Welke preek is het precies ( welke dag en tijd) ?
Ik heb zitten zoeken...

vogeltje schreef:Welke preek is het precies ( welke dag en tijd) ?
Ik heb zitten zoeken...

25 april (afgelopen zondag) om 19.00 uur

Ook een interessant artikel over de aantrekkingskracht van de kerk of juist niet in de Gezinsgids. Het artikel staat niet helemaal online. Wellicht dat iemand die de Gezinsgids ook leest er wat dingen uit wil pikken. Anders kijk ik daar vanavond wel even naar, heb er nu even geen tijd voor.

Ik vind dit wel een mooi antwoord van Dr vd Sluijs : http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/183 ... prediking/

Wilhelm schreef:Ik vind dit wel een mooi antwoord van Dr vd Sluijs : http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/183 ... prediking/

Vertel s, wat vind je zo mooi eraan?

henriët schreef:

Wilhelm schreef:Ik vind dit wel een mooi antwoord van Dr vd Sluijs : http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/183 ... prediking/

Vertel s, wat vind je zo mooi eraan?

Dat je niet zomaar van kerk mag wisselen. Waarbij ik wil aangeven dat ik niemand persoonlijk bedoel en de situaties niet ken. Maar als je de aantallen ziet van leden die overstappen. Of het nu GGiN naar GG, GG naar CGK, CGK naar HHK, HHK naar OGG, OGG naar PKN of van de PKN naar de GGiN is, dat maakt me verder niet uit. We vergeten daarmee dat we een taak hebben in de gemeente waar we geplaatst zijn. En als we daar een kruis te dragen krijgen is het zaak dat het temeer brengt aan de genadetroon.

Ben je het er niet mee eens dan?

Wilhelm schreef:

henriët schreef:

Wilhelm schreef:Ik vind dit wel een mooi antwoord van Dr vd Sluijs : http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/183 ... prediking/

Vertel s, wat vind je zo mooi eraan?

Dat je niet zomaar van kerk mag wisselen. Waarbij ik wil aangeven dat ik niemand persoonlijk bedoel en de situaties niet ken. Maar als je de aantallen ziet van leden die overstappen. Of het nu GGiN naar GG, GG naar CGK, CGK naar HHK, HHK naar OGG, OGG naar PKN of van de PKN naar de GGiN is, dat maakt me verder niet uit. We vergeten daarmee dat we een taak hebben in de gemeente waar we geplaatst zijn. En als we daar een kruis te dragen krijgen is het zaak dat het temeer brengt aan de genadetroon.

Ben je het er niet mee eens dan?

Ik vind het lastig, m.n. deze passage:

dr. C.A. van der Sluijs schreef:Aanvankelijk lijkt dit tot verlichting en opluchting te leiden, maar ‘weglopen’ onder het oordeel en het opgelegde kruis komt op den duur als een boemerang op zo’n kerk of zo iemand terug.
Geestelijke nood kunnen wij zelf nooit verlichten. Dit doet God. En Hij gebruikt dit inderdaad wonderlijker wijze tot ons bestwil. Hier wordt een christen gevormd en geleid op de pelgrimsweg naar huis. Alle anderen gaan hun eigen gang. Tot geestelijke schade van zichzelf of van anderen.

Want dit zou betekenen dat je eigenlijk nooit van gemeente / kerkverband zou kunnen veranderen, terwijl ik toch wel veel voorbeelden weet waarbij het niet tot geestelijke schade is geweest, zeker ook niet voor de kinderen. Die verantwoordelijkheid heb je immers toch ook? En als de kinderen opgroeien met een versmald Godsbeeld, of een prediking waarin niet genodigd wordt tot het geloof, dan kan ik me wel voorstellen dat er mensen zijn die op een gegeven moment komen tot de overstap naar een ander kerkverband. Volgens mij zitten er hier op RF ook voldoende posters die ooit een dergelijke stap hebben gezet.
Volgens Van der Sluijs hebben die hun kruis willen ontlopen en hebben zij zich geestelijke schade op de hals gehaald. Ik zou dat van die 'overlopers' hier op RF weleens willen horen?

Luther schreef:

Wilhelm schreef:

henriët schreef:

Wilhelm schreef:Ik vind dit wel een mooi antwoord van Dr vd Sluijs : http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/183 ... prediking/

Vertel s, wat vind je zo mooi eraan?

Dat je niet zomaar van kerk mag wisselen. Waarbij ik wil aangeven dat ik niemand persoonlijk bedoel en de situaties niet ken. Maar als je de aantallen ziet van leden die overstappen. Of het nu GGiN naar GG, GG naar CGK, CGK naar HHK, HHK naar OGG, OGG naar PKN of van de PKN naar de GGiN is, dat maakt me verder niet uit. We vergeten daarmee dat we een taak hebben in de gemeente waar we geplaatst zijn. En als we daar een kruis te dragen krijgen is het zaak dat het temeer brengt aan de genadetroon.

Ben je het er niet mee eens dan?

Ik vind het lastig, m.n. deze passage:

dr. C.A. van der Sluijs schreef:Aanvankelijk lijkt dit tot verlichting en opluchting te leiden, maar ‘weglopen’ onder het oordeel en het opgelegde kruis komt op den duur als een boemerang op zo’n kerk of zo iemand terug.
Geestelijke nood kunnen wij zelf nooit verlichten. Dit doet God. En Hij gebruikt dit inderdaad wonderlijker wijze tot ons bestwil. Hier wordt een christen gevormd en geleid op de pelgrimsweg naar huis. Alle anderen gaan hun eigen gang. Tot geestelijke schade van zichzelf of van anderen.

Want dit zou betekenen dat je eigenlijk nooit van gemeente / kerkverband zou kunnen veranderen, terwijl ik toch wel veel voorbeelden weet waarbij het niet tot geestelijke schade is geweest, zeker ook niet voor de kinderen. Die verantwoordelijkheid heb je immers toch ook? En als de kinderen opgroeien met een versmald Godsbeeld, of een prediking waarin niet genodigd wordt tot het geloof, dan kan ik me wel voorstellen dat er mensen zijn die op een gegeven moment komen tot de overstap naar een ander kerkverband. Volgens mij zitten er hier op RF ook voldoende posters die ooit een dergelijke stap hebben gezet.
Volgens Van der Sluijs hebben die hun kruis willen ontlopen en hebben zij zich geestelijke schade op de hals gehaald. Ik zou dat van die 'overlopers' hier op RF weleens willen horen?

Ik ben weliswaar geen overloper, maar we willen wel allemaal een zoutend zout zijn in deze wereld. Naar mijn mening kan die wereld ook deels je eigen kerkverband zijn. Misschien mag je als middel in Gods hand gebruikt worden ... Voor wat betreft je kinderen: je kunt dan wat meer aandacht besteden aan huiscatechisatie ...

vragensteller schreef:

Luther schreef: Ik vind het lastig, m.n. deze passage:

dr. C.A. van der Sluijs schreef:Aanvankelijk lijkt dit tot verlichting en opluchting te leiden, maar ‘weglopen’ onder het oordeel en het opgelegde kruis komt op den duur als een boemerang op zo’n kerk of zo iemand terug.
Geestelijke nood kunnen wij zelf nooit verlichten. Dit doet God. En Hij gebruikt dit inderdaad wonderlijker wijze tot ons bestwil. Hier wordt een christen gevormd en geleid op de pelgrimsweg naar huis. Alle anderen gaan hun eigen gang. Tot geestelijke schade van zichzelf of van anderen.

Want dit zou betekenen dat je eigenlijk nooit van gemeente / kerkverband zou kunnen veranderen, terwijl ik toch wel veel voorbeelden weet waarbij het niet tot geestelijke schade is geweest, zeker ook niet voor de kinderen. Die verantwoordelijkheid heb je immers toch ook? En als de kinderen opgroeien met een versmald Godsbeeld, of een prediking waarin niet genodigd wordt tot het geloof, dan kan ik me wel voorstellen dat er mensen zijn die op een gegeven moment komen tot de overstap naar een ander kerkverband. Volgens mij zitten er hier op RF ook voldoende posters die ooit een dergelijke stap hebben gezet.
Volgens Van der Sluijs hebben die hun kruis willen ontlopen en hebben zij zich geestelijke schade op de hals gehaald. Ik zou dat van die 'overlopers' hier op RF weleens willen horen?

Ik ben weliswaar geen overloper, maar we willen wel allemaal een zoutend zout zijn in deze wereld. Naar mijn mening kan die wereld ook deels je eigen kerkverband zijn. Misschien mag je als middel in Gods hand gebruikt worden ... Voor wat betreft je kinderen: je kunt dan wat meer aandacht besteden aan huiscatechisatie ...

Dit is geen antwoord op mijn vragen, maar goed, daar heet je dan ook vragensteller voor.

Mijn bezwaar tegen het antwoord van ds. van der Sluijs is, dat hij daarin geen rekening houdt met de verantwoording die ouders hebben tegenover hun kinderen. Als je zit in een kerk met een verkeerde verbondsvisie en een verkeerde prediking, heb je dan als vader van het gezin niet de plicht om - wanneer die er is - een gemeente op te zoeken waar het Woord wel recht klinkt, tot onderwijs van het hele gezin? Juist als het goed is, zijn hun zielen je dierbaar, en neem je de doopbelofte om hen te onderwijzen in de zuivere leer ook echt serieus.

Wel moet dan de rechte weg bewandeld worden:
0. Eerst biddend eigen visie eerlijk toetsen aan het Woord en de belijdenissen. Opdat je geen lichtvaardige beschuldiging zou inbrengen.
1. Eerst de predikant erop aanspreken. Op grond van het Woord de vragen stellen, en ook op grond van het Woord de antwoorden vragen. Wanneer de predikant op grond van het Woord zijn visie goed kan onderbouwen moeten we daarvoor buigen. Wanneer dit niet gebeurd, en er non-argumenten als "Gods volk leert het anders" worden gebruikt, is er de 2e stap.
2. Het aanspreken van de kerkenraad op de prediking. Wederom op grond van het Woord.
3. Mocht de kerkenraad aangeven deze prediking zo te willen blijven hebben, is de weg vrij om weg te gaan. Besef wel dat je hiermee heel duidelijk uitspreekt: Hier wordt een niet-zuivere leer gepredikt. Dat is nogal wat. Neem die stap dan ook alleen maar na bewust beraad, en wanneer je deze stelling ook echt meent.

Daarnaast kunnen er andere redenen zijn om over te gaan naar een ander kerkgenootschap of gemeente, zoals een huwelijk tussen mensen uit een verschillende gemeente, bij verhuizing naar een ander dorp of stad waarbij de dichtstbijzijnde zuivere gemeente toevallig van een ander kerkverband is, terugkeer tot een gemeente waar men (bij nader inzien) onterecht uitgestapt is, of terugkeer uit een afgescheiden gemeente naar de gezuiverde vaderlandse kerk conform de Acte van Afscheiding en Wederkeer (hoewel dat een argument is wat alleen bepaalde HHK-ers zullen delen).

Het moge duidelijk zijn dat uiterlijkheden (zoals: ik vind die kledingregels te zwaar, ik vind een hoedje in de kerk niet nodig, ik mag die en die in de gemeente niet, etc etc) geen reden zijn om een gemeente te verlaten. Het is een teken van ongeneeslijkheid, als we om zulke onbelangrijke dingen zomaar een gemeente van Jezus Christus inwisselen. De gemeente is een gave van God waardoor Hij ons wil brengen tot geloof en wil sterken in het geloof. Wie de gemeente veracht, en geen band met haar (en haar leden) heeft, veracht deze genadegift Gods, en kan zulks alleen tot schade van zijn eigen ziel doen.

memento schreef:Mijn bezwaar tegen het antwoord van ds. van der Sluijs is, dat hij daarin geen rekening houdt met de verantwoording die ouders hebben tegenover hun kinderen. Als je zit in een kerk met een verkeerde verbondsvisie en een verkeerde prediking, heb je dan als vader van het gezin niet de plicht om - wanneer die er is - een gemeente op te zoeken waar het Woord wel recht klinkt, tot onderwijs van het hele gezin? Juist als het goed is, zijn hun zielen je dierbaar, en neem je de doopbelofte om hen te onderwijzen in de zuivere leer ook echt serieus.

Wel moet dan de rechte weg bewandeld worden:
0. Eerst biddend eigen visie eerlijk toetsen aan het Woord en de belijdenissen. Opdat je geen lichtvaardige beschuldiging zou inbrengen.
1. Eerst de predikant erop aanspreken. Op grond van het Woord de vragen stellen, en ook op grond van het Woord de antwoorden vragen. Wanneer de predikant op grond van het Woord zijn visie goed kan onderbouwen moeten we daarvoor buigen. Wanneer dit niet gebeurd, en er non-argumenten als "Gods volk leert het anders" worden gebruikt, is er de 2e stap.
2. Het aanspreken van de kerkenraad op de prediking. Wederom op grond van het Woord.
3. Mocht de kerkenraad aangeven deze prediking zo te willen blijven hebben, is de weg vrij om weg te gaan. Besef wel dat je hiermee heel duidelijk uitspreekt: Hier wordt een niet-zuivere leer gepredikt. Dat is nogal wat. Neem die stap dan ook alleen maar na bewust beraad, en wanneer je deze stelling ook echt meent.

Toch denk ik dat stap 1 en 2 samen kan gaan en ook in de vorm van een mededeling gebracht kan worden. Soms is e.e.a. zo helder en ook ingebed in een traditie of systeem dat je niet de illusie moet hebben dat dat nog veranderd door jouw gesprek.
Wat mij betreft hoeft het niet altijd te gaan om een niet-zuivere leer, het kan ook gaan om een versmalde leer, of een ingeperkte leer, of een eenzijdige leer.

Luther schreef:

memento schreef:Mijn bezwaar tegen het antwoord van ds. van der Sluijs is, dat hij daarin geen rekening houdt met de verantwoording die ouders hebben tegenover hun kinderen. Als je zit in een kerk met een verkeerde verbondsvisie en een verkeerde prediking, heb je dan als vader van het gezin niet de plicht om - wanneer die er is - een gemeente op te zoeken waar het Woord wel recht klinkt, tot onderwijs van het hele gezin? Juist als het goed is, zijn hun zielen je dierbaar, en neem je de doopbelofte om hen te onderwijzen in de zuivere leer ook echt serieus.

Wel moet dan de rechte weg bewandeld worden:
0. Eerst biddend eigen visie eerlijk toetsen aan het Woord en de belijdenissen. Opdat je geen lichtvaardige beschuldiging zou inbrengen.
1. Eerst de predikant erop aanspreken. Op grond van het Woord de vragen stellen, en ook op grond van het Woord de antwoorden vragen. Wanneer de predikant op grond van het Woord zijn visie goed kan onderbouwen moeten we daarvoor buigen. Wanneer dit niet gebeurd, en er non-argumenten als "Gods volk leert het anders" worden gebruikt, is er de 2e stap.
2. Het aanspreken van de kerkenraad op de prediking. Wederom op grond van het Woord.
3. Mocht de kerkenraad aangeven deze prediking zo te willen blijven hebben, is de weg vrij om weg te gaan. Besef wel dat je hiermee heel duidelijk uitspreekt: Hier wordt een niet-zuivere leer gepredikt. Dat is nogal wat. Neem die stap dan ook alleen maar na bewust beraad, en wanneer je deze stelling ook echt meent.

Toch denk ik dat stap 1 en 2 samen kan gaan en ook in de vorm van een mededeling gebracht kan worden. Soms is e.e.a. zo helder en ook ingebed in een traditie of systeem dat je niet de illusie moet hebben dat dat nog veranderd door jouw gesprek.
Wat mij betreft hoeft het niet altijd te gaan om een niet-zuivere leer, het kan ook gaan om een versmalde leer, of een ingeperkte leer, of een eenzijdige leer.

1. M.i. moet je het altijd zuiver doen. Dus ook al weet je bij voorbaat al, dat het geen zin heeft, toch eerst het gesprek aangaan. Wie weet, zit je er wel naast met je vooronderstellingen. Of mag je als middel gebruikt worden, om een predikant/kerkenraad op grond van de Schrift te overtuigen van een betere boodschap.
2. Ik houdt eraan vast, dat alleen een onzuivere leer reden mag zijn om weg te gaan. De vraag moet bij de dingen die je noemt dan ook zijn: Is deze leer zodanig vermald, ingeperkt of eenzijdig, dat het een onzuivere leer is geworden, die het rechtvaardigt om weg te gaan naar een gemeente met een zuivere prediking.

memento schreef:

Luther schreef:

memento schreef:Mijn bezwaar tegen het antwoord van ds. van der Sluijs is, dat hij daarin geen rekening houdt met de verantwoording die ouders hebben tegenover hun kinderen. Als je zit in een kerk met een verkeerde verbondsvisie en een verkeerde prediking, heb je dan als vader van het gezin niet de plicht om - wanneer die er is - een gemeente op te zoeken waar het Woord wel recht klinkt, tot onderwijs van het hele gezin? Juist als het goed is, zijn hun zielen je dierbaar, en neem je de doopbelofte om hen te onderwijzen in de zuivere leer ook echt serieus.

Wel moet dan de rechte weg bewandeld worden:
0. Eerst biddend eigen visie eerlijk toetsen aan het Woord en de belijdenissen. Opdat je geen lichtvaardige beschuldiging zou inbrengen.
1. Eerst de predikant erop aanspreken. Op grond van het Woord de vragen stellen, en ook op grond van het Woord de antwoorden vragen. Wanneer de predikant op grond van het Woord zijn visie goed kan onderbouwen moeten we daarvoor buigen. Wanneer dit niet gebeurd, en er non-argumenten als "Gods volk leert het anders" worden gebruikt, is er de 2e stap.
2. Het aanspreken van de kerkenraad op de prediking. Wederom op grond van het Woord.
3. Mocht de kerkenraad aangeven deze prediking zo te willen blijven hebben, is de weg vrij om weg te gaan. Besef wel dat je hiermee heel duidelijk uitspreekt: Hier wordt een niet-zuivere leer gepredikt. Dat is nogal wat. Neem die stap dan ook alleen maar na bewust beraad, en wanneer je deze stelling ook echt meent.

Toch denk ik dat stap 1 en 2 samen kan gaan en ook in de vorm van een mededeling gebracht kan worden. Soms is e.e.a. zo helder en ook ingebed in een traditie of systeem dat je niet de illusie moet hebben dat dat nog veranderd door jouw gesprek.
Wat mij betreft hoeft het niet altijd te gaan om een niet-zuivere leer, het kan ook gaan om een versmalde leer, of een ingeperkte leer, of een eenzijdige leer.

1. M.i. moet je het altijd zuiver doen. Dus ook al weet je bij voorbaat al, dat het geen zin heeft, toch eerst het gesprek aangaan. Wie weet, zit je er wel naast met je vooronderstellingen. Of mag je als middel gebruikt worden, om een predikant/kerkenraad op grond van de Schrift te overtuigen van een betere boodschap.
2. Ik houdt eraan vast, dat alleen een onzuivere leer reden mag zijn om weg te gaan. De vraag moet bij de dingen die je noemt dan ook zijn: Is deze leer zodanig vermald, ingeperkt of eenzijdig, dat het een onzuivere leer is geworden, die het rechtvaardigt om weg te gaan naar een gemeente met een zuivere prediking.

Euhm... dan moet je mij eerst eens jouw definitie van 'onzuiver' noemen. Ik denk dan aan de RKK, maar ik neem aan, gezien je antwoord, dat je ook al andere vormen van afwijkingen onzuiver noemt.

Luther schreef:Euhm... dan moet je mij eerst eens jouw definitie van 'onzuiver' noemen. Ik denk dan aan de RKK, maar ik neem aan, gezien je antwoord, dat je ook al andere vormen van afwijkingen onzuiver noemt.

Daar is geen pasklaar antwoord op te geven. Het betreft een afwijken van de leer van de Schrift en de belijdenissen, die zodanig wezenlijk is dat het een vertrek rechtvaardigt. Een ieder heeft dat naar zijn eigen geweten, biddend voor het aangezicht Gods, te onderzoeken.

Dat is het juist, Memento, Luther

Moet je bij elke onzuiverheid weg of ligt het toch anders. Ik heb ergens wel eens gelezen: Als je moeder ziek is moet je voor haar zorgen, als je moeder je vergiftigt moet je voor haar vluchten.

Een onzuivere leer betekend nog geen valse leer. Wanneer je uit een kerkverband vertrekt is er een redelijke kans dat je de nood van het kerkverband niet meer voelt omdat het niet jou nood is. Het kerkverband heeft dan weer een bidder minder... Dat mis ik eigenlijk in deze discussie.