Rechtvaardiging van eeuwigheid

[huisman]

Ik weet niet of ik Huisman goed heb begrepen, maar als hij elke rechtvaardiging vóór het geloof loochent, zou hij dus ook de rechtvaardiging uit Rom. 4:25 loochenen.

25 Welke overgeleverd is om onze zonden en opgewekt om onze rechtvaardigmaking (55).
55 Namelijk overmits God door deze opwekking betoond heeft, dat Hij den dood Zijns Zoons voor een genoegzaam rantsoen voor onze zonden heeft aangenomen, en Zijn volkomen gehoorzaamheid wil aannemen tot rechtvaardigheid voor allen die in Hem geloven. Want indien Christus in den dood gebleven ware, zo zou Zijn voldoening niet volkomen geweest zijn, en Hij zou ons de kracht van die niet hebben kunnen toe-eigenen.

???????? Het staat er toch duidelijk : tot rechtvaardigheid voor allen die in Hem geloven. Geloof in Hem is de rechtvaardigheid.

[Bert Mulder]

Ik weet niet of ik Huisman goed heb begrepen, maar als hij elke rechtvaardiging vóór het geloof loochent, zou hij dus ook de rechtvaardiging uit Rom. 4:25 loochenen.

25 Welke overgeleverd is om onze zonden en opgewekt om onze rechtvaardigmaking (55).
55 Namelijk overmits God door deze opwekking betoond heeft, dat Hij den dood Zijns Zoons voor een genoegzaam rantsoen voor onze zonden heeft aangenomen, en Zijn volkomen gehoorzaamheid wil aannemen tot rechtvaardigheid voor allen die in Hem geloven. Want indien Christus in den dood gebleven ware, zo zou Zijn voldoening niet volkomen geweest zijn, en Hij zou ons de kracht van die niet hebben kunnen toe-eigenen.

???????? Het staat er toch duidelijk : tot rechtvaardigheid voor allen die in Hem geloven. Geloof in Hem is de rechtvaardigheid.

Nee, Zijn gehoorzaamheid, dus Zijn rechtvaardigheid wordt judicieel de onze, als we in Hem geloven, dus door het geloof. Met andere woorden, Hij heeft de prijs, de schuld betaald, van allen die in Hem geloven.

[Jongere]

Ik was vooral benieuwd naar de uitleg van vers 8, vragensteller. Paulus zet hier als voorbeeld van de grote liefde van God dat Christus niet voor rechtvaardigen stierf (vers 7,8 Maar dat zouden zij toch wel zijn in jouw visie op hoe God hen ziet?), maar voor zondaren.
Ik kan de uitleg niet juist vinden dat het 'toen wij nog zondaars waren' alleen slaat op onze beleving daarvan. Het is juist het punt dat God dat zo zag en tóch Zijn Zoon heeft gegeven.

[vragensteller]

Ik was vooral benieuwd naar de uitleg van vers 8, vragensteller. Paulus zet hier als voorbeeld van de grote liefde van God dat Christus niet voor rechtvaardigen stierf (vers 7,8 Maar dat zouden zij toch wel zijn in jouw visie op hoe God hen ziet?), maar voor zondaren.
Ik kan de uitleg niet juist vinden dat het 'toen wij nog zondaars waren' alleen slaat op onze beleving daarvan. Het is juist het punt dat God dat zo zag en tóch Zijn Zoon heeft gegeven.

De rechtvaardiging is toch juist zondaren in Christus aanzien als vrij van schuld en straf met recht op het eeuwige leven, waardoor die rechtsverhouding weer goed is? Bij het in Christus aanzien, ziet God geen schuld meer en beschouwt de zondaar alsof hij geen zonde gedaan heeft. Lees citaat Ryle nog eens, en kun je dan nog even aangeven, waar je afhaakt in dat citaat.
En herlees ook:
Rom 5:10
10 Want indien wij vijanden (25) zijnde, met God verzoend zijn door den dood Zijns Zoons, veel meer zullen wij verzoend zijnde, behouden worden door Zijn leven (26).
25 Namelijk om de zonde die in ons was, welke God haat, en vijandschap is tegen God, Rom. 8:7. Anderszins heeft hij gezegd dat God ons liefgehad heeft, toen wij nog zondaars waren, vers 8. Namelijk ten aanzien dat wij van Hem uitverkoren en aan Christus om te verlossen gegeven waren,
26 Gr. in Zijn leven , dat is, door Hem Die nu leeft en zit ter rechterhand Gods, aldaar voor ons bidt, en alle dingen Zich heeft onderworpen.


Rechtvaardigmaking is niet de zondaar rechtvaardig MAKEN, letterlijk. Zo lijk jij het op te vatten.

[vragensteller]

Ik weet niet of ik Huisman goed heb begrepen, maar als hij elke rechtvaardiging vóór het geloof loochent, zou hij dus ook de rechtvaardiging uit Rom. 4:25 loochenen.

25 Welke overgeleverd is om onze zonden en opgewekt om onze rechtvaardigmaking (55).
55 Namelijk overmits God door deze opwekking betoond heeft, dat Hij den dood Zijns Zoons voor een genoegzaam rantsoen voor onze zonden heeft aangenomen, en Zijn volkomen gehoorzaamheid wil aannemen tot rechtvaardigheid voor allen die in Hem geloven. Want indien Christus in den dood gebleven ware, zo zou Zijn voldoening niet volkomen geweest zijn, en Hij zou ons de kracht van die niet hebben kunnen toe-eigenen.

???????? Het staat er toch duidelijk : tot rechtvaardigheid voor allen die in Hem geloven. Geloof in Hem is de rechtvaardigheid.

Huisman, zo maak je toch van het geloof de grond?

DL verwerping der dwalingen 3 bij h. 1:

3 Die leren: Dat het welbehagen en voornemen Gods, van hetwelk de Schrift in de leer van de verkiezing gewag maakt, niet daarin bestaat dat God enige bijzondere mensen boven anderen heeft uitverkoren; maar daarin dat God uit alle mogelijke voorwaarden (onder welke ook zijn de werken der wet), of uit de gehele orde van alle dingen, de uit haar aard onverdienstelijke daad des geloofs en zijn onvolmaakte gehoorzaamheid tot een voorwaarde der zaligheid heeft uitgekozen, welke Hij voor een volkomen gehoorzaamheid genadiglijk zou hebben willen houden, en der beloning des eeuwigen levens waardig achten.
Want met deze schadelijke dwaling wordt het welbehagen Gods en de verdienste van Christus krachteloos gemaakt, en de mensen door onnutte vragen van de waarheid der genadige rechtvaardigmaking en van de eenvoudigheid der Schrift afgetrokken, en deze uitspraak van den apostel van onwaarheid beschuldigd: God heeft ons geroepen met een heilige roeping, niet naar onze werken, maar naar Zijn eigen voornemen en genade, die ons gegeven is in Christus Jezus vóór de tijden der eeuwen (2 Tim. 1:9).

Val niet over de term, maar dat IS echt een remonstrants standpunt. Ik zeg dat niet snel, dat weet je, maar hier kan ik echt niet omheen.
Ik kan me voorstellen dat je het zegt op basis van de ktt, maar je moet hem nauwkeuriger lezen!

[refo]

Sjonge, H Berkhof als getuige in het dispuut. 't Moet niet gekker worden.

Lees dan ook pag 142 ev eens, over de almacht Gods. Gods openbaart zich niet als de almachtige, maar als de onmachtige.

[huisman]

Ik weet niet of ik Huisman goed heb begrepen, maar als hij elke rechtvaardiging vóór het geloof loochent, zou hij dus ook de rechtvaardiging uit Rom. 4:25 loochenen.

25 Welke overgeleverd is om onze zonden en opgewekt om onze rechtvaardigmaking (55).
55 Namelijk overmits God door deze opwekking betoond heeft, dat Hij den dood Zijns Zoons voor een genoegzaam rantsoen voor onze zonden heeft aangenomen, en Zijn volkomen gehoorzaamheid wil aannemen tot rechtvaardigheid voor allen die in Hem geloven. Want indien Christus in den dood gebleven ware, zo zou Zijn voldoening niet volkomen geweest zijn, en Hij zou ons de kracht van die niet hebben kunnen toe-eigenen.

???????? Het staat er toch duidelijk : tot rechtvaardigheid voor allen die in Hem geloven. Geloof in Hem is de rechtvaardigheid.

Huisman, zo maak je toch van het geloof de grond?

DL verwerping der dwalingen 3 bij h. 1:

3 Die leren: Dat het welbehagen en voornemen Gods, van hetwelk de Schrift in de leer van de verkiezing gewag maakt, niet daarin bestaat dat God enige bijzondere mensen boven anderen heeft uitverkoren; maar daarin dat God uit alle mogelijke voorwaarden (onder welke ook zijn de werken der wet), of uit de gehele orde van alle dingen, de uit haar aard onverdienstelijke daad des geloofs en zijn onvolmaakte gehoorzaamheid tot een voorwaarde der zaligheid heeft uitgekozen, welke Hij voor een volkomen gehoorzaamheid genadiglijk zou hebben willen houden, en der beloning des eeuwigen levens waardig achten.
Want met deze schadelijke dwaling wordt het welbehagen Gods en de verdienste van Christus krachteloos gemaakt, en de mensen door onnutte vragen van de waarheid der genadige rechtvaardigmaking en van de eenvoudigheid der Schrift afgetrokken, en deze uitspraak van den apostel van onwaarheid beschuldigd: God heeft ons geroepen met een heilige roeping, niet naar onze werken, maar naar Zijn eigen voornemen en genade, die ons gegeven is in Christus Jezus vóór de tijden der eeuwen (2 Tim. 1:9).

Val niet over de term, maar dat IS echt een remonstrants standpunt. Ik zeg dat niet snel, dat weet je, maar hier kan ik echt niet omheen.
Ik kan me voorstellen dat je het zegt op basis van de ktt, maar je moet hem nauwkeuriger lezen!

Ik word hier wel erg moe van. Wat een ongegronde verdachtmakingen. Je bent volgens jou remonstrants als je zegt dat het Geloof in Hem (Christus) de rechtvaardigheid is. Ik zeg niets anders dan Paulus de lezers van de Romeinenbrief wil leren.
Christus is onze rechtvaardigheid en Zijn rechtvaardigheid wordt ons toegerekend door het geloof. Het geloof als gave Gods. Dan besluit Paulus zijn betoog met de volgens jou remonstrantse woorden.

27 Waar is dan de roem? Hij is uitgesloten . Door wat wet? Der werken? Neen, maar door de wet des geloofs.
28 Wij besluiten dan, dat de mens door het geloof gerechtvaardigd wordt,

[vragensteller]

???????? Het staat er toch duidelijk : tot rechtvaardigheid voor allen die in Hem geloven. Geloof in Hem is de rechtvaardigheid.

Ik word hier wel erg moe van. Wat een ongegronde verdachtmakingen. Je bent volgens jou remonstrants als je zegt dat het Geloof in Hem (Christus) de rechtvaardigheid is. Ik zeg niets anders dan Paulus de lezers van de Romeinenbrief wil leren.
Christus is onze rechtvaardigheid en Zijn rechtvaardigheid wordt ons toegerekend door het geloof. Het geloof als gave Gods. Dan besluit Paulus zijn betoog met de volgens jou remonstrantse woorden.

27 Waar is dan de roem? Hij is uitgesloten . Door wat wet? Der werken? Neen, maar door de wet des geloofs.
28 Wij besluiten dan, dat de mens door het geloof gerechtvaardigd wordt,

Nu zeg je 2 verschillende dingen. Met rood heb ik problemen met groen niet. Tenzij je wbt rood je de inplanting van het geloof bedoelt (wedergeboorte, toerekening van Christus` gerechtigheid), maar dat sprak niet uit je post.

[huisman]

???????? Het staat er toch duidelijk : tot rechtvaardigheid voor allen die in Hem geloven. Geloof in Hem is de rechtvaardigheid.

Ik word hier wel erg moe van. Wat een ongegronde verdachtmakingen. Je bent volgens jou remonstrants als je zegt dat het Geloof in Hem (Christus) de rechtvaardigheid is. Ik zeg niets anders dan Paulus de lezers van de Romeinenbrief wil leren.
Christus is onze rechtvaardigheid en Zijn rechtvaardigheid wordt ons toegerekend door het geloof. Het geloof als gave Gods. Dan besluit Paulus zijn betoog met de volgens jou remonstrantse woorden.

27 Waar is dan de roem? Hij is uitgesloten . Door wat wet? Der werken? Neen, maar door de wet des geloofs.
28 Wij besluiten dan, dat de mens door het geloof gerechtvaardigd wordt,

Nu zeg je 2 verschillende dingen. Met rood heb ik problemen met groen niet. Tenzij je wbt rood je de inplanting van het geloof bedoelt (wedergeboorte, toerekening van Christus` gerechtigheid), maar dat sprak niet uit je post.

Jij wil zaken lezen die niet gezegd worden. Ook in de door jou rood gekleurde zin wijk ik niet af wat er in Romeinen 3 en 4 staat.Het zijn geen verschillende dingen. Als de rechtvaardiging van eeuwigheidsleer z'n uitwerking heeft op het denken over de rechtvaardiging door het geloof ga ik toch met Thomas Watson zeggen dat het een gevaarlijke leer is.

Laat ik besluiten met een mooi citaat van Matthew Henry uit zijn verkaring over Rom 3 (Hoop dat je het hier wel mee eens bent.)

1. Aangaande deze rechtvaardigheid Gods hebben wij op te merken:

A. Dat zij geopenbaard is. De weg des Evangelies ter rechtvaardigmaking is een gebaande weg, een rechte weg; hij is voor ons geopend. De koperen slang is opgericht. Wij hebben onzen weg niet in het donker tastend te zoeken, hij is ons geopenbaard.

B. Hij is zonder de wet. Hier verwerpt hij de zienswijze van de Judese Christenen, die Christus en Mozes wilden bijeenvoegen; die Christus als een Messias erkenden maar toch nog innig aan de wet gehecht bleven, haar plechtigheden onderhielden en haar ook aan den heiden wilden opleggen. Neen, zegt hij: ze is zonder de wet. De gerechtigheid, welke Christus aangebracht heeft, is een volkomen gerechtigheid.

C. Maar toch heeft zij de getuigenis van de wet en de profeten; dat is: er waren onder het Oude Testament typen, profetieën en beloften, die op haar wezen. De wet is er zo ver af van ons te rechtvaardigen, dat juist zij ons een anderen weg van rechtvaardigmaking wijst, dat zij op Christus wijst als onze rechtvaardigheid; op Christus van wien alle profeten getuigenis afleggen, Hand. 10:43 . Dit beveelt deze rechtvaardigheid aan bij de Joden, die zo gehecht waren aan de wet en de profeten.

D. Zij is door het geloof van Jezus Christus, het geloof waarvan Jezus Christus het voorwerp is, den gezalfden Zaligmaker, zoals Zijn naam aanduidt. Rechtvaardigmakend geloof eerbiedigt Christus als den Zaligmaker in alle drie Zijn bedieningen waartoe Hij gezalfd is, als profeet, priester en koning; in Hem vertrouwende, Hem aannemende en Hem erkennende in die alle. Daardoor krijgen wij deel aan de gerechtigheid, welke God verordend en Christus aangebracht heeft.

E. Zij is tot allen, en over allen die geloven. In deze woorden vat hij samen al wat hij tevoren meermalen aangetoond heeft, dat Joden en heidenen, indien zij geloven, gelijkstaan en gelijkelijk door Christus Gode welkom zijn.

Want er is geen onderscheid. Of: het is eis pantas, voor allen, aan allen in het algemeen aangeboden. Het Evangelie sluit niemand uit, die zichzelven niet uitsluit. Maar het is epi pantas toes pisteuontas, over allen die geloven. Niet alleen aan hen vermaakt, maar hun op het hoofd geplaatst als een kroon, aangetrokken als een kleed; zij verkrijgen er deel aan door hun geloof, en worden daardoor gerechtigd tot al zijn zegeningen en voorrechten.

[vragensteller]

???????? Het staat er toch duidelijk : tot rechtvaardigheid voor allen die in Hem geloven. Geloof in Hem is de rechtvaardigheid.

Ik word hier wel erg moe van. Wat een ongegronde verdachtmakingen. Je bent volgens jou remonstrants als je zegt dat het Geloof in Hem (Christus) de rechtvaardigheid is. Ik zeg niets anders dan Paulus de lezers van de Romeinenbrief wil leren.
Christus is onze rechtvaardigheid en Zijn rechtvaardigheid wordt ons toegerekend door het geloof. Het geloof als gave Gods. Dan besluit Paulus zijn betoog met de volgens jou remonstrantse woorden.

27 Waar is dan de roem? Hij is uitgesloten . Door wat wet? Der werken? Neen, maar door de wet des geloofs.
28 Wij besluiten dan, dat de mens door het geloof gerechtvaardigd wordt,

Nu zeg je 2 verschillende dingen. Met rood heb ik problemen met groen niet. Tenzij je wbt rood je de inplanting van het geloof bedoelt (wedergeboorte, toerekening van Christus` gerechtigheid), maar dat sprak niet uit je post.

Jij wil zaken lezen die niet gezegd worden. Ook in de door jou rood gekleurde zin wijk ik niet af wat er in Romeinen 3 en 4 staat.Het zijn geen verschillende dingen. Als de rechtvaardiging van eeuwigheidsleer z'n uitwerking heeft op het denken over de rechtvaardiging door het geloof ga ik toch met Thomas Watson zeggen dat het een gevaarlijke leer is.

Laat ik besluiten met een mooi citaat van Matthew Henry uit zijn verkaring over Rom 3 (Hoop dat je het hier wel mee eens bent.)

1. Aangaande deze rechtvaardigheid Gods hebben wij op te merken:

A. Dat zij geopenbaard is. De weg des Evangelies ter rechtvaardigmaking is een gebaande weg, een rechte weg; hij is voor ons geopend. De koperen slang is opgericht. Wij hebben onzen weg niet in het donker tastend te zoeken, hij is ons geopenbaard.

B. Hij is zonder de wet. Hier verwerpt hij de zienswijze van de Judese Christenen, die Christus en Mozes wilden bijeenvoegen; die Christus als een Messias erkenden maar toch nog innig aan de wet gehecht bleven, haar plechtigheden onderhielden en haar ook aan den heiden wilden opleggen. Neen, zegt hij: ze is zonder de wet. De gerechtigheid, welke Christus aangebracht heeft, is een volkomen gerechtigheid.

C. Maar toch heeft zij de getuigenis van de wet en de profeten; dat is: er waren onder het Oude Testament typen, profetieën en beloften, die op haar wezen. De wet is er zo ver af van ons te rechtvaardigen, dat juist zij ons een anderen weg van rechtvaardigmaking wijst, dat zij op Christus wijst als onze rechtvaardigheid; op Christus van wien alle profeten getuigenis afleggen, Hand. 10:43 . Dit beveelt deze rechtvaardigheid aan bij de Joden, die zo gehecht waren aan de wet en de profeten.

D. Zij is door het geloof van Jezus Christus, het geloof waarvan Jezus Christus het voorwerp is, den gezalfden Zaligmaker, zoals Zijn naam aanduidt. Rechtvaardigmakend geloof eerbiedigt Christus als den Zaligmaker in alle drie Zijn bedieningen waartoe Hij gezalfd is, als profeet, priester en koning; in Hem vertrouwende, Hem aannemende en Hem erkennende in die alle. Daardoor krijgen wij deel aan de gerechtigheid, welke God verordend en Christus aangebracht heeft.

E. Zij is tot allen, en over allen die geloven. In deze woorden vat hij samen al wat hij tevoren meermalen aangetoond heeft, dat Joden en heidenen, indien zij geloven, gelijkstaan en gelijkelijk door Christus Gode welkom zijn.

Want er is geen onderscheid. Of: het is eis pantas, voor allen, aan allen in het algemeen aangeboden. Het Evangelie sluit niemand uit, die zichzelven niet uitsluit. Maar het is epi pantas toes pisteuontas, over allen die geloven. Niet alleen aan hen vermaakt, maar hun op het hoofd geplaatst als een kroon, aangetrokken als een kleed; zij verkrijgen er deel aan door hun geloof, en worden daardoor gerechtigd tot al zijn zegeningen en voorrechten.

Paulus voegt het woordje 'door' toe aan jouw citaat. Daar gaat het om.

Het citaat van MH zal ik nalezen in z`n verband, als ik meer tijd heb.
Voor nu wil ik je wijzen op het rode deel, dat gaat vooraf, dat is de rechtvaardiging vóór het geloof!

Hoe kan een mens -dood in zonden en misdaden- toch geloven? Je zult zegen: door de verdiensten van Christus. Welnu, dan wordt dat hem toch toegerekend, alvorens de mens gelooft? Dat is dan toch de zaak van de rechtvaardiging voor het geloof (als je term dan perse wilt verwerpen). Is dat nu werkelijk zo ingewikkeld?

[Jongere]

Ik was vooral benieuwd naar de uitleg van vers 8, vragensteller. Paulus zet hier als voorbeeld van de grote liefde van God dat Christus niet voor rechtvaardigen stierf (vers 7,8 Maar dat zouden zij toch wel zijn in jouw visie op hoe God hen ziet?), maar voor zondaren.
Ik kan de uitleg niet juist vinden dat het 'toen wij nog zondaars waren' alleen slaat op onze beleving daarvan. Het is juist het punt dat God dat zo zag en tóch Zijn Zoon heeft gegeven.

De rechtvaardiging is toch juist zondaren in Christus aanzien als vrij van schuld en straf met recht op het eeuwige leven, waardoor die rechtsverhouding weer goed is? Bij het in Christus aanzien, ziet God geen schuld meer en beschouwt de zondaar alsof hij geen zonde gedaan heeft. Lees citaat Ryle nog eens, en kun je dan nog even aangeven, waar je afhaakt in dat citaat.
En herlees ook:
Rom 5:10
10 Want indien wij vijanden (25) zijnde, met God verzoend zijn door den dood Zijns Zoons, veel meer zullen wij verzoend zijnde, behouden worden door Zijn leven (26).
25 Namelijk om de zonde die in ons was, welke God haat, en vijandschap is tegen God, Rom. 8:7. Anderszins heeft hij gezegd dat God ons liefgehad heeft, toen wij nog zondaars waren, vers 8. Namelijk ten aanzien dat wij van Hem uitverkoren en aan Christus om te verlossen gegeven waren,
26 Gr. in Zijn leven , dat is, door Hem Die nu leeft en zit ter rechterhand Gods, aldaar voor ons bidt, en alle dingen Zich heeft onderworpen.


Rechtvaardigmaking is niet de zondaar rechtvaardig MAKEN, letterlijk. Zo lijk jij het op te vatten.

Ik begrijp je antwoord niet in de discussie over de rechtvaardiging van eeuwigheid.
Mijn vraag is: er staat dat God, toen wij nog zondaars waren, enz. Over welk moment spreekt Paulus dan, als je uitgaat van een rechtvaardiging van eeuwigheid. Wánneer is voor God dan precies het verschil van het eerst zondaar zijn en later verzoend met Hem zijn. Wanneer is dat moment dat God anders gaat zien?

Verder weet ik niet op welk citaat van Ryle je doelt?

[huisman]

@vragensteller wij kunnen maar beter stoppen omdat jij steeds weer poogt dingen te zoeken die ik niet zeg of bedoel.
Zo wordt het nooit een goede discussie.

vr gr huisman

[vragensteller]

@vragensteller wij kunnen maar beter stoppen omdat jij steeds weer poogt dingen te zoeken die ik niet zeg of bedoel.
Zo wordt het nooit een goede discussie.

vr gr huisman

Als je dingen anders bedoelt, kun je dat weerleggen.
Dat je aan mijn intenties twijfelt vind ik jammer.

[vragensteller]

Ik was vooral benieuwd naar de uitleg van vers 8, vragensteller. Paulus zet hier als voorbeeld van de grote liefde van God dat Christus niet voor rechtvaardigen stierf (vers 7,8 Maar dat zouden zij toch wel zijn in jouw visie op hoe God hen ziet?), maar voor zondaren.
Ik kan de uitleg niet juist vinden dat het 'toen wij nog zondaars waren' alleen slaat op onze beleving daarvan. Het is juist het punt dat God dat zo zag en tóch Zijn Zoon heeft gegeven.

De rechtvaardiging is toch juist zondaren in Christus aanzien als vrij van schuld en straf met recht op het eeuwige leven, waardoor die rechtsverhouding weer goed is? Bij het in Christus aanzien, ziet God geen schuld meer en beschouwt de zondaar alsof hij geen zonde gedaan heeft. Lees citaat Ryle nog eens, en kun je dan nog even aangeven, waar je afhaakt in dat citaat.
En herlees ook:
Rom 5:10
10 Want indien wij vijanden (25) zijnde, met God verzoend zijn door den dood Zijns Zoons, veel meer zullen wij verzoend zijnde, behouden worden door Zijn leven (26).
25 Namelijk om de zonde die in ons was, welke God haat, en vijandschap is tegen God, Rom. 8:7. Anderszins heeft hij gezegd dat God ons liefgehad heeft, toen wij nog zondaars waren, vers 8. Namelijk ten aanzien dat wij van Hem uitverkoren en aan Christus om te verlossen gegeven waren,
26 Gr. in Zijn leven , dat is, door Hem Die nu leeft en zit ter rechterhand Gods, aldaar voor ons bidt, en alle dingen Zich heeft onderworpen.


Rechtvaardigmaking is niet de zondaar rechtvaardig MAKEN, letterlijk. Zo lijk jij het op te vatten.

Ik begrijp je antwoord niet in de discussie over de rechtvaardiging van eeuwigheid.
Mijn vraag is: er staat dat God, toen wij nog zondaars waren, enz. Over welk moment spreekt Paulus dan, als je uitgaat van een rechtvaardiging van eeuwigheid. Wánneer is voor God dan precies het verschil van het eerst zondaar zijn en later verzoend met Hem zijn. Wanneer is dat moment dat God anders gaat zien?

Verder weet ik niet op welk citaat van Ryle je doelt?

Sorry, ik bedoelde Fisher. Zie:

6. De rechtvaardigmaking voor het geloof verworpen
Antinomista: Mijnheer, vergun mij in het voorbijgaan ook iets te vragen. Was hij niet al tevoren
gerechtvaardigd ?
Evangelista: Indien hij tevoren niet in Christus geloofd heeft zoals ik denk dat hij niet gedaan heeft,
dan is hij ook zeker tevoren niet gerechtvaardigd geweest.
Antinomista: Maar, mijnheer, u weet dat het God is Die rechtvaardigt, zoals de apostel zegt. Maar God
is eeuwig; en zoals u zei, mag van Christus gezegd worden, dat Hij van eeuwigheid het Verbond der
Werken vervuld heeft. Indien hij nu Christus toebehoort, dan is hij de Zijne geweest van eeuwigheid.
En daarom is hij, volgens mijn gedachte, van eeuwigheid gerechtvaardigd. Evangelista: Het is waar, God is eeuwig.
En aangezien God de onderneming van Christus, om in de
tijd het Verbond der Werken te vervullen, aangenomen heeft, mogen wij ook zeggen dat Hij dat van
eeuwigheid heeft vervuld.
Ook is waar dat hij ten aanzien van Gods verkiezing van eeuwigheid Christus heeft toebehoord, en
daarom ook in Gods besluit van eeuwigheid gerechtvaardigd is. Ook ten aanzien van de verdienste is
hij gerechtvaardigd geworden in de dood en de opstanding van Christus. Maar toch is hij dan nog niet
dadelijk gerechtvaardigd voordat hij metterdaad in Christus gelooft. Want, zo zegt de apostel, door
Hem wordt gerechtvaardigd een iegelijk die gelooft (Hand 13:39). Zodat in de daad van de
rechtvaardigmaking het geloof en Christus een onderlinge betrekking moeten hebben, en altijd samen
moeten komen: het geloof als de daad die aangrijpt, en Christus als het Voorwerp dat aangegrepen
wordt.

Het wanneer: tsja, van eeuwigheid en in de tijd, er is denk ik moeilijk een precieze aanduiding te geven voor het moment waarop.
Ds. Kersten onderscheidt daarom ook:
a. Voor het geloof:
1. in het besluit Gods van eeuwigheid
2. in de opstanding van Christus.

b. Door het geloof:
1. dadelijke rechtvaardigmaking in de wedergeboorte;
2. lijdelijke rechtvaardigmaking, wanneer de Heilige Geest de verzekering geeft en het geloof schenkt die vrijspraak aan te nemen.

c. Bij de wederkomst van Christus.

[huisman]

Een paar citaten ter overweging.

De visie dat de rechtvaardiging in eerste instantie al in de eeuwigheid heeft plaatsgevonden, wordt terecht als speculatief van de hand gewezen. De Bijbel spreekt wel over de verkiezing van eeuwigheid, maar er is geen enkele bijbeltekst waarin een rechtvaardiging van eeuwigheid geleerd wordt.

Hier had nog gewezen kunnen worden op de Westminster Confessie, die expliciet op deze materie ingaat. In hoofdstuk 11,4 van dit belijdenisgeschrift wordt naar voren gebracht dat God van eeuwigheid besloten heeft de uitverkorenen te rechtvaardigen en dat Christus in de volheid des tijds tot hun rechtvaardiging is opgestaan, maar dat zij niet gerechtvaardigd zijn todat de Heilige Geest Christus aan hen toepast.

Een vraag nog is er over een bezwaar van wijlen ds. Van Sliedregt tegen de uitdrukking 'rechtvaardigmaking van eeuwigheid'. Ik meen terecht door deze uitnemende catecheet. Merkwaardig dat zowel dr. Abr. Kuyper als ds. G. H. Kersten deze uitdrukking bezigen - overigens op geheel verschillende gronden. In de Geref. Kerken is wel eens gezegd kweekt en heeft men allemaal 'klare mensen', die het hebben, die het zijn. Met de polsstok van een verbondsbeschouwing springt men over de sloot en de diepte van de verlorenheid en het arme-zondaarsleven heen. Tegenwoordig - zei wijlen prof. J. J. V. d. Schuit eens - rollen ze al wedergeboren de wieg uit voor ze nog goed en wel geboren zijn. In de Geref. Gemeente moet men oppassen de rechtvaardigmaking van eeuwigheid niet geheel schuil te doen gaan onder of te verwarren met de verkiezing. Bedoelt men dat de grondslag van de rechtvaardiging van de goddeloze in de eeuwigheid hgt, hartelijk zijn we 't er mee eens. Maar de bijbel spreekt niet over een rechtvaardigmaking van eeuwigheid. We laten ons maar leiden door Paulus in Romeinen 8, waar in de gulden keten des heils de rechtvaardiging volgt op de roeping. Zegt men dat we ervan moeten spreken, omdat het besluit er toe eeuwig is, dan zouden we ook van een eeuwige schepping kunnen spreken. Gode zijn al Zijn werken van eeuwigheid bekend. Opmerkelijk, dat ook Calvijn deze term nergens bezigt. Er is wel een nauw verband tussen deze grote weldaad van de rechtvaardiging en de eeuwige verkiezing Gods. Het gaat Calvijn daarbij geheel en al om de ere Gods. Uiteindelijk gaat het er niet om dat ik er kom of dat ik het heb maar dat de Heere aan Zijn eer komt ook in mijn leven. En dat geschiedt alleen door het geloof in de Heere Jezus Christus.

Rechtvaardiging

Ds. Philip Eveson sprak over de forensische rechtvaardiging bij John Owen. Ds. Eveson, rector van het London Theological Seminary (gesticht door Lloyd-Jones) en directeur van het John Owen Centrum, sprak over een dubbele toerekening: Christus rekent zondaren Zijn gerechtigheid toe en de zondaar legt zijn zonden op Christus. "De rechtvaardiging is meer dan vergeving der zonden, zij geeft het recht tot het eeuwige leven. Rechtvaardiging is de toerekening van de gerechtigheid van Christus als een objectieve uitspraak over en buiten ons, niet het instorten van een inwendige gerechtigheid."

Owen liet zich niet in met scholastieke disputen over de rechtvaardiging, stelde ds. Eveson. "Owen leerde eenvoudig en bijbels dat mensen van al hun gerechtigheid afstand moeten doen en zich alleen moeten toevertrouwen aan de genade van Christus. Owen verbond het eeuwig verbond der verlossing met de eenheid van de kerk in Christus, maar verwierp de gedachte van de rechtvaardiging van eeuwigheid. Ook hierin onderwierp hij de rede aan het getuigenis van de Schrift", aldus ds. Eveson.

Ds. Eveson constateert op het punt van de rechtvaardiging een beweging van het protestantisme in de richting van Rome. Hij schrijft dit toe aan gebrek aan kennis van het karakter van de rechtvaardiging door het geloof.