@DIA

Je zegt een frisse wind hoeft niet altijd van de Heilige Geest te zijn... Mijn vraag is dan van wie nog meer....
Ik zeg een frisse wind is altijd van de Geest. Alles daarbuiten is onfris!
Geen enkele ds, ook ds Blok niet, zuivert. Alleen Gods Geest. En we bidden dan ook elke dienst of God Zijn Verkondigers wil vervullen met Zijn Geest.

Misschien hoort wat wij tegenwoordig verstaan onder Woordverkondiging helemaal niet thuis in een eredienst (maar past het beter op een ander moment). De Woordverkondiging is voor ons bedoeld; de eredienst is voor God bedoeld. Het is God Die we dienen te eren tijdens een eredienst. De vraag is dus hoe God geeerd wil worden.

modesto schreef:Misschien hoort wat wij tegenwoordig verstaan onder Woordverkondiging helemaal niet thuis in een eredienst (maar past het beter op een ander moment). De Woordverkondiging is voor ons bedoeld; de eredienst is voor God bedoeld. Het is God Die we dienen te eren tijdens een eredienst. De vraag is dus hoe God geeerd wil worden.

Hoe zie jij een "eredienst" dan ingericht?

modesto schreef:Misschien hoort wat wij tegenwoordig verstaan onder Woordverkondiging helemaal niet thuis in een eredienst (maar past het beter op een ander moment). De Woordverkondiging is voor ons bedoeld; de eredienst is voor God bedoeld. Het is God Die we dienen te eren tijdens een eredienst. De vraag is dus hoe God geeerd wil worden.

God werkt door Woord en Geest. Dit mag je niet uitelkaar halen. Of allebei verstoppen onder allerlei menselijke bedachtsels, instellingen etc. M.a.w. De Wooordverkondiging staat centraal omdat daarin God Zich openbaart. En daarom hoort het in de eredienst thuis.

Sheba schreef:@DIA

Je zegt een frisse wind hoeft niet altijd van de Heilige Geest te zijn... Mijn vraag is dan van wie nog meer....
Ik zeg een frisse wind is altijd van de Geest. Alles daarbuiten is onfris!
Geen enkele ds, ook ds Blok niet, zuivert. Alleen Gods Geest. En we bidden dan ook elke dienst of God Zijn Verkondigers wil vervullen met Zijn Geest.

U moet niet denken dat ik zo denk als u denkt dat ik denk. Ik ken deze gedachten van critici ook wel,
maar dan worden de woorden verkeerd begrepen of... men is benauwd ofwel in twijfel dat ik op een
doolweg wandel.
Dat is vanzelf iets wat we van nature allemaal doen... maar dat nu even terzijde. Ik wou zeggen dat
uw reactie een bekende reactie voor mij is.

Er is echter ook een geest uit de afgrond. Deze wordt door ons natuurlijke mensen gediend en gevolgd.
Als zo'n geest gaat waaien in de kerken dan zullen de natuurlijke mensen verheugd zijn. Er komt dan
immers enige verademing. maar men merkt niet wat die verademing echt is.

Deze geest uit de afgrond doet zich in de kerk dan voor als een Engel des lichts, en soms zo echt, dat
Gods levende volk het in eerste instantie nog niet altijd onderscheid.
Toch is het één van beide: Vernieuwing komt òf van de Heilige Geest, òf van de genoemde geest uit de
afgrond.

modesto schreef:Misschien hoort wat wij tegenwoordig verstaan onder Woordverkondiging helemaal niet thuis in een eredienst (maar past het beter op een ander moment). De Woordverkondiging is voor ons bedoeld; de eredienst is voor God bedoeld. Het is God Die we dienen te eren tijdens een eredienst. De vraag is dus hoe God geeerd wil worden.

Misschien,misschien,misschien moet dit veranderd en dat weg en dit erin...........en zo holt onze gezindte achteruit met al die betweters die het beter weten dan onze vaderen .

Velen van onze vaderen waren ook behoorlijke betweters, zowel in de goede als de kwade zin van het woord. (Niet dat ik mijzelf onder hen durf te scharen overigens.)

Maar, om even terug te komen op mijn eigenlijke vraag, hoe denk jij, huisman, dat God geeerd wil worden en hoe kun je daar het beste vorm aan geven in de eredienst?

modesto schreef:Velen van onze vaderen waren ook behoorlijke betweters, zowel in de goede als de kwade zin van het woord. (Niet dat ik mijzelf onder hen durf te scharen overigens.)

Maar, om even terug te komen op mijn eigenlijke vraag, hoe denk jij, huisman, dat God geeerd wil worden en hoe kun je daar het beste vorm aan geven in de eredienst?

De beste vorm is daarin: Hemzelf aan het Woord laten! In het spreken van de Heere komt Hijzelf aan Zijn eer!

modesto schreef:Velen van onze vaderen waren ook behoorlijke betweters, zowel in de goede als de kwade zin van het woord. (Niet dat ik mijzelf onder hen durf te scharen overigens.)

Maar, om even terug te komen op mijn eigenlijke vraag, hoe denk jij, huisman, dat God geeerd wil worden en hoe kun je daar het beste vorm aan geven in de eredienst?

Door niets anders te weten/preken dan Jezus Christus en die gekruisigd. De HEERE heeft Zijn eer verbonden aan de bekering van zondaren.

huisman schreef:

modesto schreef:Velen van onze vaderen waren ook behoorlijke betweters, zowel in de goede als de kwade zin van het woord. (Niet dat ik mijzelf onder hen durf te scharen overigens.)

Maar, om even terug te komen op mijn eigenlijke vraag, hoe denk jij, huisman, dat God geeerd wil worden en hoe kun je daar het beste vorm aan geven in de eredienst?

Door niets anders te weten/preken dan Jezus Christus en die gekruisigd. De HEERE heeft Zijn eer verbonden aan de bekering van zondaren.

Behoren we niet met twee woorden te spreken? Niet alleen komt de Heere aan Zijn eer in het zaligen van zondaren, maar ook in het rechtvaardig (be)straffen van zondaren.

RefoCalvinist schreef:

huisman schreef:

modesto schreef:Velen van onze vaderen waren ook behoorlijke betweters, zowel in de goede als de kwade zin van het woord. (Niet dat ik mijzelf onder hen durf te scharen overigens.)

Maar, om even terug te komen op mijn eigenlijke vraag, hoe denk jij, huisman, dat God geeerd wil worden en hoe kun je daar het beste vorm aan geven in de eredienst?

Door niets anders te weten/preken dan Jezus Christus en die gekruisigd. De HEERE heeft Zijn eer verbonden aan de bekering van zondaren.

Behoren we niet met twee woorden te spreken? Niet alleen komt de Heere aan Zijn eer in het zaligen van zondaren, maar ook in het rechtvaardig (be)straffen van zondaren.

Hoor wat de puritein Samuel Rutherford zegt:„Mensen te verdoemen vanwege hun zonden is maar Gods laagste weg om Zich te verheerlijken. Mensen te redden door Zijn genade is Zijn hoogste weg om Zich te verheerlijken".

RefoCalvinist schreef:

modesto schreef:Velen van onze vaderen waren ook behoorlijke betweters, zowel in de goede als de kwade zin van het woord. (Niet dat ik mijzelf onder hen durf te scharen overigens.)

Maar, om even terug te komen op mijn eigenlijke vraag, hoe denk jij, huisman, dat God geeerd wil worden en hoe kun je daar het beste vorm aan geven in de eredienst?

De beste vorm is daarin: Hemzelf aan het Woord laten! In het spreken van de Heere komt Hijzelf aan Zijn eer!

Wat je veel hoort is het uit elkaar halen van Woord en Geest. De ds zegt heel vaak dat hij wel preekt, maar dat de Geest er nog aan te pas moet komen.

Dat klinkt dan heel bekend, maar klopt dat wel? De Geest is juist in de preek bezig. Door te stellen dat Hij er 'nog bij moet komen' wil het goed zijn geeft de hoorder de gelegenheid te ontsnappen. En mogelijk verdriet je Hem met die opmerking. Of -erger- weersta je Hem.

huisman schreef:

RefoCalvinist schreef:

huisman schreef:

modesto schreef:Velen van onze vaderen waren ook behoorlijke betweters, zowel in de goede als de kwade zin van het woord. (Niet dat ik mijzelf onder hen durf te scharen overigens.)

Maar, om even terug te komen op mijn eigenlijke vraag, hoe denk jij, huisman, dat God geeerd wil worden en hoe kun je daar het beste vorm aan geven in de eredienst?

Door niets anders te weten/preken dan Jezus Christus en die gekruisigd. De HEERE heeft Zijn eer verbonden aan de bekering van zondaren.

Behoren we niet met twee woorden te spreken? Niet alleen komt de Heere aan Zijn eer in het zaligen van zondaren, maar ook in het rechtvaardig (be)straffen van zondaren.

Hoor wat de puritein Samuel Rutherford zegt:„Mensen te verdoemen vanwege hun zonden is maar Gods laagste weg om Zich te verheerlijken. Mensen te redden door Zijn genade is Zijn hoogste weg om Zich te verheerlijken".

Ik herinner me ook een zelfde soort citaat, die was ongeveer zo:
God wordt verheerlijkt in het straffen van goddelozen, maar nog meer wordt Hij verheerlijkt in het zaligen van zondaren.

refo schreef:

RefoCalvinist schreef:

modesto schreef:Velen van onze vaderen waren ook behoorlijke betweters, zowel in de goede als de kwade zin van het woord. (Niet dat ik mijzelf onder hen durf te scharen overigens.)

Maar, om even terug te komen op mijn eigenlijke vraag, hoe denk jij, huisman, dat God geeerd wil worden en hoe kun je daar het beste vorm aan geven in de eredienst?

De beste vorm is daarin: Hemzelf aan het Woord laten! In het spreken van de Heere komt Hijzelf aan Zijn eer!

Wat je veel hoort is het uit elkaar halen van Woord en Geest. De ds zegt heel vaak dat hij wel preekt, maar dat de Geest er nog aan te pas moet komen.

Dat klinkt dan heel bekend, maar klopt dat wel? De Geest is juist in de preek bezig. Door te stellen dat Hij er 'nog bij moet komen' wil het goed zijn geeft de hoorder de gelegenheid te ontsnappen. En mogelijk verdriet je Hem met die opmerking. Of -erger- weersta je Hem.

Ik denk dat je met een dergelijke opmerking inderdaad God tekort doet. De Geest is in het woord aanwezig; met een dergelijke opmerking maak je er juist geesteloze woorden van. Het klinkt voor velen misschien wel lekker rechtzinnig, dat wel.

refo schreef:

RefoCalvinist schreef:

modesto schreef:Velen van onze vaderen waren ook behoorlijke betweters, zowel in de goede als de kwade zin van het woord. (Niet dat ik mijzelf onder hen durf te scharen overigens.)

Maar, om even terug te komen op mijn eigenlijke vraag, hoe denk jij, huisman, dat God geeerd wil worden en hoe kun je daar het beste vorm aan geven in de eredienst?

De beste vorm is daarin: Hemzelf aan het Woord laten! In het spreken van de Heere komt Hijzelf aan Zijn eer!

Wat je veel hoort is het uit elkaar halen van Woord en Geest. De ds zegt heel vaak dat hij wel preekt, maar dat de Geest er nog aan te pas moet komen.

Dat klinkt dan heel bekend, maar klopt dat wel? De Geest is juist in de preek bezig. Door te stellen dat Hij er 'nog bij moet komen' wil het goed zijn geeft de hoorder de gelegenheid te ontsnappen. En mogelijk verdriet je Hem met die opmerking. Of -erger- weersta je Hem.

Helaas hoor je dit met grote regelmaat. Alleen de Heilige Geest geeft toch te spreken? Een predikant is niets meer dan een onnutte dienstknecht, toch?
Het Woord en de Geest gaan mijn inziens tegelijk op. De Heere spreekt (d.m.v. Zijn Geest) in de preek direct tot de kerkmens.
Dus ja als je als predikant zegt dat jij preekt, maar de Geest daarna er aan te pas moet komen, ga je scheef. Dan sta je nog een paar traptreden te hoog.
Niet oneerbiedig of onrespectvol bedoeld, maar een predikant is niets anders dan een "doorgeefluik". Slijk aan de handen van God.