Weer een mens die de weg moest gaan van alle vlees.
Mijn laatste nog in leven zijnde oom leeft niet meer.

In april mijn tante, zijn vrouw.
Nu hij. Plotseling.

Een man die het wist, maar niet wilde weten.
De Bijbel? Sprookjes: "De wetenschap heeft aangetoond dat men niet over water kan lopen."

En nu moest hij door de doodsjordaan.

Het is eeuwigheid.
Hij weet nu de werkelijkheid die we allen eens zullen weten.

Donderdag condoleren en dan begrafenis in besloten kring.

Even voor zijn doodsbericht kwam moest ik nog aan hem denken.
Ik dacht: Een oude man.
Kan terugblikken op een goed leven, maar...
hij heeft geen toekomst.
Ja, wel een toekomst... maar er is zo'n verschil.

Veel gereisd.
Heel Europa gezien.
Volop genoten van het leven.
Tot na zijn 90e nooit geen medicijnen nodig gehad.
Altijd gezond, en nog op zijn 95e redde hij zichzelf,
en reed in zijn auto nog naar het dorp om de wekelijkse boodschappen
in huis te halen.

En nu plotseling, nooit ziek geweest, was daar zijn einde.

Om over na te denken.
Het greep me aan!

Dat is ook ingrijpend, DIA. Gecondoleerd!

DIA, wat erg!
Gecondoleerd en heel veel sterkte.

Donderdag begrafenis zeg je, is dat morgen?

Mara schreef:DIA, wat erg!
Gecondoleerd en heel veel sterkte.

Donderdag begrafenis zeg je, is dat morgen?

Ja morgen al, condoleren dan.
Begrafenis is in besloten kring.
zaterdag overleden en gisteren de rouwbrief in de bus.

Ergens, had ik, toen we deze zomer bij hem waren wel
een gevoel: Het kon de laatste keer wel eens wezen.

-DIA- schreef:

Mara schreef:DIA, wat erg!
Gecondoleerd en heel veel sterkte.

Donderdag begrafenis zeg je, is dat morgen?

Ja morgen al, condoleren dan.
Begrafenis is in besloten kring.
zaterdag overleden en gisteren de rouwbrief in de bus.

Ergens, had ik, toen we deze zomer bij hem waren wel
een gevoel: Het kon de laatste keer wel eens wezen.

Ja, dat heb je wel eens he?
En dan is het zo de werkelijkheid geworden.
Had je oom kinderen?

Mara schreef:

-DIA- schreef:

Mara schreef:DIA, wat erg!
Gecondoleerd en heel veel sterkte.

Donderdag begrafenis zeg je, is dat morgen?

Ja morgen al, condoleren dan.
Begrafenis is in besloten kring.
zaterdag overleden en gisteren de rouwbrief in de bus.

Ergens, had ik, toen we deze zomer bij hem waren wel
een gevoel: Het kon de laatste keer wel eens wezen.

Ja, dat heb je wel eens he?
En dan is het zo de werkelijkheid geworden.
Had je oom kinderen?

Twee dochters, en een aantal klein- en achterkleinkinderen,
waar we nauwelijks contact meer mee hebben.
Ze wonen verspreid door het hele land.

-DIA- schreef:

Mara schreef:

-DIA- schreef:

Mara schreef:DIA, wat erg!
Gecondoleerd en heel veel sterkte.

Donderdag begrafenis zeg je, is dat morgen?

Ja morgen al, condoleren dan.
Begrafenis is in besloten kring.
zaterdag overleden en gisteren de rouwbrief in de bus.

Ergens, had ik, toen we deze zomer bij hem waren wel
een gevoel: Het kon de laatste keer wel eens wezen.

Ja, dat heb je wel eens he?
En dan is het zo de werkelijkheid geworden.
Had je oom kinderen?

Twee dochters, en een aantal klein- en achterkleinkinderen,
waar we nauwelijks contact meer mee hebben.
Ze wonen verspreid door het hele land.

Maar dan hebben zij dus de begrafenis geregeld volgens de wens van je oom?
Dan wordt het heel moeilijk voor jou, denk ik.

Mara schreef:
Maar dan hebben zij dus de begrafenis geregeld volgens de wens van je oom?
Dan wordt het heel moeilijk voor jou, denk ik.

Wij zijn niet uitgenodigd voor de begrafenis, evenals bij mijn tante, in april.
(Het bericht van haar overlijden moet hier ook ergens staan)
Wellicht omdat ze wel weten hoe wij denken.
Er is overigens wel altijd een goede verstandhouding tussen ons en hen geweest.

Je kan wel andersdenkend zijn, maar geen uitnodiging krijgen voor de begrafenis?
In onze familie zijn velen "andersdenkend" maar je krijgt altijd wel een rouwkaart/uitnodiging, ik dacht dat dat "normaal" was/is?!

-DIA- schreef:

Mara schreef:
Maar dan hebben zij dus de begrafenis geregeld volgens de wens van je oom?
Dan wordt het heel moeilijk voor jou, denk ik.

Wij zijn niet uitgenodigd voor de begrafenis, evenals bij mijn tante, in april.
(Het bericht van haar overlijden moet hier ook ergens staan)
Wellicht omdat ze wel weten hoe wij denken.
Er is overigens wel altijd een goede verstandhouding tussen ons en hen geweest.

Enerzijds is een dergelijke begrafenis voor jou emotioneel belastend, anderzijds kun je dus niet echt afscheid nemen van je oom.
Er is toch een familieband doorgesneden en dat voel je.

Mara schreef:

-DIA- schreef:

Mara schreef:
Maar dan hebben zij dus de begrafenis geregeld volgens de wens van je oom?
Dan wordt het heel moeilijk voor jou, denk ik.

Wij zijn niet uitgenodigd voor de begrafenis, evenals bij mijn tante, in april.
(Het bericht van haar overlijden moet hier ook ergens staan)
Wellicht omdat ze wel weten hoe wij denken.
Er is overigens wel altijd een goede verstandhouding tussen ons en hen geweest.

Enerzijds is een dergelijke begrafenis voor jou emotioneel belastend, anderzijds kun je dus niet echt afscheid nemen van je oom.
Er is toch een familieband doorgesneden en dat voel je.

Ja zo was het ook met mijn tante. Het laatste wat we van haar zagen was de
kist, overladen met bloemen, kindertekeningen en goede wensen.
We weten hoe ze geleefd hebben. Zij wisten van onze leefwijze.
Enkele malen zelfs bij ons in de kerk geweest, maar het meest wat indruk
maakte was niet de preek, maar het imposante grote kerkgebouw.

En dan, gewaarschuwd, en alles lachend wegwuiven, en als sprookjes
afdoen. Dát is zo aangrijpend.
Nu is het de dag der zaligheid, nu heden. Maar die dag is voor hem
voorbij. Dat is het meest aangrijpende.

Een vreemd afscheid.

Muziek moest de gedachten aan dood en eeuwigheid verdrijven.
De kist was verbloemd. Dat niet alleen, de kist was dicht, met enkel een grote foto,
veel bloemen, goede wensen en kindertekeningen.

Is het tegenwoordig normaal dat men de kist gesloten houdt?
Dat men kalmerende muziek draait?

Is dit niet letterlijk de dood verbloemen?

We hebben de laatste jaren vele begrafenissen moeten meemaken.
Maar dit was de eerste waar de kist dicht was, met een grote foto erop.

Ik heb het ook verschillende keren meegemaakt, en helemaal niet in een vrijzinnige hoek. Maar de familie wilde niet iedereen (het was een droevig sterven) nog in de kist laten kijken. Ik kan het me wel voorstellen. Bij mijn oma is het trouwens ook zo gegaan. De mensen die thuis kwamen condoleren, mochten afscheid nemen. Maar op de dag van begraven was de kist gesloten.

-DIA- schreef:We hebben de laatste jaren vele begrafenissen moeten meemaken.
Maar dit was de eerste waar de kist dicht was, met een grote foto erop.

[knip]

Is een begrafenis niet bij uitstek een gezamenlijke bezigheid, dan?