Jacobikerk (GB) laat vrouwen toe tot het ambt

[Gijs83]

Bij ons kennen ze geen zondagsschool(en dat is veel meer reformatorische kerken zo), dus daar kan ik niet over meepraten.
In bepaalde streken waar geen ref.scholen zou er best wat voor te zeggen zijn, maar verder is het redelijk 'dubbelop' lijkt mij, maar dat kan ik verkeerd zien.

Verder over een vrouw die cathechisatie dat gebeurt wel in Ger.Bondsgemeenten voor zover ik weet. Het is toch lerend? Dat verbied de Bijbel toch? Het is, denk ik, stapje voor stapje(geen list vd duivel?) de vrouw overal in toelaten.
Ik denk dat het argument of iets 'in het midden van de gemeente' gebeurt niet terzake doert.

Dat diakenen niet deel zouden moeten uitmaken van de kerkenraad is wellicht juist. Door gebrek aan ouderlingen, gaat men er vaak diakenen 'bijmaken' die alles ook moeten doen. Zo krijg je dus een 'lerende' diaken. Het ligt, denk ik, ook aan het geestelijk leven(dankzij de mens), dat het zo gelopen, de laatste eeuw(en). Ze hebben overigens wel een ambt, moeten we daarin dan wel vrouwen toelaten?
Voorts ken men in Hervormde gemeenten kerkvoogdijen, dat is geen ambt heb ik begrepen, maar toch eigenlijk echt iets voor mannen: het heeft toch met 'beheren' te maken?

[JolandaOudshoorn]

Bij ons kennen ze geen zondagsschool(en dat is veel meer reformatorische kerken zo), dus daar kan ik niet over meepraten.
In bepaalde streken waar geen ref.scholen zou er best wat voor te zeggen zijn, maar verder is het redelijk 'dubbelop' lijkt mij, maar dat kan ik verkeerd zien.

Dubbelop, lijkt mij niet. Het is goed als kinderen op hun eigen niveau God horen spreken. Een preek is toch wat moeilijk voor kinderen, en we moeten van een preek ook geen verhaal gaan maken. Een preek moet enerzijds iedereen aanspreken, maar om dit op elk niveau te doen, daarvoor is een uur ook weer te kort en zouden kinderen nog langer moeten stilzitten om te luisteren naar nog ingewikkelder exegeses.
Ik denk dat een kerk best wat mist als er geen zondagschool aanwezig is.

[Tiberius]

Dat de catechisatie slechts een veredelde zondagsschool is.
Catechisatie heeft als doel om toekomstige leden op te leiden in de leer der waarheid om te komen tot openbare belijdenis van het geloof.
Als men dan slechts zondagsschoolverhaaltjes staat te houden, is dat erg triest.

Zondagsschoolverhaaltjes... zondagsschoolverhaaltjes... Het bleef maar door mijn hoofd malen.

Als het goed is worden kleine kinderen daar ook onderwezen in het Woord van God, alleen op een andere wijze.

Ik vind het een neerbuigend antwoord, ook voor de dames die zich hiervoor op zondag inspannen.

Je hebt gelijk, sorry voor de neerbuigendheid; ik wil ook het zondagsschoolwerk niet onderschatten, integendeel.
Ik heb alle waardering voor de zondagsschoolmeesters en -jufs die zich elke zondag hiervoor inspannen.

Maar waar het mij om gaat is, dat ik het zondagsschoolwerk in het verlengde zie van de godsdienstige opvoeding. (Evenals het normale schoolleven, maar dat terzijde). In de eerste plaats dus de verantwoordelijkheid voor de ouders om de woorden Gods hun kinderen in te scherpen.
Terwijl catechisatie in de eerste plaats de verantwoordelijkheid van de gemeente is.

[Jean le Fontain]

Dat de catechisatie slechts een veredelde zondagsschool is.
Catechisatie heeft als doel om toekomstige leden op te leiden in de leer der waarheid om te komen tot openbare belijdenis van het geloof.
Als men dan slechts zondagsschoolverhaaltjes staat te houden, is dat erg triest.

Zondagsschoolverhaaltjes... zondagsschoolverhaaltjes... Het bleef maar door mijn hoofd malen.

Als het goed is worden kleine kinderen daar ook onderwezen in het Woord van God, alleen op een andere wijze.

Ik vind het een neerbuigend antwoord, ook voor de dames die zich hiervoor op zondag inspannen.

Je hebt gelijk, sorry voor de neerbuigendheid; ik wil ook het zondagsschoolwerk niet onderschatten, integendeel.
Ik heb alle waardering voor de zondagsschoolmeesters en -jufs die zich elke zondag hiervoor inspannen.

Maar waar het mij om gaat is, dat ik het zondagsschoolwerk in het verlengde zie van de godsdienstige opvoeding. (Evenals het normale schoolleven, maar dat terzijde). In de eerste plaats dus de verantwoordelijkheid voor de ouders om de woorden Gods hun kinderen in te scherpen.
Terwijl catechisatie in de eerste plaats de verantwoordelijkheid van de gemeente is.

Is dat zo? De eerste bouwstenen worden in onze gemeente toch op de zondagschool gelegd. De eerste groep (4, 5 en 6 jarigen) is het vooral gericht op de Bijbelse Geschiedenissen, psalmen en teksten leren. In de tweede groep (7, 8 en 9 jarigen) worden in de vertellingen de kernwoorden uit de Christelijk geloof uitgewerkt; vergeving, genade, bekering, etc. In de hoogste groep 10, 11 en 12 jarigen) wordt elke vertelling verbonden aan een van de 3 FvE. De vertellingen zijn in deze groep meer thematisch ingestoken (de rede van Jozua waarin het verbond wordt vernieuwd) en komen minder bekende geschiedenissen aan bod (profeten, brieven van Paulus, Openbaringen)

De meesters en juf's werken met een methode waarin per zondag een uitgewerkte exegese en koppeling naar de geloofsleer wordt aangereikt. De kinderen (en de ouders) krijgen een werkboek waarin het huiswerk en een verwerking (incl. gespreksvragen) van het zondagschooluur zijn opgenomen.

Maar misschien moeten we dit thema afsplitsen... 't is inmiddels wel een beetje

[Gian]

Misschien moeten we het ambt van kleuter-ouderling invoeren om de kleuters de zuivere leer in te scherpen op school en zondagschool.

[Marie-Henriëtte]

Misschien moeten we het ambt van kleuter-ouderling invoeren om de kleuters de zuivere leer in te scherpen op school en zondagschool.

Moet dan wel een man zijn, een vrouw neemt immers geen plaats in het ambt. Een gevolg hiervan zou zijn dat je met veel overtollige juffen zit, en schaarse meesters, want vrouwen zijn nog altijd in de meerderheid in het reilen en zeilen rondom alle activiteiten van de zondagsschool. Is mijn ervaring tenminste.

[Gian]

De vrouwen kunnen koffie gaan schenken.

[Marie-Henriëtte]

De vrouwen kunnen koffie gaan schenken.

Nee, limonade bereiden en inschenken. De meeste kinderen drinken namelijk geen koffie, Gian.

[Tiberius]

Dat de catechisatie slechts een veredelde zondagsschool is.
Catechisatie heeft als doel om toekomstige leden op te leiden in de leer der waarheid om te komen tot openbare belijdenis van het geloof.
Als men dan slechts zondagsschoolverhaaltjes staat te houden, is dat erg triest.

Zondagsschoolverhaaltjes... zondagsschoolverhaaltjes... Het bleef maar door mijn hoofd malen.

Als het goed is worden kleine kinderen daar ook onderwezen in het Woord van God, alleen op een andere wijze.

Ik vind het een neerbuigend antwoord, ook voor de dames die zich hiervoor op zondag inspannen.

Je hebt gelijk, sorry voor de neerbuigendheid; ik wil ook het zondagsschoolwerk niet onderschatten, integendeel.
Ik heb alle waardering voor de zondagsschoolmeesters en -jufs die zich elke zondag hiervoor inspannen.

Maar waar het mij om gaat is, dat ik het zondagsschoolwerk in het verlengde zie van de godsdienstige opvoeding. (Evenals het normale schoolleven, maar dat terzijde). In de eerste plaats dus de verantwoordelijkheid voor de ouders om de woorden Gods hun kinderen in te scherpen.
Terwijl catechisatie in de eerste plaats de verantwoordelijkheid van de gemeente is.

Is dat zo? De eerste bouwstenen worden in onze gemeente toch op de zondagschool gelegd. De eerste groep (4, 5 en 6 jarigen) is het vooral gericht op de Bijbelse Geschiedenissen, psalmen en teksten leren. In de tweede groep (7, 8 en 9 jarigen) worden in de vertellingen de kernwoorden uit de Christelijk geloof uitgewerkt; vergeving, genade, bekering, etc. In de hoogste groep 10, 11 en 12 jarigen) wordt elke vertelling verbonden aan een van de 3 FvE. De vertellingen zijn in deze groep meer thematisch ingestoken (de rede van Jozua waarin het verbond wordt vernieuwd) en komen minder bekende geschiedenissen aan bod (profeten, brieven van Paulus, Openbaringen)

De meesters en juf's werken met een methode waarin per zondag een uitgewerkte exegese en koppeling naar de geloofsleer wordt aangereikt. De kinderen (en de ouders) krijgen een werkboek waarin het huiswerk en een verwerking (incl. gespreksvragen) van het zondagschooluur zijn opgenomen.

Maar misschien moeten we dit thema afsplitsen... 't is inmiddels wel een beetje

De bouwstenen worden inderdaad gelegd, maar het directe doel van de zondagsschool is niet om mensen voor te bereiden tot het afleggen van openbare geloofsbelijdenis. Dat is wel het doel van de catechisatie.

[memento]

Het grote probleem rondom de vrouw-in-het-ambt discussie is toch dat onze praxis, ook in de gereformeerde gezindte, niet meer is dat de vrouw onderdanig is aan haar man op een manier zoals Paulus het schrijft, namelijk als vergelijkbaar met de relatie met Christus. Zelfs de vrome vrouwen onder ons, die oprecht proberen hun man onderdanig te zijn, omdat ze vinden dat de Schrift dat van hen vraagt, zijn veel zelfstandiger en onafhankelijker dan het beeld wat Paulus voor ogen had. Gelukkig trouwens, wil ik eraan toevoegen, want de "de man is de baas, en de vrouw moet luisteren"-mentaliteit uit die tijd zou ik niet graag terugzien.

Kortom, het probleem is: De verhoudingen man-vrouw zijn anders dan in de tijd van Paulus, ook onder ons. Heeft de her-interpretatie van Bijbelse gegevens hieromtrent, waartegen niemand echt bezwaar heeft, gevolgen voor de wijze waarop we de ambts-regels (en de verhouding man-vrouw daarin) interpreteren, of niet? En omgedraait: Als we vasthouden aan de klassieke, Bijbelse ambts-regels, heeft dat dan consequenties voor onze interpretatie van de Bijbelse regels voor de verhouding man-vrouw in het dagelijkse leven? Waarmee ik maar wil aangeven dat dit een moeilijke, maar ook voor onze gezindte (die Goddank wil vasthouden aan de Bijbelse voorschriften) relevante problematiek.

[Afgewezen]

Inderdaad, er is geen vrouw meer die haar man 'heer' noemt en toch is dat echt wat Petrus wilde!

[-DIA-]

Inderdaad, er is geen vrouw meer die haar man 'heer' noemt en toch is dat echt wat Petrus wilde!

Dus dit is echt tijdgebonden?

Of is de alles zo genivelleerd dat we niet anders meer (willen) weten?

[Democritus]

Inderdaad, er is geen vrouw meer die haar man 'heer' noemt en toch is dat echt wat Petrus wilde!

Dus dit is echt tijdgebonden?

Of is de alles zo genivelleerd dat we niet anders meer (willen) weten?

Hoeveel mannen zullen er nog op zitten te wachten 'heer' genoemd te worden? Als zijn vrouw dat begint te zeggen weet hij zeker dat hij het gezag kwijt is.


MM waag het niet anders slaap jij op de hoek van het dak

[Marie-Henriëtte]

"Gelijk Sara aan Abraham gehoorzaam is geweest, hem noemende heer, welker dochters gij geworden zijt, als gij weldoet, en niet vreest voor enige verschrikking."

Ik denk dat daarmee bedoeld wordt dat de vrouw haar man eert in het uitvoeren van zijn taken als hoofd van het gezin. Of het echt in de praktijk voorkomt dat een vrouw haar man ‘heer’ noemt, dat durf ik niet te zeggen. Ik heb er in ieder geval bij gehuwde stellen nog geen kennis van genomen, maar wellicht gebeurt dat bij hun thuis wel, dat weet ik natuurlijk niet.

Ik zie het meer als volgt; mocht ik ooit kinderen krijgen, dan zouden zij mij niet met ‘U’ hoeven aan te spreken, maar zij moeten wel het ouderlijk gezag erkennen. Ik denk dat dit zo ook kan opgaan voor de vrouw; wel het gezag van haar man erkennen, maar hem niet perse hoeven aan te spreken met ‘heer’.

[golan]

"Gelijk Sara aan Abraham gehoorzaam is geweest, hem noemende heer, welker dochters gij geworden zijt, als gij weldoet, en niet vreest voor enige verschrikking."

Ik denk dat daarmee bedoeld wordt dat de vrouw haar man eert in het uitvoeren van zijn taken als hoofd van het gezin. Of het echt in de praktijk voorkomt dat een vrouw haar man ‘heer’ noemt, dat durf ik niet te zeggen. Ik heb er in ieder geval bij gehuwde stellen nog geen kennis van genomen, maar wellicht gebeurt dat bij hun thuis wel, dat weet ik natuurlijk niet.

Ik zie het meer als volgt; mocht ik ooit kinderen krijgen, dan zouden zij mij niet met ‘U’ hoeven aan te spreken, maar zij moeten wel het ouderlijk gezag erkennen. Ik denk dat dit zo ook kan opgaan voor de vrouw; wel het gezag van haar man erkennen, maar hem niet perse hoeven aan te spreken met ‘heer’.

Dat klinkt als "wacht maar tot je vader thuis is" en pedagogisch bezwezen, dat werkt niet. Je moet niet boven je vrouw en kinderen staan maar naast ze. Mijn man is niet mijn baas wiens bevelen ik opvolg. Ik heb een eigen mening en die wordt gerspecteerd ook ten aanzien van het geloof. Wij zijn een vlees, dat wil zeggen dat wij hetzelfde denken en doen t.a.v de opvoeding.