GJdeBruijn schreef:

-DIA- schreef:

GJdeBruijn schreef:

-DIA- schreef:Dat van de daken verkondigd wordt wat in de binnenkamer omgaat.

Je bedoelt "En de HEERE zag, dat de boosheid des mensen menigvuldig was op de aarde, en al het gedichtsel der gedachten zijns harten te allen dage alleenlijk boos was."?

Dat bedoel ik niet, maar de tekst op zich is wel waar...

Wat bedoel je dan? Heb je een voorbeeld vanuit bijv. het NT waar in voor komt wat jij bedoelt?

Een prediker moet het leven kennen om uit het leven te kunnen spreken.
Gods werk moet gekend worden.
God werkt door Woord en Geest.
Daarvoor wil Hij de dwaasheid der prediking gebruiken.
Dan kan de ziel onder de prediking als door God Zelf worden aangesproken
en onderwezen, hetzij in een vertroostende of in een beschamende zin.

De levende prediking heeft altijd een uitwerking. Gods Woord keert immers
nooit ledig tot Hem weer?

Zo kan een ziel met zielenraadsels vervuld zijn waarvan zelfs zijn vrouw en
kinderen niet weten.
Toch wordt dat menigmaal opgeklaard door de bevindelijke levende prediking.
Een ziel kan dan denken: Hoe kan die man nu precies weten hoe het in mijn
hart ligt? Soms zo tot in detail dat een mens denkt dat de prediker het weet.
Hoewel het niet kan weten, daar de deur van de binnenkamer immers toe is
gedaan en er niemand bij was...
Dat werkt het levende Woord. En daar wordt verkondigd wat in de binnenkamer
omgaat.

Uit Nieuwe Testament horen we een Nathanaël zeggen: Vanwaar kent gij mij?
En dan kent Hij hem eer hij onder de vijgenboom zat.
Zo zijn er talrijke voorbeelden.

-DIA- schreef: Een prediker moet het leven kennen om uit het leven te kunnen spreken.
Gods werk moet gekend worden.
God werkt door Woord en Geest.
Daarvoor wil Hij de dwaasheid der prediking gebruiken.
Dan kan de ziel onder de prediking als door God Zelf worden aangesproken
en onderwezen, hetzij in een vertroostende of in een beschamende zin.

De levende prediking heeft altijd een uitwerking. Gods Woord keert immers
nooit ledig tot Hem weer?

Zo kan een ziel met zielenraadsels vervuld zijn waarvan zelfs zijn vrouw en
kinderen niet weten.
Toch wordt dat menigmaal opgeklaard door de bevindelijke levende prediking.
Een ziel kan dan denken: Hoe kan die man nu precies weten hoe het in mijn
hart ligt? Soms zo tot in detail dat een mens denkt dat de prediker het weet.
Hoewel het niet kan weten, daar de deur van de binnenkamer immers toe is
gedaan en er niemand bij was...
Dat werkt het levende Woord. En daar wordt verkondigd wat in de binnenkamer
omgaat.

Uit Nieuwe Testament horen we een Nathanaël zeggen: Vanwaar kent gij mij?
En dan kent Hij hem eer hij onder de vijgenboom zat.
Zo zijn er talrijke voorbeelden.

DIA, wat Nathanael zegt is hier niet een voorbeeld van prediking. Zoals jij het zegt is het meer onderwerp van prediking. Ik bedoel een voorbeeld van een preek waarin duidelijk is dat het om de ziel gaat en dat deze verklaard moet worden. Je kunt niet zomaar een losse uitspraak zonder motivatie aanwijzen als bevinding.

Ik denk zeker dat dit (bevinding) een onderdeel moet zijn van de prediking.
Maar wel belangrijk is dat Christus de centrale plaats heeft.
In de rechtse kant van de bevindelijke prediking lijkt het soms te veel te gaan over bijzondere mensen met bijzondere ervaringen.
Het gaat niet in de eerste plaats wat mensen meemaken, voelen, etc.
Want de zaligheid ligt geheel buiten ons in Christus. En wij verkrijgen deze zaligheid niet door allerlei bijzondere ervaringen en gevoelens maar door het eenvoudige geloof in Jezus Christus.
We ervaren geen kracht als we op onszelf gaan zien, op kenmerken, ervaringen en gevoelens. Kracht en geloof ervaren we als we zien op Christus en wat Hij gedaan heeft.

Panny schreef:Ik denk zeker dat dit (bevinding) een onderdeel moet zijn van de prediking.
Maar wel belangrijk is dat Christus de centrale plaats heeft.
In de rechtse kant van de bevindelijke prediking lijkt het soms te veel te gaan over bijzondere mensen met bijzondere ervaringen.
Het gaat niet in de eerste plaats wat mensen meemaken, voelen, etc.
Want de zaligheid ligt geheel buiten ons in Christus. En wij verkrijgen deze zaligheid niet door allerlei bijzondere ervaringen en gevoelens maar door het eenvoudige geloof in Jezus Christus.
We ervaren geen kracht als we op onszelf gaan zien, op kenmerken, ervaringen en gevoelens. Kracht en geloof ervaren we als we zien op Christus en wat Hij gedaan heeft.

Toch gaat het niet buiten de bevinding van onze geest om. B.v. in Romeinen 8:16 gaat het duidelijk om Gods Geest die samen met onze geest getuigt dat wij Gods kind zijn. Zie de leerzame kanttekening.

16 Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn .

49) getuigt met onzen geest,

Of, getuigt mede tot onzen geest. Dat is, de Heilige Geest beweegt niet alleen ons om God voor onzen Vader aan te roepen, maar getuigt ook inwendig tot onzen geest dat wij Gods kinderen zijn; of betuigt met onzen geest. Dat is, tezamen met onzen geest, die ons ook mede getuigt, door de aanmerking der kentekenen van het kindschap Gods, die onzen geest door Gods Geest in zichzelve bevindt; welke getuigenis, hoewel zij niet altijd even krachtig is in de gelovigen, zo openbaart zij nochtans zich menigmaal in hun meeste vernedering en benauwdheid.

Daar ben ik het ook niet mee oneens.
Het gaat me alleen om de balans en dat Christus het middelpunt van de prediking moet zijn en niet de mens.

GJdeBruijn schreef:

-DIA- schreef: Een prediker moet het leven kennen om uit het leven te kunnen spreken.
Gods werk moet gekend worden.
God werkt door Woord en Geest.
Daarvoor wil Hij de dwaasheid der prediking gebruiken.
Dan kan de ziel onder de prediking als door God Zelf worden aangesproken
en onderwezen, hetzij in een vertroostende of in een beschamende zin.

De levende prediking heeft altijd een uitwerking. Gods Woord keert immers
nooit ledig tot Hem weer?

Zo kan een ziel met zielenraadsels vervuld zijn waarvan zelfs zijn vrouw en
kinderen niet weten.
Toch wordt dat menigmaal opgeklaard door de bevindelijke levende prediking.
Een ziel kan dan denken: Hoe kan die man nu precies weten hoe het in mijn
hart ligt? Soms zo tot in detail dat een mens denkt dat de prediker het weet.
Hoewel het niet kan weten, daar de deur van de binnenkamer immers toe is
gedaan en er niemand bij was...
Dat werkt het levende Woord. En daar wordt verkondigd wat in de binnenkamer
omgaat.

Uit Nieuwe Testament horen we een Nathanaël zeggen: Vanwaar kent gij mij?
En dan kent Hij hem eer hij onder de vijgenboom zat.
Zo zijn er talrijke voorbeelden.

DIA, wat Nathanael zegt is hier niet een voorbeeld van prediking. Zoals jij het zegt is het meer onderwerp van prediking. Ik bedoel een voorbeeld van een preek waarin duidelijk is dat het om de ziel gaat en dat deze verklaard moet worden. Je kunt niet zomaar een losse uitspraak zonder motivatie aanwijzen als bevinding.

Je begrijpt wat ik bedoel: Er is wetenschap van wat er in het verborgene omgaat.
Dat is op talrijke plaatsen in de Schrift te zien.
Maar het komt weer op de persoonlijke toepassing aan:
Is mijn/uw hart al eens zo verklaard? Dat bedoel ik.
Dan gaan we toch geen spitsvondigheden zoeken? of wel dan?

Ik blijf het apart vinden dat Dr. Steenblok zo negatief was over de Erskines en Boston.
Maar het dus ook nodig vond Calvijn. Zanchius, en Brakel aan te passen of te verbeteren.

Johann Gottfried Walther schreef:Ik blijf het apart vinden dat Dr. Steenblok zo negatief was over de Erskines en Boston.
Maar het dus ook nodig vond Calvijn. Zanchius, en Brakel aan te passen of te verbeteren.

Dat komt mijn inziens door zijn afkomst uit de Gereformeerde kerken.

Auto schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Ik blijf het apart vinden dat Dr. Steenblok zo negatief was over de Erskines en Boston.
Maar het dus ook nodig vond Calvijn. Zanchius, en Brakel aan te passen of te verbeteren.

Dat komt mijn inziens door zijn afkomst uit de Gereformeerde kerken.

Ik denk het niet. Want daar werd hij juist verweten Kerstiaans te preken. Daar werd vooral het bevindelijke accent mee bedoeld. Daar konden de gereformeerden niet zoveel mee.

Auto schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Ik blijf het apart vinden dat Dr. Steenblok zo negatief was over de Erskines en Boston.
Maar het dus ook nodig vond Calvijn. Zanchius, en Brakel aan te passen of te verbeteren.

Dat komt mijn inziens door zijn afkomst uit de Gereformeerde kerken.

Waarom? Bavinck één van de leidende theologen van die kerken was zeer lovend over de Erskines.

-DIA- schreef:

GJdeBruijn schreef:

-DIA- schreef: Een prediker moet het leven kennen om uit het leven te kunnen spreken.
Gods werk moet gekend worden.
God werkt door Woord en Geest.
Daarvoor wil Hij de dwaasheid der prediking gebruiken.
Dan kan de ziel onder de prediking als door God Zelf worden aangesproken
en onderwezen, hetzij in een vertroostende of in een beschamende zin.

De levende prediking heeft altijd een uitwerking. Gods Woord keert immers
nooit ledig tot Hem weer?

Zo kan een ziel met zielenraadsels vervuld zijn waarvan zelfs zijn vrouw en
kinderen niet weten.
Toch wordt dat menigmaal opgeklaard door de bevindelijke levende prediking.
Een ziel kan dan denken: Hoe kan die man nu precies weten hoe het in mijn
hart ligt? Soms zo tot in detail dat een mens denkt dat de prediker het weet.
Hoewel het niet kan weten, daar de deur van de binnenkamer immers toe is
gedaan en er niemand bij was...
Dat werkt het levende Woord. En daar wordt verkondigd wat in de binnenkamer
omgaat.

Uit Nieuwe Testament horen we een Nathanaël zeggen: Vanwaar kent gij mij?
En dan kent Hij hem eer hij onder de vijgenboom zat.
Zo zijn er talrijke voorbeelden.

DIA, wat Nathanael zegt is hier niet een voorbeeld van prediking. Zoals jij het zegt is het meer onderwerp van prediking. Ik bedoel een voorbeeld van een preek waarin duidelijk is dat het om de ziel gaat en dat deze verklaard moet worden. Je kunt niet zomaar een losse uitspraak zonder motivatie aanwijzen als bevinding.

Je begrijpt wat ik bedoel: Er is wetenschap van wat er in het verborgene omgaat.
Dat is op talrijke plaatsen in de Schrift te zien.
Maar het komt weer op de persoonlijke toepassing aan:
Is mijn/uw hart al eens zo verklaard? Dat bedoel ik.
Dan gaan we toch geen spitsvondigheden zoeken? of wel dan?

Ik vind het onbegrijpelijk dat je een uitspraak van de Heere Jezus, die Nathanael al van eeuwigheid kende, en zei dat hij er is voordat Nathanael onder de boom zat, gebruikt om te melden dat dominees het hart moeten verklaren. Of dat nu wel of niet zou moeten, laat ik in het midden. De bijbel noemt er geen voorbeelden van, maar zolang het schriftuurlijk is heb ik er persoonlijk niet zoveel problemen mee. Maar dit argument slaat werkelijk alles.

DDD schreef:

-DIA- schreef:

GJdeBruijn schreef:

-DIA- schreef: Een prediker moet het leven kennen om uit het leven te kunnen spreken.
Gods werk moet gekend worden.
God werkt door Woord en Geest.
Daarvoor wil Hij de dwaasheid der prediking gebruiken.
Dan kan de ziel onder de prediking als door God Zelf worden aangesproken
en onderwezen, hetzij in een vertroostende of in een beschamende zin.

De levende prediking heeft altijd een uitwerking. Gods Woord keert immers
nooit ledig tot Hem weer?

Zo kan een ziel met zielenraadsels vervuld zijn waarvan zelfs zijn vrouw en
kinderen niet weten.
Toch wordt dat menigmaal opgeklaard door de bevindelijke levende prediking.
Een ziel kan dan denken: Hoe kan die man nu precies weten hoe het in mijn
hart ligt? Soms zo tot in detail dat een mens denkt dat de prediker het weet.
Hoewel het niet kan weten, daar de deur van de binnenkamer immers toe is
gedaan en er niemand bij was...
Dat werkt het levende Woord. En daar wordt verkondigd wat in de binnenkamer
omgaat.

Uit Nieuwe Testament horen we een Nathanaël zeggen: Vanwaar kent gij mij?
En dan kent Hij hem eer hij onder de vijgenboom zat.
Zo zijn er talrijke voorbeelden.

DIA, wat Nathanael zegt is hier niet een voorbeeld van prediking. Zoals jij het zegt is het meer onderwerp van prediking. Ik bedoel een voorbeeld van een preek waarin duidelijk is dat het om de ziel gaat en dat deze verklaard moet worden. Je kunt niet zomaar een losse uitspraak zonder motivatie aanwijzen als bevinding.

Je begrijpt wat ik bedoel: Er is wetenschap van wat er in het verborgene omgaat.
Dat is op talrijke plaatsen in de Schrift te zien.
Maar het komt weer op de persoonlijke toepassing aan:
Is mijn/uw hart al eens zo verklaard? Dat bedoel ik.
Dan gaan we toch geen spitsvondigheden zoeken? of wel dan?

Ik vind het onbegrijpelijk dat je een uitspraak van de Heere Jezus, die Nathanael al van eeuwigheid kende, en zei dat hij er is voordat Nathanael onder de boom zat, gebruikt om te melden dat dominees het hart moeten verklaren. Of dat nu wel of niet zou moeten, laat ik in het midden. De bijbel noemt er geen voorbeelden van, maar zolang het schriftuurlijk is heb ik er persoonlijk niet zoveel problemen mee. Maar dit argument slaat werkelijk alles.

In de GezinsGids lezen we een waarschuwing voor christenen: Miscommunicatie is een reëel gevaar geworden. Nu ons land niet meer christelijk , eerder antichristelijk is geworden, moet een partij als de SGP een mediatraining verzorgen voor het verwoorden van het oude christelijke standpunt. Het blijkt ook dat er zaken zijn die 'reformatorisch' Nederland vreemd gaan worden. Dat is hier ook duidelijk waar te nemen.
Ik denk dat ik me moet heroriënteren, en me in alle ernst afvragen of het langer verantwoord is op een medium als internet verder te gaan.

Auto schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Ik blijf het apart vinden dat Dr. Steenblok zo negatief was over de Erskines en Boston.
Maar het dus ook nodig vond Calvijn. Zanchius, en Brakel aan te passen of te verbeteren.

Dat komt mijn inziens door zijn afkomst uit de Gereformeerde kerken.

Waarom denk je dat?
Misschien omdat meende het Remonstrantse van daar bij de Erskines tegen te komen?

Huh? De Gereformeerde kerken Remonstrants??? Kijk je boekjes over kerkgeschiedenis er nog eens na!

boontje schreef:Huh? De Gereformeerde kerken Remonstrants??? Kijk je boekjes over kerkgeschiedenis er nog eens na!

Ik zei dat niet, ik vroeg me af of Dr. Steenblok dat misschien vond of meende.
Tegenwoordig zijn de Gereformeerde kerken vrijwel vrijzinnig, en de Remonstranten ook, maar dat is nu.