Re: Wedergeboorte alleen in het NT?
Geplaatst: 15 sep 2010, 19:25
Simpel Huisman, door het geloof.
Dit is geen eerlijke benadering van het probleem. Je moet niet het standpunt van je opponent verkeerd uitleggen en daar vervolgens tegen gaan fulmineren, dat is niet fair. Ook de gelovigen in het OT werden zalig op grond van het volbrachte werk van Christus, door genade en niet door goede werken en ik ga ervan uit dat Gian dit ook belijdt.huisman schreef:Hoe werden die mensen dan zalig in het O.T.? Zonder wedergeboorte, zonder de Heilige Geest, en zonder Christus volbrachte werk. Door de wet misschien,goede werken of zo. Zingen ze zeker ook niet het lied van het Lam.(Openb 5:9)9 En zij zongen een nieuw lied, zeggende: Gij zijt waardig dat boek te nemen, en zijn zegelen te openen ; want Gij zijt geslacht, en hebt ons Gode gekocht met Uw bloed, uit alle geslacht, en taal, en volk , en natie;
Luther schreef:In de Dordtse Leerregels wordt het begrip 'wedergeboorte' op wel 6 verschillende manieren benoemd. Als je die woorden één voor één in het OT nagaat, dan vind je dat wel degelijk terug.
En dit is die wedergeboorte, die vernieuwing, nieuwe schepping, opwekking van de doden en levendmaking, waarvan zo heerlijk in de Schrift gesproken wordt, dewelke God zonder ons in ons werkt.
Dat zou kunnen, omdat hier het begrip 'wedergeboorte' als dogmatisch geijkt begrip gebruikt wordt, nl. als het begin van het geloof of het genadeleven. Maar de vraag is nu juist of dat terecht is!Luther schreef:In de Dordtse Leerregels wordt het begrip 'wedergeboorte' op wel 6 verschillende manieren benoemd. Als je die woorden één voor één in het OT nagaat, dan vind je dat wel degelijk terug.
En dit is die wedergeboorte, die vernieuwing, nieuwe schepping, opwekking van de doden en levendmaking, waarvan zo heerlijk in de Schrift gesproken wordt, dewelke God zonder ons in ons werkt.
Ik heb dit topic doorgelezen en snap het punt nog steeds niet helemaal, denk ik. Kun je je stelling toelichten?Afgewezen schreef:Dat zou kunnen, omdat hier het begrip 'wedergeboorte' als dogmatisch geijkt begrip gebruikt wordt, nl. als het begin van het geloof of het genadeleven. Maar de vraag is nu juist of dat terecht is!Luther schreef:In de Dordtse Leerregels wordt het begrip 'wedergeboorte' op wel 6 verschillende manieren benoemd. Als je die woorden één voor één in het OT nagaat, dan vind je dat wel degelijk terug.
En dit is die wedergeboorte, die vernieuwing, nieuwe schepping, opwekking van de doden en levendmaking, waarvan zo heerlijk in de Schrift gesproken wordt, dewelke God zonder ons in ons werkt.
Ik begrijp Gian niet dus probeer ik het helder te krijgen dat is iets anders dan fulmineren.Afgewezen schreef:Dit is geen eerlijke benadering van het probleem. Je moet niet het standpunt van je opponent verkeerd uitleggen en daar vervolgens tegen gaan fulmineren, dat is niet fair. Ook de gelovigen in het OT werden zalig op grond van het volbrachte werk van Christus, door genade en niet door goede werken en ik ga ervan uit dat Gian dit ook belijdt.huisman schreef:Hoe werden die mensen dan zalig in het O.T.? Zonder wedergeboorte, zonder de Heilige Geest, en zonder Christus volbrachte werk. Door de wet misschien,goede werken of zo. Zingen ze zeker ook niet het lied van het Lam.(Openb 5:9)9 En zij zongen een nieuw lied, zeggende: Gij zijt waardig dat boek te nemen, en zijn zegelen te openen ; want Gij zijt geslacht, en hebt ons Gode gekocht met Uw bloed, uit alle geslacht, en taal, en volk , en natie;
En dat geloof werd zonder wedergeboorte en werking van de Geest in hun hart ontstoken?Simpel Huisman, door het geloof
Ik heb het idee dat iedereen verschillende vragen in dit topic probeert te beantwoorden, dus dat levert een hoop verwarring op. Maar als het de vraag is dit jij nu stelt, namelijk of per definitie het woord 'wedergeboorte' gebruikt moet worden, dan meen ik dat ik die vraag al beantwoord heb in bovenstaand citaat.Afgewezen schreef:Zonderling, de vraag die voorligt, is niet of een mens veranderd, bekeerd of gelovig moet worden, maar of daarvoor per definitie het woord 'wedergeboorte' gebruikt moet worden, aangezien dat - zoals is aangetoond - een specifiek NT notie blijkt te zijn, evenals het koninkrijk, de doop en de uitstorting van de Heilige Geest.Zonderling schreef:Wedergeboorte komt als term en beeldspraak alleen in het NT voor, maar ik sluit mij aan bij hen die hier al gezegd hebben dat de zaak zélf wel degelijk in het OT voorkomt. Wedergeboorte en de geestelijke vernieuwing van de mens zijn immers dezelfde zaken. We willen toch niet zeggen dat de geestelijke vernieuwing in het OT niet voorkomt of beschreven wordt? Daarnaast wordt deze vernieuwing ook afgeschaduwd in sommige ceremoniële wetten.
Let er trouwens op dat ook de Heidelbergse Catechismus geen afzonderlijke vraag heeft over de wedergeboorte, maar beschouwt de wedergeboorte als een en hetzelfde als de bekering (afsterving van de oude mens en opstanding van de nieuwe mens). Ook Hellenbroek heeft geen afzonderlijk hoofdstuk over de wedergeboorte, maar behandelt de wedergeboorte feitelijk aan de hand van de inwendige roeping. We moeten ons dus niet blindstaren op het woord, maar op de zaak zelf. En die zaak zelf wordt ons ook in het OT toch heel duidelijk geleerd.
De werking is wat anders dan de inwoning.huisman schreef: En dat geloof werd zonder wedergeboorte en werking van de Geest in hun hart ontstoken?
Dat gaat me een beetje te snel.Zonderling schreef:Ik heb het idee dat iedereen verschillende vragen in dit topic probeert te beantwoorden, dus dat levert een hoop verwarring op. Maar als het de vraag is dit jij nu stelt, namelijk of per definitie het woord 'wedergeboorte' gebruikt moet worden, dan meen ik dat ik die vraag al beantwoord heb in bovenstaand citaat.Afgewezen schreef:Zonderling, de vraag die voorligt, is niet of een mens veranderd, bekeerd of gelovig moet worden, maar of daarvoor per definitie het woord 'wedergeboorte' gebruikt moet worden, aangezien dat - zoals is aangetoond - een specifiek NT notie blijkt te zijn, evenals het koninkrijk, de doop en de uitstorting van de Heilige Geest.Zonderling schreef:Wedergeboorte komt als term en beeldspraak alleen in het NT voor, maar ik sluit mij aan bij hen die hier al gezegd hebben dat de zaak zélf wel degelijk in het OT voorkomt. Wedergeboorte en de geestelijke vernieuwing van de mens zijn immers dezelfde zaken. We willen toch niet zeggen dat de geestelijke vernieuwing in het OT niet voorkomt of beschreven wordt? Daarnaast wordt deze vernieuwing ook afgeschaduwd in sommige ceremoniële wetten.
Let er trouwens op dat ook de Heidelbergse Catechismus geen afzonderlijke vraag heeft over de wedergeboorte, maar beschouwt de wedergeboorte als een en hetzelfde als de bekering (afsterving van de oude mens en opstanding van de nieuwe mens). Ook Hellenbroek heeft geen afzonderlijk hoofdstuk over de wedergeboorte, maar behandelt de wedergeboorte feitelijk aan de hand van de inwendige roeping. We moeten ons dus niet blindstaren op het woord, maar op de zaak zelf. En die zaak zelf wordt ons ook in het OT toch heel duidelijk geleerd.
Als je deze topic goed had doorgelezen, wist je dat ik helemaal geen 'stelling' heb, maar een vraag.Luther schreef: Ik heb dit topic doorgelezen en snap het punt nog steeds niet helemaal, denk ik. Kun je je stelling toelichten?
Helder!Afgewezen schreef:Als je deze topic goed had doorgelezen, wist je dat ik helemaal geen 'stelling' heb, maar een vraag.Luther schreef: Ik heb dit topic doorgelezen en snap het punt nog steeds niet helemaal, denk ik. Kun je je stelling toelichten?
En die vraag is: wat wij onder 'wedergeboorte' verstaan, is dat wel wat Jezus bedoelde toen Hij over wedergeboorte sprak?
De wedergeboorte is namelijk een typisch NT notie, en wordt verbonden met de opstanding van Christus, de uitstorting van de Heilige Geest en de doop. Is het dan niet méér dan alleen maar 'het begin van het geloof'? Want dat laatste is er in het OT natuurlijk ook.
Afgewezen, 'wedergeboorte' is ook niet alleen het 'begin van het geloof', maar is iets voor het gehele leven.Afgewezen schreef:Als je deze topic goed had doorgelezen, wist je dat ik helemaal geen 'stelling' heb, maar een vraag.Luther schreef: Ik heb dit topic doorgelezen en snap het punt nog steeds niet helemaal, denk ik. Kun je je stelling toelichten?
En die vraag is: wat wij onder 'wedergeboorte' verstaan, is dat wel wat Jezus bedoelde toen Hij over wedergeboorte sprak?
De wedergeboorte is namelijk een typisch NT notie, en wordt verbonden met de opstanding van Christus, de uitstorting van de Heilige Geest en de doop. Is het dan niet méér dan alleen maar 'het begin van het geloof'? Want dat laatste is er in het OT natuurlijk ook.
Precies, onder andere in de door mij in Ezechiël genoemde teksten maar ook bijvoorbeeld in Deuteronomium 30 vers 6: En de HEERE, uw God, zal uw hart besnijden, en het hart van uw zaad, om den HEERE, uw God, lief te hebben met uw ganse hart en met uw ganse ziel, opdat gij levet.Zonderling schreef:Wedergeboorte komt als term en beeldspraak alleen in het NT voor, maar ik sluit mij aan bij hen die hier al gezegd hebben dat de zaak zélf wel degelijk in het OT voorkomt. Wedergeboorte en de geestelijke vernieuwing van de mens zijn immers dezelfde zaken. We willen toch niet zeggen dat de geestelijke vernieuwing in het OT niet voorkomt of beschreven wordt? Daarnaast wordt deze vernieuwing ook afgeschaduwd in sommige ceremoniële wetten.
Let er trouwens op dat ook de Heidelbergse Catechismus geen afzonderlijke vraag heeft over de wedergeboorte, maar beschouwt de wedergeboorte als een en hetzelfde als de bekering (afsterving van de oude mens en opstanding van de nieuwe mens). Ook Hellenbroek heeft geen afzonderlijk hoofdstuk over de wedergeboorte, maar behandelt de wedergeboorte feitelijk aan de hand van de inwendige roeping. We moeten ons dus niet blindstaren op het woord, maar op de zaak zelf. En die zaak zelf wordt ons ook in het OT toch heel duidelijk geleerd.
Die tekst uit Mattheus wijst op iets anders, daar wordt gewezen op "als alles vernieuwd wordt". De King James gebruikt hier dan ook niet "rebirth" maar "regeneration". Ik weet niet of het woord in de grondtekst het zelfde is als in bijv. Joh 3?Erasmiaan schreef:Precies, onder andere in de door mij in Ezechiël genoemde teksten maar ook bijvoorbeeld in Deuteronomium 30 vers 6: En de HEERE, uw God, zal uw hart besnijden, en het hart van uw zaad, om den HEERE, uw God, lief te hebben met uw ganse hart en met uw ganse ziel, opdat gij levet.Zonderling schreef:Wedergeboorte komt als term en beeldspraak alleen in het NT voor, maar ik sluit mij aan bij hen die hier al gezegd hebben dat de zaak zélf wel degelijk in het OT voorkomt. Wedergeboorte en de geestelijke vernieuwing van de mens zijn immers dezelfde zaken. We willen toch niet zeggen dat de geestelijke vernieuwing in het OT niet voorkomt of beschreven wordt? Daarnaast wordt deze vernieuwing ook afgeschaduwd in sommige ceremoniële wetten.
Let er trouwens op dat ook de Heidelbergse Catechismus geen afzonderlijke vraag heeft over de wedergeboorte, maar beschouwt de wedergeboorte als een en hetzelfde als de bekering (afsterving van de oude mens en opstanding van de nieuwe mens). Ook Hellenbroek heeft geen afzonderlijk hoofdstuk over de wedergeboorte, maar behandelt de wedergeboorte feitelijk aan de hand van de inwendige roeping. We moeten ons dus niet blindstaren op het woord, maar op de zaak zelf. En die zaak zelf wordt ons ook in het OT toch heel duidelijk geleerd.
Ook hebben we overigens nog wedergeboorte in Mattheus 19 vers 28: 28 En Jezus zeide tot hen: Voorwaar, Ik zeg u, dat gij, die Mij gevolgd zijt, in de wedergeboorte, wanneer de Zoon des mensen zal gezeten zijn op den troon Zijner heerlijkheid, dat gij ook zult zitten op twaalf tronen, oordelende de twaalf geslachten Israëls. daar betekent het de volkomen wedergeboorte, de dag des oordeels, wanneer de kinderen Gods waarlijk wedergeboren zullen zijn.