Ditbenik schreef:Wat hebben wij Nederlanders het toch geweldig getroffen vergeleken bij alle christenen elders in de wereld. Wij kunnen ons profileren op ons niet gevaccineerd zijn (wie dat wel is hoort er niet echt bij en is zeker geen echte christen), op ons keurige driedelige zwarte pak met zwarte strop (wie hiervan afwijkt mag het nog wel eens nakijken), op ons zingen op hele noten (wie op natuurlijke wijze zingt is vast een natuurlijk persoon en niet geestelijk), op het niet bezitten van TV (wie zo'n apparaat wel heeft is werelds en wordt tuchtwaardig verklaard door hen die op de pc uitzending gemist kijken). Buiten onze grenzen kent men al die problemen niet. Hoe zou dat toch komen? En wat is het gevolg van al deze discussies? Om moedeloos van te worden. Ons volk gaat verloren en wij, kerkmensen, discussiëren tot we er bij neervallen. Vroom maar liefdeloos. Klinkend koper of een schallende cimbaal, niets, noemt Paulus dat.
Of ben ik nu te cynisch?
Cynisch?
Ik zou u trachten te adviseren: Vraag de Heere eens in uw gebed of uw reactie een vrucht van de Heilige Geest is?
Zijn mijn woorden met zout besprengd? Gij zijt het zout der aarde....
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
Ditbenik schreef:Wat hebben wij Nederlanders het toch geweldig getroffen vergeleken bij alle christenen elders in de wereld. Wij kunnen ons profileren op ons niet gevaccineerd zijn (wie dat wel is hoort er niet echt bij en is zeker geen echte christen), op ons keurige driedelige zwarte pak met zwarte strop (wie hiervan afwijkt mag het nog wel eens nakijken), op ons zingen op hele noten (wie op natuurlijke wijze zingt is vast een natuurlijk persoon en niet geestelijk), op het niet bezitten van TV (wie zo'n apparaat wel heeft is werelds en wordt tuchtwaardig verklaard door hen die op de pc uitzending gemist kijken). Buiten onze grenzen kent men al die problemen niet. Hoe zou dat toch komen? En wat is het gevolg van al deze discussies? Om moedeloos van te worden. Ons volk gaat verloren en wij, kerkmensen, discussiëren tot we er bij neervallen. Vroom maar liefdeloos. Klinkend koper of een schallende cimbaal, niets, noemt Paulus dat.
Of ben ik nu te cynisch?
Cynisch?
Ik zou u trachten te adviseren: Vraag de Heere eens in uw gebed of uw reactie een vrucht van de Heilige Geest is?
Zijn mijn woorden met zout besprengd? Gij zijt het zout der aarde....
Tsja, 't is soms pijnlijk om in de spiegel te kijken maar reageer dan eens inhoudelijk. Hoe komt het dat we in Refoworld het zo goed met ons zelf getroffen hebben en niet het zout der aarde zijn? Is dat dan vrucht van de Geest? Of bent u wat selectief in uw veroordeling zodra het dicht bij komt?
Ditbenik schreef:Wat hebben wij Nederlanders het toch geweldig getroffen vergeleken bij alle christenen elders in de wereld. Wij kunnen ons profileren op ons niet gevaccineerd zijn (wie dat wel is hoort er niet echt bij en is zeker geen echte christen), op ons keurige driedelige zwarte pak met zwarte strop (wie hiervan afwijkt mag het nog wel eens nakijken), op ons zingen op hele noten (wie op natuurlijke wijze zingt is vast een natuurlijk persoon en niet geestelijk), op het niet bezitten van TV (wie zo'n apparaat wel heeft is werelds en wordt tuchtwaardig verklaard door hen die op de pc uitzending gemist kijken). Buiten onze grenzen kent men al die problemen niet. Hoe zou dat toch komen? En wat is het gevolg van al deze discussies? Om moedeloos van te worden. Ons volk gaat verloren en wij, kerkmensen, discussiëren tot we er bij neervallen. Vroom maar liefdeloos. Klinkend koper of een schallende cimbaal, niets, noemt Paulus dat.
Of ben ik nu te cynisch?
Cynisch?
Ik zou u trachten te adviseren: Vraag de Heere eens in uw gebed of uw reactie een vrucht van de Heilige Geest is?
Zijn mijn woorden met zout besprengd? Gij zijt het zout der aarde....
Tsja, 't is soms pijnlijk om in de spiegel te kijken maar reageer dan eens inhoudelijk. Hoe komt het dat we in Refoworld het zo goed met ons zelf getroffen hebben en niet het zout der aarde zijn? Is dat dan vrucht van de Geest? Of bent u wat selectief in uw veroordeling zodra het dicht bij komt?
Je hebt niet helemaal ongelijk, maar het klinkt wel behoorlijk cynisch ja.
Wat moeten wij dan hierop antwoorden?
In de trant van: wat is er mis met bepaalde regels?
Ik ben niet van die regels?
Dan kom je nog niet veel verder.
Nieuwsuur gezien en deze man kon het prima en helder verwoorden. Ook ds. van Kooten deed dat op tamelijk nuchtere wijze.
Hij legde uit dat het eigenlijk een heel "oude" discussie was, maar liet toch de ruimte voor bezwaarden.
Zo kan het dus ook!
Een geweten is zo persoonlijk, wat voor de één er gemakkelijk door kan, is voor de ander onmogelijk.
Dat dit dan door sommige meteen als wettiscisme wordt weggezet, is heel kwetsend.
Hoe een prik verdeling kan zaaien. En satan lacht.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
SecorDabar schreef:Ik zit met de vraag: Inenten, en dan?
De gedachte kan dan post vatten: ik ben opgelucht dat ik ben ingeent, mij kan niets meer overkomen...
En wat zal er in het gemoed omgaan als na inenting ik alsnog die ziekte krijg?
Men kan zeggen: na inenting krijg je die ziekte niet, maar stel dat dit wel het geval zal zijn?
1. Niemand die zegt: mij kan niets meer overkomen.
2. Krijg je 't wel? dan heb je gedaan wat je kon doen en reageer je dus hetzelfde als dat je iets anders krijgt, griep ofzo of longontsteking of wat ook maar.
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!
SecorDabar schreef:Ik zit met de vraag: Inenten, en dan?
De gedachte kan dan post vatten: ik ben opgelucht dat ik ben ingeent, mij kan niets meer overkomen...
Of: ik ben dankbaar dat ik de mogelijkheid gekregen heb om een zekere mate van bescherming tegen die ziekte te krijgen.
SecorDabar schreef:En wat zal er in het gemoed omgaan als na inenting ik alsnog die ziekte krijg?
Men kan zeggen: na inenting krijg je die ziekte niet, maar stel dat dit wel het geval zal zijn?
Dan weet je, net als diegene die niet ziek wordt, of degene die niet is ingeënt, dat je leven in Gods hand is.
Ditbenik schreef:Wat hebben wij Nederlanders het toch geweldig getroffen vergeleken bij alle christenen elders in de wereld. Wij kunnen ons profileren op ons niet gevaccineerd zijn (wie dat wel is hoort er niet echt bij en is zeker geen echte christen), op ons keurige driedelige zwarte pak met zwarte strop (wie hiervan afwijkt mag het nog wel eens nakijken), op ons zingen op hele noten (wie op natuurlijke wijze zingt is vast een natuurlijk persoon en niet geestelijk), op het niet bezitten van TV (wie zo'n apparaat wel heeft is werelds en wordt tuchtwaardig verklaard door hen die op de pc uitzending gemist kijken). Buiten onze grenzen kent men al die problemen niet. Hoe zou dat toch komen? En wat is het gevolg van al deze discussies? Om moedeloos van te worden. Ons volk gaat verloren en wij, kerkmensen, discussiëren tot we er bij neervallen. Vroom maar liefdeloos. Klinkend koper of een schallende cimbaal, niets, noemt Paulus dat.
Of ben ik nu te cynisch?
Cynisch?
Ik zou u trachten te adviseren: Vraag de Heere eens in uw gebed of uw reactie een vrucht van de Heilige Geest is?
Zijn mijn woorden met zout besprengd? Gij zijt het zout der aarde....
Tsja, 't is soms pijnlijk om in de spiegel te kijken maar reageer dan eens inhoudelijk. Hoe komt het dat we in Refoworld het zo goed met ons zelf getroffen hebben en niet het zout der aarde zijn? Is dat dan vrucht van de Geest? Of bent u wat selectief in uw veroordeling zodra het dicht bij komt?
Beste Ditbenik,
Ik reageer inhoudelijk op uw reactie met uw vraag of deze cynisch is, of niet.
Ik acht het niet nodig te reageren op wat u (al dan niet onterecht) de reformatorische gezindte verwijt.
Vraag de Heere om wijsheid, en of onze reactie wel tot Zijn eer is.
Laatst gewijzigd door SecorDabar op 16 jul 2013, 13:34, 1 keer totaal gewijzigd.
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
Ditbenik schreef:Wat hebben wij Nederlanders het toch geweldig getroffen vergeleken bij alle christenen elders in de wereld. Wij kunnen ons profileren op ons niet gevaccineerd zijn (wie dat wel is hoort er niet echt bij en is zeker geen echte christen), op ons keurige driedelige zwarte pak met zwarte strop (wie hiervan afwijkt mag het nog wel eens nakijken), op ons zingen op hele noten (wie op natuurlijke wijze zingt is vast een natuurlijk persoon en niet geestelijk), op het niet bezitten van TV (wie zo'n apparaat wel heeft is werelds en wordt tuchtwaardig verklaard door hen die op de pc uitzending gemist kijken). Buiten onze grenzen kent men al die problemen niet. Hoe zou dat toch komen? En wat is het gevolg van al deze discussies? Om moedeloos van te worden. Ons volk gaat verloren en wij, kerkmensen, discussiëren tot we er bij neervallen. Vroom maar liefdeloos. Klinkend koper of een schallende cimbaal, niets, noemt Paulus dat.
Of ben ik nu te cynisch?
Au!
Ik heb het wel geweldig getroffen, namelijk ik probeer mijn Heer en Heiland te volgen. Ik vraag alleen aan de refowereld en aan de wereld, mag ik dat alsjeblieft op mijn wijze doen? Bij God mag ik helemaal mezelf zijn, ik vertrouw Hem en probeer Zijn stem te verstaan.. Ik probeer mijn mede refo te begrijpen in zijn voor of tegen argumenten op welke manier dan ook. Zoals mijn man probeert mij te begrijpen, zo hoop je ook soms dat anderen je begrijpen. Maar vaak word je in de refo wereld benaderd alsof je in dat dozijn hoort. Je moet zus en zo doen, dan word je weer serieus genomen. Dat geldt zowel links als rechts. ("Er zijn er maar weinigen", en ze komen niet voor God uit enz... daar zit je dan als kind van God, honger te lijden..) Is er wel echte interesse in de medemens? Probeert men te begrijpen wat er achter dat vrolijke of juist verdrietige gezicht schuilgaat?
We moeten ons niet alleen in God verblijden om wat we van Hem ontvangen hebben en nog dagelijks ontvangen,
maar ook om wat Hij beloofd heeft en wat we nog van Hem hopen te ontvangen.
Dit is een zeer inzichtelijk stuk, bedankt voor het plaatsen van deze link, Vlinder! Samen met het stuk van Dr. Spruyt zet mij dit wel aan het denken. Ik denk dat ik het met beide schrijvers eens ben dat niet-inenten meer een cultureel bepaalde reactie is, dan dat het een duidelijke Bijbelse basis heeft (waarmee ik overigens de niet-inenters niet wil veroordelen -- iedereen mag hierover zijn eigen afweging maken).
In dit verband vind ik het ook opmerkelijk dat het idee dat Gods voorzienigheid menselijk handelen uitsluit (zie het stuk van Dr. Wisse) bij behoudende protestanten beperkt blijft tot bepaalde, vooral medische kwesties. In andere gevallen -- beroepingswerk, toelaten van studenten tot de predikantsopleiding -- heeft deze groep geen enkel probleem om zelf te handelend op te treden door middel van curatoria, commissies, etc. Het is goed om ons bewust te zijn van deze inconsistenties in de praktische toepassing van ons geloof.
Wat zijn jouw gedachten over het Artikel in Ad Valvas, Vlinder?
Ik denk dat Wisse zijn vinger op de zere plek legt wanneer hij schrijft dat het cultureel bepaald is. Daarbij ben ik van mening dat er een redenatiefout is bij de mensen die tegen inenten zijn. Wanneer je hun visie doortrekt, zou dat betekenen dat Gods voorzienigheid afhankelijk is van menselijk handelen, als zij zeggen: ziekte komt van God, daarom ent ik me niet in. Ook bij inenten is het Gods voorzienigheid of Hij wel of geen zegen verbindt aan een vaccin.
Ook hoor ik hier mensen beweren dat degenen die wel inenten zouden denken de ziekte niet te krijgen. Ten eerste beweert dat hier niemand denk ik. Ten tweede: als ik in de auto zit en ik doe mijn gordel om, heb ik niet de illusie dat ik geen dodelijk ongeluk kan krijgen. Nee, menselijk gezien is het veiliger om een gordel te dragen en ben je m.i. dom en onverantwoord bezig wanneer je die gordel niet gebruikt. Maar de Heere kan in Zijn wijsheid en voorzienigheid besluiten dat mijn levenseinde daar is. Kan ik dan een eind gaan rijden zonder gordel en bidden: Heere, ik draag geen gordel, maar wilt u mij alstublieft bewaren wanneer ik mij op onveilige wegen begeef? Nee m.i. Ben ik verantwoordelijk om de veiligheidsmaatregelen die er zijn te gebruiken. Zo zie ik dar ook met inenten.
Een ander voorbeeld is zwembandjes bij kleine kinderen. Je laat kinderen niet zwemmen zonder iets en bidt dan: Heere als het Uw wil is dat mijn kindje verdrinkt, dan is dat Uw voorzienigheid. Nee, je geeft je kindje zwembandjes om je verantwoordelijkheid te nemen. Daarbij sluit je niet uit dat Gods Voorzienigheid dan stopt. Nee, ondanks ons menselijk handelen kan het in Gods Raadsplan zijn vastgelegd dat het kindje zal verdrinken. Maar dat ontslaat niet van de plicht en verantwoordelijkheid om alles te doen wat in je macht ligt om goed voor je kindje te zorgen en het dus waar mogelijk te beschermen.
Zo zie ik dat ook met inenten.
Een lepel vol vriendelijkheid helpt de ander om de waarheid te slikken.
Ditbenik schreef:Wat hebben wij Nederlanders het toch geweldig getroffen vergeleken bij alle christenen elders in de wereld. Wij kunnen ons profileren op ons niet gevaccineerd zijn (wie dat wel is hoort er niet echt bij en is zeker geen echte christen), op ons keurige driedelige zwarte pak met zwarte strop (wie hiervan afwijkt mag het nog wel eens nakijken), op ons zingen op hele noten (wie op natuurlijke wijze zingt is vast een natuurlijk persoon en niet geestelijk), op het niet bezitten van TV (wie zo'n apparaat wel heeft is werelds en wordt tuchtwaardig verklaard door hen die op de pc uitzending gemist kijken). Buiten onze grenzen kent men al die problemen niet. Hoe zou dat toch komen? En wat is het gevolg van al deze discussies? Om moedeloos van te worden. Ons volk gaat verloren en wij, kerkmensen, discussiëren tot we er bij neervallen. Vroom maar liefdeloos. Klinkend koper of een schallende cimbaal, niets, noemt Paulus dat.
Of ben ik nu te cynisch?
Cynisch?
Ik zou u trachten te adviseren: Vraag de Heere eens in uw gebed of uw reactie een vrucht van de Heilige Geest is?
Zijn mijn woorden met zout besprengd? Gij zijt het zout der aarde....
Tsja, 't is soms pijnlijk om in de spiegel te kijken maar reageer dan eens inhoudelijk. Hoe komt het dat we in Refoworld het zo goed met ons zelf getroffen hebben en niet het zout der aarde zijn? Is dat dan vrucht van de Geest? Of bent u wat selectief in uw veroordeling zodra het dicht bij komt?
Je hebt niet helemaal ongelijk, maar het klinkt wel behoorlijk cynisch ja.
Wat moeten wij dan hierop antwoorden?
In de trant van: wat is er mis met bepaalde regels?
Ik ben niet van die regels?
Dan kom je nog niet veel verder.
Nieuwsuur gezien en deze man kon het prima en helder verwoorden. Ook ds. van Kooten deed dat op tamelijk nuchtere wijze.
Hij legde uit dat het eigenlijk een heel "oude" discussie was, maar liet toch de ruimte voor bezwaarden.
Zo kan het dus ook!
Een geweten is zo persoonlijk, wat voor de één er gemakkelijk door kan, is voor de ander onmogelijk.
Dat dit dan door sommige meteen als wettiscisme wordt weggezet, is heel kwetsend.
Hoe een prik verdeling kan zaaien. En satan lacht.
En toch kan ik niet anders dan denken dat de oven nog zeven maal heter gestookt
gaat worden. Laat men mij een pessimist noemen, toch geloof ik dat ik niet zo ver
van de realiteit af ben.
Gedenk niet meer aan 't kwaad, dat wij bedreven,
Onz' euveldaad word' ons uit gunst vergeven.
Waak op, o God, en wil van verder lijden
Ons klein getal door Uwe kracht bevrijden.
Help ons, barmhartig HEER',
Uw groten Naam ter eer;
Uw trouw koom' ons te stade;
Verzoen de zware schuld,
Die ons met schrik vervult,
Bewijs ons eens genade!
Waarom zou zich der heidnen macht vermeeren,
Uw hoog gezag door bittren schimp onteren,
En vragen door hun trotsen waan bedrogen:
"Waar is hun God, waar blijkt nu Zijn vermogen?"
Vergeld hun overmoed,
Wreek Uwer knechten bloed,
O God van ons betrouwen;
Verdedig onze zaak,
Doe 't heidendom uw wraak
Zelfs voor ons oog aanschouwen!
Ai, hoor naar hen, die in gevangnis kwijnen,
Laat hun gekerm voor Uw gezicht verschijnen.
Bevrijd hen, die gedreigd met doodsgevaren,
Op Uwe hulp met smekend' ogen staren.
Vergeld den wreden smaad,
Waarmee des nabuurs haat,
Uw mogendheid dorst schenden.
Geef hun, o Opperheer,
Die zevenvoudig weer;
Zie neer op onz' ellenden.
vlinder schreef:Ik denk dat Wisse zijn vinger op de zere plek legt wanneer hij schrijft dat het cultureel bepaald is. Daarbij ben ik van mening dat er een redenatiefout is bij de mensen die tegen inenten zijn. Wanneer je hun visie doortrekt, zou dat betekenen dat Gods voorzienigheid afhankelijk is van menselijk handelen, als zij zeggen: ziekte komt van God, daarom ent ik me niet in. Ook bij inenten is het Gods voorzienigheid of Hij wel of geen zegen verbindt aan een vaccin.
Ook hoor ik hier mensen beweren dat degenen die wel inenten zouden denken de ziekte niet te krijgen. Ten eerste beweert dat hier niemand denk ik. Ten tweede: als ik in de auto zit en ik doe mijn gordel om, heb ik niet de illusie dat ik geen dodelijk ongeluk kan krijgen. Nee, menselijk gezien is het veiliger om een gordel te dragen en ben je m.i. dom en onverantwoord bezig wanneer je die gordel niet gebruikt. Maar de Heere kan in Zijn wijsheid en voorzienigheid besluiten dat mijn levenseinde daar is. Kan ik dan een eind gaan rijden zonder gordel en bidden: Heere, ik draag geen gordel, maar wilt u mij alstublieft bewaren wanneer ik mij op onveilige wegen begeef? Nee m.i. Ben ik verantwoordelijk om de veiligheidsmaatregelen die er zijn te gebruiken. Zo zie ik dar ook met inenten.
Een ander voorbeeld is zwembandjes bij kleine kinderen. Je laat kinderen niet zwemmen zonder iets en bidt dan: Heere als het Uw wil is dat mijn kindje verdrinkt, dan is dat Uw voorzienigheid. Nee, je geeft je kindje zwembandjes om je verantwoordelijkheid te nemen. Daarbij sluit je niet uit dat Gods Voorzienigheid dan stopt. Nee, ondanks ons menselijk handelen kan het in Gods Raadsplan zijn vastgelegd dat het kindje zal verdrinken. Maar dat ontslaat niet van de plicht en verantwoordelijkheid om alles te doen wat in je macht ligt om goed voor je kindje te zorgen en het dus waar mogelijk te beschermen.
Zo zie ik dat ook met inenten.
De principiele niet-inenters maken een duidelijk onderscheid tussen autogordels en zwembandjes aan de ene kant en vaccinatie aan de andere kant. Bij vaccinatie stel je je moedwillig bloot aan stoffen waarvan je mogelijkerwijs ziek wordt. Dat is de kern van het probleem voor de niet-inenters: je mag jezelf niet ziek maken (of, liever gezegd, je immuunsysteem activeren). Je moet wachten totdat het Gods tijd is en Hij je in omstandigheden brengt waarin je in aanraking komt met deze stoffen. Doe je dat niet, dan grijp je vooruit op Gods voorzienigheid. Dit probleem van vooruitgrijpen op Gods voorzienigheid is niet zo duidelijk aanwezig bij het dragen van autogordels en zwembandjes, omdat aan het gebruik daarvan in het algemeen geen mogelijk nadelige effecten kleven.
Ik denk dat deze redenering van de niet-inenters over het vooruitgrijpen op Gods voorzienigheid niet helemaal klopt. Op dezelfde wijze kun je namelijk beargumenteren dat je bijvoorbeeld niet mag autorijden. Want als ik de auto neem, bestaat er een kans dat ik een ongeluk krijg waarbij ik om het leven kom, terwijl God in Zijn voorzienigheid misschien wel bestemd had dat ik door een ziekte zou komen te overlijden. Door de auto te nemen, geef ik God dus niet de kans om Zijn plan voor mij uit te voeren, en grijp ik vooruit op Zijn voorzienigheid. De denkfout in deze redenering is de aanname dat onze acties en Gods voorzienigheid in hetzelfde vlak liggen. Dat is niet het geval, zoals dr. Wisse in zijn stuk stelt. Alles wat we doen ligt onder Gods voorzienigheid.
Dr. C. Steenblok in zijn brochure 'Inenting al voorbehoedmiddel':
'Men hoort nogal eens vragen waarom er bezwaar is tegen inenten als voorbehoedmiddel en zo kort geleden nog (maart 1963) in verband met de waarschuwing van ds. T. Dorresteijn (1894-1965) in Opheusden tegen het inenten van kinderen daar ter plaatse tegen kinderverlamming. Wij achten dat ds. Dorresteijn zo terecht tegen dat inenten als voorbehoedmiddel heeft gewaarschuwd. Immers:
Ten eerste zegt de Heere in Exodus 15 vers 26 dat als het volk Israel in Zijn wegen zou wandelen, Hij geen van de krankheden zou opleggen die Hij Egypte opgelegd had. Daar zit immers in dat de Heere vanwege uitgebroken zonden en overtredingen van de mensen met Zijn slaande hand en epidemieën het mensdom komt bezoeken. Wanneer de waarschuwingen niet meer baten, komt de Heere met Zijn gerichten.
Nu zal de als vanzelf aangewezen weg deze zijn dat de mens de roepstem des Allerhoogsten opmerkt, de zonde belijdt en wederkeert tot onderwerping onder de Heere. In plaats van dat echter te doen, gaat de mens van nature verder tegen God in en zegt hij als met sprekende daden: Wie is de HEERE dat ik Zijn stem gehoorzaam zou zijn (Ex. 5:2). En dan neemt de mens tegen de slaande hand Gods in zijn toevlucht tot aardse middelen, roept iedereen op om daarin met hem mee te werken, maar gaat ondertussen door in zijn diep zondige weg en wandel en neemt zodoende maatregelen van verzet tegen de Heere. Nu moet men weten dat de Heere Zelf nog van tevoren getrouw laat waarschuwen; dat Hij liever voorkomt en heelt in de rechte weg dan slaat en ziek maakt. Maar de mens roept zelf de oordelen van de hemel af en als ze dan komen vanwege de veelheid der ongerechtigheden, dan wapent hij zich en wil dan massaal optrekken tegen de Heere met doorgaan in de zonde en met gebruikmaking niet slechts van geoorloofde genezingsmiddelen, maar zelfs van zogenaamde voorbehoedmiddelen, alsof hij daarmee de oordelen Gods de baas zou kunnen zijn. Daartegenin is er een volk op de wereld dat dergelijke methoden van verharding onder en tegen de roepstemmen en gerichten van de grote Schepper en Onderhouder afkeurt en zegt: 'Wij mogen daar niet aan meedoen.'
Ten tweede geeft de Heere Jezus de regel dat zij die gezond zijn, de medicijnmeester niet van node hebben (Matth. 9:12). Iemand die gezond is, behoeft zich niet onder geneeskundige behandeling te stellen, ook niet in de vorm van een soort voorbehoedmiddel, waar hij van Godswege geroepen is om door bij zijn gezondheidstoestand passende middelen in het leven te blijven. (...)
Ten derde kan ook uit zeker sociaal oogpunt daar niet aan toegegeven worden, daar een als zondig beschouwde handeling doen of zich laten welgevallen zondig is en blijft in alle omstandigheden en dus niet mag worden begaan, noch dat er aan mag worden deelgenomen. Men moet Gode meer gehoorzaam zijn dan de medemens van dienst zijn. (...) Aan de liefde tot God, en daarmee aan het in alles aan Hem onderwerpen, zal de naastenliefde ondergeschikt zijn.
Ten vierde is het zeker verkeerd om door inenting als voorbehoedmiddel de oordelen Gods trachten te ontkomen, daar er een betere weg is, namelijk zich te verootmoedigen voor de Heere en in gebed de plaag des Heeren den lande afbidden zoals David deed in 2 Samuel 24. Zich vernederen onder de bezoekingen Gods zal de weg zijn in plaats van met verharding van het hart en misbruik van Gods middelen, wat ook de inentingsstof is, tegen God en Zijn bezoekingen in ongeloof en wederspannigheid in te gaan en voorbehoedmiddelen elkeen op te dringen. Die oordelen komen over een land en volk, opdat er een onderzoek zou plaatshebben waarom de Heere met zulke ziekten komt? Welke oorzaak niet ver te zoeken is, daar ze gelegen is in de roepende zonden en ten hemel schreiende ongerechtigheden, die alleen recht weggenomen kunnen worden in de weg van gebed en hartgrondige bekering tot God door genade.
Ten vijfde gaat het inenten als voorbehoedmiddel ook in tegen de voorzienigheid Gods. Tegen de onderhouding, die als gewone middellijke onderhouding zo plaatsgrijpt dat de Heere door de gewone middelen bij het leven en de gezondheid bewaart. In ziekte en ongeval komen de genezingsmiddelen te pas. Roeping is hierbij dat de mens zijnerzijds middellijkerwijs ook zelf zijn gezondheid niet schaadt en daartoe onder biddend opzien naar Boven de gewone middelen gebruikt bij gezondheid en de genezingsmiddelen in geval van ziekte.
Nu doet er zich een kwaad op, bijvoorbeeld een ziekte breekt uit. De mens komt in gevaar en in de vrees dat het ook hem treffen zal. Wat nu te doen? Alvast inenting? En God aan de plaats laten? Zich niet tot Hem begeven in gebed en erkenning dat God rechtvaardig is om met die ziekte te komen? Zo wil de wereld, die de toevlucht neemt tot zo'n voorbehoedmiddel voor ze door de ziekte wordt aangetast en vertrouwt op de ziektewerende kracht van het middel. Dat kan de rechte Godverheerlijkende houding in dergelijke omstandigheden echter niet zijn. Hier komt het principiële onderscheid voor de dag. Want beide tegelijk doen - de gezondheid onder gebruik van de gewone middelen in de hand des Heeren laten en tegelijk al een voorbehoedmiddel tegen de gevreesde ziekte nemen - kan zeker niet goedgaan. Dat is toch niets anders dan feitelijk zijn gezondheid niet langer aan de Heere en Zijn voorzienig bestel toevertrouwen, zo tegen zondag 9 en 10 in, alsook tegen Zondag 50. Deze laatste Zondag spreekt de erkenning uit dat noch zorg noch arbeid noch gaven des Heeren zonder Zijn zegen gedijen kunnen; en derhalve alle vertrouwen van elk creatuur af te trekken en op God alleen te stellen.'
Gewetensbezwaarde trouwambtenaar - 'De totalitaire staat werpt het geweten van haar burgers weg als een waardeloos vod' Dr. J.H. Bavinck
Mijn tweede kreeg mazelen en het was verschrikkelijk. Ze overleefde het ternauwernood!
Een vriendin vertelde mij " Ik heb mijn kinderen laten inenten , want met jou dochter, dat was zo erg!!
Mijn dochter is er redelijk doorgekomen, maar kinderen van mijn broer kampen ..20 - 30 jaar oud nog steeds met the gevolgen en die zijn echt niet gering. De jongeren in de familie zijn ingeent!!
Christian faith has to do less with what you know and more with whom you know, namely God and God in Christ. Rev. Martin E Marty
Margriet schreef:Mijn tweede kreeg mazelen en het was verschrikkelijk. Ze overleefde het ternauwernood!
Een vriendin vertelde mij " Ik heb mijn kinderen laten inenten , want met jou dochter, dat was zo erg!!
Mijn dochter is er redelijk doorgekomen, maar kinderen van mijn broer kampen ..20 - 30 jaar oud nog steeds met the gevolgen en die zijn echt niet gering. De jongeren in de familie zijn ingeent!!
Margriet, wat was de reden dat je eerst niet liet inenten?
vlinder schreef:
Ik denk dat Wisse zijn vinger op de zere plek legt wanneer hij schrijft dat het cultureel bepaald is. Daarbij ben ik van mening dat er een redenatiefout is bij de mensen die tegen inenten zijn. Wanneer je hun visie doortrekt, zou dat betekenen dat Gods voorzienigheid afhankelijk is van menselijk handelen, als zij zeggen: ziekte komt van God, daarom ent ik me niet in. Ook bij inenten is het Gods voorzienigheid of Hij wel of geen zegen verbindt aan een vaccin.
Ook hoor ik hier mensen beweren dat degenen die wel inenten zouden denken de ziekte niet te krijgen. Ten eerste beweert dat hier niemand denk ik. Ten tweede: als ik in de auto zit en ik doe mijn gordel om, heb ik niet de illusie dat ik geen dodelijk ongeluk kan krijgen. Nee, menselijk gezien is het veiliger om een gordel te dragen en ben je m.i. dom en onverantwoord bezig wanneer je die gordel niet gebruikt. Maar de Heere kan in Zijn wijsheid en voorzienigheid besluiten dat mijn levenseinde daar is. Kan ik dan een eind gaan rijden zonder gordel en bidden: Heere, ik draag geen gordel, maar wilt u mij alstublieft bewaren wanneer ik mij op onveilige wegen begeef? Nee m.i. Ben ik verantwoordelijk om de veiligheidsmaatregelen die er zijn te gebruiken. Zo zie ik dar ook met inenten.
Een ander voorbeeld is zwembandjes bij kleine kinderen. Je laat kinderen niet zwemmen zonder iets en bidt dan: Heere als het Uw wil is dat mijn kindje verdrinkt, dan is dat Uw voorzienigheid. Nee, je geeft je kindje zwembandjes om je verantwoordelijkheid te nemen. Daarbij sluit je niet uit dat Gods Voorzienigheid dan stopt. Nee, ondanks ons menselijk handelen kan het in Gods Raadsplan zijn vastgelegd dat het kindje zal verdrinken. Maar dat ontslaat niet van de plicht en verantwoordelijkheid om alles te doen wat in je macht ligt om goed voor je kindje te zorgen en het dus waar mogelijk te beschermen.
Zo zie ik dat ook met inenten.
Toch heb je het dan echt niet begrepen. Het gaat om het ingrijpen in een gezond lichaam met ziekmakende stoffen om het imuunsysteem te activeren. Daarin ligt wel een degelijk verschil met een autogordel of een zwembandje.
Dit is wat het RIVM zelf zegt: Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) geeft de werking van een vaccin als volgt aan: „Met vaccinatie wordt een milde besmetting met ziekteverwekkers nagebootst. Vaccins bevatten verzwakte of gedode ziektekiemen, onderdelen van de ziektekiem of stoffen die door ziektekiemen worden geproduceerd. Hierdoor maakt je lichaam ook afweerstoffen tegen de ziektekiem. Van het vaccin zelf word je hooguit een klein beetje ziek.”
Die regel staat erbij omdat misschien 1op de heel veel wat hangerig of mogelijk koortsig wordt. Daarbij overlijden er veeeel meer kinderen aan de mazelen dan aan een vaccin, ook kinderen die vooraf gezond waren. Dan denkik dat ik de verantwoordelijkheid heb om op de meest verantwoorde manier ( dus de veiligste =inenten) voor mijn lichaam te zorgen. Inenten is niet 100% gegarandeerd veilig, maar ook weer niet zo onveilig als niet-inenters beweren. De bewijzen die eerder werden aangevoerd dat er 5 kinderen na inenten zouden zijn overleden deugen niet, want het onderzoek schrijft zelf dat er geen duidelijk bewijsbaar verband zou zijn.
Zelf denk ik dus dat ik zo verantwoord mogelijk met mijn lichaam om moet gaan en dan is het m.i. veiliger om in te enten tegen mazelen.
Een lepel vol vriendelijkheid helpt de ander om de waarheid te slikken.
zo hoop je ook soms dat anderen je begrijpen. Maar vaak word je in de refo wereld benaderd alsof je in dat dozijn hoort. Je moet zus en zo doen, dan word je weer serieus genomen. Dat geldt zowel links als rechts. ("Er zijn er maar weinigen", en ze komen niet voor God uit enz... daar zit je dan als kind van God, honger te lijden..) Is er wel echte interesse in de medemens? Probeert men te begrijpen wat er achter dat vrolijke of juist verdrietige gezicht schuilgaat?
