DDD, het ging Eilander en mij niet om de prediking, maar om het zijn in Christus.

Dat heb ik goed gelezen.

Maar als ik zeg dat de prediking twee wegen kent, dan geldt dat ook voor de luisteraars.

Posthoorn schreef:

DDD schreef:Ach.

Ik denk dat de Heere het wel zo heeft bedoeld. Maar Hij bindt zich ook aan de middelen, en bij een verduisterde prediking komen niet veel mensen zo ver. Als ik de Bijbel goed lees, blijft ondertussen staan dat ieder die de Naam van de Heere aanroept, zalig zal worden.

Dat zou heel goed kunnen, ik ben tegenwoordig meer en geneigd om dat ook zo te zien. Dat neemt niet weg dat er in elk geval niet negatief over gedaan moet worden of dat deze als iets overbodigs beschouwd moet worden.

Dus ik ben dat niet met jou eens. God is oneindig veel genadiger dan dat wij weten of denken. De bewustheid van zijn genade is zeker geen voorwaarde voor zijn genade. God is genadig voor zondaren, nog voordat ze zelf naar hem vragen. Het hangt heus niet van onze eigen bewustheid af of God ons genadig is.

Deze uitspraak zou regelrecht van ds. G.H. Kersten zelf kunnen komen. Blijft natuurlijk staan dat er wel geloof moet zijn.

Dat neemt niet weg dat in de prediking er twee wegen aan de orde zijn, een met en een zonder Christus. Allerlei troostrijke redenen voor de halfgelovigen behoren niet bij een goede preek. En wat dat betreft kan ik instemmen met diegenen die beweren dat er ter linkerzijde in de GG heel wat scherper gesepareerd wordt dan in sommige rechtse gemeenten.

Ik denk dat het niet zo veel uitmaakt, links of rechts. Ik heb wel de indruk dat veel predikanten de bewuste rechtvaardigmaking (nog) niet kennen, maar toch predikant zijn. Maar dan zouden ze er eerlijk voor uit moeten komen dat ze nog iets missen. Zoals ds. Verschuure dus.

Helaas zijn er zo meer. Predikanten die wel het leven aanvankelijk kennen, maar het op dat punt moeten laten liggen. Men gaat dan wel vaak Schriftuurlijk verder, maar het volk dat verder geleid is merkt dat wel op. Ook ds. van Laar moest het bewogen zeggen dat hij niet over Zondag 23 kon preken. Echt bewogen, dat was oprecht. Dat werd gevoeld. Dat dwingt eerder respect af als predikers die het niet durven toegeven, hoewel ze het zelf toch wel weten.

Wandelende schreef:

Posthoorn schreef:Maar dan zouden ze er eerlijk voor uit moeten komen dat ze nog iets missen. Zoals ds. Verschuure dus.

Huh?
Ik lees verbazingwekkende dingen.
Begrijp ik goed dat jij zegt dat ds. Verschuure er eerlijk voor uit komt dat hij de zekerheid van de wedergeboorte mist?
Graag incl. bronvermelding, want anders geloof ik niet dat deze ds. hiermee gediend wordt.

Ds. Verschuure zegt in een preek dat hij zelf de vergeving der zonden niet kent (althans, op dat moment). In het boekje over de genezing van de melaatse. Ik heb het boekje zelf niet in mijn bezit, dus kan helaas geen blz.nr. geven.

Dia,
Is dat dezelfde dominee die beweert dat het niet nodig is dat je het bloed van het Lam aan de deurposten van je hart ziet? Als God het maar ziet?

Maleachi 1:6 / STV
6 ‭‭Een zoon zal den vader eren,‭²⁰‭ en een knecht zijn heer;‭²¹‭ ben Ik dan een Vader, waar is Mijn eer?‭²²‭ En ben Ik een Heere, waar is Mijn vreze?‭²³‭ zegt de HEERE der heirscharen tot u, o priesters,‭²⁴‭ verachters Mijns Naams! Maar gij zegt:‭²⁵‭ Waarmede verachten wij Uw Naam?‭²⁶‭‭

Romeinen 8:9 / STV
9 ‭‭Doch gijlieden‭²⁵‭ zijt niet in het vlees,‭²⁶‭ maar in den Geest,‭²⁷‭ zo anders de Geest Gods‭²⁸‭ in u woont.‭²⁹‭ Maar zo iemand den Geest van Christus niet heeft,‭³⁰‭ die komt Hem niet toe.‭³¹‭‭

De Geest van Christus wil niets anders dan Zijn volk als een reine (rechtvaardig) maagd voor Hem stellen. Hoezo is het niet nodig om te weten dat de Heere aan Zijn eer is gekomen/komt in jouw leven?

Ezechiël 36:24-27 / STV
24 ‭‭Want Ik zal u uit de heidenen‭⁴⁴‭ halen,‭⁴⁵‭ en zal u uit al de landen vergaderen; en Ik zal u in uw land brengen.‭ 25 ‭‭Dan zal Ik rein water op u sprengen,‭⁴⁶‭ en gij zult rein worden; van al uw onreinigheden‭⁴⁷‭ en van al uw drekgoden zal Ik u reinigen.‭ 26 ‭‭En Ik zal u een nieuw hart geven,‭⁴⁸‭ en zal een nieuwen geest geven in het binnenste van u; en Ik zal het stenen hart uit uw vlees wegnemen, en zal u een vlesen hart geven.‭ 27 ‭‭En Ik zal Mijn Geest geven in het binnenste van u; en Ik zal maken, dat gij in Mijn inzettingen zult wandelen, en Mijn rechten zult bewaren en doen.‭

Dia, wat wordt er bedoeld met: Ik zal rein water op u sprengen?
Tja, het bevindelijke is niet meer wat het geweest is.

-DIA- schreef:

Posthoorn schreef:Ik denk dat het niet zo veel uitmaakt, links of rechts. Ik heb wel de indruk dat veel predikanten de bewuste rechtvaardigmaking (nog) niet kennen, maar toch predikant zijn. Maar dan zouden ze er eerlijk voor uit moeten komen dat ze nog iets missen. Zoals ds. Verschuure dus.

Helaas zijn er zo meer. Predikanten die wel het leven aanvankelijk kennen, maar het op dat punt moeten laten liggen. Men gaat dan wel vaak Schriftuurlijk verder, maar het volk dat verder geleid is merkt dat wel op. Ook ds. van Laar moest het bewogen zeggen dat hij niet over Zondag 23 kon preken. Echt bewogen, dat was oprecht. Dat werd gevoeld. Dat dwingt eerder respect af als predikers die het niet durven toegeven, hoewel ze het zelf toch wel weten.

Dan stel ik voor dat ze, als zondag 23 aan de beurt is, een preek voorlezen van ds. C. Smits. Die vertolkt het geluid van de oudvaders trouwens, zie het citaat hieronder. Hoe kunnen deze predikanten nu gezond bijbels onderwijs geven?

Ds. C. Smits in de verklaring van de Catechismus, zondag 23 (pag. 344 van mijn uitgave, Den Hertog 1996):
"Als we aan Zondag 23 zijn toegekomen, dan grijpt de onderwijzer terug naar Zondag 7. Ik heb al meer gezegd: eigenlijk wordt in Zondag 23 precies hetzelfde geleerd als in Zondag 7. Het is niet zo, zoals het weleens verklaard wordt: nu ben je wel in Zondag 7 terechtgekomen, maar niet in Zondag 23. Dit is in het geheel niet de bedoeling van de opstellers geweest. In Zondag 7 wordt dit stuk als leerstuk verkondigd. Maar in Zondag 23 is het een persoonlijke vraag. Hebt gij nu de bate ervan? Dus de uitwerking en de toepassing is wel enigszins anders. Wat het stuk aangaat, wordt in Zondag 7 dadelijk geleerd, dat ik in Christus rechtvaardig voor God ben. Dat is de rechtvaardiging door het geloof."

Posthoorn schreef:Ds. Verschuure zegt in een preek dat hij zelf de vergeving der zonden niet kent (althans, op dat moment). In het boekje over de genezing van de melaatse. Ik heb het boekje zelf niet in mijn bezit, dus kan helaas geen blz.nr. geven.

Even om het voor mij helder te krijgen;
Heeft ds. Verschuure gezegd zelf niet wedergeboren te zijn? (en dus niet behouden bij sterven)

-DIA- schreef:Helaas zijn er zo meer. Predikanten die wel het leven aanvankelijk kennen, maar het op dat punt moeten laten liggen. Men gaat dan wel vaak Schriftuurlijk verder, maar het volk dat verder geleid is merkt dat wel op. Ook ds. van Laar moest het bewogen zeggen dat hij niet over Zondag 23 kon preken. Echt bewogen, dat was oprecht. Dat werd gevoeld. Dat dwingt eerder respect af als predikers die het niet durven toegeven, hoewel ze het zelf toch wel weten.

Dwingt respect af? Is dat in dezelfde trant als "ik ben eerlijk onbekeerd"?
Dia, aan jou dezelfde vraag als je deze wil beantwoorden: Zegt ds. Van Laar hiermee dat hij bij zijn sterven (als hij toen stierf) niet behouden zal zijn?

Nee natuurlijk niet. Hij zegt dat er na de wedergeboorte nog van alles aan geloofsoefeningen moet volgen, en dat hij in de mee te maken stappen nog niet zover is dat hij al bij zondag 23 is beland.

Mijns inziens is dat een volkomen ahistorische uitleg van de catechismus, zoals ds. Smits ook zei, maar je moet daar niet de conclusie aan verbinden dat hij zich niet als gelovige beschouwt.

Ik lees met grote verbazing wat hier gezegd wordt over predikanten die zouden erkennen dat ze niet weten of men het ware geloof ontvangen heeft.
Ik zou hier voorzichtig mee zijn. Hebben we het misschien verkeerd gehoord? Verkeerd geinterpreteerd?
Anders kunnen deze mannen toch de kansel niet op?

Als dit gewoon wordt, zelfs in de GG zou dat verschrikkelijk zijn.
Hopelijk heb ik het mis, maar het zou wel een verklaring zijn voor de arme prediking die er vaak klinkt.
Als je zelf in twijfel leeft kun je ook niet in alle ruimte de genade aanbieden aan je hoorders. Want dan geloof je ten diepste zelf niet in een gewillige Zaligmaker.

Je leest niet goed.

DDD schreef:Je leest niet goed.

Ik lees wel goed. Het geloof is rechtvaardigend van aard.
Waar gelooft men dan wel in?

Bezorgd schreef:

DDD schreef:Je leest niet goed.

Ik lees wel goed. Het geloof is rechtvaardigend van aard.
Waar gelooft men dan wel in?

Eens met DDD. Hoewel ik er vast van overtuigd ben dat het een onjuiste uitleg is, moet je er niet van gaan maken dat deze predikanten twijfelen of de Heere in hen gewerkt heeft. Dan maak je er een behoorlijke karikatuur van.
Maar ik geloof inderdaad ook dat zelfs het kleinste geloof rechtvaardigt. En op dat moment ook de zekerheid meebrengt, hoezeer daarna ook bestreden.

eilander schreef:

Bezorgd schreef:

DDD schreef:Je leest niet goed.

Ik lees wel goed. Het geloof is rechtvaardigend van aard.
Waar gelooft men dan wel in?

Eens met DDD. Hoewel ik er vast van overtuigd ben dat het een onjuiste uitleg is, moet je er niet van gaan maken dat deze predikanten twijfelen of de Heere in hen gewerkt heeft. Dan maak je er een behoorlijke karikatuur van.
Maar ik geloof inderdaad ook dat zelfs het kleinste geloof rechtvaardigt. En op dat moment ook de zekerheid meebrengt, hoezeer daarna ook bestreden.

Amen.
Dus direct is Efeze 4:30 zeer scherp. Ook tav dergelijke openbare uitingen.

Bezorgd schreef:Ik lees wel goed. Het geloof is rechtvaardigend van aard.
Waar gelooft men dan wel in?

Het gaan niet over de vraag of het geloof rechtvaardigend van aard is maar om een nadere verzekering die persoonlijk ondervonden wordt. Niet de zekerheid van het geloof, maar de verzekering daarvan in de gelovige, de verzekering van het gevoel.

GJdeBruijn schreef:

Bezorgd schreef:Ik lees wel goed. Het geloof is rechtvaardigend van aard.
Waar gelooft men dan wel in?

Het gaan niet over de vraag of het geloof rechtvaardigend van aard is maar om een nadere verzekering die persoonlijk ondervonden wordt. Niet de zekerheid van het geloof, maar de verzekering daarvan in de gelovige, de verzekering van het gevoel.

Dan is toch de uitdrukking dat de zonden nog niet met bewustheid vergeven zijn, wel ongelukkig. Toch?