Ambtenaar schreef: ↑Gisteren, 11:16

Evangelist schreef: ↑Gisteren, 11:09 De rechter stelde zich op als opiniemaker en de notitie is geheel instoken door het civiele recht, terwijl het eigen (geestelijke!) karakter van het kerkrecht op fundamentele punten niet gehonoreerd wordt.

Je verwacht het onmogelijke van een rechter. En daarmee kom je over als een zure verliezer.

Maar verder eens met @huisman: zolang er gezwaaid wordt met juridische notities en kort gedingen gaat het een heel pijnlijke scheuring worden.

In welke realiteit leef jij? Dit is ook een juridische kwestie, het gaat uiteindelijk ook over eigendommen, etc. En een scheuring is per definitie pijnlijk.

huisman schreef: ↑Gisteren, 10:05

Wim Anker schreef: ↑Gisteren, 09:33

Groepscirkel schreef: ↑Gisteren, 09:24

Wim Anker schreef: ↑Gisteren, 09:03 Toch snap ik dan het issue niet. Schrijf een brief als kerkenraad naar het kerkelijke bureau dat men geen lid meer is van de CGK, en voldoe aan de afgesproken verplichtingen voor zover nodig.

De gemeenten die dat doen zijn vervolgens natuurlijk vrij om bij elkaar te gaan zitten en onderling afspraken te maken.

Dus wat is dan het issue? Wat moet er "ontvlochten" worden?

Samenwerkingen, commissies, deputaatschappen, e.a. Denk aan: evangelisatie, emerituskas, zendingswerk, TUA, kerkelijk bureau, en zo verder. Voldoen aan de afgesproken verplichtingen: Ja. Het gaat echter ook om mensen die daarbij betrokken zijn: zendingswerkers, onderwijspersoneel, emerituspredikanten, enz. "Zomaar" weglopen is mogelijk, maar getuigt niet van het nemen van verantwoordelijkheid. Vandaar dat het zó schrijnend is dat de modellen (interim, A/B, e.a.) zijn weggestemd. Die modellen gaven ruimte om tot ordentelijke afspraken te komen en om op een nette manier op meer of minder afstand van elkaar te komen.

Volgens mij denkt Rijnsburg nu best wel aan de weg die jij nu aangeeft, m.u.v. dat er nog geen uitschrijvingsbrief naar het kerkelijk bureau o.i.d. is geschreven.

Oh... nu wordt ineens verantwoordelijkheid genoemd. GA GEWOON WEG.
Het is aan de overblijvenden om hun activiteiten af te schalen indien nodig. Niet zo ingewikkeld.

Want wat is ontvlechten.dan? Hoe moet ik dat voor me zien? Kamertjes verdelen op het kerkelijk bureau naar rato van leden of zoiets? Verdeling qua tijd wie wanneer het koffieapparaat mag gebruiken?

Dit is precies waarom men op de daden moet letten ipv op de woorden.

We dragen gezamenlijke verantwoordelijkheid voor bv de werknemers op her kerkelijk bureau, de mensen op de zendingsvelden, de TUA, onze emerituspredikanten nu en in de nabije toekomst. Dat zal toch in goed overleg geregeld moeten worden.
Dat zal jou waarschijnlijk de bekende worst wezen maar wij vinden dat belangrijk.

Groepscirkel schreef: ↑17 okt 2025, 14:53 Waardering voor je uitgebreide toelichting!
Als ik je goed begrijp kan je dus begrip opbrengen voor zowel een afgescheiden als hervormde gedachtegang en begrijp je de Bijbels-theologische moeite met de (twee of meer) heikele dossiers. Je moeite lijkt mij te zitten op de oprichting van een -in jouw ogen- nieuw kerkverband. Begrijp ik je goed dat de 'Rijnsburg-gemeenten' elkaar wel mogen opzoeken voor inhoudelijke afstemming en gezamenlijk vertrekken en optrekken, maar dat dit wel verbonden zal moeten zijn met het doel om zich (geheel of als afzonderlijke gemeenten) te gaan voegen bij bijvoorbeeld de HHK?

helma schreef: ↑Gisteren, 11:31 Wim, zou het kúnnen zijn dat mensen echt denken dat God dit van ze vraagt of schaar jij het bij voorbaat onder onzuivere motieven zonder de mogelijkheid open te houden dat dit voor betrokken ambtsdragers een oprechte worsteling is?
Denk je niet dat dit voor veel mensen echt een rouwproces is, ook al verdenk jij ze er min of meer van dat ze handelen uit onzuivere motieven?

Zou het erkennen van een rouwproces -want je raakt(e) hoe dan ook iets kwijt wat je dierbaar is (was)- ons niet heel voorzichtig moeten maken hoe we het gesprek aangaan met betrokken personen die midden in dat rouwproces zitten? Welke afslag ze ook nemen en welke mening je zelf ook hebt over de situatie...

Wim Anker schreef:

helma schreef: ↑Gisteren, 11:31 Wim, zou het kúnnen zijn dat mensen echt denken dat God dit van ze vraagt of schaar jij het bij voorbaat onder onzuivere motieven zonder de mogelijkheid open te houden dat dit voor betrokken ambtsdragers een oprechte worsteling is?
Denk je niet dat dit voor veel mensen echt een rouwproces is, ook al verdenk jij ze er min of meer van dat ze handelen uit onzuivere motieven?

Zou het erkennen van een rouwproces -want je raakt(e) hoe dan ook iets kwijt wat je dierbaar is (was)- ons niet heel voorzichtig moeten maken hoe we het gesprek aangaan met betrokken personen die midden in dat rouwproces zitten? Welke afslag ze ook nemen en welke mening je zelf ook hebt over de situatie...

"ook al verdenk jij ze min of meer van onzuivere motieven". De toon is alvast weer gezet. In het verleden heb ik dit vaker gemerkt.

Het gaat niet om motieven, die van ons zijn per definitie onzuiver en goddeloos!, maar om de Schrift. Daarnaast kunnen er bewuste en onbewuste motieven zijn. Net als bewuste en onbewuste (on)bekwaamheid.
Wij allen bidden, hopelijk, in de kerk: "Doorgrond en ken mijn hart o Heer!". Als dat werkelijk beleden wordt, dat er dus motieven zijn! waar we ons niet eens van bewust zijn, en dat die "onzuiver" zijn dan wordt dit met hart gezongen. Leer het mij Heere! Ontdek mij aan de schadelijke weg!
Uit jouw woorden begrijp ik dat velen die fase al voorbij zijn en wel weten dat zij alleen maar zuivere motieven hebben en zich daar ook van bewust zijn? En elk indringend doorvragen op motieven zien als een persoonlijke aanval op hun integriteit?

Daarnaast kan een rouwproces gepaart gaan met onbijbelse handelingen die voortkomen uit onzuivere motieven.

Tot slot is er ook nog een "bewustwording" aspect. Mensen kunnen inderdaad echt denken dat God het van hen vraagt en er toch finaal naast zitten. Die kunnen ook een oprechte worsteling hebben en toch de verkeerde afslag nemen.

Wat ik teveel lees: Wij zijn oprecht, eerlijk en hebben verdriet enzo.
(En een zin als "Welke afslag ze ook nemen" slaat al helemaal nergens op, volgens mij wordt deze hele scheuring juist gedreven door gemeenten die een afslag nemen die de ander niet zint toch?)

sorry, ik ben een beetje klaar met zo'n moralistische posting die enkel wil zeggen: Iedere criticaster in dit onderwerp (op een discussieforum!) is een kwaadaardig iemand die ons, nobele afscheiders met zuivere motieven, zwart maakt.

Wim Anker schreef: ↑Gisteren, 13:35

helma schreef: ↑Gisteren, 11:31 Wim, zou het kúnnen zijn dat mensen echt denken dat God dit van ze vraagt of schaar jij het bij voorbaat onder onzuivere motieven zonder de mogelijkheid open te houden dat dit voor betrokken ambtsdragers een oprechte worsteling is?
Denk je niet dat dit voor veel mensen echt een rouwproces is, ook al verdenk jij ze er min of meer van dat ze handelen uit onzuivere motieven?

Zou het erkennen van een rouwproces -want je raakt(e) hoe dan ook iets kwijt wat je dierbaar is (was)- ons niet heel voorzichtig moeten maken hoe we het gesprek aangaan met betrokken personen die midden in dat rouwproces zitten? Welke afslag ze ook nemen en welke mening je zelf ook hebt over de situatie...

"ook al verdenk jij ze min of meer van onzuivere motieven". De toon is alvast weer gezet. In het verleden heb ik dit vaker gemerkt.

Het gaat niet om motieven, die van ons zijn per definitie onzuiver en goddeloos!, maar om de Schrift. Daarnaast kunnen er bewuste en onbewuste motieven zijn. Net als bewuste en onbewuste (on)bekwaamheid.
Wij allen bidden, hopelijk, in de kerk: "Doorgrond en ken mijn hart o Heer!". Als dat werkelijk beleden wordt, dat er dus motieven zijn! waar we ons niet eens van bewust zijn, en dat die "onzuiver" zijn dan wordt dit met hart gezongen. Leer het mij Heere! Ontdek mij aan de schadelijke weg!
Uit jouw woorden begrijp ik dat velen die fase al voorbij zijn en wel weten dat zij alleen maar zuivere motieven hebben en zich daar ook van bewust zijn? En elk indringend doorvragen op motieven zien als een persoonlijke aanval op hun integriteit?

Daarnaast kan een rouwproces gepaart gaan met onbijbelse handelingen die voortkomen uit onzuivere motieven.

Tot slot is er ook nog een "bewustwording" aspect. Mensen kunnen inderdaad echt denken dat God het van hen vraagt en er toch finaal naast zitten. Die kunnen ook een oprechte worsteling hebben en toch de verkeerde afslag nemen.

Wat ik teveel lees: Wij zijn oprecht, eerlijk en hebben verdriet enzo.
(En een zin als "Welke afslag ze ook nemen" slaat al helemaal nergens op, volgens mij wordt deze hele scheuring juist gedreven door gemeenten die een afslag nemen die de ander niet zint toch?)

sorry, ik ben een beetje klaar met zo'n moralistische posting die enkel wil zeggen: Iedere criticaster in dit onderwerp (op een discussieforum!) is een kwaadaardig iemand die ons, nobele afscheiders met zuivere motieven, zwart maakt.

helma schreef: ↑Gisteren, 13:53 Het spijt me dat het zo verkeerd overkomt. Ik heb geprobeerd mijn woorden zorgvuldig te kiezen; maar dat lukt me blijkbaar niet.

helma schreef: ↑Gisteren, 13:53

Wim Anker schreef:

helma schreef: ↑Gisteren, 11:31 Wim, zou het kúnnen zijn dat mensen echt denken dat God dit van ze vraagt of schaar jij het bij voorbaat onder onzuivere motieven zonder de mogelijkheid open te houden dat dit voor betrokken ambtsdragers een oprechte worsteling is?
Denk je niet dat dit voor veel mensen echt een rouwproces is, ook al verdenk jij ze er min of meer van dat ze handelen uit onzuivere motieven?

Zou het erkennen van een rouwproces -want je raakt(e) hoe dan ook iets kwijt wat je dierbaar is (was)- ons niet heel voorzichtig moeten maken hoe we het gesprek aangaan met betrokken personen die midden in dat rouwproces zitten? Welke afslag ze ook nemen en welke mening je zelf ook hebt over de situatie...

"ook al verdenk jij ze min of meer van onzuivere motieven". De toon is alvast weer gezet. In het verleden heb ik dit vaker gemerkt.

Het gaat niet om motieven, die van ons zijn per definitie onzuiver en goddeloos!, maar om de Schrift. Daarnaast kunnen er bewuste en onbewuste motieven zijn. Net als bewuste en onbewuste (on)bekwaamheid.
Wij allen bidden, hopelijk, in de kerk: "Doorgrond en ken mijn hart o Heer!". Als dat werkelijk beleden wordt, dat er dus motieven zijn! waar we ons niet eens van bewust zijn, en dat die "onzuiver" zijn dan wordt dit met hart gezongen. Leer het mij Heere! Ontdek mij aan de schadelijke weg!
Uit jouw woorden begrijp ik dat velen die fase al voorbij zijn en wel weten dat zij alleen maar zuivere motieven hebben en zich daar ook van bewust zijn? En elk indringend doorvragen op motieven zien als een persoonlijke aanval op hun integriteit?

Daarnaast kan een rouwproces gepaart gaan met onbijbelse handelingen die voortkomen uit onzuivere motieven.

Tot slot is er ook nog een "bewustwording" aspect. Mensen kunnen inderdaad echt denken dat God het van hen vraagt en er toch finaal naast zitten. Die kunnen ook een oprechte worsteling hebben en toch de verkeerde afslag nemen.

Wat ik teveel lees: Wij zijn oprecht, eerlijk en hebben verdriet enzo.
(En een zin als "Welke afslag ze ook nemen" slaat al helemaal nergens op, volgens mij wordt deze hele scheuring juist gedreven door gemeenten die een afslag nemen die de ander niet zint toch?)

sorry, ik ben een beetje klaar met zo'n moralistische posting die enkel wil zeggen: Iedere criticaster in dit onderwerp (op een discussieforum!) is een kwaadaardig iemand die ons, nobele afscheiders met zuivere motieven, zwart maakt.

Het spijt me dat het zo verkeerd overkomt. Ik heb geprobeerd mijn woorden zorgvuldig te kiezen; maar dat lukt me blijkbaar niet.

helma schreef: ↑Gisteren, 13:53 Het spijt me dat het zo verkeerd overkomt. Ik heb geprobeerd mijn woorden zorgvuldig te kiezen; maar dat lukt me blijkbaar niet.

Herman schreef: ↑Gisteren, 14:21

helma schreef: ↑Gisteren, 13:53 Het spijt me dat het zo verkeerd overkomt. Ik heb geprobeerd mijn woorden zorgvuldig te kiezen; maar dat lukt me blijkbaar niet.

Bedankt voor je weloverwogen woorden. Voor mij zijn wel wel waardevol.

Refojongere schreef:Beste Helma,

Je schreef aan Wim:
"ook al verdenk jij ze min of meer van onzuivere motieven".

Het is nog vele malen erger. Wim schreef eerder:
"Ik heb weinig anders dan minachting voor weglopers en scheurmakers die met Gods Woord in de hand allerlei "dwalenden" in de steek laten juist OMDAT ze dwalen."

Wim is iemand met weinig tact en Trumpfan. Andermans motieven lijken er voor hem niet toe te doen. Zuivere motieven bestaan volgens hem niet. Als het niet conform zijn mening is is het foute boel. Dat is dus lastig praten. Jouw woorden zijn prima zorgvuldig gekozen. En de toon is niet door jou gezet maar door Wim.

Wim Anker schreef: ↑Gisteren, 13:20Uiteraard mogen gemeenten elkaar opzoeken en kijken of ze tot een samenwerking kunnen komen. Het is een vrij land. Zolang je lid bent van het ene verband kom je daar wel je verplichtingen na en als het is opgezegd is men uiteraard vrij andere verbanden te zoeken. Vanuit Bijbels perspectief heb ik idd moeite met het oprichten van een nieuw kv als er al veel zijn die het Schriftgezag hoog houden. Dit rijmt dan niet met de broederlijke liefde en het elkaar verdragen in de middelmatige dingen. De daden zijn dan anders als de woorden.

En ja, ik lees ook de argumenten, wat maakt een nieuw kv uit als we met de anderen broederlijke liefde samenwerken over overkoepelende onderwerpen, als er kanselruil is etc. etc. Dan komt, wat mij betreft Mattheus om de hoek die zegt: En gij het alzo het gebod krachteloos gemaakt". De omgekeerde vraag ligt er dan natuurlijk ook: Waarom dan niet gewoon aansluiten bij een bestaand kv en het gebod ter harte nemen?