gallio schreef:Wat me echt opviel is dat hij beschrijft dat Stefanus vol van de Heilige Geest was en dat verklaart door te zeggen dat hij een nabij leven had en vol van geloof was. Dat versta ik toch eigenlijk niet onder wat in Handelingen 6 genoemd wordt. Er zullen heden ten dage ook best wel mensen zijn die een nabij leven hebben en veel geloof hebben, maar dan gebruiken we toch deze uitdrukking niet. Matthew Henry denkt dat de 7 diakenen vol van de HG waren omdat de HG in ruime mate over hen uitgestort is zoals voorzegt in Hand. 2:38. Dat lijkt me een betere verklaring.
Ik had beloofd om hierop nog terug te konen.
De gaven van de Heilige Geest waren in de vroege kerk extraordinair. Dit is dacht ik algemeen bekend. Het gaf getuigenis, en bevestiging van de Waarheid van de opstanding van Christus. De wonderen die er geschiedden waren door niemand te loochenen, maar als het waar was dan was de godsdienst van de Farizeeën en Schriftgeleerden niet waar.
En dat zet kwaad bloed met gevolg: vervolging.
Toch bloeide de kerk, het werk van de Geest werkte krachtdadig, enerzijds om alle onschuld te benemen van hen die de Kerk vervolgden en anderzijds tot uitbreiding van de Kerk.
VOL DES HEILIGEN GEESTES
Wat dat inhoudt op grond van de Schrift. Als we de preek zo wat opmerkend langs gaan zien we wat een nabij leven inhoudt en wat het is om in deze wereld een nabij leven te mogen leven.
Ik ga de preek even op wat punten na, dat verduidelijkt het wellicht.
In het begin van de preek wordt erop gewezen wat wij uit het Woord van hem weten.
Ten eerste het belangrijkste: Hij is in dit leven getrokken met koorden der liefde, uit de duisternis tot Gods wonderbaar licht. Van een kind des toorns gemaakt tot een kind van God gemaakt. Merk op: Hierbuiten zullen we nooit 'vol des Heiligen Geestes' kunnen zijn, en weten we ook niet wat dat is.
Verder is het
vrije soevereine genade:
Niet dat wij daar enig recht of aanspraak op kunnen doen gelden. Dominee wijst af van de mens, want bij ons is het niet. Nodig om te kennen:
Het is niet uit ons. Wij zijn in ons verbondshoofd Adam (in onze val) hebben wij alle rechten verloren.
Een nabij leven, de eer van God hoger dan de eer van mensen:
Het betekent dat Stefanus in zijn leven veel de eer van Zijn Heere mocht beogen. Zowel persoonlijk als ambtelijk. Ambtelijk mocht jij het welzijn van de gemeente en de eer Gods bedoelen Verder heeft de Heere Jezus Zelf gezegd voor hij van de aarde scheidde:
Ze hebben mij vervolgd, ze zullen ook u vervolgen. Ze hebben Mij gehaat, ze zullen ook u haten
Een nabij leven, een strijd tegen de satan, en ons eigen vlees:
Merk op: Stefanus,
en allen die zo leven hebben, naar Gods Woord, ook niet anders te verwachten. Vervolging en haat is tegen ons vlees en bloed. Maar tegelijk is het iets wat verbonden is aan het belijden van deze waarheid, en het brengen tot een aangebonden (nauw) leven met God.
Een nabij leven: Hij mocht de voetstappen van de Heere Jezus drukken. Dat houdt vanzelf verdrukking in en haat van de wereld. Dat is aan elkaar verbonden.
Volgen betekent vervolging (naar de Schrift).
Hoewel hij de Heere zo onuitsprekelijk goed voor hem was, zo heeft hij hier op aarde een bittere vervolging gekend.
Paulus sluit ook niemand buiten:
Allen die godzalig willen leven in Christus Jezus zullen vervolgd worden.
Nabij leven en vervolging zijn nauw aan elkaar verbonden voor heel de Kerk:
De vervolging zal zeker in de eerste plaats een vervolging vanbinnen zijn, maar vaak ook van buiten. Zo ook in het leven van Stefanus
Vervolging, niet zelf oorzaak geven:
Merk op: Stefanus werd vervolgd, niet omdat hij daar zelf oorzaak voor had gegeven. Ds. merkt op dat een mens zelf reden kan geven dat hij gehaat wordt. Maar hier bij Stefanus was dat anders. Het was een vervolging omdat hij zo op de Heere Jezus mocht gelijken in zijn leven.
Vervolging geeft ook geeft een nabij leven, bindt aan de Troon der genade:
Hij mocht de eer van God bedoelen.
Nabij leven houdt ook in een strijd met satan:
Er is voor de vorst der duisternis, ofwel de duivel niets erger dan als een kind van God verwaardigd mag worden om de eer van de Heere te mogen beogen.
Op deze manier kunnen we zo de hele preek langs gaan en opmerken wat een nabij leven is.
We merken op: Dat dit heden minder voorkomt. We merken op hoe de hele kerk ver van de plek is. Daarom is dit ook oorzaak dat een nabij leven tot een zeldzaamheid behoord. Een mens, en ook wel na ontvangen genade, heeft zich dan niet voor de strijd over. Gods Woord eist van ons:
Zijt heilig want Ik ben heilig.
We merken de grote wereldgelijkvormigheid op, waardoor een nabij leven om eigen schuld zo vaak ver weg is.
We geven zo makkelijk toe, en hebben onszelf niet over voor smaad en bespotting. Als het recht ligt, zo zeiden de ouden:
Liever een heilige oorlog dan een valse vrede.
Tenslotte:
Ik denk, dat als we de preek zo punt voor punt langs gaan: dat we met ons verstand wel begrijpen wat een nabij leven inhoudt. Nabij leven is: Gemeenschap der heiligen en geen afwijking kunnen dulden. Niet toegeeflijk, en niet slap, (zoals Eli zijn zonen niet hard bestrafte)
En hiermee zullen we ons allen wel schuldig kennen dat we niet altijd de wacht betrekken als het gaat om de eer van God en de Waarheid. We zwijgen liever dan dat we spreken. We willen (van nature) liever een valse vrede dan een heilige oorlog.
