Het is geen gewijzigd inzicht ofzo. Als je vroeger dacht dat Bush "goed" was en later er achter komt door enkele gegevens dat wat Bush deed allemaal niet zo fijn was, dan is dat niet eenzelfde omkering als de rechtvaardigmaking. Dat proef ik heel erg bij jou, Democritus. Lees de Dordtse Leerregels eens.

Erasmiaan schreef:Het is geen gewijzigd inzicht ofzo. Als je vroeger dacht dat Bush "goed" was en later er achter komt door enkele gegevens dat wat Bush deed allemaal niet zo fijn was, dan is dat niet eenzelfde omkering als de rechtvaardigmaking. Dat proef ik heel erg bij jou, Democritus. Lees de Dordtse Leerregels eens.

Welk inzicht is er bij mij gewijzigd? Over welke omkering inzake de techtvaardigmaking heb je het?

Volgens mij volg ik je niet helemaal?

Democritus schreef:

Erasmiaan schreef:Het is geen gewijzigd inzicht ofzo. Als je vroeger dacht dat Bush "goed" was en later er achter komt door enkele gegevens dat wat Bush deed allemaal niet zo fijn was, dan is dat niet eenzelfde omkering als de rechtvaardigmaking. Dat proef ik heel erg bij jou, Democritus. Lees de Dordtse Leerregels eens.

Welk inzicht is er bij mij gewijzigd? Over welke omkering inzake de techtvaardigmaking heb je het?

Volgens mij volg ik je niet helemaal?

Ik bedoel: ik krijg het idee dat je de rechtvaardigmaking ziet als een wijziging van inzicht bij de zondaar (zonder beleving).

Afgewezen schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Volgens mij spreekt DIA over de bewuste rechtvaardigmaking in de door- en beleving in de Vierschaar.
Bij Democritus lees ik dat niet. Als die hetzelde bedoelen verwoorden ze het wel heel anders.

Volgens mij is dat hetzelfde. De vierschaarbeleving is niets anders dan het moment waarop de zondaar tot geloof komt. Dat is immers iets als een vierschaarbeleving: schuldig, maar rein verklaard?

Inderdaad, en alle verbijzonderingen zijn daarmee ook afwijkingen van de Schrift.
Alsof iemand jarenlang een kind van God kan zijn, Christuskennis mag hebben, maar (zo zegt men dan):
- De schuld is nog niet verzoend.
- Hij is nog niet gerechtvaardigd.

Dat kan ten enemale niet.

hm echt boeiende gedichten......

Moni schreef:hm echt boeiende gedichten......

Het ging dus hier om, en dat gedicht heeft blijkbaar wel wat te zeggen...

HET ALLER ZALIGST LOT

Als onder 't heilig recht,
de ziele niet meer vecht,
maar billijkt 't zondeloon,
wat haar ook overkoom’;
rechtvaardigend haar God,
wat eeuwig zij haar lot.

Als in haar laatste vreugde
(het eren van Gods deugden)
de deugd van 't recht het wint,
al eist zij: "Doodt het kind!"
O, stonde van 't gericht;
o, dood'lijkst tijdsgewricht!

Dan wordt verloren gaan,
door God niet toegestaan.
Hier wordt de Zoon gekust,
eer z' op den weg vergaat.
Hier wordt zij welbewust,
verzekerd van haar staat.

Hier drinkt zij 't Bloed des Lams,
't welk haar in ' t leven laat.
Hier wordt de toorn geblust
en is het: "Vree met God,
door 't offer van Zijn Zoon,
o aller zaligst lot."

@Dia,

Ik vind het een mooi en bevindelijk gedicht .
Ook ben ik het ermee eens dat dit bevindelijk geleerd moet worden.

Toch ligt er de gedachte in dat de rechtvaardigmaking een 'nadere weldaad' is.
Het wordt namelijk gelijkgesteld aan welbewust verzekerd worden van iemands staat.
In dat opzicht kan ik het met de (20e eeuwse) auteur van dit gedicht niet eens zijn.

De rechtvaardigmaking vindt plaats wanneer een mens wordt afgesneden van de oude Adam en door het geloof en Gods Geest wordt ingelijfd in de nieuwe Adam. Dát is het dood'lijkst tijdsgewricht en dán is een mens ook gerechtvaardigd.
Maar het wil niet zeggen dat een mens dan (ten volle) verzekerd is van zijn staat.

Z

Een gerechtvaardigde die niet verzekerd is. Wat moet ik me daar bij voorstellen? Kent hij Jezus? Weet hij dat zijn zonden vergeven zijn? Mag hij zich Gods kind noemen (kan hij dat ook)?

Erasmiaan schreef:Een gerechtvaardigde die niet verzekerd is.

Twijfel jij nooit aan je eigen geloof?

--

volgens mij moet er hier gesplitst worden..
het gaat hier om gedichten...

Na de volle verzekering kan dit toch nog steeds zo zijn?

- Ja, hij mag zich Gods kind noemen, maar kan dit door twijfeling wellicht niet doen.

Waar vind ik in de Bijbel voorbeelden van de volle verzekering?

Erasmiaan schreef:Na de volle verzekering kan dit toch nog steeds zo zijn?

- Ja, hij mag zich Gods kind noemen, maar kan dit door twijfeling wellicht niet doen.

Waar vind ik in de Bijbel voorbeelden van de volle verzekering?

Elke gelovige zal iets van vertwijfeling kennen. Niet dat dat te prijzen is, want ongeloof is een vreselijk iets, maar nu ja, ik weet niet hoe ik t moet verwoorden.

-DIA- schreef:

Moni schreef:hm echt boeiende gedichten......

Het ging dus hier om, en dat gedicht heeft blijkbaar wel wat te zeggen...

HET ALLER ZALIGST LOT

Als onder 't heilig recht,
de ziele niet meer vecht,
maar billijkt 't zondeloon,
wat haar ook overkoom’;
rechtvaardigend haar God,
wat eeuwig zij haar lot.

Als in haar laatste vreugde
(het eren van Gods deugden)
de deugd van 't recht het wint,
al eist zij: "Doodt het kind!"
O, stonde van 't gericht;
o, dood'lijkst tijdsgewricht!

Dan wordt verloren gaan,
door God niet toegestaan.
Hier wordt de Zoon gekust,
eer z' op den weg vergaat.
Hier wordt zij welbewust,
verzekerd van haar staat.

Hier drinkt zij 't Bloed des Lams,
't welk haar in ' t leven laat.
Hier wordt de toorn geblust
en is het: "Vree met God,
door 't offer van Zijn Zoon,
o aller zaligst lot."

Mooi gedicht, maar daarover hier een discusie gaan beginnen lijkt me niet echt handig... nu moet je echt zoeken naar de gedichten.

--