Floppy schreef:Tja en dan kijk ik naar buiten vandaag, en dan zie ik geen zwart maar veel groen, en fel blauw, rode klaprozen... Het boek van de natuur is dus full-color; waarom dan de Bijbel in het zwart?
Ik kan het gewoonweg nog steeds nauwelijks geloven dat een ambtsdrager serieus jongeren oproept om een zwarte Bijbel te kopen omdat het wel gaat om het heilig Woord van God. Het is gewoon onvoorstelbaar dat men een donkerblauwe kaft om een Bijbel ziet als een teken van wereldgelijkvormigheid. Nu gaat het niet om de HSV, maar om de kaft van een SV.
Werkelijk BIZAR!
Hoezo "bizar"? Een blauwe Bijbel ... kom aan hoever kan je afglijden. Een bruine alla maar een blauwe variant gaat veel te ver.
Dat kan en mag je niet meer stichtelijk noemen. Net als tegenwoordig als die kleurtjes op die of gene vertaling of tierelantijnen.
Ik las gisteren dat de eerste Statenbijbel in 1637 is afgeleverd aan de Staten-Generaal in (jawel) PAARS FLUWEEL!!
"Op 17 september 1637 werd het eerste exemplaar in groot formaat, verguld op snee en gebonden in paars fluweel door Walaeus, Hommius en Andreas Rivet aangeboden aan de Staten-Generaal."
Floppy schreef:
De inleidende tekst op de BMU versterkt het gevoel dat het onderscheid tussen grondtekst en vertaling niet altijd helder ligt. Zo wordt gezegd:
BMU schreef:God verandert niet. Wat Hij heeft laten opschrijven in het Grieks en Hebreeuws verandert evenmin. Maar de cultuur en de taal veranderen wel. Zo komt het dat veel ouderen en jongeren in de 21e eeuw niet altijd meer de woorden van vier eeuwen geleden begrijpen of weten uit te leggen. De vraag rijst: Hoe houden we de Bijbel leesbaar (...) ?
Vraag: Wat wordt hier bedoeld met "Bijbel"?
Antwoord: De SV. Allereerst is het al vaag hoe men de onveranderlijkheid van het Grieks en Hebreeuws koppelt aan het feit dat de mensen 400-jaar oude tekst moeilijk kunnen begrijpen. Volgens mij kan je daar geen link tussen leggen. Maar de manier waarop men omgaat met de vraag "Hoe houden we Bijbel leesbaar?" is veelzeggend. Als met de Bijbel de hebreeuwse en griekse grondtekst zou worden bedoeld, dan zou die vraag anders moeten worden beantwoord. Maar nu is het antwoord: we gaan de SV verklaren voor de jonge generatie. In plaats van: we gaan de oorspronkelijke tekst verklaren.
Goed punt, Floppy.
Bij zo'n citaat vraag je je inderdaad af: Wat is nu precies de grondtekst in de BMU? Wat wordt er precies uitgelegd? De Hebreeuwse en Griekse tekst van de Bijbelboeken of de (GBS-hertaling van) de Statenvertaling?
Floppy schreef:
De inleidende tekst op de BMU versterkt het gevoel dat het onderscheid tussen grondtekst en vertaling niet altijd helder ligt. Zo wordt gezegd:
BMU schreef:God verandert niet. Wat Hij heeft laten opschrijven in het Grieks en Hebreeuws verandert evenmin. Maar de cultuur en de taal veranderen wel. Zo komt het dat veel ouderen en jongeren in de 21e eeuw niet altijd meer de woorden van vier eeuwen geleden begrijpen of weten uit te leggen. De vraag rijst: Hoe houden we de Bijbel leesbaar (...) ?
Vraag: Wat wordt hier bedoeld met "Bijbel"?
Antwoord: De SV. Allereerst is het al vaag hoe men de onveranderlijkheid van het Grieks en Hebreeuws koppelt aan het feit dat de mensen 400-jaar oude tekst moeilijk kunnen begrijpen. Volgens mij kan je daar geen link tussen leggen. Maar de manier waarop men omgaat met de vraag "Hoe houden we Bijbel leesbaar?" is veelzeggend. Als met de Bijbel de hebreeuwse en griekse grondtekst zou worden bedoeld, dan zou die vraag anders moeten worden beantwoord. Maar nu is het antwoord: we gaan de SV verklaren voor de jonge generatie. In plaats van: we gaan de oorspronkelijke tekst verklaren.
Goed punt, Floppy.
Bij zo'n citaat vraag je je inderdaad af: Wat is nu precies de grondtekst in de BMU? Wat wordt er precies uitgelegd? De Hebreeuwse en Griekse tekst van de Bijbelboeken of de (GBS-hertaling van) de Statenvertaling?
Jullie gaan hiermee voorbij aan het even onmiskenbare feit dat de Nederlandse taal de afgelopen 20 jaar veel sneller is veranderd dan de 200 jaar daarvoor. Eén van de belangrijkste redenen daarvoor is de secularisatie. Er is dus wel degelijk een verband tussen de Statenvertaling en de Nederlandse taal. (Je kunt dat bijvoorbeeld ook zien aan de taal van kinderboeken uit de jaren '80 van de vorige eeuw.) Anders gezegd: als we met elkaar meer de SV aren blijven lezen, dan had dat de Nederlandse taal ook in die zin beïnvloed dat de kloof tussen 1637 en nu minder groot zou zijn geweest. (E.e.a. ook onder invloed van PC, internet, moderne mediale toepassingen.)
Hoe het ook zij: het is nu eenmaal een feit dat de taal veranderd is. Dat kun je de jongeren van nu niet verwijten; je kunt ze ook niet opdragen om een ander taalkleed naast het moderne Nederlands te leren. Vandaar dat ik elke poging toejuich die die kloof op een vertrouwenwekkende wijze proberen te dichten, wetend dat het toch op een bepaalde manier lapwerk is.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Luther, ik ben het met jouw punten eens. Maar de vraag blijft nog steeds: Wat wordt er precies uitgelegd in de BMU: de Hebreeuwse/Griekse tekst of de Statenvertaling?
Volgens Floppy is het onderscheid namelijk niet altijd even helder.
Pimpelmees schreef:Luther, ik ben het met jouw punten eens. Maar de vraag blijft nog steeds: Wat wordt er precies uitgelegd in de BMU: de Hebreeuwse/Griekse tekst of de Statenvertaling?
Volgens Floppy is het onderscheid namelijk niet altijd even helder.
Het wordt beide gedaan, heb ik inmiddels geconstateerd. Het Nederlands wordt uitgelegd als de zinsconstructie daartoe aanleiding geeft; maar er wordt ook verwezen naar de grondtekst. Dan staat er: "Dit vers kan ook vertaald worden met..." of: "In de grondtaal staat een woord dat ... aanduidt."
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Pimpelmees schreef:Luther, ik ben het met jouw punten eens. Maar de vraag blijft nog steeds: Wat wordt er precies uitgelegd in de BMU: de Hebreeuwse/Griekse tekst of de Statenvertaling?
Volgens Floppy is het onderscheid namelijk niet altijd even helder.
Het wordt beide gedaan, heb ik inmiddels geconstateerd. Het Nederlands wordt uitgelegd als de zinsconstructie daartoe aanleiding geeft; maar er wordt ook verwezen naar de grondtekst. Dan staat er: "Dit vers kan ook vertaald worden met..." of: "In de grondtaal staat een woord dat ... aanduidt."
In de tekstuitleg wordt het onderscheid tussen verklaring grondtekst en verklaring statenvertaling dus goed gemaakt. Dat is goed om te horen.
Pimpelmees schreef:Luther, ik ben het met jouw punten eens. Maar de vraag blijft nog steeds: Wat wordt er precies uitgelegd in de BMU: de Hebreeuwse/Griekse tekst of de Statenvertaling?
Volgens Floppy is het onderscheid namelijk niet altijd even helder.
Het wordt beide gedaan, heb ik inmiddels geconstateerd. Het Nederlands wordt uitgelegd als de zinsconstructie daartoe aanleiding geeft; maar er wordt ook verwezen naar de grondtekst. Dan staat er: "Dit vers kan ook vertaald worden met..." of: "In de grondtaal staat een woord dat ... aanduidt."
Luther: heb je daar toevallig een voorbeeld van bij de hand? Ik ben het zelf nog niet tegengekomen tot nu toe nl; begreep ook dat het niet vaak wordt genoemd, een enkele keer zei ds. Joppe geloof ik.
Panny schreef:Ik ben wel benieuwd wat er in de Bijbel met Uitleg staat bij "de wereld" in Johannes 3:16?
Wie kan dat even opzoeken?
Als uitleg staat er:
"Gods eniggeboren Zoon kwam voor Joden en heidenen. Een zondaar die Hem nodig krijgt en tot geloof komt, gaat niet verloren, maar ontvangt het eeuwige leven. Gods liefde wordt zichtbaar in de Gave van Zijn eniggeboren Zoon, Die Hij neergelegd heeft in de kribbe en liet ophangen aan het kruis. Zo lief had Hij zondaren. Wie de Zoon leert kennen, Die gegeven is tot in de dood, ziet de liefde van Zijn Vader en vindt leven in en door Hem."
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Johann Gottfried Walther schreef:En bij Jesaja 55 vers 1?
"Allen die dorst hebben, mogen tot God komen en bedelen om Zijn zegen, zoals vergeving van zonden en eeuwige zaligheid. Zij die geen waardigheid of verdiensten hebben, mogen komen en Zijn overvloed genieten. (vgl. Joh. 7: 37-38 en Openb. 22: 17)"
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Pimpelmees schreef:Luther, ik ben het met jouw punten eens. Maar de vraag blijft nog steeds: Wat wordt er precies uitgelegd in de BMU: de Hebreeuwse/Griekse tekst of de Statenvertaling?
Volgens Floppy is het onderscheid namelijk niet altijd even helder.
Het wordt beide gedaan, heb ik inmiddels geconstateerd. Het Nederlands wordt uitgelegd als de zinsconstructie daartoe aanleiding geeft; maar er wordt ook verwezen naar de grondtekst. Dan staat er: "Dit vers kan ook vertaald worden met..." of: "In de grondtaal staat een woord dat ... aanduidt."
Luther: heb je daar toevallig een voorbeeld van bij de hand? Ik ben het zelf nog niet tegengekomen tot nu toe nl; begreep ook dat het niet vaak wordt genoemd, een enkele keer zei ds. Joppe geloof ik.
Floppy schreef:
Luther: heb je daar toevallig een voorbeeld van bij de hand? Ik ben het zelf nog niet tegengekomen tot nu toe nl; begreep ook dat het niet vaak wordt genoemd, een enkele keer zei ds. Joppe geloof ik.
Jullie gaan hiermee voorbij aan het even onmiskenbare feit dat de Nederlandse taal de afgelopen 20 jaar veel sneller is veranderd dan de 200 jaar daarvoor. Eén van de belangrijkste redenen daarvoor is de secularisatie. Er is dus wel degelijk een verband tussen de Statenvertaling en de Nederlandse taal. (Je kunt dat bijvoorbeeld ook zien aan de taal van kinderboeken uit de jaren '80 van de vorige eeuw.) Anders gezegd: als we met elkaar meer de SV aren blijven lezen, dan had dat de Nederlandse taal ook in die zin beïnvloed dat de kloof tussen 1637 en nu minder groot zou zijn geweest. (E.e.a. ook onder invloed van PC, internet, moderne mediale toepassingen.)
Hoe het ook zij: het is nu eenmaal een feit dat de taal veranderd is. Dat kun je de jongeren van nu niet verwijten; je kunt ze ook niet opdragen om een ander taalkleed naast het moderne Nederlands te leren. Vandaar dat ik elke poging toejuich die die kloof op een vertrouwenwekkende wijze proberen te dichten, wetend dat het toch op een bepaalde manier lapwerk is.
Onze kanselbijbel dateert meen ik uit ergens einde 19e eeuw. Als je die leest begrijp je er ook al niet veel meer van.
Sinds 1619 is de Statenvertaling al vele malen aangepast / herzien aan de taalkundige ontwikkelingen. Zo zie je maar weer dat mensen die zich vastklampen aan de "ware" SV en de oude taalkleden geen argumenten hebben.
Het is al zo vaak gebeurt, de afgelopen vierhonderd jaar.
Ik zie het dan maar als een behoudende reflex in een soort van waarheidsstrijd.
... kom aan hoever kan je afglijden. Een bruine alla maar een blauwe variant gaat veel te ver.
