De kleine lettertjes van het Evangelie

[J.C. Philpot]

Dat antwoord is toch simpel: Dat God ze niet zal verbreken en niet zal uitblussen. Dus je houdt ze Gods belofte voor opdat ze door het geloof daarin bemoedigd zullen worden.

Dat vindt ik een betere benadering, dan erin proberen te hameren dat je "moet geloven". Dat is één van mijn bezwaren tegen de benadering van sommige aanhangers van VdB.

Iemand die ervaart niet te kunnen geloven, wordt daarmee niet verder geholpen. Het zijn de beloften die de stapstenen in het moeras wanhoop zijn in de christenreis. Zonder de prediking van die beloften kom je terecht in een moeras van introspectie, waar je niet uit kunt komen.

[J.C. Philpot]

Galaten 1
15 Maar wanneer het Gode behaagd heeft, Die mij van mijner moeders lijf aan afgezonderd heeft, en geroepen door Zijn genade,
16 Zijn Zoon in mij te openbaren, opdat ik Denzelven door het Evangelie onder de heidenen zou verkondigen, zo ben ik terstond niet te rade gegaan met vlees en bloed;

Van nature zijn we blind voor Christus, en ongelovig. Er is geen geloof zonder openbaring.

Luther bij deze tekst: Eerst vernam hij dus het hoorbare woord, toen volgende de openbaringen, het inzicht in het woord, het geloof en de geestelijke zaken.

Wat mij betreft houden we zaken bij elkaar en zetten we die niet tegenover elkaar.

Wat mij betreft zetten we die zaken ook niet tegenover elkaar - daar ben ik echt geen voorstander van. Maar naast elkaar laten staan en bijelkaar houden is wat anders als dat de openbaring-kant terzijde wordt geschoven als irrelevant, wat in deze discussie door sommige deelnemers lijkt te gebeuren.

[Cyrillus]

Dankzij Tiberius heb ik besloten toch nog een posting te doen. Hij verklaarde prima waarom het onmogelijk is om op een vals dilemma te antwoorden. Ik zal nu alsnog ingaan op de posting van huisman. Dit gaat vooral om de uitleg van Efeze 2. Nu is Efeze 2 op zichzelf natuurlijk waar, maar is hier niet zomaar van toepassing. Immers, Paulus spreekt hier de Efeziërs aan terwijl zij al bekeerd zijn. Dan kijkt hij terug en geeft een soort van verklarende, meer dogmatische uitleg over wie zij waren en wie zij nu zijn. En dat dit uiteindelijk allemaal van God komt. Efeze 2 bevestigt hiermee eerder wat Van den Brink zegt, dan dat zijn uitspraken ontkracht worden: eerst preekt Paulus tot bekering – de moedermelk – en nu leidt hij zijn hoorders verder in de kennis over de weg die God met hen gegaan is. Maar dit is achteraf! Van den Brink volgt Paulus na: hij benadrukt de prediking tot bekering. Natuurlijk is er dan veel meer om uit te leggen, maar dit komt dan later aan de orde (tweede orde zou je kunnen zeggen). Hij ontkent dan ook helemaal niet dat dit ook belangrijk is. Maar door onbekeerden op te roepen tot bekering, en tegelijkertijd te zeggen dat je dat niet kan is per definitie een drempel opwerpen en geeft feitelijk een ontstellend gebrek aan inlevingsvermogen met de hoorders aan. En dat niet alleen, het is niet waar. Immers, de Bijbel roept Zelf op tot bekering. Dat God ook de bekering werkt is natuurlijk waar (Fil. 2: Hij werkt het willen en het werken), maar in eerste instantie niet van belang. Van belang is vooral dat je je bekeert. Het besef dat ook dit door God gedaan is, komt echt wel! Het verwijt dat Van den Brink eenzijdig zou zijn, is dus niet aan de orde. Het is een kwestie van wat zeg je op welk moment.

Dat vetgedrukte: Hoe doe ik dat? Hoe gaat dat?

De postings gingen sneller dan ik dacht, ik heb de jouwe over het hoofd gezien zelfs. Maar bekering is uiteindelijk een beslissing om Hem te volgen en je dus af te keren van je oude zondige leven. Die beslissing maak je doordat je gelooft dat Christus ook voor jou aan het kruis gehangen heeft en wordt in je hart gewerkt door God Zelf.

Op mijn vraag ‘hoe gaat dat? ‘ vind ik jouw antwoord erg vlak en plat.
Wat ik mis is het ontdekkende werk van de Heilige Geest. Je zin: ‘ doordat je gelooft dat Christus ook voor jou aan het kruis gehangen heeft‘ is mij veel te vlak. De smeekbede van een blinde Bartimeüs is je dan niet vreemd. O Zone Davids ontferm u mijner. De verzuchting van de verloren zoon: ‘ ik ben het niet waardig uw zoon genaamd te worden’ De waarheid uit Jeremia 31 zal waar worden: Zij zullen komen met geween, en met smekingen zal Ik hen voeren.
Zulken zullen bemerken dat wat Maria zong waarheid is: Hongerigen heeft Hij met goederen vervuld; en rijken heeft Hij ledig weggezonden.

Begrijp jij dat als bovenstaande je stellige overtuiging is en je beleving is geweest dat jouw antwoord wel erg vlak en kleurloos overkomt?

Het enige dat ik doe is juist afblijven van het werk van de Heilige Geest Zelf. Hoe Hij werkt is aan Hem. Dat is bij een ieder anders. Opmerkelijk dat je veronderstelt dat bovenstaande mijn beleving is geweest, terwijl ik hier juist niets concreets over zeg. Ik laat dat juist rusten, omdat Gods Heilige Geest werkt op Zijn Eigen Wijze. Maar hier zijn mensen die precies weten hoe God werkt begrijp ik?? Ik proef dat je diepe wegen wilt horen, vol van bevinding? Ik zeg je: het is al ijdelheid.

[J.C. Philpot]

Ik schreef al eerder: daar kun je van alles onder verstaan. Maar de bijbelteksten geven geen enkele aanleiding om dat zo ver te specificeren.

Openbaren, is iets wat verborgen is onthullen. Dat is dus wat het is, niets meer en niets minder. En dan hoeven we het helemaal niet gedetailleerd te specificeren (ik vind overigens ook niet dat Posthoorn dat doet), maar we moeten dat wel gewoon laten staan. En niet als niet relevant of als obscuur terzeide schuiven.

[Cyrillus]

Dat antwoord is toch simpel: Dat God ze niet zal verbreken en niet zal uitblussen. Dus je houdt ze Gods belofte voor opdat ze door het geloof daarin bemoedigd zullen worden.

Dat vindt ik een betere benadering, dan erin proberen te hameren dat je "moet geloven". Dat is één van mijn bezwaren tegen de benadering van sommige aanhangers van VdB.

Iemand die ervaart niet te kunnen geloven, wordt daarmee niet verder geholpen. Het zijn de beloften die de stapstenen in het moeras wanhoop zijn in de christenreis. Zonder de prediking van die beloften kom je terecht in een moeras van introspectie, waar je niet uit kunt komen.

Hoe reageer je op de talloze keren dat in de Bijbel staat: bekeert u? Dat is toch geen vriendelijke vraag? Over erin hameren gesproken.
Daarnaast wijst Van den Brink juist op het mogen geloven. Je hoeft niet eerst op een wonderlijke beleving te wachten. Je mag en je moet dus geloven.

[Maanenschijn]

Dat antwoord is toch simpel: Dat God ze niet zal verbreken en niet zal uitblussen. Dus je houdt ze Gods belofte voor opdat ze door het geloof daarin bemoedigd zullen worden.

Dat antwoord zou wel eens minder simpel zijn dan dat je voorstelt. Jouw antwoord impliceert namelijk dat je geen onderzoek doet naar de aard van de rook, of de broosheid van het riet. Ik lees deze discussie juist dat precies die aspecten uitgeplozen* worden. Daarom ook de wedervraag aan de vraagsteller @GerfGemeente-lid hoe hij dat antwoord zou formuleren. Ik vermoed overigens dat hij zich bij jouw antwoord zal aansluiten .


(* Geen idee of dit een juist woord is)

[huisman]

De postings gingen sneller dan ik dacht, ik heb de jouwe over het hoofd gezien zelfs. Maar bekering is uiteindelijk een beslissing om Hem te volgen en je dus af te keren van je oude zondige leven. Die beslissing maak je doordat je gelooft dat Christus ook voor jou aan het kruis gehangen heeft en wordt in je hart gewerkt door God Zelf.

Op mijn vraag ‘hoe gaat dat? ‘ vind ik jouw antwoord erg vlak en plat.
Wat ik mis is het ontdekkende werk van de Heilige Geest. Je zin: ‘ doordat je gelooft dat Christus ook voor jou aan het kruis gehangen heeft‘ is mij veel te vlak. De smeekbede van een blinde Bartimeüs is je dan niet vreemd. O Zone Davids ontferm u mijner. De verzuchting van de verloren zoon: ‘ ik ben het niet waardig uw zoon genaamd te worden’ De waarheid uit Jeremia 31 zal waar worden: Zij zullen komen met geween, en met smekingen zal Ik hen voeren.
Zulken zullen bemerken dat wat Maria zong waarheid is: Hongerigen heeft Hij met goederen vervuld; en rijken heeft Hij ledig weggezonden.

Begrijp jij dat als bovenstaande je stellige overtuiging is en je beleving is geweest dat jouw antwoord wel erg vlak en kleurloos overkomt?

Het enige dat ik doe is juist afblijven van het werk van de Heilige Geest Zelf. Hoe Hij werkt is aan Hem. Dat is bij een ieder anders. Opmerkelijk dat je veronderstelt dat bovenstaande mijn beleving is geweest, terwijl ik hier juist niets concreets over zeg. Ik laat dat juist rusten, omdat Gods Heilige Geest werkt op Zijn Eigen Wijze. Maar hier zijn mensen die precies weten hoe God werkt begrijp ik?? Ik proef dat je diepe wegen wilt horen, vol van bevinding? Ik zeg je: het is al ijdelheid.

Dus al de Schriftwoorden die ik noem en die ik met tientallen kan aanvullen hebben geen waarde of zeggingskracht?
God openbaart in Zijn Woord hoe Hij werkt. Luister daar nu eens zorgvuldig naar i.p.v. je stokpaardje te blijven berijden.
Jij gooit de hele Bijbel weg op twee woorden na. Bekeert u. Gods Woord is breed en diep en onderwijst ons in de weg der zaligheid. Dat gaat vele malen dieper dan jouw vlakke opvattingen die je nooit onderbouwd met een Woord uit de Schrift.


P.S. Misverstand opruimen: Beleving ging om die van mij niet die van jou.

[J.C. Philpot]

Dat antwoord is toch simpel: Dat God ze niet zal verbreken en niet zal uitblussen. Dus je houdt ze Gods belofte voor opdat ze door het geloof daarin bemoedigd zullen worden.

Dat vindt ik een betere benadering, dan erin proberen te hameren dat je "moet geloven". Dat is één van mijn bezwaren tegen de benadering van sommige aanhangers van VdB.

Iemand die ervaart niet te kunnen geloven, wordt daarmee niet verder geholpen. Het zijn de beloften die de stapstenen in het moeras wanhoop zijn in de christenreis. Zonder de prediking van die beloften kom je terecht in een moeras van introspectie, waar je niet uit kunt komen.

Hoe reageer je op de talloze keren dat in de Bijbel staat: bekeert u? Dat is toch geen vriendelijke vraag? Over erin hameren gesproken.
Daarnaast wijst Van den Brink juist op het mogen geloven. Je hoeft niet eerst op een wonderlijke beleving te wachten. Je mag en je moet dus geloven.

Ik zeg niet dat het bevel tot geloof en bekering geen plaats moeten hebben. Integendeel.

Maar ook in de Dordtse Leerregels gaat de belofte voor het bevel:
Voorts is de belofte des Evangelies, dat een iegelijk, die in den gekruisigden Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe; welke belofte aan alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof.

En dat is niet voor niets. Zonder de belofte van God is er niets om te geloven. Dan wordt het geloven een nieuwe wet, en is er geen evangelie voor gekrookte rieten en walmende vlaswieken. En dat zijn nu juist de mensen waar de Heere Jezus zich over ontfermde, terwijl Hij scherp was tegen de Farizeeërs en schriftgeleerden die zichzelf wel konden helpen.

[Maanenschijn]

....

Iemand die ervaart niet te kunnen geloven, wordt daarmee niet verder geholpen. Het zijn de beloften die de stapstenen in het moeras wanhoop zijn in de christenreis. Zonder de prediking van die beloften kom je terecht in een moeras van introspectie, waar je niet uit kunt komen.

Zonder mij een aanhanger van VdB te willen noemen, is dit het juist niet wat hij beoogt: de hoorder aanreiken dat hij de beloften mag geloven en daarbij er op mag vertrouwen (tegen hoop op hoop, Rom. 4:18) dat de Heilige Geest een voortgaande bekering werkt? Is het niet dat hij juist ageert (en daarbij wat mij betreft over de streep van fatsoen en christelijke liefde gaat) tegen een prediking zonder beloften en die juist terug verwijst naar het moeras?

[J.C. Philpot]

....

Iemand die ervaart niet te kunnen geloven, wordt daarmee niet verder geholpen. Het zijn de beloften die de stapstenen in het moeras wanhoop zijn in de christenreis. Zonder de prediking van die beloften kom je terecht in een moeras van introspectie, waar je niet uit kunt komen.

Zonder mij een aanhanger van VdB te willen noemen, is dit het juist niet wat hij beoogt: de hoorder aanreiken dat hij de beloften mag geloven en daarbij er op mag vertrouwen (tegen hoop op hoop, Rom. 4:18) dat de Heilige Geest een voortgaande bekering werkt? Is het niet dat hij juist ageert (en daarbij wat mij betreft over de streep van fatsoen en christelijke liefde gaat) tegen een prediking zonder beloften en die juist terug verwijst naar het moeras?

Wat mij betreft valt er bij hem zo'n nadruk op het moeten geloven, dat dit een nieuwe wet wordt. Hij zozeer op "geloven" dat ik er weinig evangelie meer in ontdek voor mensen die ervaren niet te kunnen geloven. Daarnaast wil hij niet van kenmerken weten om onszelf te beproeven, of van het benoemen van hoe Gods Geest een zondaar overtuigd van zonde en tot Christus brengt.

Ik pleit voor een bijbels evenwicht, waar de hele breedte van de Bijbelse boodschap tot zijn recht komt, en niet slechts een je-moet-geloven koker. En daar hoort ook het prediken van de belofte bij, en het bevel tot geloof en bekering. Maar ook de bijbelse kenmerken van een kind van God, zoals je bijvoorbeeld in de 1e Johannes brief vindt.

[Cyrillus]

De postings gingen sneller dan ik dacht, ik heb de jouwe over het hoofd gezien zelfs. Maar bekering is uiteindelijk een beslissing om Hem te volgen en je dus af te keren van je oude zondige leven. Die beslissing maak je doordat je gelooft dat Christus ook voor jou aan het kruis gehangen heeft en wordt in je hart gewerkt door God Zelf.

Op mijn vraag ‘hoe gaat dat? ‘ vind ik jouw antwoord erg vlak en plat.
Wat ik mis is het ontdekkende werk van de Heilige Geest. Je zin: ‘ doordat je gelooft dat Christus ook voor jou aan het kruis gehangen heeft‘ is mij veel te vlak. De smeekbede van een blinde Bartimeüs is je dan niet vreemd. O Zone Davids ontferm u mijner. De verzuchting van de verloren zoon: ‘ ik ben het niet waardig uw zoon genaamd te worden’ De waarheid uit Jeremia 31 zal waar worden: Zij zullen komen met geween, en met smekingen zal Ik hen voeren.
Zulken zullen bemerken dat wat Maria zong waarheid is: Hongerigen heeft Hij met goederen vervuld; en rijken heeft Hij ledig weggezonden.

Begrijp jij dat als bovenstaande je stellige overtuiging is en je beleving is geweest dat jouw antwoord wel erg vlak en kleurloos overkomt?

Het enige dat ik doe is juist afblijven van het werk van de Heilige Geest Zelf. Hoe Hij werkt is aan Hem. Dat is bij een ieder anders. Opmerkelijk dat je veronderstelt dat bovenstaande mijn beleving is geweest, terwijl ik hier juist niets concreets over zeg. Ik laat dat juist rusten, omdat Gods Heilige Geest werkt op Zijn Eigen Wijze. Maar hier zijn mensen die precies weten hoe God werkt begrijp ik?? Ik proef dat je diepe wegen wilt horen, vol van bevinding? Ik zeg je: het is al ijdelheid.

Dus al de Schriftwoorden die ik noem en die ik met tientallen kan aanvullen hebben geen waarde of zeggingskracht?
God openbaart in Zijn Woord hoe Hij werkt. Luister daar nu eens zorgvuldig naar i.p.v. je stokpaardje te blijven berijden.
Jij gooit de hele Bijbel weg op twee woorden na. Bekeert u. Gods Woord is breed en diep en onderwijst ons in de weg der zaligheid. Dat gaat vele malen dieper dan jouw vlakke opvattingen die je nooit onderbouwd met een Woord uit de Schrift.


P.S. Misverstand opruimen: Beleving ging om die van mij niet die van jou.

Jawel hoor, alles wat in de Bijbel staat heeft ons wat te zeggen. Maar geloven doe je niet door het van anderen af te kijken. Gods Woord schetst voorbeelden van mensen die tot geloof gekomen zijn. Zij laten ons zien, dat hoe je omstandigheden ook zijn, hoe slecht je ook bent, zelfs na ontvangen genade, dat er een God is Die gaarne vergeeft. Maar wat jij wil is zwemmen leren door een studie te maken van allerlei mensen die aan het zwemmen zijn. En dat gaat niet. Zwemmen leer je alleen door het zelf te doen. Geloven is ook alleen te leren door het te doen. En dat kan pas na bekering.
PS misverstand duidelijk :-).

[Cyrillus]

Dat antwoord is toch simpel: Dat God ze niet zal verbreken en niet zal uitblussen. Dus je houdt ze Gods belofte voor opdat ze door het geloof daarin bemoedigd zullen worden.

Dat vindt ik een betere benadering, dan erin proberen te hameren dat je "moet geloven". Dat is één van mijn bezwaren tegen de benadering van sommige aanhangers van VdB.

Iemand die ervaart niet te kunnen geloven, wordt daarmee niet verder geholpen. Het zijn de beloften die de stapstenen in het moeras wanhoop zijn in de christenreis. Zonder de prediking van die beloften kom je terecht in een moeras van introspectie, waar je niet uit kunt komen.

Hoe reageer je op de talloze keren dat in de Bijbel staat: bekeert u? Dat is toch geen vriendelijke vraag? Over erin hameren gesproken.
Daarnaast wijst Van den Brink juist op het mogen geloven. Je hoeft niet eerst op een wonderlijke beleving te wachten. Je mag en je moet dus geloven.

Ik zeg niet dat het bevel tot geloof en bekering geen plaats moeten hebben. Integendeel.

Maar ook in de Dordtse Leerregels gaat de belofte voor het bevel:
Voorts is de belofte des Evangelies, dat een iegelijk, die in den gekruisigden Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe; welke belofte aan alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof.

En dat is niet voor niets. Zonder de belofte van God is er niets om te geloven. Dan wordt het geloven een nieuwe wet, en is er geen evangelie voor gekrookte rieten en walmende vlaswieken. En dat zijn nu juist de mensen waar de Heere Jezus zich over ontfermde, terwijl Hij scherp was tegen de Farizeeërs en schriftgeleerden die zichzelf wel konden helpen.

Ja eens, maar ik heb nu wel het idee dat jij een beeld hebt van Van den Brink dat niet klopt. Hij wil juist zeggen dat er beloften zijn, dat je tot hem mag komen, dat je niet eerst hoeft te wachten op de uitslag of je wel of niet in het Boek des Levens staat. God liegt niet als hij op de preekstoel tegen je zegt: 'komt tot Mij en wordt behouden'.

[huisman]

Op mijn vraag ‘hoe gaat dat? ‘ vind ik jouw antwoord erg vlak en plat.
Wat ik mis is het ontdekkende werk van de Heilige Geest. Je zin: ‘ doordat je gelooft dat Christus ook voor jou aan het kruis gehangen heeft‘ is mij veel te vlak. De smeekbede van een blinde Bartimeüs is je dan niet vreemd. O Zone Davids ontferm u mijner. De verzuchting van de verloren zoon: ‘ ik ben het niet waardig uw zoon genaamd te worden’ De waarheid uit Jeremia 31 zal waar worden: Zij zullen komen met geween, en met smekingen zal Ik hen voeren.
Zulken zullen bemerken dat wat Maria zong waarheid is: Hongerigen heeft Hij met goederen vervuld; en rijken heeft Hij ledig weggezonden.

Begrijp jij dat als bovenstaande je stellige overtuiging is en je beleving is geweest dat jouw antwoord wel erg vlak en kleurloos overkomt?

Het enige dat ik doe is juist afblijven van het werk van de Heilige Geest Zelf. Hoe Hij werkt is aan Hem. Dat is bij een ieder anders. Opmerkelijk dat je veronderstelt dat bovenstaande mijn beleving is geweest, terwijl ik hier juist niets concreets over zeg. Ik laat dat juist rusten, omdat Gods Heilige Geest werkt op Zijn Eigen Wijze. Maar hier zijn mensen die precies weten hoe God werkt begrijp ik?? Ik proef dat je diepe wegen wilt horen, vol van bevinding? Ik zeg je: het is al ijdelheid.

Dus al de Schriftwoorden die ik noem en die ik met tientallen kan aanvullen hebben geen waarde of zeggingskracht?
God openbaart in Zijn Woord hoe Hij werkt. Luister daar nu eens zorgvuldig naar i.p.v. je stokpaardje te blijven berijden.
Jij gooit de hele Bijbel weg op twee woorden na. Bekeert u. Gods Woord is breed en diep en onderwijst ons in de weg der zaligheid. Dat gaat vele malen dieper dan jouw vlakke opvattingen die je nooit onderbouwd met een Woord uit de Schrift.


P.S. Misverstand opruimen: Beleving ging om die van mij niet die van jou.

Jawel hoor, alles wat in de Bijbel staat heeft ons wat te zeggen. Maar geloven doe je niet door het van anderen af te kijken. Gods Woord schetst voorbeelden van mensen die tot geloof gekomen zijn. Zij laten ons zien, dat hoe je omstandigheden ook zijn, hoe slecht je ook bent, zelfs na ontvangen genade, dat er een God is Die gaarne vergeeft. Maar wat jij wil is zwemmen leren door een studie te maken van allerlei mensen die aan het zwemmen zijn. En dat gaat niet. Zwemmen leer je alleen door het zelf te doen. Geloven is ook alleen te leren door het te doen. En dat kan pas na bekering.
PS misverstand duidelijk :-).

Jij verkondigd een keihard Evangelie. Je moet geloven en je afkeren van de zonde. Al die stumperds in Gods Woord die dat vermogen nu juist niet bezaten hoorden een ander Evangelie. Het bevrijdende Evangelie van het ‘Ik zal’……….wie het vatten kan vatte het.

Ik heb op het RF nog niet vaak zo’n grote kloof gevoeld als tussen jouw opvattingen en die van mij. Hopelijk sta je nog open voor enige correctie uit Gods Woord maar ik ben bang dat die hoop onterecht is.

[J.C. Philpot]

Ja eens, maar ik heb nu wel het idee dat jij een beeld hebt van Van den Brink dat niet klopt. Hij wil juist zeggen dat er beloften zijn, dat je tot hem mag komen, dat je niet eerst hoeft te wachten op de uitslag of je wel of niet in het Boek des Levens staat. God liegt niet als hij op de preekstoel tegen je zegt: 'komt tot Mij en wordt behouden'.

Het welmenende aanbod van genade is niet mijn verschil met ds. Van den Brink. Dat was ook niet het verschil tussen ds. Visscher en ds. Van den Brink.

Tegelijkertijd heb ik wel bezwaren tegen de versmalling die bij hem optreed in zijn boodschap, en daarin val ik de kritiek van ds. Visscher helemaal bij. De volle raad van God en de hele schrift moeten verkondigd worden, en niet alleen het geloven-raster.

[Posthoorn]

Maar bekering is uiteindelijk een beslissing om Hem te volgen en je dus af te keren van je oude zondige leven. Die beslissing maak je doordat je gelooft dat Christus ook voor jou aan het kruis gehangen heeft en wordt in je hart gewerkt door God Zelf.

Inderdaad wordt dat geloof in je hart gewerkt door God Zelf. Hij is het Die Zijn Zoon openbaart in je hart. En dán weet je pas dat het Evangelie ook voor jou is. Dat is het wonder van de verlossing.

Waarom laat je beide kanten niet gewoon even staan? Je weet dat het evangelie voor jou is, zodra je de belofte van God hoort. Misschien dat je het niet kun aanvaarden, niet wil aanvaarden, dat je twijfelt, maar je weet het zodra God het van de kansel laat horen. Hij liegt niet.

Nee, dat zou betekenen dat iedereen die het evangelie hoort, gelooft. Maar zo is het niet. Het gaat om een geloven met het hart. Niet slechts een aanvaarden met het verstand.