albion schreef:
Maar Bert, bleven ze in die zonde???? Bleef Saulus een christenvervolger en een moordenaar, bleef Ruth een afgodendienares, bleef Rachab een hoer, meende Adam nadat hij verjaagd was uit het Paradijs nog steeds als God te kunnen zijn?
Wat denk je? Zouden ze geen berouw en verdriet gehad hebben hierover??? Dát is wat ik er mee wilde zeggen. Een ieder, zolang hij leeft, kan zalig worden. Maar zodra hij/zij werkelijk bekeerd zijn zullen ze met de zonde breken.
Wel homo zijn, niet doen, bekering mogelijk?
wel afgodendienaar zijn, niet doen, bekering mogelijk?
wel beeldendienaar zijn, niet doen, bekering mogelijk?
wel vloeker zijn, niet doen, bekering mogelijk?
wel sabbatsbreker zijn, niet doen, bekering mogelijk?
wel wetsovertreder zijn, niet doen, bekering mogelijk?
wel echtbreker zijn, niet doen, bekering mogelijk?
Nou ja, je krijgt het idee denk ik wel... Van nature breken we niet 1, maar alle geboden Gods. En zelfs na ontvangen genade, hebben we slechts een klein begin van de nieuwe gehoorzaamheid. Al onze beste werken zijn als een wegwerpelijk kleed...
Dus eens zondaar, altijd zondaar.. tot we in glorie zijn...
En, bij nature, zijn we allen homos....
Natuurlijk is het zo, dat als we wedergeboren zijn, we zullen trachten, niet alleen naar 1, maar naar al Gods geboden te leven. En we zullen vruchten der dankbaarheid voortbrengen. Maar daar ging de titel van dit onderwerp niet over....