Hier nog een mooi artikel over de opstanding:

http://www.refdag.nl/artikel/1470846/Go ... +feit.html

Marnix schreef:

GJdeBruijn schreef:

freek schreef:

Marnix schreef:Hebben jullie op stille zaterdag ook altijd dat je nauwelijks kan wachten tot het pasen is?

Nee, want op stille zaterdag weet ik al dat hij de Levende is...

En stille zaterdag is een prediking die aanwijst waarom deze droevige stilte zo nodig was. Daarmee wordt de verwondering van Pasen des te groter.
"Alle roem is uitgeloten, onverdiende zaligheid" wordt hier in herinnering gebracht. Het is goed om ook hier bij stil te staan om het lied verder te kunnen zingen.

Hm, ik vind dat altijd lastig.... Ik weet op Goede Vrijdag ook al dat Hij is opgestaan... dus ik vind het dan lastig tussen Goede Vrijdag en Pasen te doen alsof Hij niet opgestaan is. Stille Zaterdag was zo, maar moeten wij ook zo met het kerkelijk jaar omgaan? Dat doen we toch ook niet in de periode tussen Kerst en Goede vrijdag? We mogen het hele jaar weten dat Hij is gestorven en weer is opgestaan. En dat zingt mijn hart al op Stille Zaterdag. Hij is waarlijk opgestaan.

Eigenlijk moet je ook weer niet te verstandelijk denken het is immers een geloven! Ik dacht vanmiddag jouw gedachtegang is dat misschien geen bepaalde stadia als je Goede Vrijdag hebt beleefd, dan beleef je daarna passen. Stadia kunnen we eindeloos over discussieren, maar als goed ontvang je ook steeds meer kennis.

Gijs83 schreef:
Eigenlijk moet je ook weer niet te verstandelijk denken het is immers een geloven! Ik dacht vanmiddag jouw gedachtegang is dat misschien geen bepaalde stadia als je Goede Vrijdag hebt beleefd, dan beleef je daarna passen. Stadia kunnen we eindeloos over discussieren, maar als goed ontvang je ook steeds meer kennis.

GJdeBruijn schreef:

Marnix schreef:We mogen het hele jaar weten dat Hij is gestorven en weer is opgestaan. En dat zingt mijn hart al op Stille Zaterdag. Hij is waarlijk opgestaan.

De vraag is toch waarom dat reden is om te zingen? De opstanding is niet los te zien van Zijn dood als verzoening voor ONZE zonden. Hoe kun je nou blij zijn met pasen als je niet weet welk belang er mee gemoeid is?
Dat is nu wat we juist de dagen voor pasen overdenken.
En natuurlijk ben ook ik blij met pasen, maar nooit zonder goede vrijdag eerst te begrijpen.
Hoe meer je ziet van eigen schuld, des te groter het wonder dat het weg is door het leiden en sterven van Gods Zoon. En hoe groter het wonder, hoe stiller en blijer op de paasdag.

Ik reageerde dus vooral op jouw onbegrip voor de stille zaterdag en niet op het belang van pasen als zodanig. Uit de vroege kerkgeschiedenis is bekend dat christenen elkaar begroetten met "De Heer is waarlijk opgestaan". Als zondags groet. En daarom vieren we de zondag toch elke week?

Ik lees nergens onbegrip, wel verlangen...

GJdeBruijn schreef:

Marnix schreef:We mogen het hele jaar weten dat Hij is gestorven en weer is opgestaan. En dat zingt mijn hart al op Stille Zaterdag. Hij is waarlijk opgestaan.

De vraag is toch waarom dat reden is om te zingen? De opstanding is niet los te zien van Zijn dood als verzoening voor ONZE zonden. Hoe kun je nou blij zijn met pasen als je niet weet welk belang er mee gemoeid is?
Dat is nu wat we juist de dagen voor pasen overdenken.
En natuurlijk ben ook ik blij met pasen, maar nooit zonder goede vrijdag eerst te begrijpen.
Hoe meer je ziet van eigen schuld, des te groter het wonder dat het weg is door het leiden en sterven van Gods Zoon. En hoe groter het wonder, hoe stiller en blijer op de paasdag.

Ik reageerde dus vooral op jouw onbegrip voor de stille zaterdag en niet op het belang van pasen als zodanig. Uit de vroege kerkgeschiedenis is bekend dat christenen elkaar begroetten met "De Heer is waarlijk opgestaan". Als zondags groet. En daarom vieren we de zondag toch elke week?

Ik weet welk belang er met Goede Vrijdag en Pasen gemoeid is. Waar het me om gaat is dat we niet, zoals de discipelen, geen voorkennis van Pasen hebben. Op Goede Vrijdag gedenken we zijn lijden en sterven. Toch mogen we al weten dat Hij ook weer is opgestaan. We hoeven dan op Stille Zaterdag niet te doen alsof Hij gestorven is, we mogen ook al weten dat Hij leeft. Het is geen onbegrip, maar een verlangend uitzien om zijn opstanding te vieren. Op stille zaterdag schreeuwt mijn hart al: Hij leeft!!! En dan zie ik uit om dat op Pasen te gaan vieren. Dat dat stiller wordt als het wonder groter is is jouw invulling daarvan. Wat mij betreft mag de blijdschap ook wel te horen zijn.

henriët schreef:

Gijs83 schreef:
Eigenlijk moet je ook weer niet te verstandelijk denken het is immers een geloven! Ik dacht vanmiddag jouw gedachtegang is dat misschien geen bepaalde stadia als je Goede Vrijdag hebt beleefd, dan beleef je daarna passen. Stadia kunnen we eindeloos over discussieren, maar als goed ontvang je ook steeds meer kennis.

Wellicht een beetje rare gedachtekronkel om onder woorden te brengen. Snap je dat een kind van God iets van Goede Vrijdag leert? Snap je dat de 1 meer geoefend is in het geloof dan de ander?

Gijs83 schreef:

henriët schreef:

Gijs83 schreef:
Eigenlijk moet je ook weer niet te verstandelijk denken het is immers een geloven! Ik dacht vanmiddag jouw gedachtegang is dat misschien geen bepaalde stadia als je Goede Vrijdag hebt beleefd, dan beleef je daarna passen. Stadia kunnen we eindeloos over discussieren, maar als goed ontvang je ook steeds meer kennis.

Wellicht een beetje rare gedachtekronkel om onder woorden te brengen. Snap je dat een kind van God iets van Goede Vrijdag leert? Snap je dat de 1 meer geoefend is in het geloof dan de ander?

Ja, maar niet in de weg van stadia die via de heilsfeiten chronologisch lopen (eerst Kerst enz.)
Dat is een schema die je niet op de opwas van de genade mag leggen, De meest geoefende Christen zal steeds weer aan het voet van het kruis terechtkomen (Goede Vrijdag). en zelfs in de eeuwigheid zal hij/zij het Lam zien staande als geslacht. Dat Lam dat hem/haar gekocht heeft met de prijs van Zijn dierbaar bloed.

Mee eens. En als aanvulling, een christen komt denk ik naast bij het kruis, ook altijd bij Pasen uit, Jezus die opstond... en dat wij met hem gekruisigd zijn, in zijn dood begraven... en met Hem opgestaan in het nieuwe leven.

Wij hebben het woord... ook in de achterliggende dagen weer gehoord.
En waar heeft het ons gebracht? De verkondiging van het Paasevangelie....
Hebben we de boodschap van de vrouwen geloofd die ons zeiden dat Hij leeft?
Of hebben we die boodschap (weer...) naast ons neergelegd?

De wijzen uit het Oosten hoorden het woord niet.
Zij keken in de sterren en geloofden. Ze gingen op reis om het Kind te zoeken.
Ze kwamen in Jeruzalem. Vertelden wat ze gezien hebben. Kwamen mensen tegen die niets van sterrenkijkerij wilden weten.
Het woord van de profeten..... daar had God door gesproken.
En ze weten het precies; béter dan die vreemde magiërs met hun vreemde manier van geloven.
In Bethlehem...dat staat in het woord.
Maar de mensen die het woord kénden (en ook wel geloofden) gaan niet op weg om het Koningskind te aanbidden.
De wijzen die de kerstboodschap op zo'n ongebruikelijke (en voor Jeruzalem ongewone manier) hadden ontvangen buigen zich voor het Kind in de kribbe.

Dan wordt het Pasen.
De Overpriesters en de Raad hebben het woord gehoord. En geloofd. Er moeten wachters bij het graf.
De Romeinse wachters kennen het woord niet. Maar ze zien! De aardbeving; de engelen; de afgerolde steen.
Ze gaan ermee naar Jeruzalem. Vertellen wat ze gezien hebben. Weer zijn het heidenen die in Jeruzalem komen vertellen dat de Koning leeft.. De overpriesters en de raad hóren de boodschap (en moeten het eigenlijk wel geloven...) maar ze leggen bewúst de boodschap naast zich neer. Ze gaan niet naar het lege graf wat getuigt van een levende Koning.
Altijd was er onenigheid tussen de Overpriesters en de Raad; maar in hun afkeer van Jezus zijn ze één. De boodschap van een levende Jezus mag niet verspreid worden. En daar hebben ze alles voor over.


en hoe is het met ons....na Pasen.
Wij hebben het Wóórd. Gehoord.
En we schudden ons hoofd over allerlei verontrustende dingen.
Maar zijn we met de vrouwen op pad gegaan? Hebben we Jezus ontmoet?

(n.a.v preek Kand Binsbergen HHG Lunteren)

Uit het dagboek dat we aan tafel gebruiken las ik vandaag deze passage, die me wel wat zei, maar
waar ik verder nooit zo bij had stilgestaan:

"De opstanding uit de doden is een geheim, dat alleen geleerd en gekend kan worden
door de Godsopenbaring in het hart. Al wordt de opstanding in Gods Woord beschreven
en al wordt de voorwerpelijke kennis daarvan ons voorgehouden, daarmee verstaan wij
het geheim van de opstanding niet. Al tracht de rede haar te begrijpen en al wordt het
door het verstand geleerde feit voor een geloofsbezit gehouden, de eeuwigheid zal
openbaren dat er óver spreken nog niet hetzelfde is als er uít spreken. Duidelijk blijkt
dat in het leven van de discipelen. Zonder de openbaring van Hem zouden zij ook geen
kennis van Hem bezitten.
De omstandigheden waarin de discipelen verkeerden toen Jezus hen opzocht worden
ons door Johannes meegedeeld: "Als het dan avond was op die eerste dag der week, en
als de deuren gesloten waren, om de vreze der Joden, kwam Jezus en stond in het
midden en zeide tot hen: Vrede zij ulieden!"
Het zijn vrezende discipelen. In het gemis van de dadelijke gevoelige genade zijn zij vol
raadselen. De omstandigheden zijn benauwend. Door hun geloofsgemeenschap aan
Jezus en de daaraan verbonden levensopenbaring zijn zij een voorwerp van hoon en spot.
Door de vijand opgejaagd, door de godsdienst gehaat, en door de duivel bedreigd leven
zij hun vreemdelingsleven.Door genade hebben zij gemeenschap aan elkaar en de Heilige
Geest doet naar elkaar uitzien."

a. We zien hier dat PASEN een geloofsgeheim is.
b. We zien tevens dat PASEN alleen wordt beleefd door het geloof.
c. We zien hier ook dat hier geen voorwerpelijk geloof bedoeld wordt.
d. We zien hier: De openbaring van Jezus is een eenzijdig van Hem
uitgaand opzoeken van een volk dat van zichzelf geen geloof heeft.
e. We zien hier het onderscheid tussen een blote kennis en
een gevoelige dadelijke geloofsomhelzing.
f. We zien hier hoe de openbaring van het Leven wordt gehaat door
openbare vijanden, godsdienstige mensen, en de duivel.
g. Maar wat we ook zien: De gemeenschap der heiligen. Ze zijn
aan elkaar verbonden met een bovennatuurlijke liefde.

helma schreef:Wij hebben het woord... ook in de achterliggende dagen weer gehoord.
En waar heeft het ons gebracht? De verkondiging van het Paasevangelie....
Hebben we de boodschap van de vrouwen geloofd die ons zeiden dat Hij leeft?
Of hebben we die boodschap (weer...) naast ons neergelegd?

De wijzen uit het Oosten hoorden het woord niet.
Zij keken in de sterren en geloofden. Ze gingen op reis om het Kind te zoeken.
Ze kwamen in Jeruzalem. Vertelden wat ze gezien hebben. Kwamen mensen tegen die niets van sterrenkijkerij wilden weten.
Het woord van de profeten..... daar had God door gesproken.
En ze weten het precies; béter dan die vreemde magiërs met hun vreemde manier van geloven.
In Bethlehem...dat staat in het woord.
Maar de mensen die het woord kénden (en ook wel geloofden) gaan niet op weg om het Koningskind te aanbidden.
De wijzen die de kerstboodschap op zo'n ongebruikelijke (en voor Jeruzalem ongewone manier) hadden ontvangen buigen zich voor het Kind in de kribbe.

Dan wordt het Pasen.
De Overpriesters en de Raad hebben het woord gehoord. En geloofd. Er moeten wachters bij het graf.
De Romeinse wachters kennen het woord niet. Maar ze zien! De aardbeving; de engelen; de afgerolde steen.
Ze gaan ermee naar Jeruzalem. Vertellen wat ze gezien hebben. Weer zijn het heidenen die in Jeruzalem komen vertellen dat de Koning leeft.. De overpriesters en de raad hóren de boodschap (en moeten het eigenlijk wel geloven...) maar ze leggen bewúst de boodschap naast zich neer. Ze gaan niet naar het lege graf wat getuigt van een levende Koning.
Altijd was er onenigheid tussen de Overpriesters en de Raad; maar in hun afkeer van Jezus zijn ze één. De boodschap van een levende Jezus mag niet verspreid worden. En daar hebben ze alles voor over.


en hoe is het met ons....na Pasen.
Wij hebben het Wóórd. Gehoord.
En we schudden ons hoofd over allerlei verontrustende dingen.
Maar zijn we met de vrouwen op pad gegaan? Hebben we Jezus ontmoet?

(n.a.v preek Kand Binsbergen HHG Lunteren)

Was vanavond alleen thuis, dus deze preek maar eens opgezocht: wat een indrukwekkende preek!!!

helma schreef:Wij hebben het woord... ook in de achterliggende dagen weer gehoord.
En waar heeft het ons gebracht? De verkondiging van het Paasevangelie....
Hebben we de boodschap van de vrouwen geloofd die ons zeiden dat Hij leeft?
Of hebben we die boodschap (weer...) naast ons neergelegd?

De wijzen uit het Oosten hoorden het woord niet.
Zij keken in de sterren en geloofden. Ze gingen op reis om het Kind te zoeken.
Ze kwamen in Jeruzalem. Vertelden wat ze gezien hebben. Kwamen mensen tegen die niets van sterrenkijkerij wilden weten.
Het woord van de profeten..... daar had God door gesproken.
En ze weten het precies; béter dan die vreemde magiërs met hun vreemde manier van geloven.
In Bethlehem...dat staat in het woord.
Maar de mensen die het woord kénden (en ook wel geloofden) gaan niet op weg om het Koningskind te aanbidden.
De wijzen die de kerstboodschap op zo'n ongebruikelijke (en voor Jeruzalem ongewone manier) hadden ontvangen buigen zich voor het Kind in de kribbe.

Dan wordt het Pasen.
De Overpriesters en de Raad hebben het woord gehoord. En geloofd. Er moeten wachters bij het graf.
De Romeinse wachters kennen het woord niet. Maar ze zien! De aardbeving; de engelen; de afgerolde steen.
Ze gaan ermee naar Jeruzalem. Vertellen wat ze gezien hebben. Weer zijn het heidenen die in Jeruzalem komen vertellen dat de Koning leeft.. De overpriesters en de raad hóren de boodschap (en moeten het eigenlijk wel geloven...) maar ze leggen bewúst de boodschap naast zich neer. Ze gaan niet naar het lege graf wat getuigt van een levende Koning.
Altijd was er onenigheid tussen de Overpriesters en de Raad; maar in hun afkeer van Jezus zijn ze één. De boodschap van een levende Jezus mag niet verspreid worden. En daar hebben ze alles voor over.


en hoe is het met ons....na Pasen.
Wij hebben het Wóórd. Gehoord.
En we schudden ons hoofd over allerlei verontrustende dingen.
Maar zijn we met de vrouwen op pad gegaan? Hebben we Jezus ontmoet?

(n.a.v preek Kand Binsbergen HHG Lunteren)

Beste Helma,
Begrijpelijk dat niet alles aan de orde kon komen in deze door u gemaakte preekschets.
In deze (beknopt) weergegeven preek wordt veel aan ons gevraagd.
Ik neem aan dat kandidaat van Binsbergen ook de antwoorden vanuit Gods Woord heeft verklaart en weergegeven.
Als laatste opmerking: Hoe zijn we met de vrouwen op pad gegaan? en Hoe hebben wij Jezus ontmoet ?

SecorDabar schreef: Beste Helma,
Begrijpelijk dat niet alles aan de orde kon komen in deze door u gemaakte preekschets.
In deze (beknopt) weergegeven preek wordt veel aan ons gevraagd.
Ik neem aan dat kandidaat van Binsbergen ook de antwoorden vanuit Gods Woord heeft verklaart en weergegeven.
Als laatste opmerking: Hoe zijn we met de vrouwen op pad gegaan? en Hoe hebben wij Jezus ontmoet ?

Het was niet echt een preekschets hoor; het waren mijn gedachten naar aanleiding van die preek. En ik heb nog veel meer gehoord en gedacht maar dit wilde ik even kwijt.

Wij hebben het woord. En dat hadden de mensen in Jeruzalem ook. Hebben we het gelóófd?
Ik zelf denk nog weleens dat het onbegrijpelijk is dat de mensen in Jeruzalem liever de leugen geloofden dan de waarheid.
En de reactie op de wijzen in Jeruzalem heb ik ook altijd onbegrijpelijk gevonden.
Tot ik die dingen (anders verpakt....) ook bij mezelf ben tegengekomen.

Ik vraag me soms ook vertwijfeld af: wat is waarheid?
IK heb mijn hoofd geschud bij de refoveilingen. Waar zijn die mensen mee bézig; zeker rond Goede Vrijdag.
Ik heb mijn hoofd geschud bij de Passion. Wat bezielt ze?
Waarom hebben ze aan het Woord niet genoeg?

Ik heb het Woord gehoord. Waar heeft het mij gebracht?
Pasen en lijdenstijd is voorbij. Ik heb met veel genoegen in de kerk gezeten. Veel preken gehoord. Nieuwe dingen gehoord.
Maar wát blijft erover?

Pasen is het begin van het eschaton.

Ik ga inmiddels wel steeds meer voelen voor het afschaffen van de kerkelijke feestdagen.
De Heere Jezus zegt: weent niet over mij, maar over uzelf en uw kinderen.
In de lijdensweken wordt m.i. toch weer veel te veel de nadruk op het lijden van Jezus gelegd.
En bij Pasen op wat de vrouwen en de discipelen allemaal hebben meegemaakt.

De straf die ons de vrede aanbrengt is Zijn sterven.
Door de opstanding kan Hij deze erfenis als Erflater nu Zelf uitdelen.
Dat kun je geloven of niet.

refo schreef:Pasen is het begin van het eschaton.

Ik ga inmiddels wel steeds meer voelen voor het afschaffen van de kerkelijke feestdagen.
De Heere Jezus zegt: weent niet over mij, maar over uzelf en uw kinderen.
In de lijdensweken wordt m.i. toch weer veel te veel de nadruk op het lijden van Jezus gelegd.
En bij Pasen op wat de vrouwen en de discipelen allemaal hebben meegemaakt.

De straf die ons de vrede aanbrengt is Zijn sterven.
Door de opstanding kan Hij deze erfenis als Erflater nu Zelf uitdelen.
Dat kun je geloven of niet.

Hebt u er lust toe
om prikkelende stukjes te schrijven?
Soms lijkt het zo...
Of is het maar schijn?

Geloven of niet...
Nee, ik dacht dat het anders was.
Kunt u van zichzelf enig geloof oefenen?
En als u het geloof in oefening mag hebben
kunt u dan zwijgen?

En wat denkt u, als de straf,
die u persoonlijk de Vrede heeft
aangebracht, op Hem was, zou u niet
iedere dag Pasen willen vieren?

Dan vloeit mijn mond steeds over van Uw eer,
Gelijk een bron zich uitstort op de velden...