liz boer schreef:

JSF schreef:

Dodo schreef:Als ik het goed begrijp, is New Wine niet om te evangeliseren, maar is het een conferentie voor christenen die hun geloofsleven willen verdiepen. Dus dat er dan niet veel aandacht is voor de doodsstaat van de mens, lijkt me logisch.
Mijn dochter is er een weekend geweest, met haar man en een van de kinderen. Ze hebben er een goede tijd gehad. Dat er dan zo hard over wordt geschreven is wel pijnlijk. O, en ze is CGK, by the way. Er waren meer gezinnen uit haar gemeente.

Verontrustend dat ook CGKers aanwezig zijn. Wat is geloofsleven verdiepen anders dan “ik ellendig mens” ...”maar ik dank God door Jezus Christus”. Van dat “ellendig mens” lees ik weinig op de site. En zonder dat is er ook geen oprecht danken.
Gods Woord leert ons dit.

Of 1 Tessalonicenzen 1

6 En gij zijt onze navolgers geworden, en des Heeren, het Woord aangenomen hebbende in vele verdrukking, met blijdschap des Heiligen Geestes; 5 Want ons Evangelie is onder u niet alleen in woorden geweest, maar ook in kracht, en in den Heiligen Geest, en in vele verzekerdheid; gelijk gij weet, hoedanigen wij onder u geweest zijn om uwentwil. Want we moeten wel met twee woorden spreken.

Vanuit onszelf is er niets, maar in Hem is alles te krijgen.

DDD schreef:
Dat Huisman beweert dat er geen CGK-hoogleraren betrokken zijn bij New Wine, is een argument van hetzelfde kaliber als dat iets geen steun vindt vanuit de Gereformeerde Gemeenten omdat er geen docent aan de Theologische School aan meewerkt. Dan laat ik nog buiten beschouwing dat er ook tussen 2003 en 2019 een ontwikkeling kan zijn in een organisatie.

DDD schreef:De hoogleraren zijn het meest bepalend in de beeldvorming. Er was destijds discussie over het standpunt van prof. Maris over (onder andere) New Wine. Maar je hebt inderdaad gelijk dat ook uhd en promovendi er helemaal bij horen.

Mara schreef:Waar ik verdrietig van werd was het feit dat die mensen zeiden dat ze de aanwezigheid van God zo hebben gevoeld, meer dan ooit.
Als vanzelf gingen hun handen in de lucht om Hem te aanprijzen en te aanbidden.
Ik zei: heb je dat dan nooit in onze kerk, daar is God toch ook, anders doen we maar wat immers?
Nou niet zo.
En DAT is nu waar ik me dan zorgen om maak. Het gevoel en de ervaring is belangrijker geworden dan het geloof.
Geloof ervaart en voelt niet altijd.
En als zelfs predikanten en ambtsdragers daar ook zijn, snap je de zorgen van BhP predikanten.
Evangelische gedachten stromen zo ook onze kerken binnen.
.

Mara schreef:Waar ik verdrietig van werd was het feit dat die mensen zeiden dat ze de aanwezigheid van God zo hebben gevoeld, meer dan ooit.
Als vanzelf gingen hun handen in de lucht om Hem te aanprijzen en te aanbidden.
Ik zei: heb je dat dan nooit in onze kerk, daar is God toch ook, anders doen we maar wat immers?
Nou niet zo.
En DAT is nu waar ik me dan zorgen om maak. Het gevoel en de ervaring is belangrijker geworden dan het geloof.
Geloof ervaart en voelt niet altijd.
En als zelfs predikanten en ambtsdragers daar ook zijn, snap je de zorgen van BhP predikanten.
Evangelische gedachten stromen zo ook onze kerken binnen.

Gisteren een bijzondere kerkdienst bijgewoond in het verpleeghuis.
Daar valt voor velen niet zoveel meer te ervaren en te voelen.
Maar God was ook daar! Misschien niet door allen ervaren of gevoeld.
Dat maakt op mij persoonlijk diepe indruk.

Ik zou man en kinderen trouwens niet meekrijgen naar N.W.

merel schreef: Zou men tegenwoordig in de reformatorische kerken ook niet sceptisch geweest zijn over de bekering van de kamerling die gelijk gedoopt werd door Filippus? Ook hij had de doorleving in het geloof niet, de doodstaat kende hij vermoedelijk niet en het is de vraag in hoeverre hij de rest van zijn leven nog in aanraking is gekomen met andere christenen.

liz boer schreef:Maar handen in de lucht is toch geen evangelisch gedachtegoed?

liz boer schreef:Het gevoel en de ervaring is toch in onze kringen evenzo belangrijk? Alleen noemen wij het beleving en bevinding

Mara schreef:

merel schreef: Zou men tegenwoordig in de reformatorische kerken ook niet sceptisch geweest zijn over de bekering van de kamerling die gelijk gedoopt werd door Filippus? Ook hij had de doorleving in het geloof niet, de doodstaat kende hij vermoedelijk niet en het is de vraag in hoeverre hij de rest van zijn leven nog in aanraking is gekomen met andere christenen.

Waarom quote je mij nu, terwijl ik dit helemaal niet gezegd heb.
.

merel schreef:

Mara schreef:

merel schreef: Zou men tegenwoordig in de reformatorische kerken ook niet sceptisch geweest zijn over de bekering van de kamerling die gelijk gedoopt werd door Filippus? Ook hij had de doorleving in het geloof niet, de doodstaat kende hij vermoedelijk niet en het is de vraag in hoeverre hij de rest van zijn leven nog in aanraking is gekomen met andere christenen.

Waarom quote je mij nu, terwijl ik dit helemaal niet gezegd heb.
.

Ik reageerde exact op hetgeen jij gezegd hebt.

merel schreef:

Mara schreef:Waar ik verdrietig van werd was het feit dat die mensen zeiden dat ze de aanwezigheid van God zo hebben gevoeld, meer dan ooit.
Als vanzelf gingen hun handen in de lucht om Hem te aanprijzen en te aanbidden.
Ik zei: heb je dat dan nooit in onze kerk, daar is God toch ook, anders doen we maar wat immers?
Nou niet zo.
En DAT is nu waar ik me dan zorgen om maak. Het gevoel en de ervaring is belangrijker geworden dan het geloof.
Geloof ervaart en voelt niet altijd.
En als zelfs predikanten en ambtsdragers daar ook zijn, snap je de zorgen van BhP predikanten.
Evangelische gedachten stromen zo ook onze kerken binnen.
.

Zou men tegenwoordig in de reformatorische kerken ook niet sceptisch geweest zijn over de bekering van de kamerling die gelijk gedoopt werd door Filippus? Ook hij had de doorleving in het geloof niet, de doodstaat kende hij vermoedelijk niet en het is de vraag in hoeverre hij de rest van zijn leven nog in aanraking is gekomen met andere christenen.

Orchidee schreef:Heel mooi voorbeeld @Merel, ds L.A. den Butter haalde gisteren ook nog die geschiedenis aan.
In zijn woorden kwam dat op het zelfde neer als wat jij zegt

@Huisman schreef:
"De mij totaal onbekende ds G.J. Brienen heeft een bestuursfunctie bekleed."

Ds Brienen is geen onbekende in kerkelijk Nederland, misschien voor jouw

liz boer schreef:

Mara schreef:Waar ik verdrietig van werd was het feit dat die mensen zeiden dat ze de aanwezigheid van God zo hebben gevoeld, meer dan ooit.
Als vanzelf gingen hun handen in de lucht om Hem te aanprijzen en te aanbidden.
Ik zei: heb je dat dan nooit in onze kerk, daar is God toch ook, anders doen we maar wat immers?
Nou niet zo.
En DAT is nu waar ik me dan zorgen om maak. Het gevoel en de ervaring is belangrijker geworden dan het geloof.
Geloof ervaart en voelt niet altijd.
En als zelfs predikanten en ambtsdragers daar ook zijn, snap je de zorgen van BhP predikanten.
Evangelische gedachten stromen zo ook onze kerken binnen.

Gisteren een bijzondere kerkdienst bijgewoond in het verpleeghuis.
Daar valt voor velen niet zoveel meer te ervaren en te voelen.
Maar God was ook daar! Misschien niet door allen ervaren of gevoeld.
Dat maakt op mij persoonlijk diepe indruk.

Ik zou man en kinderen trouwens niet meekrijgen naar N.W.

Maar handen in de lucht is toch geen evangelisch gedachtegoed?
Het gevoel en de ervaring is toch in onze kringen evenzo belangrijk? Alleen noemen wij het beleving en bevinding