijn, zo lang een van beide zaken niet sneuvelt.
De vraag van Ad naar Christuskennis lijkt me heel wezenlijk.

Ik hoop dat de eerste zaak wel een keer sneuvelt in ieders persoonlijk leven, namelijk dat het wel begint met Christus. Zolang dit niet is staat de mens centraal en dat is niet naar de Schrift!

Jantje schreef:Zondag 2 leert dat toch anders, mijns inziens. Verder opnieuw zeer eens met @Jongere. Ik schreef het eerder ook al, dat een te stellige stellingname bij dit onderwerp niet goed is.

Jantje schreef:@Jongere schreef juist dat je niet te stellig moet zijn rondom dit vraagstuk. En daar ben ik stellig van overtuigd en dus ben ik het helemaal met @Jongere eens.

Jantje schreef:

CvdW schreef:

Jongere schreef:Ik zie dat de hele discussie begonnen is n.a.v. een bijdrage van mij en een vraag daarover. Ik laat dit gesprek deze keer toch liever links liggen; de tijd ontbreekt me en in het verleden heb ik heel wat keren aangegeven hoe ik over deze dingen denk. Daarnaast is mijn eerste post niet onduidelijk, denk ik. Overigens lees ik de discussie wel weer met interesse mee. Tegelijk groeit mijn overtuiging met iedere keer dat het hierover gaat, dat we er met grote woorden en veel stelligheid alleen niet komen. Het verborgen werk van Gods Geest valt niet na te rekenen. Het meest thuis blijf ik me voelen bij degenen die beide zaken overeind willen houden: dat de wedergeboorte (vaak) niet met Christus begint (of: dat ware ontdekking in de wedergeboorte plaatsvindt) én dat wedergeboorte en geloof niet wezenlijk van elkaar gescheiden mogen worden. Laat het maar een paradox zijn, zo lang een van beide zaken niet sneuvelt.
De vraag van Ad naar Christuskennis lijkt me heel wezenlijk.

Ik hoop dat de eerste zaak wel een keer sneuvelt in ieders persoonlijk leven, namelijk dat het wel begint met Christus. Zolang dit niet is staat de mens centraal en dat is niet naar de Schrift!

Zondag 2 leert dat toch anders, mijns inziens. Verder opnieuw zeer eens met @Jongere. Ik schreef het eerder ook al, dat een te stellige stellingname bij dit onderwerp niet goed is.

Jongere schreef:Het verborgen werk van Gods Geest valt niet na te rekenen.

Jantje schreef:

CvdW schreef:

Jongere schreef:Ik zie dat de hele discussie begonnen is n.a.v. een bijdrage van mij en een vraag daarover. Ik laat dit gesprek deze keer toch liever links liggen; de tijd ontbreekt me en in het verleden heb ik heel wat keren aangegeven hoe ik over deze dingen denk. Daarnaast is mijn eerste post niet onduidelijk, denk ik. Overigens lees ik de discussie wel weer met interesse mee. Tegelijk groeit mijn overtuiging met iedere keer dat het hierover gaat, dat we er met grote woorden en veel stelligheid alleen niet komen. Het verborgen werk van Gods Geest valt niet na te rekenen. Het meest thuis blijf ik me voelen bij degenen die beide zaken overeind willen houden: dat de wedergeboorte (vaak) niet met Christus begint (of: dat ware ontdekking in de wedergeboorte plaatsvindt) én dat wedergeboorte en geloof niet wezenlijk van elkaar gescheiden mogen worden. Laat het maar een paradox zijn, zo lang een van beide zaken niet sneuvelt.
De vraag van Ad naar Christuskennis lijkt me heel wezenlijk.

Ik hoop dat de eerste zaak wel een keer sneuvelt in ieders persoonlijk leven, namelijk dat het wel begint met Christus. Zolang dit niet is staat de mens centraal en dat is niet naar de Schrift!

Zondag 2 leert dat toch anders, mijns inziens. Verder opnieuw zeer eens met @Jongere. Ik schreef het eerder ook al, dat een te stellige stellingname bij dit onderwerp niet goed is.