merel schreef:

Orchidee schreef:Als ik een BMI van 25 zou hebben, ben ik superslank

Verstuurd vanaf mijn TA-1033 met Tapatalk

https://nos.nl/artikel/2249997-een-vijf ... wicht.html

Dat was ook het nieuwitem. Mensen vinden zichzelf niet meer dik, terwijl zij wel overgewicht hebben

Ik vind het moeilijk en niet terecht dat ze bij zo'n stukje een foto plaatsen van een te dik iemand en natuurlijk........ bij de snack-kar!. Alsof te dikke mensen geassocieerd moeten worden met patat en snacks.
Ik las van iemand een posting in de topic echtscheiding. Wat een pijn en verdriet kan er liggen in het feit dat je een niet standaard leven of lichaam hebt. Soms zijn de verhalen zo schrijnend, ook achter het te dik zijn.

Het gaat over de verdeling van het vet, begreep ik.
Als je superslank bent maar je bent een appel (je hebt teveel vet in je buik) is dat schadelijker dan dat je over je gehele lijf iets te veel vet bevat. Je kunt beter een peer zijn.

Mara schreef:Het gaat over de verdeling van het vet, begreep ik.
Als je superslank bent maar je bent een appel (je hebt teveel vet in je buik) is dat schadelijker dan dat je over je gehele lijf iets te veel vet bevat. Je kunt beter een peer zijn.

Inderdaad heeft teveel buikvet een verhogend risico op hart- en vaatziekten. Maar het vetpercentage (totale percentage) is veel belangrijker dan je BMI. De BMI is een goede leidraad, maar houd geen rekening met lichaamsbouw (botten, spieren). Om een goed beeld te hebben zou je ook moeten kijken naar buik-, nek-, borst- en heupomvang. De laatste voor de vrouwen.

Terri schreef: Wat een pijn en verdriet kan er liggen in het feit dat je een niet standaard leven of lichaam hebt. Soms zijn de verhalen zo schrijnend, ook achter het te dik zijn.

Die snap ik niet, los van medische oorzaken, overgewicht komt toch door iemand zelf? Het wordt niet in de mond geduwd, maar het wordt zelf gegeten?
Als je af wil vallen moet je minder eten en meer bewegen en als dat niet lukt, hulp zoeken bij een diëtist.
Eten kan een verslaving zijn, dat schaar ik onder medische oorzaken, maar los van medische oorzaken, is het echt niet heel moeilijk, met hulp, tot een gezond BMI te komen.

Dat geldt bijvoorbeeld ook voor rokers. Als je er van af wil, moet je stoppen, eventueel met hulp. Doe je dat niet, wil je er kennelijk niet graag genoeg van af.

Zo ook met afvallen.

ejvl schreef:

Terri schreef: Wat een pijn en verdriet kan er liggen in het feit dat je een niet standaard leven of lichaam hebt. Soms zijn de verhalen zo schrijnend, ook achter het te dik zijn.

Die snap ik niet, los van medische oorzaken, overgewicht komt toch door iemand zelf? Het wordt niet in de mond geduwd, maar het wordt zelf gegeten?
Als je af wil vallen moet je minder eten en meer bewegen en als dat niet lukt, hulp zoeken bij een diëtist.
Eten kan een verslaving zijn, dat schaar ik onder medische oorzaken, maar los van medische oorzaken, is het echt niet heel moeilijk, met hulp, tot een gezond BMI te komen.

Dat geldt bijvoorbeeld ook voor rokers. Als je er van af wil, moet je stoppen, eventueel met hulp. Doe je dat niet, wil je er kennelijk niet graag genoeg van af.

Zo ook met afvallen.

Er kan ook stress en spanning zijn, het leven is toch ook veelal moeite en verdriet, die veroorzaken dat iemand te dik is.

Piet Puk schreef:

ejvl schreef:

Terri schreef: Wat een pijn en verdriet kan er liggen in het feit dat je een niet standaard leven of lichaam hebt. Soms zijn de verhalen zo schrijnend, ook achter het te dik zijn.

Die snap ik niet, los van medische oorzaken, overgewicht komt toch door iemand zelf? Het wordt niet in de mond geduwd, maar het wordt zelf gegeten?
Als je af wil vallen moet je minder eten en meer bewegen en als dat niet lukt, hulp zoeken bij een diëtist.
Eten kan een verslaving zijn, dat schaar ik onder medische oorzaken, maar los van medische oorzaken, is het echt niet heel moeilijk, met hulp, tot een gezond BMI te komen.

Dat geldt bijvoorbeeld ook voor rokers. Als je er van af wil, moet je stoppen, eventueel met hulp. Doe je dat niet, wil je er kennelijk niet graag genoeg van af.

Zo ook met afvallen.

Er kan ook stress en spanning zijn, het leven is toch ook veelal moeite en verdriet, die veroorzaken dat iemand te dik is.

Zeker, maar dan kun je toch ook minder eten, meer bewegen, en als dat niet lukt, hulp zoeken?

ejvl schreef:

Piet Puk schreef:

ejvl schreef:

Terri schreef: Wat een pijn en verdriet kan er liggen in het feit dat je een niet standaard leven of lichaam hebt. Soms zijn de verhalen zo schrijnend, ook achter het te dik zijn.

Die snap ik niet, los van medische oorzaken, overgewicht komt toch door iemand zelf? Het wordt niet in de mond geduwd, maar het wordt zelf gegeten?
Als je af wil vallen moet je minder eten en meer bewegen en als dat niet lukt, hulp zoeken bij een diëtist.
Eten kan een verslaving zijn, dat schaar ik onder medische oorzaken, maar los van medische oorzaken, is het echt niet heel moeilijk, met hulp, tot een gezond BMI te komen.

Dat geldt bijvoorbeeld ook voor rokers. Als je er van af wil, moet je stoppen, eventueel met hulp. Doe je dat niet, wil je er kennelijk niet graag genoeg van af.

Zo ook met afvallen.

Er kan ook stress en spanning zijn, het leven is toch ook veelal moeite en verdriet, die veroorzaken dat iemand te dik is.

Zeker, maar dan kun je toch ook minder eten, meer bewegen, en als dat niet lukt, hulp zoeken?

Wat denk je van depressiviteit, financiële problemen, een combinatie van deze?

ejvl schreef:

Terri schreef: Wat een pijn en verdriet kan er liggen in het feit dat je een niet standaard leven of lichaam hebt. Soms zijn de verhalen zo schrijnend, ook achter het te dik zijn.

Die snap ik niet, los van medische oorzaken, overgewicht komt toch door iemand zelf? Het wordt niet in de mond geduwd, maar het wordt zelf gegeten?
Als je af wil vallen moet je minder eten en meer bewegen en als dat niet lukt, hulp zoeken bij een diëtist.
Eten kan een verslaving zijn, dat schaar ik onder medische oorzaken, maar los van medische oorzaken, is het echt niet heel moeilijk, met hulp, tot een gezond BMI te komen.

Dat geldt bijvoorbeeld ook voor rokers. Als je er van af wil, moet je stoppen, eventueel met hulp. Doe je dat niet, wil je er kennelijk niet graag genoeg van af.

Zo ook met afvallen.

Dat zie je toch echt te simpel. Weinig eten is veel moeilijker dan niet eten. En eten is overal, de verleidingen zijn overal. Het is heel lastig om je eetgedrag (of wat voor gedrag dan ook) voor de lange termijn te veranderen.
Daarnaast is eten ook een uitlaatklep voor veel mensen als ze emotioneel overhoop liggen. En het is heel moeilijk om op een andere manier om te gaan met je problemen.
Persoonlijk vind ik het altijd wat hoogmoedig overkomen als mensen zo makkelijk zeggen dat je gewoon minder moet eten. Je hebt echt geen idee, denk ik dan. Als het zo makkelijk was, hoe komt het dan dat er zoveel mensen te zwaar zijn, zelfs als het zwaard van diabetes boven het hoofd hangt?

Piet Puk schreef:

ejvl schreef:

Piet Puk schreef:

ejvl schreef: Die snap ik niet, los van medische oorzaken, overgewicht komt toch door iemand zelf? Het wordt niet in de mond geduwd, maar het wordt zelf gegeten?
Als je af wil vallen moet je minder eten en meer bewegen en als dat niet lukt, hulp zoeken bij een diëtist.
Eten kan een verslaving zijn, dat schaar ik onder medische oorzaken, maar los van medische oorzaken, is het echt niet heel moeilijk, met hulp, tot een gezond BMI te komen.

Dat geldt bijvoorbeeld ook voor rokers. Als je er van af wil, moet je stoppen, eventueel met hulp. Doe je dat niet, wil je er kennelijk niet graag genoeg van af.

Zo ook met afvallen.

Er kan ook stress en spanning zijn, het leven is toch ook veelal moeite en verdriet, die veroorzaken dat iemand te dik is.

Zeker, maar dan kun je toch ook minder eten, meer bewegen, en als dat niet lukt, hulp zoeken?

Wat denk je van depressiviteit, financiële problemen, een combinatie van deze?

Zoals ik al zei, los van medische oorzaken. Want dat is een heel ander verhaal.
Als dat niet het geval is, aan dik zijn is prima wat te doen.

Dodo schreef:

ejvl schreef:

Terri schreef: Wat een pijn en verdriet kan er liggen in het feit dat je een niet standaard leven of lichaam hebt. Soms zijn de verhalen zo schrijnend, ook achter het te dik zijn.

Die snap ik niet, los van medische oorzaken, overgewicht komt toch door iemand zelf? Het wordt niet in de mond geduwd, maar het wordt zelf gegeten?
Als je af wil vallen moet je minder eten en meer bewegen en als dat niet lukt, hulp zoeken bij een diëtist.
Eten kan een verslaving zijn, dat schaar ik onder medische oorzaken, maar los van medische oorzaken, is het echt niet heel moeilijk, met hulp, tot een gezond BMI te komen.

Dat geldt bijvoorbeeld ook voor rokers. Als je er van af wil, moet je stoppen, eventueel met hulp. Doe je dat niet, wil je er kennelijk niet graag genoeg van af.

Zo ook met afvallen.

Dat zie je toch echt te simpel. Weinig eten is veel moeilijker dan niet eten. En eten is overal, de verleidingen zijn overal. Het is heel lastig om je eetgedrag (of wat voor gedrag dan ook) voor de lange termijn te veranderen.
Daarnaast is eten ook een uitlaatklep voor veel mensen als ze emotioneel overhoop liggen. En het is heel moeilijk om op een andere manier om te gaan met je problemen.
Persoonlijk vind ik het altijd wat hoogmoedig overkomen als mensen zo makkelijk zeggen dat je gewoon minder moet eten. Je hebt echt geen idee, denk ik dan. Als het zo makkelijk was, hoe komt het dan dat er zoveel mensen te zwaar zijn, zelfs als het zwaard van diabetes boven het hoofd hangt?

Ik ben zelf te zwaar, gepest om m'n dik zijn als kind, op dit moment op dieet. Maar ik ben het toch echt zelf die teveel eet. Dus ik kan het zelf ook veranderen, desnoods met hulp.

Dat is een belangrijk inzicht (dat je het zelf aan moet pakken). Maar het is nog steeds enorm moeilijk om af te vallen en om, als je je doel hebt bereikt, bij dat gewicht te blijven. Het is zeker geen kwestie van "gewoon minder eten".

@ejvl Ik vind idd dat je het wel erg simpel voorstelt. Maar fijn dat het jou blijkbaar zonder al te veel bijverschijnselen lukt en het is zeker goed om actief je 'probleem' aan te pakken, als dat mogelijk is.
Maar ik stelde ook juist dat er schrijnende gevallen zijn en als zij meewarig worden behandeld (als mensen ze niet kennen) met flauwe opmerkingen over hun gewicht is dat toch pijnlijk? Ik begrijp dat je daar ervaring mee hebt. Of kon je dat altijd goed hebben omdat je wist dat het je eigen schuld was?
Net zoals roken. Dan stop je toch? Ja, ging het maar zo gemakkelijk. Verslaving is een niet te onderschatten probleem.
En zoals iemand al schreef, eetverslaving bestaat ook.

Terri schreef:@ejvl Ik vind idd dat je het wel erg simpel voorstelt. Maar fijn dat het jou blijkbaar zonder al te veel bijverschijnselen lukt en het is zeker goed om actief je 'probleem' aan te pakken, als dat mogelijk is.
Maar ik stelde ook juist dat er schrijnende gevallen zijn en als zij meewarig worden behandeld (als mensen ze niet kennen) met flauwe opmerkingen over hun gewicht is dat toch pijnlijk? Ik begrijp dat je daar ervaring mee hebt. Of kon je dat altijd goed hebben omdat je wist dat het je eigen schuld was?
Net zoals roken. Dan stop je toch? Ja, ging het maar zo gemakkelijk. Verslaving is een niet te onderschatten probleem.
En zoals iemand al schreef, eetverslaving bestaat ook.

Ik ben een autist, misschien dat dat helpt.
Ik trek mij inderdaad niets aan wat mensen van mii vinden. Als ze vinden dat ik dik ben, geen mooie kleren aan heb, of dergelijken, maakt mij dat echt niets uit. Met uitzondering van m'n eigen vrouw en kinderen. En het gekke is, iedereen in mijn omgeving vind dat prima, respecteert dat en vinden zo uitgesproken wel fijn.

Ook ik rook helaas, verschillende keren proberen te stoppen, niet gelukt. Dat ligt toch echt aan mijzelf. Niemand anders douwt die sigaret in m'n mond, ik doe het toch echt zelf. Blijkbaar wil ik niet graag genoeg stoppen, anders deed ik dat wel.

Ik ben ook een jojo in gewicht, en dat zijn geen enkele kilo's, maar tientallen, en dat ligt toch echt ook aan mijzelf. Niemand dwingt mij te eten.

Maar ik realiseer mij wel dat dit voor anderen anders kan liggen, dat ik bepaalde dingen niet begrijp is geen meetlat natuurlijk.

Voor mensen die zelf te dik zijn, is de benadering van ejvl wel prima, misschien. Het is een waarheid als een koe dat mensen die te dik zijn, te veel eten, heel bijzondere uitzonderingen daargelaten.

Maar het is evenzeer waar dat een hoop mensen die daarover makkelijk praten hebben gerust vier boterhammen kunnen eten bij de lunch en nog een grote koek tussendoor nemen en mager blijven terwijl anderen met twee boterhammen al genoeg hebben gegeten en al snel dikker worden. Ik praat het niet goed, maar het is voor de een echt wel moeilijker dan voor de ander.

Het maakt dus verschil wie iets zegt, mijns inziens. En ik heb nog net geen te hoog bmi maar wel een buikje.

Ik weet nog dat ik erg verbaasd was toen ik een documentaire zag over vrouwenkampen in de 2e wereldoorlog.
Broodmagere vrouwen met holle ogen en toch zag je er enkele tussen die nog gewoon 'vorm' hadden.
Toen gingen mijn ogen eigenlijk open, want al deze vrouwen kregen amper te eten en moesten overdag flink 'bikkelen'.
Dus bij de een zet b.v. 1500 kcal aan en de ander valt er van af.
Ik vind je redenatie wel leuk @ejvl, kan er goed mee omgaan, vooral omdat je zo heerlijk eerlijk bent