Wereldgelijkvormigheid

[Willem]

Maar is het nu (bijv. alcohol drinken) wereldgelijkvormig of niet?

Het is gewoon niet absoluut, evenals b.v. rapmuziek. Hier in NL is het in de gereformeerde kerken niet wereldgelijkvormig. In Afrika is het absoluut not done.

[rekcor]

Wat volgens mij in geen enkele christelijke gemeente gewaardeerd wordt, is het opzoeken respectievelijke oprekken van grenzen.

Klopt, toch vraag ik me af of je "wat in de enkele christelijke gemeente niet gewaardeerd wordt" tot een absolute norm moet verheffen.

Stel dat makeup/alcohol/enz. (mits met mate) bijbels gezien prima mogen, maar in jouw gemeente niet gewaardeerd worden. Is er dan geen enkele manier tot enige oprekking van die 'gemeenteregels' volgens jou? Ik bedoel natuurlijk niet dat je met 3 cm dikke oogschaduw en rinkelende oorbellen op zondag met een krat bier onder je arm het kerkgebouw in moet komen marcheren. Dat soort gedrag zou ik willen omschrijven als: "het bloed onder de nagels vandaan halen", "provoceren" en "ruziezoeken".

Maar bijv. een beetje lippestift? Niet te dik (omwille van de ander), maar wel aanwezig (omwille van de bijbelse vrijheid)?

[Tiberius]

Als je het mij persoonlijk vraagt: ik zou daar niet zo'n moeite mee hebben.

[Erasmiaan]

Als je het mij persoonlijk vraagt: ik zou daar niet zo'n moeite mee hebben.

Op een verjaardag kun je dan ook makkelijk zien welk glas van die dame is...

[ejvl]

Wat volgens mij in geen enkele christelijke gemeente gewaardeerd wordt, is het opzoeken respectievelijke oprekken van grenzen.

Klopt, toch vraag ik me af of je "wat in de enkele christelijke gemeente niet gewaardeerd wordt" tot een absolute norm moet verheffen.

Stel dat makeup/alcohol/enz. (mits met mate) bijbels gezien prima mogen, maar in jouw gemeente niet gewaardeerd worden. Is er dan geen enkele manier tot enige oprekking van die 'gemeenteregels' volgens jou? Ik bedoel natuurlijk niet dat je met 3 cm dikke oogschaduw en rinkelende oorbellen op zondag met een krat bier onder je arm het kerkgebouw in moet komen marcheren. Dat soort gedrag zou ik willen omschrijven als: "het bloed onder de nagels vandaan halen", "provoceren" en "ruziezoeken".

Maar bijv. een beetje lippestift? Niet te dik (omwille van de ander), maar wel aanwezig (omwille van de bijbelse vrijheid)?

Als die persoon in een kerk zit waar dit als wereld gelijkvormig word beschouwd is het lastig.
Zo'n persoon met zichtbare lippenstift, oorbellen of weet ik niet wat word vaak over gezegd "die kan nooit bekeerd zijn anders zou ze het wel laten" of iets in dien aard, in ieder geval in de OGG's die ik ken en waar ik zelf heenga.

Wat doe je dan, het laten of er "lak" aan hebben en de boel provoceren, maar is dit wel provoceren of is het je eigen gedachte volgen?
Of toch maar niet doen om de lieve vrede wil of om niet in opspraak te komen, of toch wel doen?

Ik vind het lastig.

[Tiberius]

Niet doen, om geen ergernis te geven.
Zoveel mis je er nou ook weer niet aan.

[memento]

Maar is het nu (bijv. alcohol drinken) wereldgelijkvormig of niet?

In de ene sociale context wel, in de andere niet.

Precies. Wie iets doet wat ingaat tegen de gewoonten en gebruiken van de gemeente waartoe hij behoord, gaat mee met de tijdsgeest, in het belangrijker vinden van eigen mening dan de mening van de gemeenschap.

Daarmee kan dus een handeling, die valt onder de christelijke vrijheid, een on-christelijke en wereldgelijkvormige handeling worden. Of dat nu alcohol drinken is, of het dragen van een broek door een vrouw, etc.

[refo]

Maar is het nu (bijv. alcohol drinken) wereldgelijkvormig of niet?

In de ene sociale context wel, in de andere niet.

Precies. Wie iets doet wat ingaat tegen de gewoonten en gebruiken van de gemeente waartoe hij behoord, gaat mee met de tijdsgeest, in het belangrijker vinden van eigen mening dan de mening van de gemeenschap.

Daarmee kan dus een handeling, die valt onder de christelijke vrijheid, een on-christelijke en wereldgelijkvormige handeling worden. Of dat nu alcohol drinken is, of het dragen van een broek door een vrouw, etc.

Dat kan natuurlijk helemaal niet.

De 'wereldgelijkvormigheid-teksten werken twee kanten op. Iets is wereldgelijkvormig of iets is dat niet.
Straks gaat iemand chocola eten wereldgelijkvormig noemen in jouw gemeente. Het is nogal een charismatisch type en iedereen volgt hem na. Zodoende eet niemand het meer.
Maar het blijft theologische onzin.
Een christen is vooral vrij. Dat is de hoofdregel op dat gebied. Dan komt een hele poos niets en dan komt de uitzondering van de zwakke broeder. Maar tegenwoordig stelt iedereen zich 'zwak' aan met als gevolg dat er niets meer mag.

Een interessant verschijnsel op dat wereldgelijkvomrigheidverhaal is de beroemde legging. Eindelijk een kledigstuk in de mode waarmee je meisjes een beetje fatsoenlijk kunt kleden, zo dachten moeders. Die dingen werden massaal gekocht.
Komen er mannen in zwarte pakken op het idee er mannenkleding in te zien.
Gelukkig waren ze net te laat met die onzin-actie.

[helma]

ze zijn al bijna weer 'uit' (las ik in een vrouwenblad) en dan lopen we weer achter.
Of iedereen verlangt terug naar de tijd dat benen in elk geval bedekt waren met leggings.

[hmprff]

Ik vraag me eigenlijk af waarom we het (bijna) altijd over uiterlijke dingen hebben als we het over wereldgelijkvormigheid hebben. Vervolgens komen er dan regeltjes om dit te voorkomen.
Maar volgens mij gaat wereldgelijkvormigheid dieper, is het een wereldgelijkvormigheid in ons denken wat tot uiting komt in onze uiterlijke dingen. Waarom wordt daar nooit is op gefocust? We zijn vaak wereldgelijkvormig in het denken over onszelf (hoog mensbeeld, egoistisch) en over goederen (materialisme) enz.

[Erasmiaan]

Wat Paulus met wereldgelijkvormig bedoelt, beschrijft hij (volgens de kanttekenaren en ik kan me daar volledig in vinden) in de volgende tekstgedeelten:
Rom 13:13: Laat ons, als in den dag,64 eerlijk65 wandelen;66 niet in brasserijen67 en dronkenschappen,68 niet in slaapkameren69 en ontuchtigheden,70 niet in twist en nijdigheid;
Efeze 4:18: Verduisterd in het verstand, vervreemd zijnde van het leven Gods,38 door de onwetendheid, die in hen is, door de verharding huns harten;

Petrus in 1 Petrus 4:3:Want het is ons genoeg, dat wij den voorgaande tijd8 des levens der heidenen wil9 volbracht hebben, en gewandeld hebben in ontuchtigheden, begeerlijkheden, wijnzuiperijen, brasserijen, drinkerijen en gruwelijke afgoderijen;10

Johannes in 1 Joh 2:16: Want al wat in de wereld51 is, namelijk de begeerlijkheid des vleses,52 en de begeerlijkheid der ogen,53 en de grootsheid des levens,54 is niet uit den Vader,55 maar is uit de wereld.56

@Rekcor: Dat christenen moeite hebben met de door jou genoemde en andere zaken, vindt zijn reden denk ik meer in wat de apostel Judas schrijft: en haat ook den rok, die van het vlees bevlekt is., waarvan de kanttekenaren opmerken, dat dat schijnt te zien op de onreinheden van de wet, waarnaar al wat iets onreins aanraakte zelf ook voor onrein gehouden werd.

Gezien de Griekse tekst, denk ik dat we dit toch in de eerste plaats moeten betrekken op de tijdsgeest. Dat dit ook een 2e, praktische invulling moet krijgen, daarin ben ik het helemaal eens met de teksten die de kanttekenaren aanwijzen. Maar de eerste betekenis, de tijdsgeest, gaat m.i. dieper en omvat meer, dan slechts uiterlijkheden. Het omvat ook een manier van denken, niet enkel van dingen doen en laten.

Waarom een tegenstelling zien? Alleen als je die manier van denken hebt (door de wedergeboorte) ga je dingen doen en laten.

[Tiberius]

Ik vraag me eigenlijk af waarom we het (bijna) altijd over uiterlijke dingen hebben als we het over wereldgelijkvormigheid hebben. Vervolgens komen er dan regeltjes om dit te voorkomen.
Maar volgens mij gaat wereldgelijkvormigheid dieper, is het een wereldgelijkvormigheid in ons denken wat tot uiting komt in onze uiterlijke dingen. Waarom wordt daar nooit is op gefocust? We zijn vaak wereldgelijkvormig in het denken over onszelf (hoog mensbeeld, egoistisch) en over goederen (materialisme) enz.

Ik denk juist dat daar wel heel vaak, zo niet altijd op gefocust wordt. Zie de posting van Memento.
Wie iets doet dat ingaat tegen de gewoonten/gebruiken van zijn kerkelijke gemeente, gaat mee met de tijdsgeest, is dus wereldgelijkvormig. Dat openbaart zich in een afzetten en afstand nemen.

[JolandaOudshoorn]

ze zijn al bijna weer 'uit' (las ik in een vrouwenblad) en dan lopen we weer achter.
Of iedereen verlangt terug naar de tijd dat benen in elk geval bedekt waren met leggings.

Uit of niet, ze zijn nog volop te koop en we blijven ze hier dragen!

[dennis]

Het moet inderdaad niet alleen over uiterlijke zaken gaan - al zijn die m.i. niet onbelangrijk.
Het materialisme in onze gezindte is misschien wel een veel groter gevaar
Je leven moet op God gericht zijn, en niet op de dingen van beneden, dat blijft toch de zaak.

[memento]

Ik vraag me eigenlijk af waarom we het (bijna) altijd over uiterlijke dingen hebben als we het over wereldgelijkvormigheid hebben. Vervolgens komen er dan regeltjes om dit te voorkomen.
Maar volgens mij gaat wereldgelijkvormigheid dieper, is het een wereldgelijkvormigheid in ons denken wat tot uiting komt in onze uiterlijke dingen. Waarom wordt daar nooit is op gefocust? We zijn vaak wereldgelijkvormig in het denken over onszelf (hoog mensbeeld, egoistisch) en over goederen (materialisme) enz.

Ik denk juist dat daar wel heel vaak, zo niet altijd op gefocust wordt. Zie de posting van Memento.
Wie iets doet dat ingaat tegen de gewoonten/gebruiken van zijn kerkelijke gemeente, gaat mee met de tijdsgeest, is dus wereldgelijkvormig. Dat openbaart zich in een afzetten en afstand nemen.

Klopt. Maar mijn punt is: Ook wie zich niet afzet, keurig in het paadje loopt, ijverig alle diensten (ook de weekdiensten) bezoekt, op de vereniging zit, oudvaders leest, etc etc, indien hij niet vernieuwd is in het denken (wedergeboorte, zoals Erasmiaan terecht noemt), dan is hij met al die dingen nog in en in wereldgelijkvormig.

Maar ook kinderen van God, die wedergeboren zijn, kunnen door en door wereldgelijkvormig zijn (Het is niet: wie bekeerd is, is niet meer wereldgelijkvormig). Helemaal meegaan in de tijdgeest. Van autonomie, zelfontplooing, materialisme, etc. Hoeveel moeders zijn met die wereldgelijkvormige gedachten (zelfontplooing) aan een baan begonnen. Hoevelen kopen uit materialistisch oogpunt een mooie auto of dat nieuwe pakje bij College Style. En denk nog op veel subtieler niveau, in onze gedachten en wensen: Is alles wat wij denken, alles wat wij graag zouden willen of van dromen, werkelijk op God en Zijn eer gericht? Ik vrees, dat als we eerlijk in de spiegel kijken, een ieder de zwarte schaduw van zijn eigen wereldgelijkvormigheid ziet.

Wereldgelijkvormigheid is een labeltje wat we graag plakken op de dwarse jeugd, die niet "in het spoor" gaat en de grenzen opzoekt. Wie echter werkelijk beseft wat Paulus hier bedoeld, namelijk in het denken besmet zijn door de tijdgeest, plakt dat labeltje eerst en vooral op zijn eigen hart, en bidt het smeekgebed: Was mij geheel (ook mijn gedachten, ook mijn wensen en verlangens) en reinig Gij mij, o Heere. Zie of bij mij een schadelijke weg zij (want we vinden de tijdgeest zo gewoon, dat we hem in ons eigen hart vaak helemaal niet herkennen of stiekum goedpraten), en leidt mij op de eeuwige weg.