Mara schreef:DIA wordt niet goed begrepen. Aanvaard elkaar nu eens zoals we zijn. Er zijn bekommerden, kleinen, zij mogen er ook zijn!
Ik heb een hele lieve Godvrezende opa gehad. Hij werd zelfs door mijn oma, zijn vrouw, vaak niet begrepen.
Zo eenzaam kun je je geestelijk voelen. Beschuldig DIA alsjeblieft niet van zwak geloof of klein denken van de Heere. Dat doet hij juist niet.
Maar sommige mensen voelen dit zo. Wat is daar verkeerd aan?
Opgewekte christenen zijn er genoeg. Het gaat erom of we elkaar niet bedriegen voor de eeuwigheid.
En probeer dan eens te lezen wat er achter de woorden van DIA schuilgaat. Een innerlijke bewogenheid.
Zo lees ik het!

Het gaat erom of God aan Zijn eer komt.
En door te stellen dat er amper meer mensen bekeerd worden, door te stellen dat de meeste forummers geen bekeerde mensen meer kennen, doe je de Heere tekort.
Iedereen mag zichzelf eenzaam en onbegrepen voelen. Maar doe niet alsof de Heere niet meer werkt!

Hendrikus schreef:

Mara schreef:DIA wordt niet goed begrepen. Aanvaard elkaar nu eens zoals we zijn. Er zijn bekommerden, kleinen, zij mogen er ook zijn!
Ik heb een hele lieve Godvrezende opa gehad. Hij werd zelfs door mijn oma, zijn vrouw, vaak niet begrepen.
Zo eenzaam kun je je geestelijk voelen. Beschuldig DIA alsjeblieft niet van zwak geloof of klein denken van de Heere. Dat doet hij juist niet.
Maar sommige mensen voelen dit zo. Wat is daar verkeerd aan?
Opgewekte christenen zijn er genoeg. Het gaat erom of we elkaar niet bedriegen voor de eeuwigheid.
En probeer dan eens te lezen wat er achter de woorden van DIA schuilgaat. Een innerlijke bewogenheid.
Zo lees ik het!

Het gaat erom of God aan Zijn eer komt.
En door te stellen dat er amper meer mensen bekeerd worden, door te stellen dat de meeste forummers geen bekeerde mensen meer kennen, doe je de Heere tekort.
Iedereen mag zichzelf eenzaam en onbegrepen voelen. Maar doe niet alsof de Heere niet meer werkt!

Dat doet hij toch niet? Dat wordt ook niet gepredikt in zijn gemeente.

Mara schreef:

Hendrikus schreef:

Mara schreef:DIA wordt niet goed begrepen. Aanvaard elkaar nu eens zoals we zijn. Er zijn bekommerden, kleinen, zij mogen er ook zijn!
Ik heb een hele lieve Godvrezende opa gehad. Hij werd zelfs door mijn oma, zijn vrouw, vaak niet begrepen.
Zo eenzaam kun je je geestelijk voelen. Beschuldig DIA alsjeblieft niet van zwak geloof of klein denken van de Heere. Dat doet hij juist niet.
Maar sommige mensen voelen dit zo. Wat is daar verkeerd aan?
Opgewekte christenen zijn er genoeg. Het gaat erom of we elkaar niet bedriegen voor de eeuwigheid.
En probeer dan eens te lezen wat er achter de woorden van DIA schuilgaat. Een innerlijke bewogenheid.
Zo lees ik het!

Het gaat erom of God aan Zijn eer komt.
En door te stellen dat er amper meer mensen bekeerd worden, door te stellen dat de meeste forummers geen bekeerde mensen meer kennen, doe je de Heere tekort.
Iedereen mag zichzelf eenzaam en onbegrepen voelen. Maar doe niet alsof de Heere niet meer werkt!

Dat doet hij toch niet? Dat wordt ook niet gepredikt in zijn gemeente.

Er zullen vele Refoforummers zijn die geen door God bekeerd mens meer kennen.

Wie dat beweert, zegt toch dat de Heere amper meer werkt? Dat is toch droevig?

Hendrikus schreef:

Mara schreef:DIA wordt niet goed begrepen. Aanvaard elkaar nu eens zoals we zijn. Er zijn bekommerden, kleinen, zij mogen er ook zijn!
Ik heb een hele lieve Godvrezende opa gehad. Hij werd zelfs door mijn oma, zijn vrouw, vaak niet begrepen.
Zo eenzaam kun je je geestelijk voelen. Beschuldig DIA alsjeblieft niet van zwak geloof of klein denken van de Heere. Dat doet hij juist niet.
Maar sommige mensen voelen dit zo. Wat is daar verkeerd aan?
Opgewekte christenen zijn er genoeg. Het gaat erom of we elkaar niet bedriegen voor de eeuwigheid.
En probeer dan eens te lezen wat er achter de woorden van DIA schuilgaat. Een innerlijke bewogenheid.
Zo lees ik het!

Het gaat erom of God aan Zijn eer komt.
En door te stellen dat er amper meer mensen bekeerd worden, door te stellen dat de meeste forummers geen bekeerde mensen meer kennen, doe je de Heere tekort.
Iedereen mag zichzelf eenzaam en onbegrepen voelen. Maar doe niet alsof de Heere niet meer werkt!

Ik zou graag nog mensen ontmoeten die door God tot God bekeerd zijn.
Als jij er daar nog zoveel van kent in onze woonplaats, vreemd, want ik hoor ze niet. En het is toch ook zo: Een stad op een berg KAN niet verborgen blijven. Toch? In de dagen vann Elia waren er nog 7000 die de knie voor Baäl niet gebogen hadden, maar ook die konden uiteindelijk niet verborgen blijven.
Als God werkt zal dat ook openbaar komen. God werkt dat tot Zijn Eigen eer, en zou het dan ook verborgen kunnen blijven! Nee, want God heeft Zich een volk verkoren, die zullen Zijn lof vertkondigen. En eer deze zouden zwijgen, zouden de stenen spreken.

Dan is de volgende vraag: hoe herken je een bekeerd mens?
En hoe groot is je familie- en vriendenkring?
Ik lees van mensen die in de dertiger jaren van de vorige eeuw schreven, dat het zo donker was. De Heere zou zich verbergen.
Terwijl mensen nu verlangen naar vroeger, toen het allemaal zo anders was.
Het is iemands eigen beleving Hendrikus. En die kan zo verschillen van die van jou en van mij.

Mara schreef:Dan is de volgende vraag: hoe herken je een bekeerd mens?
En hoe groot is je familie- en vriendenkring?
Ik lees van mensen die in de dertiger jaren van de vorige eeuw schreven, dat het zo donker was. De Heere zou zich verbergen.
Terwijl mensen nu verlangen naar vroeger, toen het allemaal zo anders was.
Het is iemands eigen beleving Hendrikus. En die kan zo verschillen van die van jou en van mij.

Tuurlijk. Maar zeg dan: ik ken geen bekeerde mensen meer. Zeg niet: ze zijn er niet meer. Da's een essentieel verschil. Als je zegt dat jij ze niet meer kent, zegt dat inderdaad iets over jouw beleving en over jouw familie- en vriendenkring. Als je zegt dat ze er niet meer zijn, zeg je dat de Heere kennelijk niet meer werkt. En dáár ga ik dwars voor liggen.

-DIA- schreef:

henriët schreef:Wat erg als je dit werkelijk meent DIA. En dat Edmund dat ook aangeeft.
Toch is het een tekort doen aan de HEERE, Die ook anno 2012 rijk wil werken en Zijn genade wil geven en dat ook doet.

Juist uit zo'n reactie blijkt de toestand van de kerk in het
algemeen en het kerkvolk.
Ik kan het velen niet kwalijk nemen, omdat ze het niet meer
horen van de kansels.
Maar is is waar. En niet om de Heere tekort te doen. Want we
weten allen wel dat Hij uit stenen Abrahams kinderen kan
verwekken. En wij bedroeven de Heere door ons afwijken.
De schuld ligt bij ons. En de schuld zien liggen. en niet op de
plek te kunnen komen is ook een zaak. Konden we maar eens op
dat plekje komen: Ik, ik heb gezondigd, en gedaan wat kwaad is
in Uw ogen, daarom, ben ik Uw gramschap dubbel waardig.
De schuld te eigenen, en God te rechtvaardigen.
En nu kunnen we het ook nog zo vroom zeggen: We zijn zo ver
van de plek, en dat is waar, maar waar is de doorleefde smart
dat wij Giod verlaten hebben? Hoor je nog wel eens een kermer?
Hoor je nog wel eens dat er een mens in zijn ongeluk wordt
geplaatst? Hoor je nog wel eens de uitroep: Heere het is verloren!
Voor eeuwig verloren! En Gij zijt rechtvaardig!
Het is zo stil in de kerk...

Als het goed is hoor je deze dingen ook niet, DIA. Dat wordt niet op de straten van Askelon rondgebazuind. Toch kun je sommige dingen wel opmerken. Kleine dingen. Hoopgevende dingen. Je ziet ineens mensen door de week in de kerk zitten die vroeger zondag amper kwamen. Ineens mensen die niet meer zo uitbundig zijn op verjaardagen en feesten. Breid het maar uit. Maar je zult niet zo gauw horen dat ze in het ongeluk geplaatst zijn. Dat zou ook niet goed zijn als ze dat van zichzelf zouden zeggen.

Hendrikus schreef:

Mara schreef:Dan is de volgende vraag: hoe herken je een bekeerd mens?
En hoe groot is je familie- en vriendenkring?
Ik lees van mensen die in de dertiger jaren van de vorige eeuw schreven, dat het zo donker was. De Heere zou zich verbergen.
Terwijl mensen nu verlangen naar vroeger, toen het allemaal zo anders was.
Het is iemands eigen beleving Hendrikus. En die kan zo verschillen van die van jou en van mij.

Tuurlijk. Maar zeg dan: ik ken geen bekeerde mensen meer. Zeg niet: ze zijn er niet meer. Da's een essentieel verschil. Als je zegt dat jij ze niet meer kent, zegt dat inderdaad iets over jouw beleving en over jouw familie- en vriendenkring. Als je zegt dat ze er niet meer zijn, zeg je dat de Heere kennelijk niet meer werkt. En dáár ga ik dwars voor liggen.

Daar moet ik je dan gelijk in geven, een nuance verschil, met gevolg.
Maar daar kun je iemand op wijzen, i.p.v. door meteen te stellen dat hij volkomen ongelijk heeft.
DIA beleeft dit zo. We kennen hem allemaal wat langer, door zijn indringende postings.
Het is goed dat er evenwicht is, toch?

-DIA- schreef:

Hendrikus schreef:

Mara schreef:DIA wordt niet goed begrepen. Aanvaard elkaar nu eens zoals we zijn. Er zijn bekommerden, kleinen, zij mogen er ook zijn!
Ik heb een hele lieve Godvrezende opa gehad. Hij werd zelfs door mijn oma, zijn vrouw, vaak niet begrepen.
Zo eenzaam kun je je geestelijk voelen. Beschuldig DIA alsjeblieft niet van zwak geloof of klein denken van de Heere. Dat doet hij juist niet.
Maar sommige mensen voelen dit zo. Wat is daar verkeerd aan?
Opgewekte christenen zijn er genoeg. Het gaat erom of we elkaar niet bedriegen voor de eeuwigheid.
En probeer dan eens te lezen wat er achter de woorden van DIA schuilgaat. Een innerlijke bewogenheid.
Zo lees ik het!

Het gaat erom of God aan Zijn eer komt.
En door te stellen dat er amper meer mensen bekeerd worden, door te stellen dat de meeste forummers geen bekeerde mensen meer kennen, doe je de Heere tekort.
Iedereen mag zichzelf eenzaam en onbegrepen voelen. Maar doe niet alsof de Heere niet meer werkt!

Ik zou graag nog mensen ontmoeten die door God tot God bekeerd zijn.
Als jij er daar nog zoveel van kent in onze woonplaats, vreemd, want ik hoor ze niet. En het is toch ook zo: Een stad op een berg KAN niet verborgen blijven. Toch? In de dagen vann Elia waren er nog 7000 die de knie voor Baäl niet gebogen hadden, maar ook die konden uiteindelijk niet verborgen blijven.
Als God werkt zal dat ook openbaar komen. God werkt dat tot Zijn Eigen eer, en zou het dan ook verborgen kunnen blijven! Nee, want God heeft Zich een volk verkoren, die zullen Zijn lof vertkondigen. En eer deze zouden zwijgen, zouden de stenen spreken.

DIA, wat je hier schrijft klopt niet helemaal. Elia was een kind en knecht van God. Maar hij zag echt die 7000 mensen niet. Er staat niet in de Bijbel dat hij dat later wel gezien heeft. Hij was op dat moment zo somber dat hij dacht dat hij het enige kind van God op aarde was.
Dat is absoluut een les voor ons.

Bovendien vraag ik me (een beetje in lijn met Hendrikus) af: waar heeft onze jeugd méér aan? Iets te horen over de Heere Die ook in deze tijd nog werken kan, want Hij is Dezelfde? Of te horen dat er nog maar zo weinig is?

We hoeven over onszelf of over een ander helemaal niet te spreken. We mogen wel goed van de Heere en Zijn daden spreken. De moedeloze uitspraken van Elia deed hij niet op de Karmel, maar in het verborgen tegen de Heere.

Mara schreef:Dan is de volgende vraag: hoe herken je een bekeerd mens?
En hoe groot is je familie- en vriendenkring?
Ik lees van mensen die in de dertiger jaren van de vorige eeuw schreven, dat het zo donker was. De Heere zou zich verbergen.
Terwijl mensen nu verlangen naar vroeger, toen het allemaal zo anders was.
Het is iemands eigen beleving Hendrikus. En die kan zo verschillen van die van jou en van mij.

God geeft getuigenis van zijn Eigen werk.
En het is niet altijd zo dat je dat altijd meteen ziet, soms ook wel, dan kan alles zo ineens vlak vallen.
En het is waar: Als je terug leest hoor je Gods volk al lange tijd over de donkerheid in de kerk spreken.
Daar hadden zij ook zeker reden toe.
Maar het oordeel over de kerk lijkt niet meer af te bidden. Je ziet van jaar
tot jaar, van decade tot decade, een achteruitgang.
Dat constateerde ds. Van der Groe al eind 17e eeuw, begin 18e eeuw.
Daarop is een stikdonkere nacht gevold. Met een ontwaking rond de
afscheiding, wat ook zijn weerslag vond in de toenmalige Hervormde Kerk.
Maar deze opwekking of verlevendiging van de kerk is niet van lange duur geweest. Spoedig zag je de breuken: De Christelijk Afgescheiden gemeenten gingen in feite steeds meer de leer van de (hoe actueel!) de drieverbonden leren, en daartegenover ontwikkelden zich de Ledeboeriaanse en en de Gemeenten onder het Kruis. Deze konden onmogelijk mee met de Christelijk
Afgescheidenen. Uiteindelijk kwam het ook openbaar in het samengaan met
de Doleantie. Je zag toen al de grote kloof die er ligt, en die tot op de dag
van vandaag de reformatorische kerken in 2 kampen verdelen. Er lijken wel
eens tussenvormen te zijn, maar bij nader onderzoek is dat schijn. Het is radicaal de waarheid of radicaal de leugen. Het mag scherp klinken, maar
het is toch niet anders? Wie kan uit de Schrift dit ook tegenspreken? De kerk
zal eenmaal een schare ziij die niemand tellen kan, maar in vergelijking met
de godsdienstige mensen is het altijd een klein kuddeke geweest.

-DIA- schreef:
God geeft getuigenis van zijn Eigen werk.
En het is niet altijd zo dat je dat altijd meteen ziet, soms ook wel, dan kan alles zo ineens vlak vallen.
En het is waar: Als je terug leest hoor je Gods volk al lange tijd over de donkerheid in de kerk spreken.
Daar hadden zij ook zeker reden toe.
Maar het oordeel over de kerk lijkt niet meer af te bidden. Je ziet van jaar
tot jaar, van decade tot decade, een achteruitgang.
Dat constateerde ds. Van der Groe al eind 17e eeuw, begin 19e eeuw.
Daarop is een stikdonkere nacht gevold. Met een ontwaking rond de
afscheiding, wat ook zijn weerslag vond in de toenmalige Hervormde Kerk.
Maar deze opwekking of verlevendiging van de kerk is niet van lange duur geweest. Spoedig zag je de breuken: De Christelijk Afgescheiden gemeenten gingen in feite steeds meer de leer van de (hoe actueel!) de drieverbonden leren, en daartegenover ontwikkelden zich de Ledeboeriaanse en en de Gemeenten onder het Kruis. Deze konden onmogelijk mee met de Christelijk
Afgescheidenen. Uiteindelijk kwam het ook openbaar in het samengaan met
de Doleantie. Je zag toen al de grote kloof die er ligt, en die tot op de dag
van vandaag de reformatorische kerken in 2 kampen verdelen. Er lijken wel
eens tussenvormen te zijn, maar bij nader onderzoek is dat schijn. Het is radicaal de waarheid of radicaal de leugen. Het mag scherp klinken, maar
het is toch niet anders? Wie kan uit de Schrift dit ook tegenspreken? De kerk
zal eenmaal een schare ziij die niemand tellen kan, maar in vergelijking met
de godsdienstige mensen is het altijd een klein kuddeke geweest.

Ja daarom, dat zou betekenen dat het dan al honderden jaren donker is en er weinig meer aan dat Volk zouden worden toegevoegd. Dat kan ik niet geloven. Daar ik echt wel mensen mag ontmoeten, die geheel niets van zichzelf verwachten en alles van de Heere. Voor wie het een eeuwig Wonder is.
Neemt niet weg dat de tijden ernstig zijn. Dat ben ik met je eens.
Maar we moeten niet in moedeloosheid wegzinken. Zoals mijn opa verzuchtte: veel godsdienst, weinig Godsvreze.
Aan de ene kant lopen kerken leeg, aan de andere, evangelische kant, stromen ze vol.
Ik las laatst dat ten tijde van de reformatie het ook donker was. Mensen gingen soms dronken naar de kerk. Vierden zelfs zo het H.A.!
Zou er toen ook niet menig verzuchting naar de hemel zijn gegaan?

Mara schreef:

-DIA- schreef:
God geeft getuigenis van zijn Eigen werk.
En het is niet altijd zo dat je dat altijd meteen ziet, soms ook wel, dan kan alles zo ineens vlak vallen.
En het is waar: Als je terug leest hoor je Gods volk al lange tijd over de donkerheid in de kerk spreken.
Daar hadden zij ook zeker reden toe.
Maar het oordeel over de kerk lijkt niet meer af te bidden. Je ziet van jaar
tot jaar, van decade tot decade, een achteruitgang.
Dat constateerde ds. Van der Groe al eind 17e eeuw, begin 19e eeuw.
Daarop is een stikdonkere nacht gevold. Met een ontwaking rond de
afscheiding, wat ook zijn weerslag vond in de toenmalige Hervormde Kerk.
Maar deze opwekking of verlevendiging van de kerk is niet van lange duur geweest. Spoedig zag je de breuken: De Christelijk Afgescheiden gemeenten gingen in feite steeds meer de leer van de (hoe actueel!) de drieverbonden leren, en daartegenover ontwikkelden zich de Ledeboeriaanse en en de Gemeenten onder het Kruis. Deze konden onmogelijk mee met de Christelijk
Afgescheidenen. Uiteindelijk kwam het ook openbaar in het samengaan met
de Doleantie. Je zag toen al de grote kloof die er ligt, en die tot op de dag
van vandaag de reformatorische kerken in 2 kampen verdelen. Er lijken wel
eens tussenvormen te zijn, maar bij nader onderzoek is dat schijn. Het is radicaal de waarheid of radicaal de leugen. Het mag scherp klinken, maar
het is toch niet anders? Wie kan uit de Schrift dit ook tegenspreken? De kerk
zal eenmaal een schare ziij die niemand tellen kan, maar in vergelijking met
de godsdienstige mensen is het altijd een klein kuddeke geweest.

Ja daarom, dat zou betekenen dat het dan al honderden jaren donker is en er weinig meer aan dat Volk zouden worden toegevoegd. Dat kan ik niet geloven. Daar ik echt wel mensen mag ontmoeten, die geheel niets van zichzelf verwachten en alles van de Heere. Voor wie het een eeuwig Wonder is.
Neemt niet weg dat de tijden ernstig zijn. Dat ben ik met je eens.
Maar we moeten niet in moedeloosheid wegzinken. Zoals mijn opa verzuchtte: veel godsdienst, weinig Godsvreze.
Aan de ene kant lopen kerken leeg, aan de andere, evangelische kant, stromen ze vol.
Ik las laatst dat ten tijde van de reformatie het ook donker was. Mensen gingen soms dronken naar de kerk. Vierden zelfs zo het H.A.!
Zou er toen ook niet menig verzuchting naar de hemel zijn gegaan?

God is nooit zonder onderdanen. Er zijn altijd oprecht govrezende mensen geweest en die zullen er blijven tot de jongste dag.
Ik ken ook heden ten dage nog enkele door God bekeerde mensen. En wat we ook niet moeten vergeten is dat de kerk onder een oordeel ligt. Dat God nog wel werkt maar dat het schier niet meer aan de oppervlakte komt.
Die zullen er zeker zijn, en misschien nog wel meer als we denken.

Maar juist dat doorbrekende werk wordt wel steeds minder. In de jaren toen hier ds. Hofman, ds. Vreugdenhil, ds. W.C. Lamain, ds. P. Honkoop sr. stonden was er veel volk in deze stad.
Het vorig jaar verschenen boek over 175 jaar Afscheiding in Rijssen getuigt daar heel rijk van.
Zo is ook t e lezen hoe mensen in de jaren 30 van de vorige eeuw het oordeel over Nederland en over de Kerk hebben gezien. En daarvan hebben gesproken. En we weten uit Gods Woord: Als iets wordt geopenbaard, en het geschiedt, dan is dat toch uit God geweest. Deze heldere sterren aan de kerkhemel zijn helaas voor het merendeel allemaal thuisgehaald. Ik meen dat ds. Ledeboer het eens dichtte, het kan ook een andere zijn, corrigeer me dan maar: God haalt Zijn beste huisraad in, en wat overblijft is min.

-DIA- schreef: Ik ken ook heden ten dage nog enkele door God bekeerde mensen. En wat we ook niet moeten vergeten is dat de kerk onder een oordeel ligt. Dat God nog wel werkt maar dat het schier niet meer aan de oppervlakte komt.
Die zullen er zeker zijn, en misschien nog wel meer als we denken.

DIA, wil je hier ook op reageren?

eilander schreef:

-DIA- schreef: Ik zou graag nog mensen ontmoeten die door God tot God bekeerd zijn.
Als jij er daar nog zoveel van kent in onze woonplaats, vreemd, want ik hoor ze niet. En het is toch ook zo: Een stad op een berg KAN niet verborgen blijven. Toch? In de dagen vann Elia waren er nog 7000 die de knie voor Baäl niet gebogen hadden, maar ook die konden uiteindelijk niet verborgen blijven.
Als God werkt zal dat ook openbaar komen. God werkt dat tot Zijn Eigen eer, en zou het dan ook verborgen kunnen blijven! Nee, want God heeft Zich een volk verkoren, die zullen Zijn lof vertkondigen. En eer deze zouden zwijgen, zouden de stenen spreken.

DIA, wat je hier schrijft klopt niet helemaal. Elia was een kind en knecht van God. Maar hij zag echt die 7000 mensen niet. Er staat niet in de Bijbel dat hij dat later wel gezien heeft. Hij was op dat moment zo somber dat hij dacht dat hij het enige kind van God op aarde was.
Dat is absoluut een les voor ons.

Bovendien vraag ik me (een beetje in lijn met Hendrikus) af: waar heeft onze jeugd méér aan? Iets te horen over de Heere Die ook in deze tijd nog werken kan, want Hij is Dezelfde? Of te horen dat er nog maar zo weinig is?

We hoeven over onszelf of over een ander helemaal niet te spreken. We mogen wel goed van de Heere en Zijn daden spreken. De moedeloze uitspraken van Elia deed hij niet op de Karmel, maar in het verborgen tegen de Heere.

-DIA- schreef:(...) ontwaking rond de
afscheiding, wat ook zijn weerslag vond in de toenmalige Hervormde Kerk.
(...) De Christelijk Afgescheiden gemeenten (...) Ledeboeriaanse en de Gemeenten onder het Kruis. (...) Christelijk Afgescheidenen. (...) Doleantie.
(...) eens tussenvormen

In al die geledingen zullen ongetwijfeld Gods Kinderen bij zijn en dan spreek je nog niet eens over de baptisten, roomsen, pinkster en evangelische christenen.

Echt, reden tot somber zijn is er niet en mág ook niet.
Geloven we nog in Gods Almacht en besturing?

En een beetje tegenwind is helemaal niet slecht voor de kerk, dit werkt alleen maar zuiverend..

jakobmarin schreef:
En een beetje tegenwind is helemaal niet slecht voor de kerk, dit werkt alleen maar zuiverend..

Wel als het fundament ontbreekt!