Ditbenik schreef:

-DIA- schreef:
Enkele zaken vallen me wel op. Dat u zegt: "Zijn wij dan ook zwijnen" tekent naar ik geloof wel iets.
Als het recht ligt zullen we ons toch allen wel als zwijnen hebben leren kennen. Het deed me denken aan
de vraag die de Farizeeën en Schriftgeleerden aan Jezus vroegen: "Zijn wij dan ook blind?" Ze hadden niet
door dat ze hiermee juist te kennen gaven dat ze hun blindheid niet kenden.
Voor zover ik weet staan er geen preken van ds. van Boven op internet. Het is vrij normaal, en ook wel bekend dacht ik, dat deze predikanten het wereldwijde web mijden.
In ieder geval lijkt het me niet van erg veel zelfkennis getuigen als u denkt dat u beter bent als zwijnen.
Nu lees ik het ook zo: "Geeft het heilige de honden niet", Dat is een aangrijpend woord. Maar het is wel Gods woord. Hier wordt bedoeld, naar ik meen, hetzelfde als wat bedoeld wordt parels voor de zwijnen werpen.
Ik weet een beetje hoe hier op dit forum doorgaans wordt gereageerd, wat de ligging van de meerderheid is, die de kleine minderheid maar met moeite verdraagt, vandaar dat ik tot de uitspraak kwam. Ik bedoel niemands kwaad, maar zou wel willen verhoeden dat er mee gespot wordt.

Dia, je stelt dat je geen parels voor de zwijnen mag werpen en daarom de preek van ds Van Boven niet voor ons beschikbaar moet zijn. Je vult aan met de opmerking dat je het heilige niet aan de honden moet geven. Uit die twee opmerkingen trek ik de conclusie dat jij niet tot die twee categorieën behoort. Dat kan alleen maar betekenen dat je in Christus geheiligd bent. Volgens mij bereik je meer door daar eens wat over te vertellen dat steeds iedereen te veroordelen.

-DIA- schreef:

sirdanilot schreef:

-DIA- schreef:

Floppy schreef:Maar, ik neem aan DIA, dat ds. van Boven het niet over dit onderwerp gesproken heeft?

Dat maakt niet uit, hij heeft wel dezelfde verachte leer.
Als het hierover zou zijn gegaan kunnen we weten hoe hij erover zou spreken.

Vertel het eens dan?

Als men de hier de preek die wij gisteravond in Rijssen hoorden, van ds. van Boven
hoorde, dan zouden velen hem wel van de kansel willen afsleuren.
Maar het scheelt... dat hij de letters ds. voor zijn naam heeft, en daar lijkt men
nog een weinig voor te staan....

Linkje? Ik zou het graag beluisteren.

Enerzijds jammer dat men via internet deze prediking niet kan horen, anderzijds moet
men ook beducht zijn voor parels te werpen voor de zwijnen en voor spot die het
wellicht zou kunnen oproepen.

Dus wij zijn zwijnen? :bobo Het evangelie is toch voor iedereen, ook voor 'zwijnen'? Of steek je nu je lamp onder de korenmaat door dit verborgen te houden?

Ik zou ze ook graag via PB ontvangen overigens. Maar ik zie geen reden om een preek, waar het Evangelie in gebracht wordt, verborgen te houden voor de wereld. Lijkt mij zelfs uitermate on-Bijbels om dat te doen.

Enkele zaken vallen me wel op. Dat u zegt: "Zijn wij dan ook zwijnen" tekent naar ik geloof wel iets.
Als het recht ligt zullen we ons toch allen wel als zwijnen hebben leren kennen. Het deed me denken aan
de vraag die de Farizeeën en Schriftgeleerden aan Jezus vroegen: "Zijn wij dan ook blind?" Ze hadden niet
door dat ze hiermee juist te kennen gaven dat ze hun blindheid niet kenden.
Voor zover ik weet staan er geen preken van ds. van Boven op internet. Het is vrij normaal, en ook wel bekend dacht ik, dat deze predikanten het wereldwijde web mijden.
In ieder geval lijkt het me niet van erg veel zelfkennis getuigen als u denkt dat u beter bent als zwijnen.
Nu lees ik het ook zo: "Geeft het heilige de honden niet", Dat is een aangrijpend woord. Maar het is wel Gods woord. Hier wordt bedoeld, naar ik meen, hetzelfde als wat bedoeld wordt parels voor de zwijnen werpen.
Ik weet een beetje hoe hier op dit forum doorgaans wordt gereageerd, wat de ligging van de meerderheid is, die de kleine minderheid maar met moeite verdraagt, vandaar dat ik tot de uitspraak kwam. Ik bedoel niemands kwaad, maar zou wel willen verhoeden dat er mee gespot wordt.

Fjodor schreef:

-DIA- schreef:

sirdanilot schreef: Vertel het eens dan?

Als men de hier de preek die wij gisteravond in Rijssen hoorden, van ds. van Boven
hoorde, dan zouden velen hem wel van de kansel willen afsleuren.
Maar het scheelt... dat hij de letters ds. voor zijn naam heeft, en daar lijkt men
nog een weinig voor te staan....

Linkje? Ik zou het graag beluisteren.

Enerzijds jammer dat men via internet deze prediking niet kan horen, anderzijds moet
men ook beducht zijn voor parels te werpen voor de zwijnen en voor spot die het
wellicht zou kunnen oproepen.

Dus wij zijn zwijnen? Het evangelie is toch voor iedereen, ook voor 'zwijnen'? Of steek je nu je lamp onder de korenmaat door dit verborgen te houden?

Ik zou ze ook graag via PB ontvangen overigens. Maar ik zie geen reden om een preek, waar het Evangelie in gebracht wordt, verborgen te houden voor de wereld. Lijkt mij zelfs uitermate on-Bijbels om dat te doen.

Enkele zaken vallen me wel op. Dat u zegt: "Zijn wij dan ook zwijnen" tekent naar ik geloof wel iets.
Als het recht ligt zullen we ons toch allen wel als zwijnen hebben leren kennen. Het deed me denken aan
de vraag die de Farizeeën en Schriftgeleerden aan Jezus vroegen: "Zijn wij dan ook blind?" Ze hadden niet
door dat ze hiermee juist te kennen gaven dat ze hun blindheid niet kenden.
Voor zover ik weet staan er geen preken van ds. van Boven op internet. Het is vrij normaal, en ook wel bekend dacht ik, dat deze predikanten het wereldwijde web mijden.
In ieder geval lijkt het me niet van erg veel zelfkennis getuigen als u denkt dat u beter bent als zwijnen.
Nu lees ik het ook zo: "Geeft het heilige de honden niet", Dat is een aangrijpend woord. Maar het is wel Gods woord. Hier wordt bedoeld, naar ik meen, hetzelfde als wat bedoeld wordt parels voor de zwijnen werpen.
Ik weet een beetje hoe hier op dit forum doorgaans wordt gereageerd, wat de ligging van de meerderheid is, die de kleine minderheid maar met moeite verdraagt, vandaar dat ik tot de uitspraak kwam. Ik bedoel niemands kwaad, maar zou wel willen verhoeden dat er mee gespot wordt.

Dit zijn behoorlijke gedachtekronkels Dia, het spijt me dat ik het moet zeggen....
Je kwanselt maar wat af met dat begrip van zwijnen. Eerst gebruik je het voor mensen die buiten staan en aan wie het evangelie nog niet of niet meer verkondigd moet worden, waarschijnlijk mensen die zichzelf buiten stellen. Daarna gebruik je het, in dezelfde argumentatie, op geheel andere wijze. Namelijk voor mensen die geraakt zijn door de wet, zichzelf hebben leren als zwijnen en binnen het schijnsel van het evangelie zijn gebracht. Je kan het wenden of keren, maar dit zijn toch echt twee verschillende zaken.

En verder bij jij degene die jezelf véél meer in een slachtofferrol plaatst dan dat anderen jou met moeite verdragen.

SecorDabar schreef:Er kan veel gesproken en geschreven worden over het krijgen van waarheden. En het is terecht als men erop wijst dat men met het krijgen van waarheden voorzichtig moet zijn. Men weet over het algemeen ook nog wel heel goed dat er voorkomende waarheden zijn en waarheden die door de Heere Zelf in ons hart gebracht worden. Het is terecht als men op dit onderscheid wijst. Maar hoe zullen we nu weten dat de Heere Zelf ons een belofte heeft geschonken ? Dat kunnen we weten omdat de Heere in de belofte die Hij schenkt altijd Zelf meekomt. Dan , ontmoeten we de Belover Zelf dus in de belofte.

Nu zijn er natuurlijk ook onderwijzende waarheden. Zulke onderwijzende waarheden worden ons onder de aandacht gebracht als wij in bepaalde omstandigheden verkeren waarin wij de weg niet weten. Het kan natuurlijk ook zijn dat de Heere ons een waarheid geeft in betrekking tot een ander, ook wel wat de eeuwige staat van zijn of haar ziel betreft, als de dood een einde aan het leven heeft gemaakt. Ik moet wel voorzichtigheidshalve in dit verband opmerken, dat het vlees er ook wel gauw tussen kan kruipen, zeker als het een kind van ons betreft. Ook zijn we veelal met medelijden vervuld, als een jong kind sterft of als iemand door een vreselijk ongeluk ineens door de dood uit leven wordt weggerukt.

In oppervlakkig godsdienstige kringen heeft altijd veel waarheden tot zijn beschikking, die men zomaar uit de Bijbel heeft te lichten. Dus dan wil men nog niet eens spreken over een waarheid waarbij men door de Heere is bepaald geworden. De laatste tijd moet ik nog weleens denken als ik zo al de overlijdensberichten lees, dat de krant op deze wijze ook een goed middel is geworden om de Bijbelkennis te bevorderen. Men kan door als die verschillende teksten die men steeds onder het oog krijgt, zomaar speelsgewijze als het ware heel wat Bijbelkennis opdoen.

Maar afgezien daarvan, doen de gevallen zich gedurig voor dat er personen zijn die bij het overlijden van iemand, in het bijzonder wél als het een kind betreft, bij de een of andere tekst bepaald zijn, die hun dan geloof heeft gegeven dat de overledene in de eeuwige gelukzaligheid is opgenomen. Daartegenover doen de gevallen zich ook voor, waarin het duidelijk blijkt dat men nog niet zoveel naastenliefde heeft, vooral niet als het iemand geldt van wie men niet zoveel vriendschap heeft ondervonden. De wet eist dat we onze naasten lief zullen moeten hebben als onszelf. Onder die naasten vallen ook de vijanden, zoals de Heere Jezus ons in de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan heeft doen weten. Voor een vijand krijgt men echter niet zo gauw een tekst dat die persoon goed weg is, zoals wij dat dan uitdrukken. Het is zelfs wel zo, dat men dan een tekst bij zich krijgt waaruit men voor zichzelf tot de wetenschap schijnt te zijn gekomen dat die persoon niet goed aangeland is.

Verder moeten we er altijd bang voor zijn, om in te willen dringen in hetgeen voor ons verborgen is. Het kon weleens zijn dat de Heere een antwoord gaf, zoals wij wel hebben vernomen van mensen die zo graag wilden weten waar een overleden bloedverwant(e) was aangeland, waar men niet op gerekend had en waardoor de ziel in bange beroering werd gebracht. Wat denkt u van een antwoord als: „Zijnde in de pijn" ? Ik heb wel gehoord dat men zo''n antwoord kreeg. Zelf heb ik dat niet meegemaakt en ik wil het in goed vertrouwen aannemen dat men zulk een antwoord heeft gekregen. Maar als ik dit door sommige kinderen Gods heb horen meedelen, dan heeft me dat wel voorzichtig doen zijn. Het zal altijd maar nodig zijn om aan de zijde Gods te mogen vallen. Dan valt ook de vleselijke liefde er tussenuit. De Heere doet geen onrecht en heeft de plaats bestemd voor elk mens waar hij eeuwig zal zijn. En bij de dood wordt de mens zijn eeuwige bestemming door de Heere Zelf aangewezen.

Wel kan de Heere ons werkzaamheden geven omtrent de eeuwige staat van een overledene, omdat Hij ons wil openbaren wat in het leven aangaande het werk Zijner genade, nog zo verborgen is gebleven, daar de overledene misschien een zeer bekrompen mens geweest, met veel twijfelingen en vrees vervuld omtrent de staat der ziel voor de eeuwigheid. Ik heb al heel wat mensen begraven, waaronder er toch ook wel zijn geweest van wie ik een goede gedachte mocht krijgen, als ik de begrafenis had te leiden. Het is me dan wel gebeurd dat ik een tekst bij me kreeg om over te spreken en dat de Heere die waarheid rijkelijk voor me ontsloot. Dus het is mogelijk, dat de Heere na het overlijden van iemand nog getuigenis geeft aan Zijn eigen werk dat in het hart verheerlijkt mocht zijn. Er gaan echt niet alleen verzekerde christenen naar de hemel. U weet wel dat ik wars ben van al die hoogdraverij die men soms juist het meeste kan vinden bij mensen die zeer gewichtig doen zonder zelf een kruimeltje genade te bezitten. De Heere beware me ervoor om één van de ware kleinen te ergeren. We weten wel wat die liefderijke Persoon des Middelaars heeft gezegd van degenen die dat doen. Ik hoop voor het oordeel bewaard te mogen blijven dat Hij over deze personen uitgesproken heeft. De Heere beware er ons voor om de dag der kleine dingen te verachten.

Anderzijds moeten we natuurlijk altijd voorzichtig zijn met allerlei subjectieve gevoelens. Ons medelijden met iemand kan ons ook weer tot een haastig en toch verkeerd oordeel brengen over iemands eeuwige staat, al is dit oordeel dan ook een oordeel ten goede. Maar we kunnen wel beter het goede van iemand willen geloven dan het kwade. Het laatste getuigt meest ook slechts van een bepaalde hardvochtigheid, ook wel gepaard gaande met liefde tot onszelf, omdat we meer met onszelf op hebben dan met de overledene, wat ook wel weer het gevolg ervan kan zijn dat de overledene ons misschien weleens wat gezegd heeft wat ons niet aanstond.



Uit: De Wachter Sions, 2 april 1987, Ds. F. Mallan

reformator schreef:

SecorDabar schreef:Er kan veel gesproken en geschreven worden over het krijgen van waarheden. En het is terecht als men erop wijst dat men met het krijgen van waarheden voorzichtig moet zijn. Men weet over het algemeen ook nog wel heel goed dat er voorkomende waarheden zijn en waarheden die door de Heere Zelf in ons hart gebracht worden. Het is terecht als men op dit onderscheid wijst. Maar hoe zullen we nu weten dat de Heere Zelf ons een belofte heeft geschonken ? Dat kunnen we weten omdat de Heere in de belofte die Hij schenkt altijd Zelf meekomt. Dan , ontmoeten we de Belover Zelf dus in de belofte.

Nu zijn er natuurlijk ook onderwijzende waarheden. Zulke onderwijzende waarheden worden ons onder de aandacht gebracht als wij in bepaalde omstandigheden verkeren waarin wij de weg niet weten. Het kan natuurlijk ook zijn dat de Heere ons een waarheid geeft in betrekking tot een ander, ook wel wat de eeuwige staat van zijn of haar ziel betreft, als de dood een einde aan het leven heeft gemaakt. Ik moet wel voorzichtigheidshalve in dit verband opmerken, dat het vlees er ook wel gauw tussen kan kruipen, zeker als het een kind van ons betreft. Ook zijn we veelal met medelijden vervuld, als een jong kind sterft of als iemand door een vreselijk ongeluk ineens door de dood uit leven wordt weggerukt.

In oppervlakkig godsdienstige kringen heeft altijd veel waarheden tot zijn beschikking, die men zomaar uit de Bijbel heeft te lichten. Dus dan wil men nog niet eens spreken over een waarheid waarbij men door de Heere is bepaald geworden. De laatste tijd moet ik nog weleens denken als ik zo al de overlijdensberichten lees, dat de krant op deze wijze ook een goed middel is geworden om de Bijbelkennis te bevorderen. Men kan door als die verschillende teksten die men steeds onder het oog krijgt, zomaar speelsgewijze als het ware heel wat Bijbelkennis opdoen.

Maar afgezien daarvan, doen de gevallen zich gedurig voor dat er personen zijn die bij het overlijden van iemand, in het bijzonder wél als het een kind betreft, bij de een of andere tekst bepaald zijn, die hun dan geloof heeft gegeven dat de overledene in de eeuwige gelukzaligheid is opgenomen. Daartegenover doen de gevallen zich ook voor, waarin het duidelijk blijkt dat men nog niet zoveel naastenliefde heeft, vooral niet als het iemand geldt van wie men niet zoveel vriendschap heeft ondervonden. De wet eist dat we onze naasten lief zullen moeten hebben als onszelf. Onder die naasten vallen ook de vijanden, zoals de Heere Jezus ons in de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan heeft doen weten. Voor een vijand krijgt men echter niet zo gauw een tekst dat die persoon goed weg is, zoals wij dat dan uitdrukken. Het is zelfs wel zo, dat men dan een tekst bij zich krijgt waaruit men voor zichzelf tot de wetenschap schijnt te zijn gekomen dat die persoon niet goed aangeland is.

Verder moeten we er altijd bang voor zijn, om in te willen dringen in hetgeen voor ons verborgen is. Het kon weleens zijn dat de Heere een antwoord gaf, zoals wij wel hebben vernomen van mensen die zo graag wilden weten waar een overleden bloedverwant(e) was aangeland, waar men niet op gerekend had en waardoor de ziel in bange beroering werd gebracht. Wat denkt u van een antwoord als: „Zijnde in de pijn" ? Ik heb wel gehoord dat men zo''n antwoord kreeg. Zelf heb ik dat niet meegemaakt en ik wil het in goed vertrouwen aannemen dat men zulk een antwoord heeft gekregen. Maar als ik dit door sommige kinderen Gods heb horen meedelen, dan heeft me dat wel voorzichtig doen zijn. Het zal altijd maar nodig zijn om aan de zijde Gods te mogen vallen. Dan valt ook de vleselijke liefde er tussenuit. De Heere doet geen onrecht en heeft de plaats bestemd voor elk mens waar hij eeuwig zal zijn. En bij de dood wordt de mens zijn eeuwige bestemming door de Heere Zelf aangewezen.

Wel kan de Heere ons werkzaamheden geven omtrent de eeuwige staat van een overledene, omdat Hij ons wil openbaren wat in het leven aangaande het werk Zijner genade, nog zo verborgen is gebleven, daar de overledene misschien een zeer bekrompen mens geweest, met veel twijfelingen en vrees vervuld omtrent de staat der ziel voor de eeuwigheid. Ik heb al heel wat mensen begraven, waaronder er toch ook wel zijn geweest van wie ik een goede gedachte mocht krijgen, als ik de begrafenis had te leiden. Het is me dan wel gebeurd dat ik een tekst bij me kreeg om over te spreken en dat de Heere die waarheid rijkelijk voor me ontsloot. Dus het is mogelijk, dat de Heere na het overlijden van iemand nog getuigenis geeft aan Zijn eigen werk dat in het hart verheerlijkt mocht zijn. Er gaan echt niet alleen verzekerde christenen naar de hemel. U weet wel dat ik wars ben van al die hoogdraverij die men soms juist het meeste kan vinden bij mensen die zeer gewichtig doen zonder zelf een kruimeltje genade te bezitten. De Heere beware me ervoor om één van de ware kleinen te ergeren. We weten wel wat die liefderijke Persoon des Middelaars heeft gezegd van degenen die dat doen. Ik hoop voor het oordeel bewaard te mogen blijven dat Hij over deze personen uitgesproken heeft. De Heere beware er ons voor om de dag der kleine dingen te verachten.

Anderzijds moeten we natuurlijk altijd voorzichtig zijn met allerlei subjectieve gevoelens. Ons medelijden met iemand kan ons ook weer tot een haastig en toch verkeerd oordeel brengen over iemands eeuwige staat, al is dit oordeel dan ook een oordeel ten goede. Maar we kunnen wel beter het goede van iemand willen geloven dan het kwade. Het laatste getuigt meest ook slechts van een bepaalde hardvochtigheid, ook wel gepaard gaande met liefde tot onszelf, omdat we meer met onszelf op hebben dan met de overledene, wat ook wel weer het gevolg ervan kan zijn dat de overledene ons misschien weleens wat gezegd heeft wat ons niet aanstond.



Uit: De Wachter Sions, 2 april 1987, Ds. F. Mallan

Een beter antwoord op de voorliggende vraag is er niet. Er wordt veel gebazeld in dit topic wat men denkt of wat men gehoord heeft, jammer dat dit dan zo naar de achtergrond kan verdwijnen.

Ds. F. Mallan schreef: ....
Uit: De Wachter Sions, 2 april 1987, Ds. F. Mallan

Floppy schreef:Maar, ik wil deze posting afsluiten met mijn waardering over het algemeen wbt het stuk van ds. Mallan.

Hendrikus schreef:

Floppy schreef:Maar, ik wil deze posting afsluiten met mijn waardering over het algemeen wbt het stuk van ds. Mallan.

Jammer van die volstrekt ongegronde sneer over "oppervlakkig godsdienstige kringen" waar men "altijd veel waarheden tot zijn beschikking" zou hebben, "die men zomaar uit de Bijbel heeft te lichten". Me dunkt dat er in de kringen van Mallan en geestverwanten meer met "waarheden" wordt gestrooid dan daarbuiten. Zo'n opmerking doet afbreuk aan een betoog dat verder gelukkig wel van enige nuchterheid getuigt.

Hendrikus schreef:

Floppy schreef:Maar, ik wil deze posting afsluiten met mijn waardering over het algemeen wbt het stuk van ds. Mallan.

Jammer van die volstrekt ongegronde sneer over "oppervlakkig godsdienstige kringen" waar men "altijd veel waarheden tot zijn beschikking" zou hebben, "die men zomaar uit de Bijbel heeft te lichten". Me dunkt dat er in de kringen van Mallan en geestverwanten meer met "waarheden" wordt gestrooid dan daarbuiten. Zo'n opmerking doet afbreuk aan een betoog dat verder gelukkig wel van enige nuchterheid getuigt.

SecorDabar schreef:

Hendrikus schreef:

Floppy schreef:Maar, ik wil deze posting afsluiten met mijn waardering over het algemeen wbt het stuk van ds. Mallan.

Jammer van die volstrekt ongegronde sneer over "oppervlakkig godsdienstige kringen" waar men "altijd veel waarheden tot zijn beschikking" zou hebben, "die men zomaar uit de Bijbel heeft te lichten". Me dunkt dat er in de kringen van Mallan en geestverwanten meer met "waarheden" wordt gestrooid dan daarbuiten. Zo'n opmerking doet afbreuk aan een betoog dat verder gelukkig wel van enige nuchterheid getuigt.

Waarom zou dat volstrekt ongegronde sneer zijn?
Zijn er dan geen oppervlakkig godsdienstige kringen?
Ik zou zeggen: het puilt uit van de oppervlakkige godsdienstige kringen!

Men zet bijbelteksten op rouwkaarten en grafstenen, maar waar was dan de vrucht in het leven van de overledene?

Ik heb een vrouw gekend, die een pest was voor haar familie, door onrust en ruzie te stoken in huwelijken,
in het dorp stond zij alom bekend om haar overmatige gierigheid, oneerlijkheid tegenover klanten van haar winkel,
ja leefde in heersende zonde van diefstal en oplichterij, maar haar lieve zachte dominee gaf bij haar begrafenis maar aan dat we mochten geloven dat de Heer haar Herder was, en dat ze nu als een engel in Gods tuin mocht wandelen. Dat staat dan ook gebeiteld op haar grafsteen: de Heer is mijn Herder... Hadden we er maar meer van gezien in haar hart, nooit kunnen merken dat zij een schaap geworden was..
En zo worden de mensen de bloemhoven ingejaagd, niets dan goed van de doden, en geen enkele waarschuwing tot de betrokkenen.

Dat zelfde lieve godsdienstige domineetje gaf in de rouwdienst in het crematorium te kennen bij een verongelukte dronken jongeman die op zondag met zijn motor dat fatale toerritje onderging, dat God hem in Zijn beide handpalmen had gegraveerd, en dat hij nu bij God mocht rusten. Zo stond het ook als in memoriam geschreven in het kerkblad van onze dorpskerk.

Ons komt geen oordeel toe, dat weet ik wel, maar een mens moet van dood levendgemaakt worden door Gods Geest, en dan zal dat aan de vruchten openbaar worden wie wij gediend hebben.
Tja, dat is toch in bescheidenheid wel oppervlakkige godsdienstige opvattingen waar maar weinig sprake bliijft van de waarachtige bekering, waar onze Heidelbergse catechismus van spreekt: een afsterven van de oude mens, en een opstaan van de nieuwe mens in Christus.

Marco schreef:

SecorDabar schreef:

Hendrikus schreef:

Floppy schreef:Maar, ik wil deze posting afsluiten met mijn waardering over het algemeen wbt het stuk van ds. Mallan.

Jammer van die volstrekt ongegronde sneer over "oppervlakkig godsdienstige kringen" waar men "altijd veel waarheden tot zijn beschikking" zou hebben, "die men zomaar uit de Bijbel heeft te lichten". Me dunkt dat er in de kringen van Mallan en geestverwanten meer met "waarheden" wordt gestrooid dan daarbuiten. Zo'n opmerking doet afbreuk aan een betoog dat verder gelukkig wel van enige nuchterheid getuigt.

Waarom zou dat volstrekt ongegronde sneer zijn?
Zijn er dan geen oppervlakkig godsdienstige kringen?
Ik zou zeggen: het puilt uit van de oppervlakkige godsdienstige kringen!

Men zet bijbelteksten op rouwkaarten en grafstenen, maar waar was dan de vrucht in het leven van de overledene?

Ik heb een vrouw gekend, die een pest was voor haar familie, door onrust en ruzie te stoken in huwelijken,
in het dorp stond zij alom bekend om haar overmatige gierigheid, oneerlijkheid tegenover klanten van haar winkel,
ja leefde in heersende zonde van diefstal en oplichterij, maar haar lieve zachte dominee gaf bij haar begrafenis maar aan dat we mochten geloven dat de Heer haar Herder was, en dat ze nu als een engel in Gods tuin mocht wandelen. Dat staat dan ook gebeiteld op haar grafsteen: de Heer is mijn Herder... Hadden we er maar meer van gezien in haar hart, nooit kunnen merken dat zij een schaap geworden was..
En zo worden de mensen de bloemhoven ingejaagd, niets dan goed van de doden, en geen enkele waarschuwing tot de betrokkenen.

Dat zelfde lieve godsdienstige domineetje gaf in de rouwdienst in het crematorium te kennen bij een verongelukte dronken jongeman die op zondag met zijn motor dat fatale toerritje onderging, dat God hem in Zijn beide handpalmen had gegraveerd, en dat hij nu bij God mocht rusten. Zo stond het ook als in memoriam geschreven in het kerkblad van onze dorpskerk.

Ons komt geen oordeel toe, dat weet ik wel, maar een mens moet van dood levendgemaakt worden door Gods Geest, en dan zal dat aan de vruchten openbaar worden wie wij gediend hebben.
Tja, dat is toch in bescheidenheid wel oppervlakkige godsdienstige opvattingen waar maar weinig sprake bliijft van de waarachtige bekering, waar onze Heidelbergse catechismus van spreekt: een afsterven van de oude mens, en een opstaan van de nieuwe mens in Christus.

Deze reactie is eigenlijk veel nuchterder nog dan je citaat van ds. Mallan (al moet je wel oppassen met oordelen). Als de mens levendgemaakt is door Gods Geest, dan gaat daar in werken en woord een getuigenis vanuit. Als je de overledene goed gekend hebt, kan je daar meer mee dan een schriftwoord dat in iemand opkomt. Dat is de Bijbelse lijn. Bevestigt een profetie die lijn, dan is het goed. Zo niet, dan weet je waar je aan toe bent.

En dat geldt ook voor de kinderen: kijk naar de vruchten van de ouders. Let op het verbond. En leg eventuele openbaringen altijd naast wat de Schrift erover te vertellen heeft.

De Wachter Sions, 2 april 1987, Ds. F. Mallan schreef:Wel kan de Heere ons werkzaamheden geven omtrent de eeuwige staat van een overledene, omdat Hij ons wil openbaren wat in het leven aangaande het werk Zijner genade, nog zo verborgen is gebleven, daar de overledene misschien een zeer bekrompen mens geweest, met veel twijfelingen en vrees vervuld omtrent de staat der ziel voor de eeuwigheid. Ik heb al heel wat mensen begraven, waaronder er toch ook wel zijn geweest van wie ik een goede gedachte mocht krijgen, als ik de begrafenis had te leiden. Het is me dan wel gebeurd dat ik een tekst bij me kreeg om over te spreken en dat de Heere die waarheid rijkelijk voor me ontsloot. Dus het is mogelijk, dat de Heere na het overlijden van iemand nog getuigenis geeft aan Zijn eigen werk dat in het hart verheerlijkt mocht zijn. Er gaan echt niet alleen verzekerde christenen naar de hemel. U weet wel dat ik wars ben van al die hoogdraverij die men soms juist het meeste kan vinden bij mensen die zeer gewichtig doen zonder zelf een kruimeltje genade te bezitten. De Heere beware me ervoor om één van de ware kleinen te ergeren. We weten wel wat die liefderijke Persoon des Middelaars heeft gezegd van degenen die dat doen. Ik hoop voor het oordeel bewaard te mogen blijven dat Hij over deze personen uitgesproken heeft. De Heere beware er ons voor om de dag der kleine dingen te verachten.

SecorDabar schreef:Er is sprake van een uitwendig verbond, dat inwendig door de Heilige Geest noodzakelijk moet worden toegepast, wil het wel zijn op weg en reis naar de nimmereindigende eeuwigheid.

Marco schreef:

SecorDabar schreef:Er is sprake van een uitwendig verbond, dat inwendig door de Heilige Geest noodzakelijk moet worden toegepast, wil het wel zijn op weg en reis naar de nimmereindigende eeuwigheid.

Ja en nee. Er is sprake van een verbond. Een verbond dat zegt dat de Geest het toe zal passen, als je er echt om vraagt (let op het woordje 'echt'). En voor gevorderden: als je daarom vraagt, heeft de Geest dat al toegepast, anders vroeg je er niet om.