Gedichten

[-DIA-]

Rust, mijn ziel, uw God is koning,
aard' en hemel zijn gebied,
alles wisselt op zijn wenken,
maar Hij zelf verandert niet.

Ieder woelt hier om verand'ring,
en betreurt ze dag aan dag;
hunkert naar hetgeen Hij zien zal,
wenst terug 't geen Hij eens zag.

Rust, mijn ziel, uw God is koning,
wees tevreden met uw lot,
zie, hoe alles hier verandert,
en verlang alleen naar God!

Het gaat mij om de betekenis van 'lot' in deze zin. Daar zit een stuk berusting in, zo van: Nou ja, 't is niet anders, maar we doen het er maar mee. Zo spreekt een Christen niet!

Dat lees ik niet zo in deze dichtregels.
Het klinkt eerder als: Murmureert niet; zijt geduldig in de verdrukking; verheugt u in uw lot, etc.

[MarthaMartha]

Rust, mijn ziel, uw God is koning,
aard' en hemel zijn gebied,
alles wisselt op zijn wenken,
maar Hij zelf verandert niet.

Ieder woelt hier om verand'ring,
en betreurt ze dag aan dag;
hunkert naar hetgeen Hij zien zal,
wenst terug 't geen Hij eens zag.

Rust, mijn ziel, uw God is koning,
wees tevreden met uw lot,
zie, hoe alles hier verandert,
en verlang alleen naar God!

Het gaat mij om de betekenis van 'lot' in deze zin. Daar zit een stuk berusting in, zo van: Nou ja, 't is niet anders, maar we doen het er maar mee. Zo spreekt een Christen niet!

Dat lees ik niet zo in deze dichtregels.
Het klinkt eerder als: Murmureert niet; zijt geduldig in de verdrukking; verheugt u in uw lot, etc.

zo heb ik dat inderdaad ook altijd gelezen "zijt vergenoegd met het tegenwoordige"....

[hmprff]

om weer on topic te gaan, hier een gedicht over Advent:

Het teken is al gegeven

De stem van de engel nog in haar oren,
gaat Maria op reis,
want geloof is uit het horen
en het teken eerst dan een bewijs.

De wereld is niet veranderd,
de weg is gewoon nog de weg,
maar het wonder is al ophanden,
de kiem van vernieuwing gelegd.

Als een duif naar de til gevlogen
komt haar groet bij Elisabet aan. -
O Maria, mijn kind heeft bewogen,
heeft het ongehoorde verstaan! -

Zie het teken is al gegeven,
die wil horen laat God ook zien:
de onvruchtbare zwelt van leven,
God bevestigt: alles wordt nieuw.

De hoogmoedigen worden vernederd,
de eenvoudigen worden verhoogd,
zingt Maria, zij zingt van de vrede,
de Naam van de Heer zij geloofd!

Inge Lievaart

[Marnix]

Rust, mijn ziel, uw God is koning,
aard' en hemel zijn gebied,
alles wisselt op zijn wenken,
maar Hij zelf verandert niet.

Ieder woelt hier om verand'ring,
en betreurt ze dag aan dag;
hunkert naar hetgeen Hij zien zal,
wenst terug 't geen Hij eens zag.

Rust, mijn ziel, uw God is koning,
wees tevreden met uw lot,
zie, hoe alles hier verandert,
en verlang alleen naar God!

Toe maar...

Pas op!!! Wees op je hoede!!! Ze letten op je!!!
Als een meer oppervlakkig 'christen' dit gedicht had geplaatst
was deze reactie niet gekomen...
Je woorden worden echt op een goudschaaltje gewogen...
Pas op je tellen!
Hoe noemden ze dat vroeger ook weer...
Zoiets van 'kittelachtig' ofzo...

Klopt misschien wel... Kijk, bij wat iemand schrijft of plaatst wordt natuurlijk altijd een context geplaatst. Die context heeft te maken met de boodschap die die persoon uitdraagt.

Als iemand de laatste tijd heel veel post dat we ons moeten schikken in verdoemenis, we het er mee eens moeten worden dat we naar de hel gaan en ons daarbij moeten neerleggen, dat we moeten wachten of God het ons wil geven enzovoorts en dan zoiets post en die zin vet maakt, wordt dan sneller in die context uitgelegd. Wees tevreden met uw lot wordt dan: Wacht maar af of God je redding geeft of niet en wees in beide gevallen tevreden, ook als Hij je niet redt.... want je krijgt gewoon wat je verdient.

Als iemand getuigt van het verlost zijn en medegelovigen bemoedigt en dan dit gedicht plaatst, wordt het inderdaad anders uitgelegd, meer vanuit het perspectief vanuit een behoudene.

Maar goed, daardoor kunnen dingen idd ook wel verkeerd uitgelegd worden.

[Jongere]

In het gedicht wat DIA plaatst zie ik niets onbijbels. En uiteraard staan in elk gedicht dingen die we verkeerd kunnen opvatten of gebruiken. Wel zie ik weer een tendens om bepaalde forummers extra 'aan te pakken' en dat vind ik absoluut niet kunnen.
Vandaar dat ik het een goed idee vind van hmprff om met dat gedicht weer on-topic te gaan.

[MarthaMartha]

In het gedicht wat DIA plaatst zie ik niets onbijbels. En uiteraard staan in elk gedicht dingen die we verkeerd kunnen opvatten of gebruiken. Wel zie ik weer een tendens om bepaalde forummers extra 'aan te pakken' en dat vind ik absoluut niet kunnen.
Vandaar dat ik het een goed idee vind van hmprff om met dat gedicht weer on-topic te gaan.

[Mister]

Rust, mijn ziel, uw God is koning,
aard' en hemel zijn gebied,
alles wisselt op zijn wenken,
maar Hij zelf verandert niet.

Ieder woelt hier om verand'ring,
en betreurt ze dag aan dag;
hunkert naar hetgeen Hij zien zal,
wenst terug 't geen Hij eens zag.

Rust, mijn ziel, uw God is koning,
wees tevreden met uw lot,
zie, hoe alles hier verandert,
en verlang alleen naar God!

Toe maar...

Pas op!!! Wees op je hoede!!! Ze letten op je!!!
Als een meer oppervlakkig 'christen' dit gedicht had geplaatst
was deze reactie niet gekomen...
Je woorden worden echt op een goudschaaltje gewogen...
Pas op je tellen!
Hoe noemden ze dat vroeger ook weer...
Zoiets van 'kittelachtig' ofzo...

Ik lees dit nu pas, maar ik wil nog wel even reageren.
Dia, ik wil jou helemaal niet aanvallen. In jouw woorden: als een meer 'oppervlakkig christen' dit gepost had was mijn reactie dezelfde geweest. Woorden mogen best gewogen worden. Zeker als het zinnen zijn die heel verkeerd uitgelegd kunnen worden. Gelukkig dat Luther al reageerde:

Het gaat mij om de betekenis van 'lot' in deze zin. Daar zit een stuk berusting in, zo van: Nou ja, 't is niet anders, maar we doen het er maar mee. Zo spreekt een Christen niet!

Daar wil ik bij aansluiten. Als je het woord 'lot' gebruikt als het fungeert binnen 'noodlot' of een dergelijk woord, dan heeft het iets van onmacht, lijdelijkheid en moedeloosheid in zich. M.i. is dat niet de juiste vertaling in dezen. Dat is wat ik bedoelde met mijn opmerking en smiley.

[zusterelly]

Luisteren

Als ik je vraag naar mij te luisteren en
je begint mij adviezen te geven,
dan doe je niet wat ik je vraag.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en je begint mij te vertellen,
waarom ik iets niet zo moet voelen
als ik voel,
dan neem jij mijn gevoelens niet serieus.
Als ik je vraag naar mij te luisteren,
en jij denkt dat je iets moet doen
om mijn probleem op te lossen,
dan laat je mij in de steek,
hoe vreemd dat ook mag lijken.
Dus, alsjeblieft, luister alleen maar naar me
en probeer met te begrijpen.
En als jij wilt praten,
wacht dan even en ik beloof je
dat ik op mijn beurt naar jou zal luisteren.

Leo Buscaglia

Dit gedicht kreeg ik vandaag op de evv cursus. Het trof me! Luisteren is zo moeilijk!!!

[helma]

Vor deinen Thron tret ich hiermit
Bodo von Hodenberg, 1646

Vor deinen Thron tret ich hiermit
O Gott und dich gemütig bitt:
Wend dock dein gnãdig Angesicht
vor mir, dem armen Sünder nicht.

Du hast mich, O Gott Vater mild,
Gemacht nach deinem Ebenbild.
In dir web, schweb und lebe ich,
Vergehen müßt ich ohne dich.

Gott Sohn, du hast mich durch dein Blut
Erlöset von der Höllenglut,
Das schwer Gesetz fur mich erfüllt,
Damit des Vaters Zorn gestillt.

Gott Heiliger Geist, du höchster Kraft,
Des Gnade in mir alles schafft,
Ist etwas Guts am Leben mein,
So ist es wahrlich alles dein.

Drum danke ich mit Herr und Mund
Dir, Gott, in dieser Morganstund
Für alle Gütem Treu und Gnad,
Die meine Seel emfangen hat.

Und bitt, daß deine Gnadenhand
Blieb über mir heut ausgespannt;
Mein Amt, Gut, Ehr, Freund, Leib und Seel
In deinen Schutz ich dir befehl.

Hilf, daß ich werd von Herzen fromm,
Damit mein ganzes Christentum
Aufrichtig und Rechtschaffen sei,
Nicht Augenschein und Heuchelei,

Daß ich fest in Anfechtung steh
Und nicht in Trübsal untergeh,
Daß ich im Herzen Trost empfind,
Zuletzt mir Freuden überwind.

Erlaß mir meine Sündenschuld
Und hab mit deinem Knecht Geduld
Zünd in mir Glauben an und Lieb,
Zu jenem Leben Hoffnung gib.

Ein selig Ende mir bescher,
Am Jüngsten Tag erweck mich, Herr,
daß ich dich schaue ewiglich.
Amen, Amen, erhöre mich.

[Josephus]

Vor deinen Thron tret ich hiermit

[youtube]UyXUf025GlE[/youtube]

[wim]

Vor deinen Thron tret ich hiermit

[youtube]UyXUf025GlE[/youtube]

Met Filomusica spelen we hier een bewerking van.

[Josephus]

Met Filomusica spelen we hier een bewerking van.

Door wie bewerkt?

[wim]

Met Filomusica spelen we hier een bewerking van.

Door wie bewerkt?

Edward Garden

[jvdg]

Even een gezang, waar veel troost in ligt voor hulpelozen:

Wat de toekomst brengen moge,
mij geleidt des Heren hand;
moedig sla ik dus de ogen
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen;
Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig, kalme moed!

Heer, ik wil uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft geloven,
ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij uw wegen duister,
zie, ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al uw luister
als ik in de hemel kom!

Laat mij niet mijn lot beslissen:
zo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen,
als Gij mij de keuze liet!
Wil mij als een kind behand'len,
dat alleen de weg niet vindt:
neem mijn hand in uwe handen
en geleid mij als een kind.

Waar de weg mij brenge moge,
aan des Vaders trouwe hand,
loop ik met gesloten ogen
naar het onbekende land.

[Luther]

Even een gezang, waar veel troost in ligt voor hulpelozen:

Wat de toekomst brengen moge,
mij geleidt des Heren hand;
moedig sla ik dus de ogen
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen;
Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig, kalme moed!

Heer, ik wil uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft geloven,
ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij uw wegen duister,
zie, ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al uw luister
als ik in de hemel kom!

Laat mij niet mijn lot beslissen:
zo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen,
als Gij mij de keuze liet!
Wil mij als een kind behand'len,
dat alleen de weg niet vindt:
neem mijn hand in uwe handen
en geleid mij als een kind.

Waar de weg mij brenge moge,
aan des Vaders trouwe hand,
loop ik met gesloten ogen
naar het onbekende land.

Dank je, Jan! Het blijft een heel mooi, inhoudsvol gzang!