[/quote]
Ik heb eens bij een koppelbaas gewerkt. Was nog goedgelovig toen.
Ik verdiende lekker, werd plots op straat gezet toen de boel werd "opgeblazen" (letterlijk !) klopte aan voor een wwtje, kwam bij de instanties, ai, er was nooit iets afgedragen. Kon ik naar de bijstand ! Ik vond het een drempel. Ik solliciteerde me suf, kon natuurlijk nooit meer dat verdienen, dus moest genoegen nemen met minder.
Dat deed ik dan, het duurde 2 maanden voordat ik een baan gevonden had.
Mn opgespaarde spaarcentjes, waren toen inmiddels drastisch geslonken [/quote]

Dit verhaal klopt niet helemaal. Je krijgt WW op grond van een arbeidsverleden en een salaris. Of er iets is afgedragen is niet terzake.
Er is plicht tot uitreiken van een salarisspecificatie.[/quote]

Ik kreeg het echt niet hoor !
Ik heb er zelfs nog een deskundige bijgehaald, maar ik trok echt aan het kortste endje. Ik had het moeten weten, werd er verteld. Ik deed de loonadministratie niet, dus hoe zou dat kunnen ? Ik zag wel dat er dingen gebeurden die niet helemaal klopten. Daarvoor had ik ook bij een bedrijf gewerkt, een onderaannemer, in die sector was het gebruikelijk mensen soms contant uit te betalen. Nogmaals, ik was 18, had nimmer van koppelbazen en zwart werken gehoord.
Nu zouden deze praktijken echt niet meer mogelijk zijn.
Bij de 1e werd ik trouwens heel raar ontslagen, ik werd overcompleet en de directeur beschuldigde mij van diefstal. Normaal krijg je dan geen uitkering, maar gek genoeg, toen wel. Hij bleek zijn beschuldiging te hebben ingetrokken ! Ik had toen maar 2 weken ww, daarna stapte ik dus over naar de concurrent, de koppelbaas.

refo schreef:Over welk bedrag hebben we het nu eigenlijk?

Soms om een paar 100 EUR niet afgedragen belasting. Maar soms ook om duizenden euro's.

Maar t gaat om het principe. Als iemand een paar duizend euro zou jatten, vindt iedereen hem een dief. Als iemand zwart werkt, wordt dat door velen in onze kringen heel normaal gevonden. Terwijl beide pure diefstal is.

memento schreef:

refo schreef:Over welk bedrag hebben we het nu eigenlijk?

Soms om een paar 100 EUR niet afgedragen belasting. Maar soms ook om duizenden euro's.

Maar t gaat om het principe. Als iemand een paar duizend euro zou jatten, vindt iedereen hem een dief. Als iemand zwart werkt, wordt dat door velen in onze kringen heel normaal gevonden. Terwijl beide pure diefstal is.

Hear, hear!

memento schreef:

refo schreef:Over welk bedrag hebben we het nu eigenlijk?

Soms om een paar 100 EUR niet afgedragen belasting. Maar soms ook om duizenden euro's.

Maar t gaat om het principe. Als iemand een paar duizend euro zou jatten, vindt iedereen hem een dief. Als iemand zwart werkt, wordt dat door velen in onze kringen heel normaal gevonden. Terwijl beide pure diefstal is.

Niet zo overdrijven.
Soms is het handiger om 50 of 100 euro gewoon maar te overhandigen.

Want het is niet alleen die 50 of 100 euro. Er moet ook aangifte loonheffingen gedaan worden. En als de 'werkgever' dat niet zelf kan (het is behoorlijk ingewikkeld), doet de boekhouder dat. Dat kost al snel een paar tienstjes, want zo'n aangifte moet nauwkeurig gebeuren: wie is het, waar woont hij, kopie ID, noem maar op.
Meestal is er maar een paar euro aan lasten verschuldigd, zeker als de 'werknemer' verder geen of weinig inkomen heeft.

Al met al kost een loontje van 50 al snel 100. En dat is vervelend.

En ik wil nog steeds weten over welk bedrag en welke situatie het gaat.
Voor huishoudelijk werk is er niet altijd een werkgever-werknemer verhouding.
Als iemand ergens gaat schilderen, idem, tenzij het een schilderbedrijf is.
En zo is iedere situatie anders.

refo schreef:

memento schreef:

refo schreef:Over welk bedrag hebben we het nu eigenlijk?

Soms om een paar 100 EUR niet afgedragen belasting. Maar soms ook om duizenden euro's.

Maar t gaat om het principe. Als iemand een paar duizend euro zou jatten, vindt iedereen hem een dief. Als iemand zwart werkt, wordt dat door velen in onze kringen heel normaal gevonden. Terwijl beide pure diefstal is.

Niet zo overdrijven.
Soms is het handiger om 50 of 100 euro gewoon maar te overhandigen.

Want het is niet alleen die 50 of 100 euro. Er moet ook aangifte loonheffingen gedaan worden. En als de 'werkgever' dat niet zelf kan (het is behoorlijk ingewikkeld), doet de boekhouder dat. Dat kost al snel een paar tienstjes, want zo'n aangifte moet nauwkeurig gebeuren: wie is het, waar woont hij, kopie ID, noem maar op.
Meestal is er maar een paar euro aan lasten verschuldigd, zeker als de 'werknemer' verder geen of weinig inkomen heeft.

Al met al kost een loontje van 50 al snel 100. En dat is vervelend.

En ik wil nog steeds weten over welk bedrag en welke situatie het gaat.
Voor huishoudelijk werk is er niet altijd een werkgever-werknemer verhouding.
Als iemand ergens gaat schilderen, idem, tenzij het een schilderbedrijf is.
En zo is iedere situatie anders.

Goed, 2 casussen (namen veranderd).

1. Jan (belijdend lid) is schilder. Hij werkt voor zijn baas 36 uur per week. Daarnaast klust hij bij, gemiddeld 10 uur per week (de ene week meer dan de andere, bv vakanties meer), a 20 EUR per uur. Jan vind dat hij al genoeg belasting betaald, en geeft dus niets op. Terwijl zijn jaarlijkse bijverdienste wel 10.000 EUR bedragen. Als hij het opgeeft zou hij waarschijnlijk tussen de 3500 en 5000 EUR extra belasting hebben moeten betalen.

Vul voor Jan een andere naam en beroep in, en je hebt het verhaal van vele zwartwerkers.

2. Piet (ouderling) is eigenaar van een bakkerij, en neemt Jannetje (dooplid) in dienst. Jannetje is scholiere, en krijgt 3 EUR per uur. Er is weinig werk voor meisjes in de buurt, dus Jannetje is er tevreden mee (ze heeft weinig keus). Piet betaald haar zwart. Ook in de zomervakanties, waar ze gewoon 40 uur per week draait.

Vul voor Jannetje een andere naam en ander beroep (bv in de tuinderij of bij de boer) in, en je hebt genoeg verhalen van bazen die zwart laten werken.

Etc.

refo schreef:Over welk bedrag hebben we het nu eigenlijk?

Over 300 euro.

memento schreef:

refo schreef:

memento schreef:

refo schreef:Over welk bedrag hebben we het nu eigenlijk?

Soms om een paar 100 EUR niet afgedragen belasting. Maar soms ook om duizenden euro's.

Maar t gaat om het principe. Als iemand een paar duizend euro zou jatten, vindt iedereen hem een dief. Als iemand zwart werkt, wordt dat door velen in onze kringen heel normaal gevonden. Terwijl beide pure diefstal is.

Niet zo overdrijven.
Soms is het handiger om 50 of 100 euro gewoon maar te overhandigen.

Want het is niet alleen die 50 of 100 euro. Er moet ook aangifte loonheffingen gedaan worden. En als de 'werkgever' dat niet zelf kan (het is behoorlijk ingewikkeld), doet de boekhouder dat. Dat kost al snel een paar tienstjes, want zo'n aangifte moet nauwkeurig gebeuren: wie is het, waar woont hij, kopie ID, noem maar op.
Meestal is er maar een paar euro aan lasten verschuldigd, zeker als de 'werknemer' verder geen of weinig inkomen heeft.

Al met al kost een loontje van 50 al snel 100. En dat is vervelend.

En ik wil nog steeds weten over welk bedrag en welke situatie het gaat.
Voor huishoudelijk werk is er niet altijd een werkgever-werknemer verhouding.
Als iemand ergens gaat schilderen, idem, tenzij het een schilderbedrijf is.
En zo is iedere situatie anders.

Goed, 2 casussen (namen veranderd).

1. Jan (belijdend lid) is schilder. Hij werkt voor zijn baas 36 uur per week. Daarnaast klust hij bij, gemiddeld 10 uur per week (de ene week meer dan de andere, bv vakanties meer), a 20 EUR per uur. Jan vind dat hij al genoeg belasting betaald, en geeft dus niets op. Terwijl zijn jaarlijkse bijverdienste wel 10.000 EUR bedragen. Als hij het opgeeft zou hij waarschijnlijk tussen de 3500 en 5000 EUR extra belasting hebben moeten betalen.

Vul voor Jan een andere naam en beroep in, en je hebt het verhaal van vele zwartwerkers.
Etc.

Het punt is dat als je die bijverdiensten opgeeft, je ook recht heb op veel fiscale voordelen. Per saldo betaal je dan toch niet al te veel belasting. Je verf en kwasten koop je allemaal zonder de BTW, je reiskosten kun je aftrekken, etc. etc., de kenners van ons belastingstelsel zullen dat beter weten dan ik.

refo schreef:Niet zo overdrijven.
Soms is het handiger om 50 of 100 euro gewoon maar te overhandigen.

Want het is niet alleen die 50 of 100 euro. Er moet ook aangifte loonheffingen gedaan worden. En als de 'werkgever' dat niet zelf kan (het is behoorlijk ingewikkeld), doet de boekhouder dat. Dat kost al snel een paar tienstjes, want zo'n aangifte moet nauwkeurig gebeuren: wie is het, waar woont hij, kopie ID, noem maar op.
Meestal is er maar een paar euro aan lasten verschuldigd, zeker als de 'werknemer' verder geen of weinig inkomen heeft.

Al met al kost een loontje van 50 al snel 100. En dat is vervelend.

Maar wacht even, het gaat om het principe. (Volgens mij mag je als werkgever nooit werk in loondienst zwart laten uitbetalen.) Maar laten we maar aannemen dat het om een bedrag gaat dat boven de kosten uitstijgt. Dan is er toch een opgaveplicht voor de werkgever en een aangifteplicht voor de werknemer, zelfs als er geen aanslag zal komen?

Luther schreef:

refo schreef:Niet zo overdrijven.
Soms is het handiger om 50 of 100 euro gewoon maar te overhandigen.

Want het is niet alleen die 50 of 100 euro. Er moet ook aangifte loonheffingen gedaan worden. En als de 'werkgever' dat niet zelf kan (het is behoorlijk ingewikkeld), doet de boekhouder dat. Dat kost al snel een paar tienstjes, want zo'n aangifte moet nauwkeurig gebeuren: wie is het, waar woont hij, kopie ID, noem maar op.
Meestal is er maar een paar euro aan lasten verschuldigd, zeker als de 'werknemer' verder geen of weinig inkomen heeft.

Al met al kost een loontje van 50 al snel 100. En dat is vervelend.

Maar wacht even, het gaat om het principe. (Volgens mij mag je als werkgever nooit werk in loondienst zwart laten uitbetalen.) Maar laten we maar aannemen dat het om een bedrag gaat dat boven de kosten uitstijgt. Dan is er toch een opgaveplicht voor de werkgever en een aangifteplicht voor de werknemer, zelfs als er geen aanslag zal komen?

Ik heb nu al een paar keer gevraagd: waar gaat dit nu precies over?
In 'principe' is dat zo, maar het 'principe' gaat niet altijd op.

Welk bedrag?
Eénmalig of periodiek terugkerend?
Heeft de 'werkgever' (als hij dat is dus) nog meer personeel?
Viel het werk binnen de normaal te achten werkzaamheden in het bedrijf?
Was er een gezagsverhouding?
Werd er persoonlijk arbeid verricht? Of mocht een ander het ook doen, als het maar gedaan werd?
Plus alle omstandigheden die er mogelijk toe kunnen doen.

refo schreef:Ik heb nu al een paar keer gevraagd: waar gaat dit nu precies over?
In 'principe' is dat zo, maar het 'principe' gaat niet altijd op.

Welk bedrag?
Eénmalig of periodiek terugkerend?
Heeft de 'werkgever' (als hij dat is dus) nog meer personeel?
Viel het werk binnen de normaal te achten werkzaamheden in het bedrijf?
Was er een gezagsverhouding?
Werd er persoonlijk arbeid verricht? Of mocht een ander het ook doen, als het maar gedaan werd?
Plus alle omstandigheden die er mogelijk toe kunnen doen.

Waarom zijn deze vragen van belang als je eerste antwoord is "In principe is dat zo, als het gaat om een werkgever-werknemer-verhouding?" Of anders gevraagd: Bestaat er binnen de wet een afdeling "onder de volgende omstandigheden mag zwart uitbetaald worden:" ?
- enkele keren eenmalig, 75 euro per keer.
- werkgever met meer personeel
- normaal werk
- idd een gezagsverhouding
- iedereen die de juiste opleiding had, kon het doen

Luther schreef:

refo schreef:Ik heb nu al een paar keer gevraagd: waar gaat dit nu precies over?
In 'principe' is dat zo, maar het 'principe' gaat niet altijd op.

Welk bedrag?
Eénmalig of periodiek terugkerend?
Heeft de 'werkgever' (als hij dat is dus) nog meer personeel?
Viel het werk binnen de normaal te achten werkzaamheden in het bedrijf?
Was er een gezagsverhouding?
Werd er persoonlijk arbeid verricht? Of mocht een ander het ook doen, als het maar gedaan werd?
Plus alle omstandigheden die er mogelijk toe kunnen doen.

Waarom zijn deze vragen van belang als je eerste antwoord is "In principe is dat zo, als het gaat om een werkgever-werknemer-verhouding?" Of anders gevraagd: Bestaat er binnen de wet een afdeling "onder de volgende omstandigheden mag zwart uitbetaald worden:" ?
- enkele keren eenmalig, 75 euro per keer.
- werkgever met meer personeel
- normaal werk
- idd een gezagsverhouding
- iedereen die de juiste opleiding had, kon het doen

Omdat 'in principe' in het dagelijks leven niet hetzelfde is als in de theologie.
Als deze werkgever enkele malen 75 euro heeft betaald aan één iemand, dat als personeelkosten of als priveuitgaven heeft verwerkt en de affaire nu is afgelopen, dan zeg ik: laat maar verder. Bij een eventuele controle zal het misschien opgemerkt worden, dan wordt het mogelijk gecorrigeerd, dan kost het de werkgever geld. De meeste controleurs zullen dat niet de moeite waard vinden. Als de ontvangende partij verder geen inkomen heeft zeg ik ook: laat maar zitten. En als het dwarszit geef die persoon het aan. Dan is het weer wit.
Ik weeg dan vooral de administratieve lasten (die ook aftrekbaar zijn = minder belastingopbrengst) af tegen datgene wat het maatschappelijk opbrengt. Dus enerzijds nee, er is geen hoofdstuk 'dit mag zwart'. Anderzijds, als het heel kort duurde en het is inmiddels voorbij...
Ik zou deze werkgever niet aan de hoogste boom opknopen en hem in de hoek van fraudeurs neerzetten.


Maar...
ieder geval ligt anders.
Als deze affaire onderdeel is van de volgende casus:
De BV List&Bedrog heeft de kassa's zo geprogrammeerd dat de klant wel 100% betaalt, maar de omzet categorisch slechts voor 90% verantwoord wordt. Van deze 10% (we hebben het over 140.000 euro per jaar en dat gaat al vijf jaar door, worden zwarte lonen betaald. Weekend en avondhulpen en de overuren van het vaste personeel. Ook de woning en de boot van de ondernemer wordt er van opgeknapt.
De besparingen zijn enorm: over de omzet wordt gemiddeld genomen 7% btw niet afgedragen. Over de winst geen vennootschapsbelasting = 20%. Verder kosten de nettolonen de helft minder. Toen de Fiod, na een paar weken snuffelen de boel boven water hadden, kostte dat aanzienlijk meer dan de bespaarde 7 ton. Gezien het bedrag en de omstandigheden kan er ook nog strafrechtelijke vervolging plaatsvinden.

refo schreef:

Luther schreef:

refo schreef:Ik heb nu al een paar keer gevraagd: waar gaat dit nu precies over?
In 'principe' is dat zo, maar het 'principe' gaat niet altijd op.

Welk bedrag?
Eénmalig of periodiek terugkerend?
Heeft de 'werkgever' (als hij dat is dus) nog meer personeel?
Viel het werk binnen de normaal te achten werkzaamheden in het bedrijf?
Was er een gezagsverhouding?
Werd er persoonlijk arbeid verricht? Of mocht een ander het ook doen, als het maar gedaan werd?
Plus alle omstandigheden die er mogelijk toe kunnen doen.

Waarom zijn deze vragen van belang als je eerste antwoord is "In principe is dat zo, als het gaat om een werkgever-werknemer-verhouding?" Of anders gevraagd: Bestaat er binnen de wet een afdeling "onder de volgende omstandigheden mag zwart uitbetaald worden:" ?
- enkele keren eenmalig, 75 euro per keer.
- werkgever met meer personeel
- normaal werk
- idd een gezagsverhouding
- iedereen die de juiste opleiding had, kon het doen

Omdat 'in principe' in het dagelijks leven niet hetzelfde is als in de theologie.
Als deze werkgever enkele malen 75 euro heeft betaald aan één iemand, dat als personeelkosten of als priveuitgaven heeft verwerkt en de affaire nu is afgelopen, dan zeg ik: laat maar verder. Bij een eventuele controle zal het misschien opgemerkt worden, dan wordt het mogelijk gecorrigeerd, dan kost het de werkgever geld. De meeste controleurs zullen dat niet de moeite waard vinden. Als de ontvangende partij verder geen inkomen heeft zeg ik ook: laat maar zitten. En als het dwarszit geef die persoon het aan. Dan is het weer wit.
Ik weeg dan vooral de administratieve lasten (die ook aftrekbaar zijn = minder belastingopbrengst) af tegen datgene wat het maatschappelijk opbrengt. Dus enerzijds nee, er is geen hoofdstuk 'dit mag zwart'. Anderzijds, als het heel kort duurde en het is inmiddels voorbij...
Ik zou deze werkgever niet aan de hoogste boom opknopen en hem in de hoek van fraudeurs neerzetten.


Maar...
ieder geval ligt anders.
Als deze affaire onderdeel is van de volgende casus:
De BV List&Bedrog heeft de kassa's zo geprogrammeerd dat de klant wel 100% betaalt, maar de omzet categorisch slechts voor 90% verantwoord wordt. Van deze 10% (we hebben het over 140.000 euro per jaar en dat gaat al vijf jaar door, worden zwarte lonen betaald. Weekend en avondhulpen en de overuren van het vaste personeel. Ook de woning en de boot van de ondernemer wordt er van opgeknapt.
De besparingen zijn enorm: over de omzet wordt gemiddeld genomen 7% btw niet afgedragen. Over de winst geen vennootschapsbelasting = 20%. Verder kosten de nettolonen de helft minder. Toen de Fiod, na een paar weken snuffelen de boel boven water hadden, kostte dat aanzienlijk meer dan de bespaarde 7 ton. Gezien het bedrag en de omstandigheden kan er ook nog strafrechtelijke vervolging plaatsvinden.

Bedankt voor je uitgebreide antwoord!
Je zegt twee keer: Laat maar... Niet omdat het zo hoort, maar omdat het één niet opweegt tegen het andere. Maar dat is toch niet ter beoordeling aan de betrokkene?
Bovendien: het kan best zijn dat bepaalde kleine vergrijpen strafrechtelijk ook meer kosten dan ze opleveren, maar dan zeggen we toch ook niet: Laat maar... ?

@refo: je redeneert nu met name vanuit de bedrijven. Vanuit de personen geredeneerd moet altijd aangifte gedaan worden. Omdat het meestal losse klussen betreft is er geen sprake van een werkgever-werknemer relatie, en moeten die inkomsten dus gewoon onder "extra inkomsten" vermeld worden. Ook al betreft het maar 75 EUR.

memento schreef:@refo: je redeneert nu met name vanuit de bedrijven. Vanuit de personen geredeneerd moet altijd aangifte gedaan worden. Omdat het meestal losse klussen betreft is er geen sprake van een werkgever-werknemer relatie, en moeten die inkomsten dus gewoon onder "extra inkomsten" vermeld worden. Ook al betreft het maar 75 EUR.

Door bedrijven moet dit óók opgegeven worden, nl. met een IB47-formulier (uitbetalingen aan derden). Als je als particulier dit bedrag dus niet opgeeft, en het bedrijf dat het heeft uitbetaald wél, dan heb je een probleem.
Maar ik denk niet dat het in de praktijk voorkomt dat een onderneming een (onkosten?)uitbetaling van € 75 opgeeft.

memento schreef:

refo schreef:

memento schreef:

refo schreef:Over welk bedrag hebben we het nu eigenlijk?

Soms om een paar 100 EUR niet afgedragen belasting. Maar soms ook om duizenden euro's.

Maar t gaat om het principe. Als iemand een paar duizend euro zou jatten, vindt iedereen hem een dief. Als iemand zwart werkt, wordt dat door velen in onze kringen heel normaal gevonden. Terwijl beide pure diefstal is.

Niet zo overdrijven.
Soms is het handiger om 50 of 100 euro gewoon maar te overhandigen.

Want het is niet alleen die 50 of 100 euro. Er moet ook aangifte loonheffingen gedaan worden. En als de 'werkgever' dat niet zelf kan (het is behoorlijk ingewikkeld), doet de boekhouder dat. Dat kost al snel een paar tienstjes, want zo'n aangifte moet nauwkeurig gebeuren: wie is het, waar woont hij, kopie ID, noem maar op.
Meestal is er maar een paar euro aan lasten verschuldigd, zeker als de 'werknemer' verder geen of weinig inkomen heeft.

Al met al kost een loontje van 50 al snel 100. En dat is vervelend.

En ik wil nog steeds weten over welk bedrag en welke situatie het gaat.
Voor huishoudelijk werk is er niet altijd een werkgever-werknemer verhouding.
Als iemand ergens gaat schilderen, idem, tenzij het een schilderbedrijf is.
En zo is iedere situatie anders.

Goed, 2 casussen (namen veranderd).

1. Jan (belijdend lid) is schilder. Hij werkt voor zijn baas 36 uur per week. Daarnaast klust hij bij, gemiddeld 10 uur per week (de ene week meer dan de andere, bv vakanties meer), a 20 EUR per uur. Jan vind dat hij al genoeg belasting betaald, en geeft dus niets op. Terwijl zijn jaarlijkse bijverdienste wel 10.000 EUR bedragen. Als hij het opgeeft zou hij waarschijnlijk tussen de 3500 en 5000 EUR extra belasting hebben moeten betalen.

Vul voor Jan een andere naam en beroep in, en je hebt het verhaal van vele zwartwerkers.

2. Piet (ouderling) is eigenaar van een bakkerij, en neemt Jannetje (dooplid) in dienst. Jannetje is scholiere, en krijgt 3 EUR per uur. Er is weinig werk voor meisjes in de buurt, dus Jannetje is er tevreden mee (ze heeft weinig keus). Piet betaald haar zwart. Ook in de zomervakanties, waar ze gewoon 40 uur per week draait.

Vul voor Jannetje een andere naam en ander beroep (bv in de tuinderij of bij de boer) in, en je hebt genoeg verhalen van bazen die zwart laten werken.

Etc.

Nog even deze verhalen.
Ze zijn lekker sappig door de toevoeging 'belijdend lid' en 'ouderling'.
Casus 2 kan gewoon zolang Janet nog geen 23 is en minder dan 600 euro krijgt.

Casus 1 is een goed voorbeeld hoe complex te economie is geworden door het ondemocratische belastingheffen, wat een vorm van roof is.
Ga maar na: mijn huis moet geschilderd worden. Doe ik dat 'wit', dan kost dat 50 euro per uur. Laten we zeggen dat het bij elkaar 3000 euro moet kosten. Die heb ik niet, want ik houd netto niet genoeg over. Dat komt o.a. door de hoge belastingen, die ik betaal. Ik vind zijn tarief niet onredelijk, maar ik heb het niet. Die witte schilder moet wel zoveel rekenen, anders houdt hij netto te weinig over om van te leven.
Dus er zijn 2 mogelijkheden: ik ga het zelf doen, of ik laat het een ander doen, voor minder dan 3000. Zelf doen kost erg veel tijd en bovendien durf ik de ladder niet op.

Er is dus een wezenlijke markt in het schilderwerk die als volgt gedefinieerd is: het moet gebeuren, maar er is niet voldoende geld bij de opdrachtgever. Waar vraag is, ontstaat aanbod. Er komen mensen de markt op die het voor 20 euro doen, als je maar niets vraagt. Die 20 is helemaal niet onredelijk, want dat is namelijk precies wat die witte schilder van zijn 50 euro overhoudt. BTW eraf, inkomstenbelasting eraf. Maar als de 20-euro schilder ook belasting moet betalen, is het netto nog maar 10 of 12 euro. En dat is weer wel onredelijk weinig.

Als ik die 3000 mocht aftrekken van de inkomstenbelasting, dan zou het 'wit' kunnen. Dan kost het me net zoveel als wanner de 20-euroman schildert.
Nu betaal ik zoveel belasting, dat ik niet eens de schilder kan betalen, ondanks een mooi salaris. Het komt er op neer dat belastingheffen inderdaad 'roof' is. Ik moet verplicht zo ontzettend veel geld betalen, dat ik de dingen die voor mij noodzakelijk zijn niet eens kan betalen.
Daarom is de beperking van de hypotheekaftrek ook zo ontzettend dom: natuurlijk profiteren vooral 'de rijken' ervan. Dat zijn mensen die überhaupt nog belasting betálen. En door het (verder) te beperken is er weer minder geld voor noodzakelijkheden. Om over 60% IB nog maar niet te praten.

Een paar opmerkingen nog:
- Ga aub niet vanuit de huurflat-situatie uit de heup schieten met Gods geboden en 'belijdend lid' en 'ouderling'. Ik zou jou wel eens willen zien met een eigen huis met afbladderende kozijnen en geen geld voor een schilder.
- Toevallig heb ik nu eens een keer wél die 3000 euro liggen, maar de schilder komt niet: te druk.(Lees: het klusje is me te klein. ) Terwijl de 20euro schilder het wél snel wil doen. Wat ga ik nu doen?
- Ondernemers trekken het schilderwerk wel van de belastingen af. Ze zeggen gewoon dat het aan het bedrijfspand is gebeurd. Daarvoor geldt in wezen hetzelfde als de 20-50 euro problematiek.

Conclusie is dat de belastingheffing is veel te hoog is, waardoor er noodsprongen nodig zijn. Een christen kan die heel goed verantwoorden: niemand komt namelijk iets te kort.