Deze vraag, @Zucht.Luther schreef:Om 1 voorbeeld te noemen: Hij stelt eenvoudigweg dat de geschiedenis van Jakob ons leert dat er standen in het genadeleven zijn. Hoezo leert die geschiedenis dat? Dat heb je namelijk al heel wat vooronderstellingen aangenomen.Erasmiaan schreef:Knappe scriptie. De Bijbelse leer wordt hier goed onderbouwd en verbindt kennelijk (in ieder geval) plaatselijk de GGiN met de GG.
Inst. III, xi, 23Johann Gottfried Walther schreef:Plaats dat stukje uit de Institutie dan maar eens. Of zeg maar eens waar het staat.Tiberius schreef:Calvijn vergeestelijkte soms ook (te?) ver gaand. Jakob in de klederen van zijn broer Ezau en de geur van deze klederen komt bij hem als beeld voor van de rechtvaardigmaking door de gerechtigheid van Christus (zie zijn Institutie).
Ben benieuwt. Zoals ik laatst op het forum aangaf, is volgens Ds. Zippro Calvijn juist niet voor vergeestelijken.
Een beeld van, wil nog niet hetzelfde zeggen als vergeestelijken.
PvS schreef:Waar het om ging was dat er verondersteld werd, dat er geestelijk leven zou zijn zonder kennis van Christus.
Hierover zijn de meningen nogal verdeeld.
Verzonden vanaf mijn GT-P5110 met behulp van Tapatalk
- Vergeestelijken van geschiedenissen en gelijkenissen mag nooit gebruikt worden om daar leerstellingen uit te bewijzen (met inbegrip van de orde des heils).Johann Gottfried Walther schreef:Bij de Reformatoren vind je hier dan ook niets van.Luther schreef:Het vergeestelijken van OT-geschiedenissen is niet hetzelfde als 'vasthouden aan Gods Woord'. Door dit te stellen zal ik nu wel een ' vijdand van de oude waarheid' zijn, maar dat moet dan maar.Erasmiaan schreef:Och, smaad en hoon zal altijd wel het deel blijven van degenen die vast wensen te houden aan Gods Woord.
PvS schreef:Hoe verklaren wij dan dat er meningen zijn dat het geestelijke leven zonder Christuskennis kan zijn?
Daar Paulus ons in de brief van Efeze toch duidelijk leert dat God ons levend gemaakt heeft mét Christus.
Verzonden vanaf mijn GT-P5110 met behulp van Tapatalk
Klopt. Maar volgens mij ging het niet zozeer over geloven, maar over leven.Zonderling schreef:Er kan geen geloven zijn zonder kennen.
De eerder door mij geplaatste link blijkt niet te werken.PvS schreef:Het is een leer naar het vlees...Luther schreef:Deze conclusie van Sam is ook niet volgens de Schrift:Hoofdstuk 4 – Wat houden die standen in?
In dit hoofdstuk heb ik de meest gehanteerde manier uitgewerkt. Een indeling in zuigelingen, jongelingen en vaders. Zuigelingen zijn degenen die al wel zijn wedergeboren, maar nog geen kennis van de Christus hebben. Maar ondanks dat ze dan nog geen kennis aan Hem hebben, mogen ze wel eens een evangelische ontsluiting hebben. Dat ze mogen zien dat er nog een Weg en een Middel ter ontkoming is (Woordopenbaring).
De jongelingen mogen nog veel meer smaken, zij mogen zien dat er voor hen, in Christus, nog een Weg is, om weer met God in een verzoende betrekking te komen (Persoons-openbaring). Dit is de toestand dat de ziel vanuit haar ellendige staat een weg mag vinden tot Christus, net als Christen in de Christenreis een weg mocht vinden naar het kruis.
Ook zijn er nog de vaders in het genadeleven, zij mogen verzekerd zijn van hun gerechtvaardigde staat. Dit houdt in dat men voor de vierschaar der consciëntie geweest is, en dat de Vader, als Rechter zijnde, zo’n mens gaat berechten. Dan moet alles van zo’n mens er weer aan. Maar dan mogen ze daar ook die vrijspraak horen, dat ‘Ik voor u’!
Wie er de tijd voor heeft zou onderstaande predikatie eens moeten beluisteren.
Wie er geen tijd voor heeft ook.
https://docs.google.com/folderview?id=0 ... 3VBMjF0VEU
Predikatie ds. J. Lohuis afgelopen zondagmorgen.
Tekst: 1 Johannes 2:12-14
Ik schrijf u, kinderkens, want de zonden zijn u vergeven om Zijns Naams wil. Ik schrijf u, vaders! Want gij hebt Hem gekend, Die van den beginne is. Ik schrijf u, jongelingen, want gij hebt den boze overwonnen. Ik schrijf u, kinderen, want gij hebt den Vader gekend. Ik heb u geschreven, vaders, want gij hebt Hem gekend, Die van den beginne is. Ik heb u geschreven, jongelingen, want gij zijt sterk, en het Woord Gods blijft in u, en gij hebt den boze overwonnen
1. Vergeving voor allen
2. Evangelie voor vaders
3. Kracht voor de jongelingen
4. Onderwijs voor de kinderen
Dit was naar aanleiding van de tekst:Tiberius schreef:Klopt. Maar volgens mij ging het niet zozeer over geloven, maar over leven.Zonderling schreef:Er kan geen geloven zijn zonder kennen.
Dan is de bekering van Paulus wel helder, denk ik.
En zeker de gang van de verloren zoon. (Waar ik al op wees)
In deze tekst gaat het toch om het verband tussen geloven (kennen) van de Zoon en leven?Joh. 3:36. Die in den Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven; maar die den Zoon ongehoorzaam is, die zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem.
(Er kan geen geloven zijn zonder kennen.)
Zal wel aan mij liggen maar ik lees hier niet iets wat ik vergeestelijken zou noemen.Afgewezen schreef:Inst. III, xi, 23Johann Gottfried Walther schreef:Plaats dat stukje uit de Institutie dan maar eens. Of zeg maar eens waar het staat.Tiberius schreef:Calvijn vergeestelijkte soms ook (te?) ver gaand. Jakob in de klederen van zijn broer Ezau en de geur van deze klederen komt bij hem als beeld voor van de rechtvaardigmaking door de gerechtigheid van Christus (zie zijn Institutie).
Ben benieuwt. Zoals ik laatst op het forum aangaf, is volgens Ds. Zippro Calvijn juist niet voor vergeestelijken.
Een beeld van, wil nog niet hetzelfde zeggen als vergeestelijken.
Hieruit volgt ook dit, dat wij alleen door de tussenkomst van Christus' rechtvaardigheid verkrijgen, dat wij voor God gerechtvaardigd worden. Dat betekent hetzelfde, alsof gezegd werd, dat de mens niet rechtvaardig is in zichzelf, maar omdat de gerechtigheid van Christus hem door toerekening wordt medegedeeld. Dit is nauwkeurige opmerking waardig. Immers hierdoor verdwijnt het verzinsel, dat de mens daarom gerechtvaardigd wordt door het geloof, omdat het geloof hem deelgenoot maakt aan de Geest Gods, door welke hij rechtvaardig gemaakt wordt, wat zozeer strijdt tegen de te tevoren uiteengezette leer, dat het daarmee nooit verzoend kan worden. Want er is niet aan te twijfelen, dat hij arm is aan eigen rechtvaardigheid, aan wie geleerd wordt de rechtvaardigheid buiten zichzelf te zoeken. En dit betuigt de apostel zeer duidelijk (2 Cor. 5:21), wanneer hij schrijft, dat Hij die geen zonde kende, voor ons tot een zoenoffer der zonde gemaakt is, opdat wij zouden worden rechtvaardigheid Gods in Hem. Ge ziet niet in ons, maar in Christus onze gerechtigheid is, en dat ze ons door geen ander recht toekomt, dan omdat wij Christus deelachtig zijn; want wij bezitten al zijn rijkdommen met Hem. En hier gaat niet tegen in, wat hij elders leert (Rom. 8:3), dat de zonde door de zonde veroordeeld is in het vlees van Christus, opdat de rechtvaardigheid der wet zou vervuld worden in ons; waar hij geen andere vervulling aanduidt, dan die wij door toerekening verkrijgen.Want de Heere Christus deelt ons zijn rechtvaardigheid toe met dit recht, dat Hij op een wonderbare wijze, voor zoveel het oordeel Gods aangaat, zijn kracht in ons overgiet. Dat hij niet anders bedoeld heeft, blijkt overvloedig uit een andere uitspraak, die hij even te voren gezet had (Rom. 5:19): "Gelijk wij door de ongehoorzaamheid van één mens tot zondaren gesteld zijn, zo worden wij door de gehoorzaamheid van Eén gerechtvaardigd." Onze rechtvaardigheid in de gehoorzaamheid van Christus stellen, wat is dat anders dan verzekeren, dat wij daardoor alleen voor rechtvaardig gehouden worden, omdat de gehoorzaamheid van Christus ons toegerekend wordt, alsof ze de onze was? Daarom schijnt het mij toe, dat Ambrosius 1) zeer terecht een voorbeeld van deze rechtvaardigheid gesteld heeft in de zegening van Jakob; immers, evenals die de eerstgeboorte niet verdiend had van zichzelf, maar zich verborgen heeft onder het uiterlijk van zijn broeder, en diens kleding, welke een uitnemende geur van zich gaf, aandeed, en zich zo aan zijn vader opdrong, opdat hij tot zijn voordeel onder de persoon van een ander de zegening ontvangen zou, dat zo ook wij schuil gaan onder de kostbare zuiverheid van Christus, onze eerstgeboren broeder, opdat wij het getuigenis der rechtvaardigheid van Gods aangezicht zouden krijgen. De woorden van Ambrosius zijn deze:"Dat Izak de geur der klederen geroken heeft, betekent wellicht dit, dat wij niet door de werken gerechtvaardigd worden, maar door het geloof; want de zwakheid des vleses is de werken tot een hinderpaal, maar de helderheid des geloofs, dat de vergiffenis der zonden verdient, verduistert de dwaling der werken." En zeker, zo is het. Want opdat wij tot zaligheid voor Gods aangezicht mogen verschijnen, is het nodig, dat wij welriekend zijn door zijn volmaaktheid onze gebreken bedekt en begraven worden.
Eens!Zonderling schreef:- Vergeestelijken van geschiedenissen en gelijkenissen mag nooit gebruikt worden om daar leerstellingen uit te bewijzen (met inbegrip van de orde des heils).Johann Gottfried Walther schreef:Bij de Reformatoren vind je hier dan ook niets van.Luther schreef:Het vergeestelijken van OT-geschiedenissen is niet hetzelfde als 'vasthouden aan Gods Woord'. Door dit te stellen zal ik nu wel een ' vijdand van de oude waarheid' zijn, maar dat moet dan maar.Erasmiaan schreef:Och, smaad en hoon zal altijd wel het deel blijven van degenen die vast wensen te houden aan Gods Woord.
- Vergeestelijken is echter niet in alle gevallen geheel ongeoorloofd. Echter, altijd moet de vergeestelijking in zijn aard en doel geheel in overeenstemming zijn met de vaste leer van de Schrift in de letterlijke zin; vergeestelijking dient dan uitsluitend ter illustratie van wat elders in de Schrift geleerd wordt en niet als bewijs van zaken.
Er is geen leven zonder waar geloof.Tiberius schreef:Klopt. Maar volgens mij ging het niet zozeer over geloven, maar over leven.Zonderling schreef:Er kan geen geloven zijn zonder kennen.
Dan is de bekering van Paulus wel helder, denk ik.
En zeker de gang van de verloren zoon. (Waar ik al op wees)
Ook al zou dat zo zijn, wie de Zoon niet heeft... de mens kan er niet mee rekenen, en weet dus ook niet of het misschien leven is of een eigen berouw.Tiberius schreef:Klopt. Maar volgens mij ging het niet zozeer over geloven, maar over leven.Zonderling schreef:Er kan geen geloven zijn zonder kennen.
Dan is de bekering van Paulus wel helder, denk ik.
En zeker de gang van de verloren zoon. (Waar ik al op wees)
