Wat je schrijft over zomaar bij iemand binnenlopen mis ik ook wel. Dat is op de veluwe nog wel meer mogelijk dan hier in de randstad. Alles en iedereen is hele dagen volgepland (inclusief mijn agenda). Vroeger weet ik dat mijn moeder op de fiets stapte en we even bij oma lang gingen en binnenwipten. Wil ik nu naar m'n oma (die op 5 minuten afstand woont) moet ik bellen en kan het soms 2, 3 dagen achter elkaar niet. Oude mensen hebben het ook veel drukker dan vroeger.

vlinder schreef:Wat je schrijft over zomaar bij iemand binnenlopen mis ik ook wel. Dat is op de veluwe nog wel meer mogelijk dan hier in de randstad. Alles en iedereen is hele dagen volgepland (inclusief mijn agenda). Vroeger weet ik dat mijn moeder op de fiets stapte en we even bij oma lang gingen en binnenwipten. Wil ik nu naar m'n oma (die op 5 minuten afstand woont) moet ik bellen en kan het soms 2, 3 dagen achter elkaar niet. Oude mensen hebben het ook veel drukker dan vroeger.

Daarom heb ik er bijna een hekel aan als mensen zomaar voor de deur staan. Bel even, dan weet je of het uitkomt. Is ook makkelijker te zeggen dan dat mensen ineens achterom komen ofzo.

hier mag je altijd zomaar binnenlopen....

kijk, als we werken zijn we er niet natuurlijk, of als we boodschappen doen, of naar een verjaardag zijn, offe....

Mister schreef:

vlinder schreef:Wat je schrijft over zomaar bij iemand binnenlopen mis ik ook wel. Dat is op de veluwe nog wel meer mogelijk dan hier in de randstad. Alles en iedereen is hele dagen volgepland (inclusief mijn agenda). Vroeger weet ik dat mijn moeder op de fiets stapte en we even bij oma lang gingen en binnenwipten. Wil ik nu naar m'n oma (die op 5 minuten afstand woont) moet ik bellen en kan het soms 2, 3 dagen achter elkaar niet. Oude mensen hebben het ook veel drukker dan vroeger.

Daarom heb ik er bijna een hekel aan als mensen zomaar voor de deur staan. Bel even, dan weet je of het uitkomt. Is ook makkelijker te zeggen dan dat mensen ineens achterom komen ofzo.

die spontane bezoekjes zijn juist zo leuk....

MarthaMartha schreef:

Mister schreef:

vlinder schreef:Wat je schrijft over zomaar bij iemand binnenlopen mis ik ook wel. Dat is op de veluwe nog wel meer mogelijk dan hier in de randstad. Alles en iedereen is hele dagen volgepland (inclusief mijn agenda). Vroeger weet ik dat mijn moeder op de fiets stapte en we even bij oma lang gingen en binnenwipten. Wil ik nu naar m'n oma (die op 5 minuten afstand woont) moet ik bellen en kan het soms 2, 3 dagen achter elkaar niet. Oude mensen hebben het ook veel drukker dan vroeger.

Daarom heb ik er bijna een hekel aan als mensen zomaar voor de deur staan. Bel even, dan weet je of het uitkomt. Is ook makkelijker te zeggen dan dat mensen ineens achterom komen ofzo.

die spontane bezoekjes zijn juist zo leuk....

Ja opzich wel. Maar soms zijn agenda's gewoon gevuld, en dan komt het niet altijd uit...

MarthaMartha schreef:hier mag je altijd zomaar binnenlopen....

kijk, als we werken zijn we er niet natuurlijk, of als we boodschappen doen, of naar een verjaardag zijn, offe....

MarthaMartha schreef:hier mag je altijd zomaar binnenlopen....

kijk, als we werken zijn we er niet natuurlijk, of als we boodschappen doen, of naar een verjaardag zijn, offe....

Dat is mooi en fijn, om zo gastvrij te zijn..................
Toen mijn jongste broer trouwde....4 jaar geleden......, had hij zelfs op de trouwkaaart iets over gastvrijheid gezegd, en hij had altijd de mond vol over:
Als ik nog eens trouw, ben je altijd welkom, de deur staat altijd voor je open..................
Ze hebben inmiddels 2 kinderen.....maar in die 4 jaar tijd heb ik het 3 a 4 x geprobeerd om even onverwachts een bakkie te komen doen.....(wonen 1 km verderop), maar heb me alle keren niet echt welkom gevoeld............alleen op een geplande verjaardag/ of visite
Ik heb dat eigenlijk met al m'n broers ( 4 wonen in hetzelfde dorp als ikzelf), voel me nooit vrij om onverwachts eens aan te waaien, en ze doen het zelf ook nooit, maar een afspraak maken gebeurt ook niet..............
Jammer vind ik dat, want op een verjaardag heb je in alle drukte niets aan elkaar.................
Maar goed, ik heb me er inmiddels bij neergelegd.....ze zullen wel geen behoefte hebben aan een bezoekje van "grote zus"
Bij m'n moeder kunnen we gelukkig wel altijd terecht

Orchidee schreef:

MarthaMartha schreef:hier mag je altijd zomaar binnenlopen....

kijk, als we werken zijn we er niet natuurlijk, of als we boodschappen doen, of naar een verjaardag zijn, offe....

Dat is mooi en fijn, om zo gastvrij te zijn..................
Toen mijn jongste broer trouwde....4 jaar geleden......, had hij zelfs op de trouwkaaart iets over gastvrijheid gezegd, en hij had altijd de mond vol over:
Als ik nog eens trouw, ben je altijd welkom, de deur staat altijd voor je open..................
Ze hebben inmiddels 2 kinderen.....maar in die 4 jaar tijd heb ik het 3 a 4 x geprobeerd om even onverwachts een bakkie te komen doen.....(wonen 1 km verderop), maar heb me alle keren niet echt welkom gevoeld............alleen op een geplande verjaardag/ of visite
Ik heb dat eigenlijk met al m'n broers ( 4 wonen in hetzelfde dorp als ikzelf), voel me nooit vrij om onverwachts eens aan te waaien, en ze doen het zelf ook nooit, maar een afspraak maken gebeurt ook niet..............
Jammer vind ik dat, want op een verjaardag heb je in alle drukte niets aan elkaar.................
Maar goed, ik heb me er inmiddels bij neergelegd.....ze zullen wel geen behoefte hebben aan een bezoekje van "grote zus"
Bij m'n moeder kunnen we gelukkig wel altijd terecht

dat is jammer! Want dat kan juist zo gezellig zijn....
Hier hebben we een echte binnen-waai-cultuur....
In de familie, met vrienden onderling, in de gemeente ook wel, gewoon mensen waar je zo even heen kan (of ik dénk dat het kan).
Doordat iedereen dat doet is het makkelijk, als het niet gelegen komt dan draai je je om en ga je naar de volgende... daar doet niemand moeilijk over.
alleen als je er een eind voor moet rijden... dan bel ik wel even, mijn broer in zeeland bijvoorbeeld, zo ver voor niks is jammer.
Natuurlijk maken we soms ook afspraken, maar we waaien veel binnen....

MarthaMartha schreef:

Orchidee schreef:

MarthaMartha schreef:hier mag je altijd zomaar binnenlopen....

kijk, als we werken zijn we er niet natuurlijk, of als we boodschappen doen, of naar een verjaardag zijn, offe....

Dat is mooi en fijn, om zo gastvrij te zijn..................
Toen mijn jongste broer trouwde....4 jaar geleden......, had hij zelfs op de trouwkaaart iets over gastvrijheid gezegd, en hij had altijd de mond vol over:
Als ik nog eens trouw, ben je altijd welkom, de deur staat altijd voor je open..................
Ze hebben inmiddels 2 kinderen.....maar in die 4 jaar tijd heb ik het 3 a 4 x geprobeerd om even onverwachts een bakkie te komen doen.....(wonen 1 km verderop), maar heb me alle keren niet echt welkom gevoeld............alleen op een geplande verjaardag/ of visite
Ik heb dat eigenlijk met al m'n broers ( 4 wonen in hetzelfde dorp als ikzelf), voel me nooit vrij om onverwachts eens aan te waaien, en ze doen het zelf ook nooit, maar een afspraak maken gebeurt ook niet..............
Jammer vind ik dat, want op een verjaardag heb je in alle drukte niets aan elkaar.................
Maar goed, ik heb me er inmiddels bij neergelegd.....ze zullen wel geen behoefte hebben aan een bezoekje van "grote zus"
Bij m'n moeder kunnen we gelukkig wel altijd terecht

dat is jammer! Want dat kan juist zo gezellig zijn....
Hier hebben we een echte binnen-waai-cultuur....
In de familie, met vrienden onderling, in de gemeente ook wel, gewoon mensen waar je zo even heen kan (of ik dénk dat het kan).
Doordat iedereen dat doet is het makkelijk, als het niet gelegen komt dan draai je je om en ga je naar de volgende... daar doet niemand moeilijk over.
alleen als je er een eind voor moet rijden... dan bel ik wel even, mijn broer in zeeland bijvoorbeeld, zo ver voor niks is jammer.
Natuurlijk maken we soms ook afspraken, maar we waaien veel binnen....

Ja dat is juist zo gezellig. Ik hou ook van onverwacht bezoek. Ik ben inderdaad druk, en soms gooit iemand mijn schema in de war. Maar wat is nu belangrijker: iemand spreken die iets moois of verdrietigs komt vertellen, een fijn gesprek of de stofzuiger die nu moet wachten tot morgen. En als het niet uitkomt zegt ik dat. Iemand mag ook altijd mee komen eten. Als de winkels al dicht zijn eten we allemaal een hapje minder of eten we wat simpels als ei op brood. Ik hou wel van de binnen-waai-cultuur, als snap ik dat het niet altijd praktisch is. Als je kinderen hebt is vooraf afspreken wel beter denk ik.

Sommige dingen blijven.
Het is nu zomer en als ik dan naar huis rijd hoor ik een spannend verslag over wielrenners.
Dat hoort bij de zomer.

vlinder schreef:Ik hou wel van de binnen-waai-cultuur, als snap ik dat het niet altijd praktisch is. Als je kinderen hebt is vooraf afspreken wel beter denk ik.

In de praktijk zijn het altijd dezelfden die binnen komen waaien, en zich een beetje te thuis gaan voelen in jouw huis.
Het is voor ons veelal een dilemma, altijd de deur maar open zetten of grenzen trekken. We hebben ervaring met mensen die er op een gegeven moment vanuit gaan dat ze elke week wel een paar keer mee kunnen eten, of rustig een paar uur bij moeders de vrouw aan de koffie zitten. Soms moet je gewoon de boot even afhouden, anders wordt je geleefd door mensen die aandacht nodig hebben die je ze op termijn toch niet kan geven.

MarthaMartha schreef:

Mister schreef:

vlinder schreef:Wat je schrijft over zomaar bij iemand binnenlopen mis ik ook wel. Dat is op de veluwe nog wel meer mogelijk dan hier in de randstad. Alles en iedereen is hele dagen volgepland (inclusief mijn agenda). Vroeger weet ik dat mijn moeder op de fiets stapte en we even bij oma lang gingen en binnenwipten. Wil ik nu naar m'n oma (die op 5 minuten afstand woont) moet ik bellen en kan het soms 2, 3 dagen achter elkaar niet. Oude mensen hebben het ook veel drukker dan vroeger.

Daarom heb ik er bijna een hekel aan als mensen zomaar voor de deur staan. Bel even, dan weet je of het uitkomt. Is ook makkelijker te zeggen dan dat mensen ineens achterom komen ofzo.

die spontane bezoekjes zijn juist zo leuk....

Ja, inderdaad!
Je moet dingen altijd zo plannen, dat je altijd vooruit werkt. Als er dan onverwachts iemand op de stoep staat, kun je makkelijk alles even aan de kant schuiven.

Gian schreef:

vlinder schreef:Ik hou wel van de binnen-waai-cultuur, als snap ik dat het niet altijd praktisch is. Als je kinderen hebt is vooraf afspreken wel beter denk ik.

In de praktijk zijn het altijd dezelfden die binnen komen waaien, en zich een beetje te thuis gaan voelen in jouw huis.
Het is voor ons veelal een dilemma, altijd de deur maar open zetten of grenzen trekken. We hebben ervaring met mensen die er op een gegeven moment vanuit gaan dat ze elke week wel een paar keer mee kunnen eten, of rustig een paar uur bij moeders de vrouw aan de koffie zitten. Soms moet je gewoon de boot even afhouden, anders wordt je geleefd door mensen die aandacht nodig hebben die je ze op termijn toch niet kan geven.

Er zijn natuurlijk uitersten...
Bescheidenheid is voor sommigen ook een moeilijk begrip................
Er zit natuurlijk verschil tussen even een kop koffie komen drinken, onverwachts..........of er gelijk maar van uit gaan dat je de hele dag aan het gezinsleven deelneemt..........
Word het je aangeboden, dan kan je daar altijd nog op reageren...het zij ja of nee
Maar in mijn omgeving is het eerste al niet spontaan mogelijk, al ou je het maar een paar keer per jaar doen

Luther schreef:

MarthaMartha schreef:

Mister schreef:

vlinder schreef:Wat je schrijft over zomaar bij iemand binnenlopen mis ik ook wel. Dat is op de veluwe nog wel meer mogelijk dan hier in de randstad. Alles en iedereen is hele dagen volgepland (inclusief mijn agenda). Vroeger weet ik dat mijn moeder op de fiets stapte en we even bij oma lang gingen en binnenwipten. Wil ik nu naar m'n oma (die op 5 minuten afstand woont) moet ik bellen en kan het soms 2, 3 dagen achter elkaar niet. Oude mensen hebben het ook veel drukker dan vroeger.

Daarom heb ik er bijna een hekel aan als mensen zomaar voor de deur staan. Bel even, dan weet je of het uitkomt. Is ook makkelijker te zeggen dan dat mensen ineens achterom komen ofzo.

die spontane bezoekjes zijn juist zo leuk....

Ja, inderdaad!
Je moet dingen altijd zo plannen, dat je altijd vooruit werkt. Als er dan onverwachts iemand op de stoep staat, kun je makkelijk alles even aan de kant schuiven.

't Lijkt me ideaal om dat te kunnen Ik bedoel dan dat vooruit werken... Alles even makkelijk aan de kant schuiven is geen moeite.