Hendrikus schreef:

-DIA- schreef:Oke, ze worden tegenwoordig niet zo vaak meer gehoord,
maar er zijn nog wel oudvaders, en nog wat van God geroepen en gezonden knechten. Daar zul je die taal nog wel
kunnen horen.

Daar gaan we weer: de meeste dominees van tegenwoordig hebben zichzelf dominee gemaakt, maar gelukkig zijn er (je moet ze wel met een vergrootglas zoeken) nog een heel klein paar van God geroepen en gezonden knechten. Maar verder kun je maar beter tot oudvaders beperken, want de meeste dominees van tegenwoordig, ach, ach...

-DIA- schreef:Het gaat in de eerste plaats om ootmoet, in de tweede plaats ootmoet, en in de derde plaats ootmoet.
Zo zei men dat toch altijd? Weet je wel...?

Ootmoed werd vroeger altijd met een d geschreven

Wel een beetje vijandschap hoor Hendrikus! Helaas dat ik het zeggen moet!
Dus laten we er verder geen woorden aan smerig maken.
Nog wat meegekregen uit de preken of hetgeen gelezen is vandaag?

Gijs83 schreef:Nog wat meegekregen uit de preken of hetgeen gelezen is vandaag?

Nee.

Bij ons was het thema: altijd genoeg, nav de geschiedenis van het manna. Een kinderdienst (soort van, eigenlijk meer een kinderpreek) maar wel leerzaam en duidelijk. Het leuke is dat onze predikant kinderen echt uitdaagt om hardop te antwoorden!

JolandaOudshoorn schreef:Bij ons was het thema: altijd genoeg, nav de geschiedenis van het manna. Een kinderdienst (soort van, eigenlijk meer een kinderpreek) maar wel leerzaam en duidelijk. Het leuke is dat onze predikant kinderen echt uitdaagt om hardop te antwoorden!

Dominee van Dieren had het ook over het Manna.
Uitgangspunt was Exodus 16 : 33

Ook zeide Mozes tot Aäron: Neem u een kruik en doe een gomer vol Man daarin;
en zet ze voor het aangezicht des HEEREN tot bewaring voor uw geslachten.

Als thema had hij:
EEN GOUDEN KRUIK MET MANNA
1. In opstand begeerd
2. Uit genade gegeven
3. Door trouw bewaard

-DIA- schreef:

JolandaOudshoorn schreef:Bij ons was het thema: altijd genoeg, nav de geschiedenis van het manna. Een kinderdienst (soort van, eigenlijk meer een kinderpreek) maar wel leerzaam en duidelijk. Het leuke is dat onze predikant kinderen echt uitdaagt om hardop te antwoorden!

Dominee van Dieren had het ook over het Manna.
Uitgangspunt was Exodus 16 : 33

Ook zeide Mozes tot Aäron: Neem u een kruik en doe een gomer vol Man daarin;
en zet ze voor het aangezicht des HEEREN tot bewaring voor uw geslachten.

Als thema had hij:
EEN GOUDEN KRUIK MET MANNA
1. In opstand begeerd
2. Uit genade gegeven
3. Door trouw bewaard

Wij hadden vers 15 als uitgangspunt. Enkele punten waren: hoe dankbaar zijn wij voor het "gewone", zijn we bewust dat gewoon helemaal niet gewoon is, wist je dat God tegenspoed gebruikt om je dankbaarder en afhankelijker te maken, dat God voorspoed kan gebruiken om je te beproeven of je dan ook in Zijn wegen blijft wandelen, dat het uiteindelijk gaat om het Brood des levends (met een verwijzing naar Deut.8:2,3 en Jezus uitspraak: Ik ben het Brood des levens)

vanmorgen hadden we Hand 16 : 25
Dankdag in de gevangenis (Paulus en Silas)
1. een benauwde nacht
2. een rijke nacht
3. een bevrijdende nacht

Vanmiddag Amos 7 en 8
tekst 1-3
Het visioen van de korf met zomervruchten
1. de rijping voor het oordeelsvuur
2. de rijping voor de hemelschuur

Vanmorgen was het een bemoedigende preek. Een aansporing om in alle nood en strijd die het (geestelijk) leven met zich meebrengt om de toevlucht tot God te nemen.
Te vertrouwen op Zijn leiding
Om te steunen op het volbrachte Middelaarswerk. En zo toch lofzangen te kunnen zingen in de nacht (Psalm 113-118)

Vanmiddag een ontdekkende preek. Welke vruchten breng je voort?
Er is veel werk verricht. Dankdag voor gewas en arbeid....Terugzien. Balans opmaken. Ook op de levensakker. Veel mest om de levensboom gelegd.

Het oordeel is aanstaande. de oogst is nabij. Zijn er vruchten in je leven? kwade of goede vruchten?
Wie in hem blijft draagt veel vrucht. Vruchten van de Geest. Galaten 5
Alleen mogelijk vanuit de gemeenschap met Christus.
De beslissende vraag is: hoe sta ik tegenover de Heere Jezus Christus?


Weer veel meegekregen om over na te denken.

Vandaag zei de dominee: Alles wat we hebben boven de hel, is onverdiend. Zouden we dan niet zeer dankbaar moeten zijn?
Dit trof me zeer, want we vinden het zo gewoon, dat we wakker worden, kleding mogen aantrekken, mogen eten enz. enz. Dit zijn nog maar de ‘gewone’ dingen.
Maar hebben we dit jaar ook de Heere mogen leren kennen, voor het eerst of opnieuw?
Dan wordt het een leven der dankbaarheid.
Hoe? Door met een hartelijke vreugde in God door Christus, en met lust en liefde naar de wil van God te leven.

Vanmorgen: Psalm 97:11
Het licht is voor den rechtvaardige gezaaid, en vrolijkheid voor de oprechten van hart.

Vanavond: Job 7: 1
Heeft niet de mens een strijd op de aarde, en zijn zijn dagen niet als de dagen des dagloners?

Twee totaal verschillende preken, van twee verschillende predikanten, maar met een duidelijke gezamenlijke noemer, te weten Zondag 10, die in beide preken een voorname plaats innam.

hier is het pas eind van de maand dankdag..

sela schreef:hier is het pas eind van de maand dankdag..

Die Zeeuwen ook altijd...

De dienst ging vanavond over Ik heb geleerd vergenoegd te zijn in hetgeen ik ben. Ik vermag alle dingen door Christus Die mij kracht geeft.Erg mooie tekst.

Erasmiaan schreef:

Marnix schreef:

Erasmiaan schreef:

Marnix schreef:
Ik vind dat een slecht, mensgericht citaat. Waar is Christus in deze uitspraak? Als Hij ons ECHT op de plaats zou brengen zouden we ons zijn kinderen weten. En bij Hem willen schuilen (ipv je te verstoppen onder de kerkbanken).

Tja Marnix, blijkbaar heb je hier geen kennis aan.

Jawel, maar wat ik wil zeggen is dat het eenzijdig is, en dat maakt het onbijbels. Bovenstaande mag best genoemd worden maar koppel je het los van de verlossing door Christus, dan wordt het een halve waarheid. Als we de Bijbel laten spreken over wie God is en wat Hij doet, kan het niet anders dan dat wat Dia noemt, wordt genoemd, maar als middel om dat wat ik zeg te bereiken, dat een mens wordt vrijgesproken en bij God schuilt. Koppel je middel en doel los zoals hier gebeurt, dan leidt dat tot eenzijdigheid.

Het kan dus ook best zijn dat wat er gezegd werd op zich niet eenzijdig is omdat die oud herder en leraar verder ging... maar door alleen dit deel te citeren wordt het verhaal eenzijdig. We moeten Ellende niet gaan loskoppelen van Verlossing en Dankbaarheid.

Dit heeft niets met loskoppelen te maken. Waar is het besef dat de mens, ook na ontvangen genade, is afgeweken?

Dat besef is er wel, maar als er ook het besef is dat er vergeving, verlossing en venieuwing is in Christus, mogen we ons toch kind van Hem weten. God vergeeft ons onze zonden, doet de zonden weg... maar wij moeten ondertussen maar gewoon uit angst onder de kerkbanken kruipen? Waar is het besef wat het offer van Christus werkelijk inhoudt? Waar lees ik na het lijden en sterven en opstaan van Jezus dat het besef dat we zondig zijn, ook al zijn we verlost, nog moet lijden tot angst?

1 Dus wie in Christus Jezus zijn, worden niet meer veroordeeld. 2 De wet van de Geest die in Christus Jezus leven brengt, heeft u bevrijd van de wet van de zonde en de dood. 3 Waartoe de wet niet in staat was, machteloos als hij was door de menselijke natuur, dat heeft God tot stand gebracht. Vanwege de zonde heeft hij zijn eigen Zoon als mens in dit zondige bestaan gestuurd; zo heeft hij in dit bestaan met de zonde afgerekend, 4 opdat in ons wordt volbracht wat de wet van ons eist. Ons leven wordt immers niet langer beheerst door onze eigen natuur, maar door de Geest. 5 Wie zich door zijn eigen natuur laat leiden is gericht op wat hij zelf wil, maar wie zich laat leiden door de Geest is gericht op wat de Geest wil. 6 Wat onze eigen natuur wil brengt de dood, maar wat de Geest wil brengt leven en vrede. 7 Onze eigen wil staat vijandig tegenover God, want hij onderwerpt zich niet aan zijn wet en is daar ook niet toe in staat. 8 Wie zich door zijn eigen wil laat leiden, kan God niet behagen. 9 Maar u leeft niet zo. U laat u leiden door de Geest, want de Geest van God woont in u. Iemand die zich niet laat leiden door de Geest van Christus behoort Christus ook niet toe. 10 Als Christus echter in u leeft, bent u door de zonde weliswaar sterfelijk, maar de Geest schenkt u leven, omdat u door God als rechtvaardigen bent aangenomen. 11 Want als de Geest van hem die Jezus uit de dood heeft opgewekt in u woont, zal hij die Christus heeft opgewekt ook u die sterfelijk bent, levend maken door zijn Geest, die in u leeft.

En het gevolg:

15 U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met ‘Abba, Vader’. 16 De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn.

en:

14 Nu wij een hooggeplaatste hogepriester hebben die de hemel is doorgegaan, Jezus, de Zoon van God, moeten we vasthouden aan het geloof dat we belijden. 15 Want de hogepriester die wij hebben is er een die met onze zwakheden kan meevoelen, juist omdat hij, net als wij, in elk opzicht op de proef is gesteld, met dit verschil dat hij niet vervallen is tot zonde. 16 Laten we dus zonder schroom naderen tot de troon van de Genadige, waar we telkens als we hulp nodig hebben barmhartigheid en genade vinden.

Dat is wat anders dan onder de kerkbanken kruipen en er geen plaats waardig zijn. Dan kijk je naar de oude situatie, wat we uit onszelf zijn. De Bijbel leert ons echter niet door vlees en wet te laten leiden, maar om te leven door de Geest, die ons wijst op wat we zijn in Christus. We moeten ons niet laten laten lijden door onze oude natuur.

En dat is de Bijbelse lijn en niet die van gelovigen voorhouden dat als God ze echt op hun plaats brengt, ze geen plaats in de kerkbank waard zijn en er het liefst onder willen kruipen. Dat is de situatie zonder Christus. Niet de situatie met Hem. En daar is de Bijbel duidelijk in.

Marnix schreef:

Erasmiaan schreef:

Marnix schreef: Jawel, maar wat ik wil zeggen is dat het eenzijdig is, en dat maakt het onbijbels. Bovenstaande mag best genoemd worden maar koppel je het los van de verlossing door Christus, dan wordt het een halve waarheid. Als we de Bijbel laten spreken over wie God is en wat Hij doet, kan het niet anders dan dat wat Dia noemt, wordt genoemd, maar als middel om dat wat ik zeg te bereiken, dat een mens wordt vrijgesproken en bij God schuilt. Koppel je middel en doel los zoals hier gebeurt, dan leidt dat tot eenzijdigheid.

Het kan dus ook best zijn dat wat er gezegd werd op zich niet eenzijdig is omdat die oud herder en leraar verder ging... maar door alleen dit deel te citeren wordt het verhaal eenzijdig. We moeten Ellende niet gaan loskoppelen van Verlossing en Dankbaarheid.

Dit heeft niets met loskoppelen te maken. Waar is het besef dat de mens, ook na ontvangen genade, is afgeweken?

Dat besef is er wel, maar als er ook het besef is dat er vergeving, verlossing en venieuwing is in Christus, mogen we ons toch kind van Hem weten. God vergeeft ons onze zonden, doet de zonden weg... maar wij moeten ondertussen maar gewoon uit angst onder de kerkbanken kruipen? Waar is het besef wat het offer van Christus werkelijk inhoudt? Waar lees ik na het lijden en sterven en opstaan van Jezus dat het besef dat we zondig zijn, ook al zijn we verlost, nog moet lijden tot angst?

1 Dus wie in Christus Jezus zijn, worden niet meer veroordeeld. 2 De wet van de Geest die in Christus Jezus leven brengt, heeft u bevrijd van de wet van de zonde en de dood. 3 Waartoe de wet niet in staat was, machteloos als hij was door de menselijke natuur, dat heeft God tot stand gebracht. Vanwege de zonde heeft hij zijn eigen Zoon als mens in dit zondige bestaan gestuurd; zo heeft hij in dit bestaan met de zonde afgerekend, 4 opdat in ons wordt volbracht wat de wet van ons eist. Ons leven wordt immers niet langer beheerst door onze eigen natuur, maar door de Geest. 5 Wie zich door zijn eigen natuur laat leiden is gericht op wat hij zelf wil, maar wie zich laat leiden door de Geest is gericht op wat de Geest wil. 6 Wat onze eigen natuur wil brengt de dood, maar wat de Geest wil brengt leven en vrede. 7 Onze eigen wil staat vijandig tegenover God, want hij onderwerpt zich niet aan zijn wet en is daar ook niet toe in staat. 8 Wie zich door zijn eigen wil laat leiden, kan God niet behagen. 9 Maar u leeft niet zo. U laat u leiden door de Geest, want de Geest van God woont in u. Iemand die zich niet laat leiden door de Geest van Christus behoort Christus ook niet toe. 10 Als Christus echter in u leeft, bent u door de zonde weliswaar sterfelijk, maar de Geest schenkt u leven, omdat u door God als rechtvaardigen bent aangenomen. 11 Want als de Geest van hem die Jezus uit de dood heeft opgewekt in u woont, zal hij die Christus heeft opgewekt ook u die sterfelijk bent, levend maken door zijn Geest, die in u leeft.

En het gevolg:

15 U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met ‘Abba, Vader’. 16 De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn.

en:

14 Nu wij een hooggeplaatste hogepriester hebben die de hemel is doorgegaan, Jezus, de Zoon van God, moeten we vasthouden aan het geloof dat we belijden. 15 Want de hogepriester die wij hebben is er een die met onze zwakheden kan meevoelen, juist omdat hij, net als wij, in elk opzicht op de proef is gesteld, met dit verschil dat hij niet vervallen is tot zonde. 16 Laten we dus zonder schroom naderen tot de troon van de Genadige, waar we telkens als we hulp nodig hebben barmhartigheid en genade vinden.

Dat is wat anders dan onder de kerkbanken kruipen en er geen plaats waardig zijn. Dan kijk je naar de oude situatie, wat we uit onszelf zijn. De Bijbel leert ons echter niet door vlees en wet te laten leiden, maar om te leven door de Geest, die ons wijst op wat we zijn in Christus. We moeten ons niet laten laten lijden door onze oude natuur.

En dat is de Bijbelse lijn en niet die van gelovigen voorhouden dat als God ze echt op hun plaats brengt, ze geen plaats in de kerkbank waard zijn en er het liefst onder willen kruipen. Dat is de situatie zonder Christus. Niet de situatie met Hem. En daar is de Bijbel duidelijk in.

Tja, als je van de veronderstelling uitgaat dat dat allemaal in je binnenzak zit en dat je dat zo kunt pakken... dan zijn we gauw uitgepraat.

Maar de offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God! niet verachten.
't Is al een gave Gods als je jezelf schuldig mag keuren. Alleen tegen die achtergrond kan Christus alles worden. Dat is ook de essentie van dankdag: het gaat er niet om wat we gekregen hebben (hoe veel of hoe weinig) maar dát we wat gekregen hebben. Dan kun je zelfs dankdag houden in het ingewand van een walvis. Maar ik zal U offeren met de stem der dankzegging; wat ik beloofd heb, zal ik betalen. Het heil is des HEEREN. De HEERE nu sprak tot den vis; en hij spuwde Jona uit op het droge.

Zita schreef:De dienst ging vanavond over Ik heb geleerd vergenoegd te zijn in hetgeen ik ben. Ik vermag alle dingen door Christus Die mij kracht geeft.Erg mooie tekst.

Volgens mij van Paulus en ieder geval een bekeerd iemand. Was preek daar ook op gericht?

Gijs83 schreef:

Zita schreef:De dienst ging vanavond over Ik heb geleerd vergenoegd te zijn in hetgeen ik ben. Ik vermag alle dingen door Christus Die mij kracht geeft.Erg mooie tekst.

Volgens mij van Paulus en ieder geval een bekeerd iemand. Was preek daar ook op gericht?

Fil. 4.
Moet de preek gericht zijn op bekeerden?