Ambtenaar schreef: ↑01 okt 2025, 15:41

Job schreef: ↑01 okt 2025, 14:08
Aan de vruchten kent men de boom, ook hierin.

Het probleem is dat er betekenis wordt toegekend aan de vruchten. Sommigen vinden oorbellen een verkeerde vrucht die aan de boom (vrouw) hangt. En daar zit mijns inziens het probleem. Persoonlijke opvattingen of die van een groep worden makkelijk tot norm verheven, op basis waarvan vervolgens allerlei conclusies worden getrokken.

Het zijn meestal de theologisch minder onderlegden die dit doen.

Zou het niet juist een vorm van wereldgelijkvormigheid zijn dat we telkens terugvallen op het uiterlijke, wel of geen oorbellen etc.... terwijl de Schrift het steeds over hart en gezindheid heeft?

Nee, dat lijkt me totaal niet.

Ik weet niet wie je met 'we' bedoelt, maar ik zie het nauwelijks langskomen. Daarnaast ben ik het wel met Job eens dat men aan de vruchten de boom kent. Zolang je dan maar bijbelse vruchten als maatstaf neemt, en oorbellen horen daar niet bij, of het nu voor mannen of vrouwen is.

https://youtu.be/S2Bg4DAKyLs?feature=shared

Hier een indrukwekkend verhaal van iemand die uit de wereld komt. Even los van wat je van het soort kerk vind (voordat de discussie die kant op gaat), zien jullie Marcel als wereldgelijkvormig, of als niet meer?

Zoals Richard Baxter zegt: Wereldgelijkvormigheid is de wereld liever hebben dan God.


Heb de wereld niet lief en ook niet wat in de wereld is. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem.
Want al wat in de wereld is: de begeerte van het vlees, de begeerte van de ogen en de hoogmoed van het leven, is niet uit de Vader, maar is uit de wereld.
En de wereld gaat voorbij met haar begeerte; maar wie de wil van God doet, blijft tot in eeuwigheid. 1 Joh 2 vers 15-17

Forummer schreef: ↑02 okt 2025, 02:59 https://youtu.be/S2Bg4DAKyLs?feature=shared

Hier een indrukwekkend verhaal van iemand die uit de wereld komt. Even los van wat je van het soort kerk vind (voordat de discussie die kant op gaat), zien jullie Marcel als wereldgelijkvormig, of als niet meer?

Ik hoor iemand die uit de grote nood en dood verlost is.
Mij ontroert het en om meerdere redenen. Het geeft mij hoop.
Hoe machtig is onze God!

DDD schreef: ↑01 okt 2025, 23:15 Nee, dat lijkt me totaal niet.

Ik weet niet wie je met 'we' bedoelt, maar ik zie het nauwelijks langskomen. Daarnaast ben ik het wel met Job eens dat men aan de vruchten de boom kent. Zolang je dan maar bijbelse vruchten als maatstaf neemt, en oorbellen horen daar niet bij, of het nu voor mannen of vrouwen is.

Het was een beetje ondeugend bedoeld, maar ik denk toch van wel. In de reformatorische wereld zie ik juist vaak dat randzaken en uiterlijke codes de toon zetten. Dat is een subcultuur die geen weerklank in de Bijbel vindt. In Rom. 12:2 gebruikt Paulus het woord συσχηματίζεσθε (syschēma = in een mal gedrukt worden). Dat kan de mal van de wereld zijn, maar net zo goed die van een kerkelijke cultuur. Dan is er wel degelijk sprake van gelijkvormigheid – alleen niet aan de wereld in brede zin, maar aan een religieus patroon dat niet uit de Schrift zelf komt.

En inderdaad aan de vruchten ken je de boom. Daarom zegt Paulus roept juist op om niet in de mal van de cultuur mee te gaan, maar vernieuwd te worden door de Geest. En dan volgt in Romeinen 12 meteen de het praktische "hoe dank": neem je plaats in de gemeente in, gebruik je gaven, leef in nederigheid en liefde.

Arja schreef: ↑02 okt 2025, 17:00

DDD schreef: ↑01 okt 2025, 23:15 Nee, dat lijkt me totaal niet.

Ik weet niet wie je met 'we' bedoelt, maar ik zie het nauwelijks langskomen. Daarnaast ben ik het wel met Job eens dat men aan de vruchten de boom kent. Zolang je dan maar bijbelse vruchten als maatstaf neemt, en oorbellen horen daar niet bij, of het nu voor mannen of vrouwen is.

Het was een beetje ondeugend bedoeld, maar ik denk toch van wel. In de reformatorische wereld zie ik juist vaak dat randzaken en uiterlijke codes de toon zetten. Dat is een subcultuur die geen weerklank in de Bijbel vindt. In Rom. 12:2 gebruikt Paulus het woord συσχηματίζεσθε (syschēma = in een mal gedrukt worden). Dat kan de mal van de wereld zijn, maar net zo goed die van een kerkelijke cultuur. Dan is er wel degelijk sprake van gelijkvormigheid – alleen niet aan de wereld in brede zin, maar aan een religieus patroon dat niet uit de Schrift zelf komt.

En inderdaad aan de vruchten ken je de boom. Daarom zegt Paulus roept juist op om niet in de mal van de cultuur mee te gaan, maar vernieuwd te worden door de Geest. En dan volgt in Romeinen 12 meteen de het praktische "hoe dank": neem je plaats in de gemeente in, gebruik je gaven, leef in nederigheid en liefde.

Ik weet niet wat jij allemaal ziet. Maar het ging nu toch om het gesprek hier. Ik zie het hier niet, en met 'we' kun je toch moeilijk allerlei mensen bedoelen die niet aan dit gesprek deelnemen?

Verder zijn we het denk ik wel eens op dit punt.

DDD schreef: ↑02 okt 2025, 17:27

Arja schreef: ↑02 okt 2025, 17:00

DDD schreef: ↑01 okt 2025, 23:15 Nee, dat lijkt me totaal niet.

Ik weet niet wie je met 'we' bedoelt, maar ik zie het nauwelijks langskomen. Daarnaast ben ik het wel met Job eens dat men aan de vruchten de boom kent. Zolang je dan maar bijbelse vruchten als maatstaf neemt, en oorbellen horen daar niet bij, of het nu voor mannen of vrouwen is.

Het was een beetje ondeugend bedoeld, maar ik denk toch van wel. In de reformatorische wereld zie ik juist vaak dat randzaken en uiterlijke codes de toon zetten. Dat is een subcultuur die geen weerklank in de Bijbel vindt. In Rom. 12:2 gebruikt Paulus het woord συσχηματίζεσθε (syschēma = in een mal gedrukt worden). Dat kan de mal van de wereld zijn, maar net zo goed die van een kerkelijke cultuur. Dan is er wel degelijk sprake van gelijkvormigheid – alleen niet aan de wereld in brede zin, maar aan een religieus patroon dat niet uit de Schrift zelf komt.

En inderdaad aan de vruchten ken je de boom. Daarom zegt Paulus roept juist op om niet in de mal van de cultuur mee te gaan, maar vernieuwd te worden door de Geest. En dan volgt in Romeinen 12 meteen de het praktische "hoe dank": neem je plaats in de gemeente in, gebruik je gaven, leef in nederigheid en liefde.

Ik weet niet wat jij allemaal ziet. Maar het ging nu toch om het gesprek hier. Ik zie het hier niet, en met 'we' kun je toch moeilijk allerlei mensen bedoelen die niet aan dit gesprek deelnemen?

Verder zijn we het denk ik wel eens op dit punt.

Klopt, ik gebruikte ‘we’ wat ruimer. Maar het punt dat ik wilde maken is dit: in de reformatorische kring zag ik dat wereldgelijkvormigheid vaak op uiterlijkheden wordt geplakt, terwijl Paulus in Rom. 12 het juist over een vernieuwd denken en het leven in de gemeente heeft. Van gelovigen. Hoe maken we als gelovigen dan werkelijk onderscheid wat echt bij Christus hoort en wat niet? Dat was toch ook de kernvraag dacht ik?

Wat wel problematisch is, is dat mensen als Job een heel andere definitie hanteren voor vruchten. Zijn opmerking an sich klopt. Maar de kant die ermee opgegaan wordt, klopt niet. Als voorbeeld: als iemand in lichte kleren aan het avondmaal gaat, word zo iemand afgekeurd. In plaats van vreugde dat er een zondaar is die zich bekeerd heeft, is er verdriet om de kledingkeuze. Dan wordt er op een ongeestelijke wijze mee omgegaan. Er wordt gezegd: aan de vrucht ken je de boom, dus het is niet echt bij diegene. Dat wantrouwen...

Er is grote verwarring, zo niet onkunde over wat werkelijk de vruchten van de Geest zijn.
Het is een gezegde geworden, meestal in negatieve zin.
Ik hoorde hoegenaamd nooit dat als iemand deze vrucht vertoonde; liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing, dat je aan de vruchten de boom kent. Terwijl dat nu juist wel klopt.
Dus aan de vruchten kent men de boom hoort onlosmakelijk bij Galaten 5. En moet geen eigen leven gaan leiden met zelfgekozen uitleg.

Forummer schreef: ↑02 okt 2025, 20:33 Wat wel problematisch is, is dat mensen als Job een heel andere definitie hanteren voor vruchten. Zijn opmerking an sich klopt. Maar de kant die ermee opgegaan wordt, klopt niet. Als voorbeeld: als iemand in lichte kleren aan het avondmaal gaat, word zo iemand afgekeurd. In plaats van vreugde dat er een zondaar is die zich bekeerd heeft, is er verdriet om de kledingkeuze. Dan wordt er op een ongeestelijke wijze mee omgegaan. Er wordt gezegd: aan de vrucht ken je de boom, dus het is niet echt bij diegene. Dat wantrouwen...

Waar hoor je me zeggen dat ik de dingen die jij noemt als vruchten zie dan? "Mensen als Job.."

je begint zelf over hoe je je presenteert, over oorbellen.

Bertiel schreef: ↑03 okt 2025, 07:06 je begint zelf over hoe je je presenteert, over oorbellen.

Ik vind je gevolgtrekking niet te volgen. Over zaken als lichte kleding heb ik het helemaal niet gehad.

Over oorbellen heb ik een open vraag gesteld omdat daar verdeeldheid over is: wat zijn Bijbelse argumenten voor en tegen?

Graag gewoon goed lezen, dan pas reageren.

dat je het niet letterlijk hebt gezegd weet ik, maar je uitspraken worden zo wel door anderen verder ingevuld.

Job schreef: ↑02 okt 2025, 22:35

Forummer schreef: ↑02 okt 2025, 20:33 Wat wel problematisch is, is dat mensen als Job een heel andere definitie hanteren voor vruchten. Zijn opmerking an sich klopt. Maar de kant die ermee opgegaan wordt, klopt niet. Als voorbeeld: als iemand in lichte kleren aan het avondmaal gaat, word zo iemand afgekeurd. In plaats van vreugde dat er een zondaar is die zich bekeerd heeft, is er verdriet om de kledingkeuze. Dan wordt er op een ongeestelijke wijze mee omgegaan. Er wordt gezegd: aan de vrucht ken je de boom, dus het is niet echt bij diegene. Dat wantrouwen...

Waar hoor je me zeggen dat ik de dingen die jij noemt als vruchten zie dan? "Mensen als Job.."

Hier:

Job schreef: ↑01 okt 2025, 09:45(...) Punt is natuurlijk dat het vat wel uitgeeft wat erin zit. Uiterlijke wereldse vertoning is geen wereldgelijkvormigheid, maar wel een blijk ervan.