Wilhelm schreef:Ik heb ook mn vragen rondom het curatorium. Maar anderzijds moet ik ook constateren dat een groot predikant als Spurgeon ook toelatingseisen had voor zijn studenten, zelfs de eis of iemand tot vrucht was geweest voor een ander !
De (19e eeuwse) Baptisten zijn inderdaad beïnvloed door het Doperse denken, als het gaat om het toelaten van mensen tot de gemeente (nl. men verwachte dat iemand, voordat hij gedoopt werd, zijn bekeringsweg vertelde, welke door de kerkenraad beoordeeld werd) en logischerwijs ook bij het toelaten tot predikant.
Van een beoordeling van het innerlijk bij de toelating tot de studie theologie vóór de 19e eeuw in een gereformeerde kerk of gemeente ken ik geen verhalen (als iemand een voorbeeld heeft, hoor ik t graag). Dat wil niet zeggen dat ik geen toetsing voorsta, dat doe ik zeker wel, maar dan zoals de Reformatoren stelden: wel spreken over bekering en roeping, maar oordelen op leer, leven en bekwaamheid.
Let wel: Ik zeg niet dat de curatoren erop uit zouden zijn om zo min mogelijk mensen toe te laten, of dat ze niet het liefst zoveel mogelijk mensen zouden toelaten, etc. Maar ik stel, dat hun handelswijze, voor zover dat duidelijk wordt uit uitspraken van de curatoren in diverse artikelen en uit andere gegevens, niet gereformeerd is. En aangezien ik, met de Reformatoren, oordelen over het innerlijk, gevaarlijk vindt, stel ik daar kritische vragen over. Dus nogmaals: Niet het bestaan van een curatorium staat ter discussie, en ook niet de mensen die erin zitting hebben, maar het functioneren ervan.