Knielen op een bed violen van Jan Siebelink
-
limosa
ik had al wel fragmenten gelezen maar afgelopen vakantie heb ik het boek eindelijk helemaal kunnen lezen
ik denk dat het niet juist is alles wat JS beschrijft op de volgelingen van Paauwe te betrekken hoewel het interview juist weer wel suggereerd dat dat de bedoeling van JS zou zijn, ook de suggestie dat het OudGereformeerden zijn (door gebruik van de naam Mieras en de literatuurlijst) lijkt mij onterecht, ik heb ds. Mieras zelf gekend en die was in ieder geval niet vergelijkbaar met de mannen in het boek, in het geheel niet
ik heb het vermoeden dat het wel eens zou kunnen passen bij de gezelschappen die teveel uitgroeiden tot instituten, dat werden van lieverlee "vrije gemeenten", predikanten die elkaar gingen bevestigen of predikanten die bevestigd werden door een aantal volgelingen die ambtsdrager (gemaakt) werden, dat soort gemeenten
wel weer opvallend dat de hele gang die JS beschrijft eigenlijk ook door ds. Siebelink wordt beschreven, ermee opgegroeid, afgedwaald, de crisis, weer teruggekomen (want Gods vinger tikte), de invloed op het gezin, de ds. is het met het boek niet eens maar zijn eigen verhaal is er haast een samenvatting van
ik denk dat het niet juist is alles wat JS beschrijft op de volgelingen van Paauwe te betrekken hoewel het interview juist weer wel suggereerd dat dat de bedoeling van JS zou zijn, ook de suggestie dat het OudGereformeerden zijn (door gebruik van de naam Mieras en de literatuurlijst) lijkt mij onterecht, ik heb ds. Mieras zelf gekend en die was in ieder geval niet vergelijkbaar met de mannen in het boek, in het geheel niet
ik heb het vermoeden dat het wel eens zou kunnen passen bij de gezelschappen die teveel uitgroeiden tot instituten, dat werden van lieverlee "vrije gemeenten", predikanten die elkaar gingen bevestigen of predikanten die bevestigd werden door een aantal volgelingen die ambtsdrager (gemaakt) werden, dat soort gemeenten
wel weer opvallend dat de hele gang die JS beschrijft eigenlijk ook door ds. Siebelink wordt beschreven, ermee opgegroeid, afgedwaald, de crisis, weer teruggekomen (want Gods vinger tikte), de invloed op het gezin, de ds. is het met het boek niet eens maar zijn eigen verhaal is er haast een samenvatting van
De dominee heeft het over gunning en over het licht: Jezus Christus. En die twee dingen zouden absoluut niet in mijn samenvatting van het boek terecht komen. Dat is m.i. wel een verschil. Het boek is volgens mij bijzonder knap geschreven, ik had er één weekend voor nodig om het uit te lezen, een erg boeiend en aangrijpend verhaal. Ik weet niet in hoeverre Siebelinks weergave van de volgelingen van Paauwe (als hij deze bedoelt) juist is. Als ik de reacties van paauweaanen(?) zelf hoor in ieder geval niet. Wat me tegenstaat aan het boek is dat je als lezer min of meer de zijde van de vrouw van de hoofdpersoon kiest. De kant die kiest voor het aardse leven. Het zoeken naar Gods koninkrijk wordt op zo'n manier afgebeeld dat geen enkele lezer daar 'zin in zal krijgen'. Het boek zal de grote groep onkerkelijke lezers op z'n zachtst gezegd niet jaloers maken op het calvinisme. En jammer dat de meeste boeken die een ander geluid geven lang niet zo goed verkocht worden.limosa schreef:ik had al wel fragmenten gelezen maar afgelopen vakantie heb ik het boek eindelijk helemaal kunnen lezen
ik denk dat het niet juist is alles wat JS beschrijft op de volgelingen van Paauwe te betrekken hoewel het interview juist weer wel suggereerd dat dat de bedoeling van JS zou zijn, ook de suggestie dat het OudGereformeerden zijn (door gebruik van de naam Mieras en de literatuurlijst) lijkt mij onterecht, ik heb ds. Mieras zelf gekend en die was in ieder geval niet vergelijkbaar met de mannen in het boek, in het geheel niet
ik heb het vermoeden dat het wel eens zou kunnen passen bij de gezelschappen die teveel uitgroeiden tot instituten, dat werden van lieverlee "vrije gemeenten", predikanten die elkaar gingen bevestigen of predikanten die bevestigd werden door een aantal volgelingen die ambtsdrager (gemaakt) werden, dat soort gemeenten
wel weer opvallend dat de hele gang die JS beschrijft eigenlijk ook door ds. Siebelink wordt beschreven, ermee opgegroeid, afgedwaald, de crisis, weer teruggekomen (want Gods vinger tikte), de invloed op het gezin, de ds. is het met het boek niet eens maar zijn eigen verhaal is er haast een samenvatting van
-
limosa
Ik bedoel natuurlijk het proces dat de ds. als persoon heeft doorgemaakt. Daar zag ik treffende overeenkomsten met de hoofdpersoon van het boek.Jongere schreef:De dominee heeft het over gunning en over het licht: Jezus Christus. En die twee dingen zouden absoluut niet in mijn samenvatting van het boek terecht komen. Dat is m.i. wel een verschil. Het boek is volgens mij bijzonder knap geschreven, ik had er één weekend voor nodig om het uit te lezen, een erg boeiend en aangrijpend verhaal. Ik weet niet in hoeverre Siebelinks weergave van de volgelingen van Paauwe (als hij deze bedoelt) juist is. Als ik de reacties van paauweaanen(?) zelf hoor in ieder geval niet. Wat me tegenstaat aan het boek is dat je als lezer min of meer de zijde van de vrouw van de hoofdpersoon kiest. De kant die kiest voor het aardse leven. Het zoeken naar Gods koninkrijk wordt op zo'n manier afgebeeld dat geen enkele lezer daar 'zin in zal krijgen'. Het boek zal de grote groep onkerkelijke lezers op z'n zachtst gezegd niet jaloers maken op het calvinisme. En jammer dat de meeste boeken die een ander geluid geven lang niet zo goed verkocht worden.
Verder ben ik met je eens dat dit boek degenen die de gereformeerde gezindte niet van binnenuit kennen er ook niet jaloers op zal maken, maar ja, verwijt je dat nu de schrijver of hebben degenen die hem tot dit schrijven gebracht hebben? Ik ga ervan uit dat er hier en daar wel wat met een vergrootglas is gewerkt en dat de cumulatie van gebeurtenissen in dit boek bij één persoon in werkelijkheid niet snel zal plaatsvinden. Maar je kunt toch ook moeilijk volhouden dat het allemaal fictie is. Daarvoor is er nu net teveel herkenbaar. Zonder dat de gehele gezindte te verwijten kunnen we toch wel stellen dat er ook uitwassen zijn. Die zijn in dit boek bij elkaar gebracht. Daardoor ontstaat een scheef beeld als je het als representatief voor de gehele gezindte beschouwd. Maar als beschrijving van de extremen zou het wel eens pijnlijk juist kunnen zijn.
Een werkelijk goed en pakkend boek dat, zoals jij dat zegt "een ander geluid geeft" , zou ik met belangstelling tegemoet zien. Maar ik ken ze niet. Zijn die er?
-
jakobmarin
- Berichten: 3523
- Lid geworden op: 04 aug 2004, 13:42
Hier een uitzending van "De God van Nederland", gewijd aan het boek.
Zie http://player.omroep.nl/?aflID=3235191& ... a1c082a19d
Zie http://player.omroep.nl/?aflID=3235191& ... a1c082a19d
In het verkeerde topic, maar goed....
nieuw: de eerste historische roman van Maarten 't Hart: Het psalmenoproer.
Gaat over de onlusten in Maassluis, 1775, naar aanleiding van de invoering van de nieuwe psalmberijming (1773) met daarbij een poging om het psalmgezang te reformeren (zie ook het topic over "ritmisch of niet-ritmisch").
'k Zag 'm vanavond liggen in de winkel en heb het boek maar gekocht. Zijn er mensen die het al gelezen hebben?
nieuw: de eerste historische roman van Maarten 't Hart: Het psalmenoproer.
Gaat over de onlusten in Maassluis, 1775, naar aanleiding van de invoering van de nieuwe psalmberijming (1773) met daarbij een poging om het psalmgezang te reformeren (zie ook het topic over "ritmisch of niet-ritmisch").
'k Zag 'm vanavond liggen in de winkel en heb het boek maar gekocht. Zijn er mensen die het al gelezen hebben?
-
Dathenum
Ik verwacht van een historische roman toch iets anders dan van een -min of meer- autobiografisch boek. Dus ik ben benieuwd. En anders dan jij heb ik de voorgaande 't Harts aan mij laten voorbijgaan. Gewacht tot hij z'n eigen frustraties van zich af had geschreven. Kortom: ik verwacht dat 't met die uithalen wel zal meevallen.Dathenum schreef:Ik heb vroeger met grote vreugde gniffelend de venijnige uithalen van Maarten 't Hart naar het christelijk geloof zitten lezen, maar gelukkig ben ik daar helemaal van genezen. Geef mijn portie maar aan fikkie.
Maar ik houd je op de hoogte
Het Parool blijkt al een recensie te hebben gepubliceerd:
Terug naar het oude Maassluis
ARIE STORM
In zijn nieuwste en nu net verschenen roman Het psalmenoproer keert Maarten 't Hart (1944) terug naar zijn geboorteplaats Maassluis. Of eigenlijk: hij graaft nog dieper in het verleden, want de uitgever biedt dit boek trots aan als zijn eerste historische roman.
De gebeurtenissen die beschreven en opgeroepen worden vinden plaats van 1739 tot aan 1811 en omvatten ruwweg het leven van hoofdpersoon Roemer Stroombreker. Een prachtige naam natuurlijk, zoals het in dit boek wemelt van de prachtige namen: Engeltje Kortsweyl, Schlump, Schelvisvanger, Grubbelt en Gilles Heldenwier - Bordewijk is er niets bij. Niettemin verklaart 't Hart achter in het boek, in de Verantwoording, dat vrijwel alle personen historische figuren zijn: 'Ik heb hun namen niet veranderd.' En ook voor het overige benadrukt hij dat hij 'een documentaire roman' wilde schrijven, waarin hij 'zo nauwgezet en accuraat mogelijk verslag van de gebeurtenissen in Maassluis in 1775 en 1776 en de jaren daarna' heeft gedaan. Bescheiden!
Ik ben geneigd te geloven dat 't Hart zo oprecht mogelijk heeft opgeschreven wat er toen is gebeurd. Toch doet de roman hier en daar bijna surrealistisch aan. Nu is de hoofdgebeurtenis - waarnaar de titel dan ook verwijst - voor ons als eenentwintigste-eeuwers al bizar genoeg. In het toenmalige dorp Maassluis (tegenwoordig is het een stad) brak er strijd uit tussen kerkbezoekers van wie de psalmen wel wat vlotter mochten worden gezongen en de aanhangers van een langzamer vertolking: 'Het is zover. Psalmenoproer! Ze gaan langs bij de vroedschap, om de belofte af te persen dat je zult terugkeren tot de oude toon.' Nu ja, een kwestie van niks, zou je misschien verwachten, al moet je religieuze halsstarrigheid nooit onderschatten. Bovendien ging het, zoals uit het citaatje al een beetje blijkt, ook om een klassenstrijd tussen de 'verpauperde luyden' en de 'voorname meesters'.
Roemer, onze hoofdpersoon, hoort, als scheepsreder, duidelijk bij de tweede partij, al kijkt hij wel uit om een duidelijke keuze te maken. Het lijkt hem ook allemaal niet zo veel te kunnen schelen. 'Wat had hij in vredesnaam van doen met de korte dan wel lange zingtrant?' vraagt hij zichzelf op een gegeven moment af. Hij raakt echter tot over zijn oren bij alles betrokken als hij een buitenechtelijk kind blijkt te hebben verwekt bij de vrouw van een van zijn werknemers. De bijna soapachtige ontwikkelingen die hieruit voortvloeien worden door Maarten 't Hart meer dan uitstekend uitgewerkt. Het is niet uitsluitend amusement wat hier wordt geboden, de positie van de tussen zijn gevoelens en zijn verstand heen en weer geslingerde Roemer is werkelijk aangrijpend.
Maar al die verwikkelingen - hoe onderhoudend of emotionerend ook - vallen in het niet bij wat de grote kracht blijkt te zijn van Maarten 't Hart als schrijver van een historische roman: hij weet voortreffelijk gebruik te maken van het decor van het verleden. Het psalmenoproer zit vol geweldige details over het leven in dat achttiende-eeuwse vissersdorpje. Sfeervol, intiem, vaak erg geestig, maar ook dreigend - dat is de wereld die 't Hart weet te creëren door effectief gebruik te maken van geuren, visuele gewaarwordingen, een spel met licht en donker, en sterke dorps- en natuurobservaties. IJzersterk is bijvoorbeeld het hoofdstuk waarin een (bijna) watersnoodramp wordt beschreven.
Kortom, als lezer vertoef je gedurende de ongeveer 280 bladzijden als het ware werkelijk in dat dankzij de schrijver tastbare, benauwde Maassluis. De zeldzame uitstapjes (naar Den Haag, naar Amsterdam) en de historisch verantwoorde grapjes in het boek (gastrolletje van een kleine Mozart, idem dito van een iets grotere Napoleon) geven je de broodnodige lucht.
Als lezer weet je dat de hier opgeroepen wereld, als die al zo precies bestaan heeft, voorgoed voorbij is. Wat dit boek ongelooflijk ontroerend maakt is dat de personages die worden opgevoerd, in elk geval de voornaamste ervan, zich van die tijdelijkheid bewust lijken te zijn.
Maarten 't Hart is een geweldige vakman, maar hij is meer dan dat. Hij is ook een groot kunstenaar.
© Het Parool, 24-08-2006
Terug naar het oude Maassluis
ARIE STORM
In zijn nieuwste en nu net verschenen roman Het psalmenoproer keert Maarten 't Hart (1944) terug naar zijn geboorteplaats Maassluis. Of eigenlijk: hij graaft nog dieper in het verleden, want de uitgever biedt dit boek trots aan als zijn eerste historische roman.
De gebeurtenissen die beschreven en opgeroepen worden vinden plaats van 1739 tot aan 1811 en omvatten ruwweg het leven van hoofdpersoon Roemer Stroombreker. Een prachtige naam natuurlijk, zoals het in dit boek wemelt van de prachtige namen: Engeltje Kortsweyl, Schlump, Schelvisvanger, Grubbelt en Gilles Heldenwier - Bordewijk is er niets bij. Niettemin verklaart 't Hart achter in het boek, in de Verantwoording, dat vrijwel alle personen historische figuren zijn: 'Ik heb hun namen niet veranderd.' En ook voor het overige benadrukt hij dat hij 'een documentaire roman' wilde schrijven, waarin hij 'zo nauwgezet en accuraat mogelijk verslag van de gebeurtenissen in Maassluis in 1775 en 1776 en de jaren daarna' heeft gedaan. Bescheiden!
Ik ben geneigd te geloven dat 't Hart zo oprecht mogelijk heeft opgeschreven wat er toen is gebeurd. Toch doet de roman hier en daar bijna surrealistisch aan. Nu is de hoofdgebeurtenis - waarnaar de titel dan ook verwijst - voor ons als eenentwintigste-eeuwers al bizar genoeg. In het toenmalige dorp Maassluis (tegenwoordig is het een stad) brak er strijd uit tussen kerkbezoekers van wie de psalmen wel wat vlotter mochten worden gezongen en de aanhangers van een langzamer vertolking: 'Het is zover. Psalmenoproer! Ze gaan langs bij de vroedschap, om de belofte af te persen dat je zult terugkeren tot de oude toon.' Nu ja, een kwestie van niks, zou je misschien verwachten, al moet je religieuze halsstarrigheid nooit onderschatten. Bovendien ging het, zoals uit het citaatje al een beetje blijkt, ook om een klassenstrijd tussen de 'verpauperde luyden' en de 'voorname meesters'.
Roemer, onze hoofdpersoon, hoort, als scheepsreder, duidelijk bij de tweede partij, al kijkt hij wel uit om een duidelijke keuze te maken. Het lijkt hem ook allemaal niet zo veel te kunnen schelen. 'Wat had hij in vredesnaam van doen met de korte dan wel lange zingtrant?' vraagt hij zichzelf op een gegeven moment af. Hij raakt echter tot over zijn oren bij alles betrokken als hij een buitenechtelijk kind blijkt te hebben verwekt bij de vrouw van een van zijn werknemers. De bijna soapachtige ontwikkelingen die hieruit voortvloeien worden door Maarten 't Hart meer dan uitstekend uitgewerkt. Het is niet uitsluitend amusement wat hier wordt geboden, de positie van de tussen zijn gevoelens en zijn verstand heen en weer geslingerde Roemer is werkelijk aangrijpend.
Maar al die verwikkelingen - hoe onderhoudend of emotionerend ook - vallen in het niet bij wat de grote kracht blijkt te zijn van Maarten 't Hart als schrijver van een historische roman: hij weet voortreffelijk gebruik te maken van het decor van het verleden. Het psalmenoproer zit vol geweldige details over het leven in dat achttiende-eeuwse vissersdorpje. Sfeervol, intiem, vaak erg geestig, maar ook dreigend - dat is de wereld die 't Hart weet te creëren door effectief gebruik te maken van geuren, visuele gewaarwordingen, een spel met licht en donker, en sterke dorps- en natuurobservaties. IJzersterk is bijvoorbeeld het hoofdstuk waarin een (bijna) watersnoodramp wordt beschreven.
Kortom, als lezer vertoef je gedurende de ongeveer 280 bladzijden als het ware werkelijk in dat dankzij de schrijver tastbare, benauwde Maassluis. De zeldzame uitstapjes (naar Den Haag, naar Amsterdam) en de historisch verantwoorde grapjes in het boek (gastrolletje van een kleine Mozart, idem dito van een iets grotere Napoleon) geven je de broodnodige lucht.
Als lezer weet je dat de hier opgeroepen wereld, als die al zo precies bestaan heeft, voorgoed voorbij is. Wat dit boek ongelooflijk ontroerend maakt is dat de personages die worden opgevoerd, in elk geval de voornaamste ervan, zich van die tijdelijkheid bewust lijken te zijn.
Maarten 't Hart is een geweldige vakman, maar hij is meer dan dat. Hij is ook een groot kunstenaar.
© Het Parool, 24-08-2006
http://extra.volkskrant.nl/select/boeke ... php?id=123Hendrikus schreef:Het Parool blijkt al een recensie te hebben gepubliceerd:
De Volkskrant ook.
-
limosa
PZC is wat minder positief, maar vreemd is dat het artikel van de site is verwijderd, dit komt uit de cache van Google
PZC@30-08-2006 schreef:Het psalmenoproer maakt een vale indruk
Om de nieuwe roman van Maarten ’t Hart voor de volle honderd procent te kunnen volgen, moet je de dikke Van Dale voortdurend bij de hand houden. En dat niet omdat Het psalmenoproer bol staat van het eigentijdse jongerenjargon dat voor de rijpere lezer zoveel is als Chinees. Integendeel. De woordenschat waarvan onze Warmonder zich bedient, is niet turbo, hip of cool, maar gewoon ouderwets.
Even een vraagje aan een technische ICT-er. Is het mogelijk deze film op je computer op te slaan en zo ja, hoe?jakobmarin schreef:Hier een uitzending van "De God van Nederland", gewijd aan het boek.
Zie http://player.omroep.nl/?aflID=3235191& ... a1c082a19d
Als ik met mn rechtermuisknop klik op eigenschappen dan zie ik wel de link en krijg ik het filmpje geopend in windows media-player maar de optie 'opslaan als' krijg ik helaas niet.
-
Leonius
Nee, vanzelf niet. Dat is omwille van de copyrights....Kislev schreef:Even een vraagje aan een technische ICT-er. Is het mogelijk deze film op je computer op te slaan en zo ja, hoe?jakobmarin schreef:Hier een uitzending van "De God van Nederland", gewijd aan het boek.
Zie http://player.omroep.nl/?aflID=3235191& ... a1c082a19d
Als ik met mn rechtermuisknop klik op eigenschappen dan zie ik wel de link en krijg ik het filmpje geopend in windows media-player maar de optie 'opslaan als' krijg ik helaas niet.
Leonius is duidelijk geen technische ICT-er.Leonius schreef:Nee, vanzelf niet. Dat is omwille van de copyrights....Kislev schreef:Even een vraagje aan een technische ICT-er. Is het mogelijk deze film op je computer op te slaan en zo ja, hoe?jakobmarin schreef:Hier een uitzending van "De God van Nederland", gewijd aan het boek.
Zie http://player.omroep.nl/?aflID=3235191& ... a1c082a19d
Als ik met mn rechtermuisknop klik op eigenschappen dan zie ik wel de link en krijg ik het filmpje geopend in windows media-player maar de optie 'opslaan als' krijg ik helaas niet.