De kleine lettertjes van het Evangelie

[DDD]

Ik vind dat het in zijn geval veel verschil maakt tegen wie hij spreekt. In de media tegenover seculiere mensen drukt hij zich veel zorgvuldiger uit.

Los daarvan vind ik dat dit draadje is gestart met een predikant die ook wel iets meer tact zou mogen begeren. Maar dat heeft niets met intelligentie of opleiding te maken, maar meer met persoonlijkheid(sontwikkeling).

[GerefGemeente-lid]

Ik vind dat het in zijn geval veel verschil maakt tegen wie hij spreekt. In de media tegenover seculiere mensen drukt hij zich veel zorgvuldiger uit.

Los daarvan vind ik dat dit draadje is gestart met een predikant die ook wel iets meer tact zou mogen begeren. Maar dat heeft niets met intelligentie of opleiding te maken, maar meer met persoonlijkheid(sontwikkeling).

Kijk, wij zijn het eens, m.u.v. de laatste drie woorden van je eerste alinea.

[Ad Anker]

Ik vind het een beetje onzin om ds. Schot te betichten van een 'generaliserende' conclusie.

Het is toch gewoon vage aanleiding om zijn eigen verhaal te houden, Ad? Ga dan ook uit van de kracht van je eigen verhaal. Ik ben namelijk niet tegen zijn boodschap, maar wel tegen de manier waarop het verpakt wordt.

Hoi Herman, heeft dat niet met de aard van de rubriek, namelijk: Weerwoord, te maken? Alleen de titel is al wat polemisch van toonzetting. Had ds. W.A. Zondag het er recent ook niet een nogal prikkelende opvatting: https://www.rd.nl/artikel/972864-emmaus ... verstanden? Begrijp me goed, daarmee pleit ik niet voor ongenuanceerde knuppels in hoenderhokken.
Maar misschien is het gewoon wel een beetje de bedoeling van deze rubriek. En verder zie ik het hier aangekaarte probleem niet zozeer als het probleem (nl. dat hij het meerderen verwijt zonder namen te noemen; of zijn verwijt empirisch onderzocht is en hoe een dominee van zo'n grote gemeente daar tijd voor heeft) maar zou ik het liever hebben over het probleem wat hij aankaart: namelijk dat het voorbereidende werk niet meer zo nodig lijkt te zijn binnen de gezindte. Volgens mij een levensgroot gevaar en iets wat overal waarneembaar is - en nee, ik heb dat niet onderzocht en er niet specifiek preken voor beluisterd.

Eens. En dat mag aangekaart worden. Waarom een vage aanleiding? Met Job: een levensgroot gevaar en overal waarneembaar.

Verder is ds. Schot een zeer onderwijzende predikant. Dus Thea begrijp ik niet zo goed.

[Bertiel]

overal, ik vind dit echt ver gaan. Ik hoor het overal waar ik kom en wat ik beluister.
en dat is van rechts van het midden CGK tot links van het midden HHK.

Wat ik wel merk en ook toejuich, is dat het voorbereidend werk niet dusdanig wordt losgemaakt van Christus dat er hele preken gaan over wat de mens al dan niet moet meemaken voordat.
Juist de vrijheid geven aan de Geest om te waaien, hoe en waarheen Hij wil.

[Job]

overal, ik vind dit echt ver gaan. Ik hoor het overal waar ik kom en wat ik beluister.
en dat is van rechts van het midden CGK tot links van het midden HHK.

Wat ik wel merk en ook toejuich, is dat het voorbereidend werk niet dusdanig wordt losgemaakt van Christus dat er hele preken gaan over wat de mens al dan niet moet meemaken voordat.
Juist de vrijheid geven aan de Geest om te waaien, hoe en waarheen Hij wil.

In mijn ervaring wordt de noodzaak van het plaatsmakende werk voornamelijk op het grondvlak (onder kerkmensen dus) losgelaten en wordt daar in een groter wordend aantal gemeenten vervolgens geen duidelijke leiding in gegeven, wat dan weer z'n doorwerking heeft. Iets wat sterke aansluiting vindt bij de ik-vind en ik-ervaar-tendens van deze tijd en langzaam maar zeker voort vreet.

De rijke jongeling werd door de Heere Jezus niet naar Hemzelf verwezen maar naar de Wet. Ter ontdekking. Blijkbaar was er nog geen plaats voor Christus. Ik ben bang dat rijke jongelingen nu vooral omarmd worden. En ja, de wortel van die neiging vind ik ook elke dag bij mezelf terug.

[Maanenschijn]

In mijn ervaring wordt de noodzaak van het plaatsmakende werk voornamelijk op het grondvlak (onder kerkmensen dus) losgelaten en wordt daar in een groter wordend aantal gemeenten vervolgens geen duidelijke leiding in gegeven, wat dan weer z'n doorwerking heeft. Iets wat sterke aansluiting vindt bij de ik-vind en ik-ervaar-tendens van deze tijd en langzaam maar zeker voort vreet.

De rijke jongeling werd door de Heere Jezus niet naar Hemzelf verwezen maar naar de Wet. Ter ontdekking. Blijkbaar was er nog geen plaats voor Christus. Ik ben bang dat rijke jongelingen nu vooral omarmd worden. En ja, de wortel van die neiging vind ik ook elke dag bij mezelf terug.

Nicodemus werd zonder omwegen naar Jezus zelf verwezen. Laten we niet wijzer zijn dan de Heere, pastoraal naar onze medemens en ons dicht bij de prachtige bewoording van de Dordtse Leerregels houden:

5
Gelijk het met het licht der natuur toegaat,
zo gaat het ook in dezen toe met de wet der tien geboden,
van God door Mozes den Joden in het bijzonder gegeven.
Want nademaal deze de grootheid der zonde wel ontdekt
en den mens meer en meer van zijn schuld overtuigt,
doch het herstellingsmiddel daartegen niet aanwijst,
noch enige krachten toebrengt om uit deze ellendigheid te kunnen geraken,
en omdat zij alzo, door het vlees krachteloos geworden zijnde,
den overtreder onder den vloek blijven laat,
zo kan de mens daardoor de zaligmakende genade niet verkrijgen.

6

Hetgeen dan noch het licht der natuur, noch de wet doen kan,
dat doet God door de kracht des Heiligen Geestes,
en door het woord of de bediening der verzoening,
welke is het Evangelie van den Messias,
waardoor het God behaagd heeft de gelovige mensen,
zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament, zalig te maken.


11

Voorts wanneer God dit Zijn welbehagen in de uitverkorenen uitvoert,
of de ware bekering in hen werkt,
zo is het dat Hij niet alleen het Evangelie hun uiterlijk doet prediken,
en hun verstand krachtiglijk door den Heiligen Geest verlicht,
opdat zij recht zouden verstaan en onderscheiden die dingen, die des Geestes Gods zijn;
maar Hij dringt ook in tot de binnenste delen des mensen
met de krachtige werking van denzelfden wederbarenden Geest;

Hij opent het hart, dat gesloten is;
Hij vermurwt dat hard is; Hij besnijdt dat onbesneden is.
In den wil stort Hij nieuwe hoedanigheden
en maakt dat die wil, die dood was, levend wordt;
die boos was, goed wordt; die niet wilde, nu metterdaad wil;
die wederspannig was, gehoorzaam wordt;
Hij beweegt en sterkt dien wil alzo,
dat hij als een goede boom vruchten van goede werken kan voortbrengen.

12

En dit is die wedergeboorte, die vernieuwing,
nieuwe schepping, opwekking van de doden, en levendmaking,
waarvan zo heerlijk in de Schriften gesproken wordt,
dewelke God zonder ons in ons werkt.
En deze wordt in ons niet teweeggebracht door middel van de uiterlijke prediking alleen,
noch door aanrading, of zulke manier van werking,
dat, wanneer nu God Zijn werk volbracht heeft,
het alsdan nog in de macht des mensen zou staan wedergeboren te worden
of niet wedergeboren te worden,
bekeerd te worden of niet bekeerd te worden.

Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige,
en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgene en onuitsprekelijke werking,
dewelke, naar het getuigenis der Schrift
(die van den Auteur van deze werking is ingegeven),
in haar kracht niet minder noch geringer is
dan de schepping of de opwekking der doden;
alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt,
zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven.

En alsdan wordt de wil, zijnde nu vernieuwd,
niet alleen van God gedreven en bewogen,
maar, van God bewogen zijnde, werkt hij ook zelf.
Waarom ook terecht gezegd wordt, dat de mens,
door de genade die hij ontvangen heeft, gelooft en zich bekeert.

13

De wijze van deze werking
kunnen de gelovigen in dit leven niet volkomenlijk begrijpen;
ondertussen stellen zij zich daarin gerust,
dat zij weten en gevoelen,
dat zij door deze genade Gods met het hart geloven,
en hun Zaligmaker liefhebben.

14

Zo is dan het geloof een gave Gods;
niet omdat het aan den vrijen wil des mensen van God wordt aangeboden,
maar omdat het den mens metterdaad wordt medegedeeld,
ingegeven, en ingestort;
ook niet daarom, dat God alleen de macht om te geloven zou geven,
en daarna de toestemming of
het daadwerkelijk geloven van den vrijen wil des mensen verwachten;
maar omdat Hij, Die daar werkt het willen en het werken,
ja alles werkt in allen,
in den mens teweegbrengt beide,
den wil om te geloven en het geloof zelf.

[Job]

@Maanenschijn, zou het kunnen dat de één een Nicodemus-benadering nodig heeft (die overigens allereerst op de noodzaak van de wedergeboorte gewezen werd) en de ander een rijke-jongeling-confrontatie?

[Maanenschijn]

@Maanenschijn, zou het kunnen dat de één een Nicodemus-benadering nodig heeft (die overigens allereerst op de noodzaak van de wedergeboorte gewezen werd) en de ander een rijke-jongeling-confrontatie?

Zeker, dat is zo. Ik ben het overigens van harte eens dat de het zondig bestaan gekend moet worden zodat er voor Christus plaats is. Ik denk dat we inhoudelijk niet van elkaar verschillen.

Ik ben wat wars van schema’s, voorwaarden, enz. Daar sla ik altijd een beetje op aan. Ligt vast aan mij, maar daar waar de één ziet dat mensen te gemakkelijk de handen op gelegd worden, zie ik ook de andere kant mensen die iedere keer met een ‘maar het is nog niet genoeg’ naar huis gestuurd worden. Beide stemt mij droevig. Een rechte prediking geeft ook opwas in de genade. Die prediking ontmaskert een rijke jongeling, maar bemoedigt een weduwe die kruimeltjes opraapt.

En zo zijn we weer helemaal terug bij het topic-onderwerp .

[Job]

@Maanenschijn, zou het kunnen dat de één een Nicodemus-benadering nodig heeft (die overigens allereerst op de noodzaak van de wedergeboorte gewezen werd) en de ander een rijke-jongeling-confrontatie?

Zeker, dat is zo. Ik ben het overigens van harte eens dat de het zondig bestaan gekend moet worden zodat er voor Christus plaats is. Ik denk dat we inhoudelijk niet van elkaar verschillen.

Ik ben wat wars van schema’s, voorwaarden, enz. Daar sla ik altijd een beetje op aan. Ligt vast aan mij, maar daar waar de één ziet dat mensen te gemakkelijk de handen op gelegd worden, zie ik ook de andere kant mensen die iedere keer met een ‘maar het is nog niet genoeg’ naar huis gestuurd worden. Beide stemt mij droevig. Een rechte prediking geeft ook opwas in de genade. Die prediking ontmaskert een rijke jongeling, maar bemoedigt een weduwe die kruimeltjes opraapt.

En zo zijn we weer helemaal terug bij het topic-onderwerp .

Hartelijke overeenstemming, broeder.

[CvdW]

overal, ik vind dit echt ver gaan. Ik hoor het overal waar ik kom en wat ik beluister.
en dat is van rechts van het midden CGK tot links van het midden HHK.

Wat ik wel merk en ook toejuich, is dat het voorbereidend werk niet dusdanig wordt losgemaakt van Christus dat er hele preken gaan over wat de mens al dan niet moet meemaken voordat.
Juist de vrijheid geven aan de Geest om te waaien, hoe en waarheen Hij wil.

In mijn ervaring wordt de noodzaak van het plaatsmakende werk voornamelijk op het grondvlak (onder kerkmensen dus) losgelaten en wordt daar in een groter wordend aantal gemeenten vervolgens geen duidelijke leiding in gegeven, wat dan weer z'n doorwerking heeft. Iets wat sterke aansluiting vindt bij de ik-vind en ik-ervaar-tendens van deze tijd en langzaam maar zeker voort vreet.

De rijke jongeling werd door de Heere Jezus niet naar Hemzelf verwezen maar naar de Wet. Ter ontdekking. Blijkbaar was er nog geen plaats voor Christus. Ik ben bang dat rijke jongelingen nu vooral omarmd worden. En ja, de wortel van die neiging vind ik ook elke dag bij mezelf terug.

Wilt u deze zin uitleggen? Ik lees dit niet in mijn Bijbel.

[HersteldHervormd]

@Maanenschijn, zou het kunnen dat de één een Nicodemus-benadering nodig heeft (die overigens allereerst op de noodzaak van de wedergeboorte gewezen werd) en de ander een rijke-jongeling-confrontatie?

Zeker, dat is zo. Ik ben het overigens van harte eens dat de het zondig bestaan gekend moet worden zodat er voor Christus plaats is. Ik denk dat we inhoudelijk niet van elkaar verschillen.

Ik ben wat wars van schema’s, voorwaarden, enz. Daar sla ik altijd een beetje op aan. Ligt vast aan mij, maar daar waar de één ziet dat mensen te gemakkelijk de handen op gelegd worden, zie ik ook de andere kant mensen die iedere keer met een ‘maar het is nog niet genoeg’ naar huis gestuurd worden. Beide stemt mij droevig. Een rechte prediking geeft ook opwas in de genade. Die prediking ontmaskert een rijke jongeling, maar bemoedigt een weduwe die kruimeltjes opraapt.

En zo zijn we weer helemaal terug bij het topic-onderwerp .

Hartelijke overeenstemming, broeder.

Waarom ben je pas een broeder als er hartelijke overeenstemming is. Dikke pech dan voor de andere christenen, waar geen hartelijke overeenstemming is. Hoe noem je die?

PS: Ik zit te plagen, maar ik meen het wel een klein beetje.

[Job]

Waarom ben je pas een broeder als er hartelijke overeenstemming is. Dikke pech dan voor de andere christenen, waar geen hartelijke overeenstemming is. Hoe noem je die?

PS: Ik zit te plagen, maar ik meen het wel een klein beetje.

Geliefde broeder, die correlatie is er niet. Ook u bent desgewenst mijn broeder, ook wanneer we het oneens zouden zijn.

[Job]

Wilt u deze zin uitleggen? Ik lees dit niet in mijn Bijbel.

"Wat ontbreekt mij nog?", is de vraag van de jongeling. Het antwoord had kunnen zijn: "Geloof in Mij en je zult zalig worden". Maar blijkbaar was dat niet het moment. De Heere Jezus verwijst de jongen naar iets wat hij (nog) niet doet en waar precies ook het euvel zit, maar wat níét doorslaggevend is voor de zaligheid. Namelijk het uitdelen van zijn goederen. Als de jongen dat zou gaan doen, zou hij ook dáárdoor niet zalig worden.

Juist deze ontmaskerende vraag heeft als doel de jongeling te laten zien dat hem álles nog ontbreekt.

[HersteldHervormd]

Waarom ben je pas een broeder als er hartelijke overeenstemming is. Dikke pech dan voor de andere christenen, waar geen hartelijke overeenstemming is. Hoe noem je die?

PS: Ik zit te plagen, maar ik meen het wel een klein beetje.

Geliefde broeder, die correlatie is er niet. Ook u bent desgewenst mijn broeder, ook wanneer we het oneens zouden zijn.

En toch denk ik dat het wel een punt is om over na te denken. Wat is onze houding (als superieure christenen die denken zeer bijbelgetrouw te zijn) tegenover andere stromingen binnen het christendom? Wij kunnen een scheuring veroorzaken om een kleur stropdas, bij wijze van spreken.

Ik ben echt niet oecumenisch ingesteld, maar vind wel dat wij als refo's een te grote broek aan hebben en dat we niet hoeven doen alsof wij de enige zijn die de waarheid in pacht hebben.

[JanRap]

Waarom ben je pas een broeder als er hartelijke overeenstemming is. Dikke pech dan voor de andere christenen, waar geen hartelijke overeenstemming is. Hoe noem je die?

PS: Ik zit te plagen, maar ik meen het wel een klein beetje.

Geliefde broeder, die correlatie is er niet. Ook u bent desgewenst mijn broeder, ook wanneer we het oneens zouden zijn.

En toch denk ik dat het wel een punt is om over na te denken. Wat is onze houding (als superieure christenen die denken zeer bijbelgetrouw te zijn) tegenover andere stromingen binnen het christendom? Wij kunnen een scheuring veroorzaken om een kleur stropdas, bij wijze van spreken.

Ik ben echt niet oecumenisch ingesteld, maar vind wel dat wij als refo's een te grote broek aan hebben en dat we niet hoeven doen alsof wij de enige zijn die de waarheid in pacht hebben.

@Hersteld Hervormd, mooi wat u zegt. Helemaal mee eens. Tegelijk lijkt het me van het hoogste belang dat wat wij in de Reformatie mochten ontdekken en wat bijvoorbeeld verder is uitgelegd in de Dordtse Leerregels moeten koesteren.
Het komt me voor dat we zo zachtjesaan in wat we noemen de Gereformeerde Gezindte een bepaalde schaamte ontwikkelen om pal te staan voor het ons overgeleverde erfgoed. Het blijft de leer waarin God op het hoogst wordt verhoogd en de zondaar op het diepst vernederd! En deze leer is katholiek.