Jelle dit ben jij weer ten voeten uit. oftewel grote halen snel thuis. Een paar goede karikaturen en alle nuance uit het oog verliezen. Dus ik heb jouw reactie meer even uit elkaar getrokken want je knoopt een paar dingen aan elkaar die los van elkaar staan. :t
Hou wel in de gaten dat de hele discussie die ik gestart heb vanuit de volgende uitgangspunten is:
1) HHK versus PKN (Dit is al complex genoeg);
2) Als uitgangspunt gebruik ik de Bijbel en de Drie formulieren;
3) De specifieke causus in Waarder betreft twee gemeentes die in de wezenlijke punten betreffende geloof en bekering dezelfde mening zijn toegedaan.
4) De scheiding die ontstaan is een verschil in visie op het kerk zijn is. M.n. hoe belangrijk is de grondslag hierin.
Oorspronkelijk gepost door Jelle
Dus volgens jou maakt het niets uit waar je lid van bent????
Nee inderdaad het is irrelevant. We lezen immers: Die gelooft zullen hebben en gedoopt zijn zullen zalig worden. Hier wordt niet gesproken over een kerk of grondslag.
Ik denk dat ik dan maar lid wordt van de satans kerk
Dit is geen vergelijking. In al mijn stukjes die ik geschreven heb ben ik uitgegaan van het feit dat er sprake is van een kerk die aanspreekbaar is op de Bijbel (zie topictitel). Oftewel de christelijke kerken. De satanskerk is dat per definitie niet, deze hebben geen boodschap aan de Bijbel of welke christelijke grondslag dan ook. Dus dit is appels met peren vergelijken.
want als Christus maar in mijn hart is kan alles er mee door
Ja en nee. Eerst het Ja. Lees 1 korinthe 10 vanaf vers 23. Daar staat alle dingen zijn mij geoorloofd maar alle dingen stichten niet. Dan volgt een hele verhandeling over het geweten in deze kwestie. Met als rode draad: alles wat je doet en je hebt als doel de ander ermee dan is het geoorloofd.
Nu het nee; dat ligt in het verlengde hiervan en heeft twee kanten.
Kant een is alle dingen die tegen Gods Woord in gaan zijn verboden. Maar dan wel de persoonlijke uitleving daarvan. Ik kan immers niet verantwoordelijk worden gehouden hetgeen een ander doet. Ik heb wel een verantwoording om te waarschuwen en als ik dat nalaat maak ik me deelgenoot ervan. Hetzelfde geldt voor een grondslag. Zolang ik nog geen homohuwelijk aanga/ inzegen of de zaligheid buiten Christus belijd/ predik ligt deze schuld niet op mij. Anders kan jij ook niet meer in Nederland wonen. Jij bent Nederlands Staatsburger en alle Nederlandse grondwettelijke rechten en plichten, geboden en verboden rusten ook op jouw.
Kant twee is dat ik niet alles kan doen als ik daar het geweten van een ander mee in problemen breng (wederom 1 kortinthe 10). Maar let op wat er nog meer staat. Paulus stelt een retorische vraag vraag: Waarom wordt ik gelasterd terwijl ik de genade Gods deelachtig ben? Oftewel er wordt hier een heel wankel evenwicht neergezet. Indien er ergens in de Bijbel niet expliciet staat dat iets niet mag dan moeten we voorzichtig zijn met oordelen. Of dingen, onderwerpen van belang zijn voor het geweten is heel erg tijd afhankelijk. In de tijd van Paulus was blijkbaar het eten van afgodenoffer van groot belang en zie de verrassende uitspraak van Paulus in deze kwestie.
M.n. punt twee is van belang. Zodra er een punt waar het geweten gaat spreken en de Bijbel geen ultieme claim legt, dan mogen wij niet meer oordelen dan staat de wagen stil. We dienen van elkaar te erkennen en te accepteren dat wij op bepaald punt anders denken. We moeten elkaar blijven zien als gemeente en broeders in Christus.
en moeten we elkaar alleen maar in de armen vallen.
Voorgaand punt in onze gedachte houdend zeg ik volmondig ja. Ik heb net geconstateerd dat indien er op gemeentelijk niveau nog steeds eenheid des Geestes in de meest wezenlijke zaken betreffende geloof en bekering. Waarom luisteren wij dan niet naar de tekst uit Efeze 4: 2,3. Hier staat een oproep tot eenheid van het geloof. Daar spreekt Paulus over een roeping: Dat Gij wandelt waardiglij de roeping, met welke gij geroepen zijt Met alle ootmoedigheid, mt lankmoedigheid verdragende elkander in de liefde. U benaarstigende te behouden de enigheid des Geestes door de band van de vrede.
Deze band van de vreder kan niet zonder de werken van vrede. Deze werken vereisen eenheid.
Ik dacht dat de oude NHK een leraar had die na de scheuring zei dat hij blij was dat die lastige mensen weg waren.
Wat voegt deze opmerking toe. Dit is stemmingmakerij. Denk jij het bovenstaande of weet je zeker? Heb je hetzelf gehoord of van horen zeggen? Oftewel een loze opmerking. Ook al is het waar, is deze leraar dan gelijk de gehele PKN? Zijn alle Moslims terroristen?
kan ik me wel voorstellen want toen kon hij weer zonder commentaar doorgaan met de werken te doen die tegen Gods Woord waren.
Ga naar deze man toe en wijs hem op zijn werken die tegen Gods Woord in gaan. Dat is jouw plicht.
We kunnen niet zomaar zonder meer lid van een willekeurige kerk zijn we zullen zeker moeten zijn dat we lid zijn van een kerk waar men rekening houdt met Gods Woord en die daar dan niet tegenin gaan.
Als dit op jouw geweten gebonden is dan vraag ik jouw niet lid te worden van een andere kerk dan waar jij bovenstaande vindt.
Maar als bij een ander op zijn geweten de PKN gebonden is dan moet je dat ook accepteren. Ik kan deze kerk niet uit. Ik zie mijn plaats hier en verwacht grote daden God. Waar wij menselijk gezien niet doorheen kunnen zien geloof ik dat God ondanks dat wij alles verknoeid hebben wil werken en het Lichaam van Christus bouwen. Is iedere zondaar die tot bekering uit zichzelf niet volledig verknoeid en toch wil God door redenen uit hemzelf deze mens door Christus in genade aannemen.
Uiteindelijk kan ik maar tot een conclusie komen, als je bovenstaande niet wil inzien. Dan is de PKN een valse kerk met alle gevolgen van dien.....
Maar deze reactie heb ik gelukkig nog nergens gehoord of gelezen op dit forum.