Over moppentrommels in de Saambinder

[jakobmarin]

ik ervaar in ieder geval genoeg humor om me heen. Zelfs in de Saambinder.

Vertel, vertel!! :

[Jongere]

ik ervaar in ieder geval genoeg humor om me heen. Zelfs in de Saambinder.

Vertel, vertel!! :

Tja, vaak in kleine regeltjes zoals pas in het stukje van ds. van Aalst waarin hij bekende dat hij iemand vergeten was te vermelden in zijn jaarverslag. Maar bijvoorbeeld ook toen er pas in stond dat ds. Harinck in Bodegraven beroepen was. Héél Refoforum stond op z'n kop :mrgreen:

[David J]

Alsof een goede grap niet bij een heilige levenswandel hoort. Want als je buiten de kerk grappen mag maken, dan ook in de kerk. Tenslotte is de kerkdienst niets meer (maar ook niets minder!) dan een groep christenen op dezelfde plaats.

Lachen is gezond, ook voor een christen. God heeft ons geschapen als mensen, en daar hoort lachen ook bij.

Anderzijds, vanwege de werking die een lach heeft tijdens een kerkdienst, heb ik er groot bezwaar tegen. Het neemt de ernst van het Woord weg. Door het Woord spreekt God, en door het Woord werkt Zijn Geest. Dat is uiterst serieus, net als de zaken die er besproken worden: Gods toorn over de zonde van iedere hoorder, zolang zij buiten Christus zijn.

Nee, wie zich de ernst vd zonde kent, lacht niet zo makkelijk meer als daarover gesproken wordt. Net zoals het ongepast is om tijdens een rechtszaak van een gruwelijke moord een mop te tappen (en bedenk dat onze zonden gruwelijker zijn dan een moord), zo ook in de kerk, waar God ons voor Zijn gerecht daagt.

Zonder deze hele discussie gelezen te hebben wil ik even op je laatste zin reageren. Ja, het kan dat God ons in de kerkdienst voor Zijn gerecht daagt. Dat je in een preek geconfronteerd wordt met Zijn heiligheid en je eigen zonde en zondigheid. Dat is volkomen legitiem en ik denk dat er iets niet goed zit als je dat nooit ervaart.

Maar dat is niet alles. Een kerkdienst kan ook zijn: thuiskomen bij je Vader en bij je broers en zussen. Een vertrouwde plek in een harde wereld, waar je je gekend en geliefd weet. Op zo'n plek kunnen ook de insidersgrappen passen waar in deze discussie aan gerefereerd wordt. In mijn beleving sluiten humor en ernst elkaar dan ook niet uit, hoewel in de wekelijkse kerkdiensten die ik bezoek meestal niet veel humor te vinden is. Als jij een gesprek voert met een goede vriend, dan kun je toch ook in een bestek van een uur heel goed zowel bloedserieus en diepgaand praten als ruim baan geven aan de humor?

[Unionist]

Misschien moeten we ons eerst bezinnen op de vraag wat humor nu precies is. Humor is niet gelijk aan "in een deuk liggen". Humor kan ook nét de angel uit iets halen. Humor kan je nét dat beetje levenskracht geven om een zeer moeilijke situatie te overleven.

Wat dat betreft moeten we wellicht in de leer gaan bij de Joden. Als er één volk is dat door de eeuwen heen met dood en ellende geconfronteerd is geweest, zijn zij het wel. En het is tevens het volk met de meest verfijnde humor. Men zegt wel dat in de concentratiekampen de beste humor is geboren. Als je dat bedenkt, dan zie je ook het verschil met de lol van bijvoorbeeld André van Duin.

[rekcor]

Dat gevoel heb ik bij deze discussie. Het persé willen zien van humor.

Het is niet zo dat ik perse wil kunnen lachen tijdens de zondagse samenkomsten. Het valt me gewoon op dat er zo weinig wordt humor is in de kerk, terwijl we toch de vrolijkste boodschap hebben die er bestaat!

Bovendien denk ik - althans zo werkt het bij mij - dat de ernstigheid ook een cliche kan worden. Dat wil zeggen: we zijn zo vaak ernstig dat het helemaal niet meer opvalt. We raken een beetje afgestompt door al die ernstigheid, waardoor de paradoxale situatie ontstaat dat de ernst niet meer ernstig is. Want als mensen echt de ernst van de prediking onder ogen zouden zien, waarom blijven ze dan onbewogen zitten? Waarom barsten ze niet in tranen uit om hun zonden?

Nee, pas als dominees meer reliëf in hun preken aan zouden brengen, zou de ernst weer goed tot haar recht komen.

[freek]

Is het ook 'toegestaan' om:
-iemand 'Zachéüs te noemen'? (omdat hij in een boom klom;))

: :mrgreen:

[memento]

Misschien moeten we ons eerst bezinnen op de vraag wat humor nu precies is. Humor is niet gelijk aan "in een deuk liggen". Humor kan ook nét de angel uit iets halen. Humor kan je nét dat beetje levenskracht geven om een zeer moeilijke situatie te overleven.

Als jij een gesprek voert met een goede vriend, dan kun je toch ook in een bestek van een uur heel goed zowel bloedserieus en diepgaand praten als ruim baan geven aan de humor?

Ik heb niets tegen taalhumor. Dit kan juist de preek versterken, mits goed gebruikt. Maar dat is humor waarvan je moet glimlachen, niet van moet lachen. Het psychologische effect daarvan is ook anders. Over het algemeen versterkt een glimlach-humor de emoties die je op dat moment al hebt, terwijl in-de-lach-schiet-humor de emoties die je op dat moment hebt doorbreekt, en daarvoor de emotie van de onbezorgde lach geeft.

Omdat ik vast geloof dat het in de kerk God is die spreekt door Zijn Woord (wat m.i. wezenlijk anders is dan praten met een vriend, waar beiden gelijke gesprekspartners zijn), is alle gebeuren dat afbreuk doet aan hetgeen dat Woord heeft uitgewerkt (met als onderdeel daarvan de emotionele gesteldheid), verkeerd.

[Toeschouwer]

Ds. Abma kan ik me goed herinneren. Hij speelde met taal, met een heel fijnzinnige humor.
In zijn pennenvruchten is dat ook te lezen. Ook in zijn hoofdartikelen destijds in de Banier. Maar niet iedereen kon dat waarderen. We kunnen het allemaal lezen in het boek "Levend in het werk des Heere".

Dat vond ik heel mooie humor. Eveneens ds. Jac. van Dijk een heel ander figuur. Af en toe ging er een lach door de kerk.
Maar predikanten die het willen imiteren dan gaat het niet goed, het moet bij de persoon passen.

[mathilde]

Zondag moest ik ook nnog glimlachen. De preek ging over de verzoeking in de woestijn en de dominee zeI: "We komen gauw in de verleiding om dit zus en zo uit te leggen, maar die verleiding moeten we weerstaan"

Dat is geen dijenkletser, maar een glimlach krijg ik er wel van op je gezicht.

Wie daar heel goed in is, is Nico ter Linden. Die speelt met taal en weet het soms prachtig te verwoorden. In "Het verhaal gaat..." tekent hij hoe Adam in slaap valt, wakker wordt en dan staat daar ineens een prachtige vrouw voor hem. Ter Linden schrijft dan: "God gaf hem zijn beminde in de slaap". Dat vind ik echt humor van het allerhoogste niveau. Om zo heel verrassend met een Woordspeling (hoofdletter) iets neer te zetten.

Wie nog belangstelling heeft voor deel 2 van Het verhaal gaat (Het verhaal van Matthéüs en Markus), kan contact met me opnemen

[MarthaMartha]

Misschien moeten we ons eerst bezinnen op de vraag wat humor nu precies is. Humor is niet gelijk aan "in een deuk liggen". Humor kan ook nét de angel uit iets halen. Humor kan je nét dat beetje levenskracht geven om een zeer moeilijke situatie te overleven.

Wat dat betreft moeten we wellicht in de leer gaan bij de Joden. Als er één volk is dat door de eeuwen heen met dood en ellende geconfronteerd is geweest, zijn zij het wel. En het is tevens het volk met de meest verfijnde humor. Men zegt wel dat in de concentratiekampen de beste humor is geboren. Als je dat bedenkt, dan zie je ook het verschil met de lol van bijvoorbeeld André van Duin.

zoiets als ooit een dominee bij ons met pasen over de wachters van het graf:

de wachters renden als hazen.... paashazen....

dan zakt je mond eerst open **hoor ik het goed?** en vervolgens schiet je in de lach....

[jakobmarin]

gezonde humor mag/moet zeker een onderdeel zijn van de prediking. Humor is toch ook door God gegeven? Lijkt me wel.
Met humor kun je soms meer zeggen dan met ernst, en komt het nog beter over en raakt het je dieper.
Het moet inderdaad geen conference worden, want schijnt ook wel te gebeuren...

Zo begon een spreker eens zijn lezing: 'de juf op op de zondagschool zei 's morgens tegen de kinderen: we beginnen met het bijbelverhaal, een daarna gaan we wat leuks doen'.'.....

[Lassie]

tsja, je mag toch wel grinniken als iemand zegt: Ik wil u voor gaan in stil gebed.

[Luther]

zoiets als ooit een dominee bij ons met pasen over de wachters van het graf:

de wachters renden als hazen.... paashazen....

dan zakt je mond eerst open **hoor ik het goed?** en vervolgens schiet je in de lach....

[Dirk91]

Je hebt net zoals allerlei soorten blijdschap ook allerlei soorten humor.

In de Bijbel staat het lachen soms in heel verkeerd daglicht. Dan wordt meestal het lachen van de dwaas bedoeld.

Hier is het negatief bedoeld:

Jakobus 4:9 - "Gedraagt u als ellendigen, en treurt en weent; uw lachen worde veranderd in treuren, en uw blijdschap in bedroefdheid."
Prediker 7:3 - "Het treuren is beter dan het lachen; want door de droefheid des aangezichts wordt het hart gebeterd."
Prediker 2:2 - "Tot het lachen zeide ik: Gij zijt onzinnig, en tot de vreugde: Wat maakt deze?"

De kanttekenaars wezen trouwens bij dit laatste vers er al op: Versta dit alzo, dat het veel en onmatiglijk lachen en springen meer een gekke en onwijze, dan een wijze en verstandige man betaamt, Spreuk. 20:1. Maar om zekere oorzaken somtijds matiglijk lachen is niet te berispen.

Want in hetzelfde boek Prediker staat ook:
Prediker 4: 3 - "Er is een tijd om om te wenen, en een tijd om te lachen"

en verder:
Psalm 126 : 2 - "Toen werd onze mond vervuld met lachen, en onze tong met gejuich; toen zeide men onder de heidenen: De HEERE heeft grote dingen aan dezen gedaan."

Humor is heerlijk en lachen is op zijn tijd goed. Maar als het gaat om het verkondigen van het Woord gaat, zou ik er zo min mogelijk humor bij gebruiken omdat dat echt niet past bij de ernst van de boodschap. Ik zeg niet dat blijdschap niet kan... Natuurlijk kun je verblijd zijn in de HEERE, maar dat is niet lachen om een mop natuurlijk. Het Evangelie betekent 'blijde boodschap', maar dat is een blijdschap die niet met humor verwekt wordt.

[MarthaMartha]

gezonde humor mag/moet zeker een onderdeel zijn van de prediking. Humor is toch ook door God gegeven? Lijkt me wel.
Met humor kun je soms meer zeggen dan met ernst, en komt het nog beter over en raakt het je dieper.
Het moet inderdaad geen conference worden, want schijnt ook wel te gebeuren...

Zo begon een spreker eens zijn lezing: 'de juf op op de zondagschool zei 's morgens tegen de kinderen: we beginnen met het bijbelverhaal, een daarna gaan we wat leuks doen'.'.....