Sam Zwemer, conclusie H4 schreef:... net als Christen in de Christenreis een weg mocht vinden naar het kruis.

De Christenreis van Bunyan wordt rondom dit onderwerp veel aangevoerd als bewijsmiddel. Deze moet echter gelezen worden in het licht van de verhandeling van Bunyan over de leer der wet en der genade. Daarin vinden we Bunyan's rechtvaardigingsleer in de grootst mogelijke helderheid.

StAndrews schreef:

Sam Zwemer, conclusie H4 schreef:... net als Christen in de Christenreis een weg mocht vinden naar het kruis.

De Christenreis van Bunyan wordt rondom dit onderwerp veel aangevoerd als bewijsmiddel. Deze moet echter gelezen worden in het licht van de verhandeling van Bunyan over de leer der wet en der genade. Daarin vinden we Bunyan's rechtvaardigingsleer in de grootst mogelijke helderheid.

Lijkt me ook vreemd om aan de Christenreis/Christinnereis, dogmatische zaken te ontlenen of onderbouwen.

Luther schreef:Deze conclusie van Sam is ook niet volgens de Schrift:

Hoofdstuk 4 – Wat houden die standen in?
In dit hoofdstuk heb ik de meest gehanteerde manier uitgewerkt. Een indeling in zuigelingen, jongelingen en vaders. Zuigelingen zijn degenen die al wel zijn wedergeboren, maar nog geen kennis van de Christus hebben. Maar ondanks dat ze dan nog geen kennis aan Hem hebben, mogen ze wel eens een evangelische ontsluiting hebben. Dat ze mogen zien dat er nog een Weg en een Middel ter ontkoming is (Woordopenbaring).
De jongelingen mogen nog veel meer smaken, zij mogen zien dat er voor hen, in Christus, nog een Weg is, om weer met God in een verzoende betrekking te komen (Persoons-openbaring). Dit is de toestand dat de ziel vanuit haar ellendige staat een weg mag vinden tot Christus, net als Christen in de Christenreis een weg mocht vinden naar het kruis.
Ook zijn er nog de vaders in het genadeleven, zij mogen verzekerd zijn van hun gerechtvaardigde staat. Dit houdt in dat men voor de vierschaar der consciëntie geweest is, en dat de Vader, als Rechter zijnde, zo’n mens gaat berechten. Dan moet alles van zo’n mens er weer aan. Maar dan mogen ze daar ook die vrijspraak horen, dat ‘Ik voor u’!

Het is een leer naar het vlees...

Wie er de tijd voor heeft zou onderstaande predikatie eens moeten beluisteren.
Wie er geen tijd voor heeft ook.

https://doc-10-ag-docs.googleuserconten ... e=download

Predikatie ds. J. Lohuis afgelopen zondagmorgen.

Tekst: 1 Johannes 2:12-14
Ik schrijf u, kinderkens, want de zonden zijn u vergeven om Zijns Naams wil. Ik schrijf u, vaders! Want gij hebt Hem gekend, Die van den beginne is. Ik schrijf u, jongelingen, want gij hebt den boze overwonnen. Ik schrijf u, kinderen, want gij hebt den Vader gekend. Ik heb u geschreven, vaders, want gij hebt Hem gekend, Die van den beginne is. Ik heb u geschreven, jongelingen, want gij zijt sterk, en het Woord Gods blijft in u, en gij hebt den boze overwonnen

1. Vergeving voor allen
2. Evangelie voor vaders
3. Kracht voor de jongelingen
4. Onderwijs voor de kinderen

Het is de volgende niet te beantwoorden vraag: wat voelt een mens die zeker mag weten vergeving van zonden te hebben?

refo schreef:Het is de volgende niet te beantwoorden vraag: wat voelt een mens die zeker mag weten vergeving van zonden te hebben?

Toch wil ik het antwoord geven: Vrede!

PvS schreef:

refo schreef:Het is de volgende niet te beantwoorden vraag: wat voelt een mens die zeker mag weten vergeving van zonden te hebben?

Toch wil ik het antwoord geven: Vrede!

Maar daar waarschuwt de bijbel juist voor! Of eigenlijk tegen.

refo schreef:

PvS schreef:

refo schreef:Het is de volgende niet te beantwoorden vraag: wat voelt een mens die zeker mag weten vergeving van zonden te hebben?

Toch wil ik het antwoord geven: Vrede!

Maar daar waarschuwt de bijbel juist voor! Of eigenlijk tegen.

Dan versta je niet wat er geschreven staat in Johannes 14 vs. 27; "Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet gelijkerwijs de wereld hem geeft, geef Ik hem u. Uw hart worde niet ontroerd en zij niet versaagd."
Dat is het juiste antwoord op je vorige vraag.
Zie eens wat de kanttekenaren hierbij schrijven: Dat is, een ware en vaste gerustheid des gemoeds in God, ontstaande uit een verzekerdheid van de vergeving uwer zonden.

Als je zondenlast wordt weggenomen doordat je zien mag op de kruisverdienste van Christus, dan ervaar je vrede. Dan is het echt wég, terwijl je er zo onder gebukt ging.

refo schreef:

PvS schreef:

refo schreef:Het is de volgende niet te beantwoorden vraag: wat voelt een mens die zeker mag weten vergeving van zonden te hebben?

Toch wil ik het antwoord geven: Vrede!

Maar daar waarschuwt de bijbel juist voor! Of eigenlijk tegen.

Rom5v1:

1 Wij dan, gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God,(1) door onzen Heere Jezus Christus;

1) vrede bij God,
Dat is, vriendschap Gods, daar wij tevoren zijne vijanden waren, Rom. 5:8,10, en de verzekerdheid daarvan in ons gemoed, waardoor wij in God worden gerust gesteld; Joh. 16:33; Rom. 14:17.

refo schreef: Maar daar waarschuwt de bijbel juist voor! Of eigenlijk tegen.

Is dit serieus of sarcastisch bedoeld?

refo schreef:Het is de volgende niet te beantwoorden vraag: wat voelt een mens die zeker mag weten vergeving van zonden te hebben?

Dit geloof je zelf toch niet. Dat is wel te beantwoorden, ik ga ervan uit dat je dat voor jezelf ook kan doen.

Misschien bedoel je dat je het gevoel op zichzelf niet kan omzetten naar woorden, niet in een systeem kan vatten.
Maargoed, dat is ook niet echt een probleem. Dan is het onbeschrijfelijk.

Wat mij betreft is het zeker mooi dat een gemeente hun leden dit soort dingen laat doen! Goed idee ook voor in andere gemeenten. Ik denk wel, gezien de inleiding, dat de grootte van dit stuk ook samenhangt met de persoonlijke interesse.

Wat het stuk zelf betreft; het is geen onderzoek. Ook niet (zoals hij het zelf noemt) semi-wetenschappelijk, al is dat natuurlijk een rekbaar begrip.
Er staan wel veel voetnoten in, maar juist op cruciale momenten stelt hij gewoon veel dingen zonder die werkelijk te onderbouwen. Zijn opvatting over het verloop van het geestelijk leven wordt gewoon weergegeven. Overigens wel op een duidelijke manier, daar zit veel werk in.

Nu vind ik het mooi als mensen dit soort dingen schrijven voor zichzelf. Maar ik denk niet dat het op internet had moeten komen of beschikbaar voor bespreking. Daarvoor is het niet overtuigend.
Dan heb ik het trouwens helemaal niet over de inhoud. Los van de vraag of je het daarmee eens bent, moet je dit concluderen. Gewoon dingen stellen op papier is niet voldoende.

Ten slotte aarzel ik er wel wat bij om dit soort dingen uit je eigen geestelijk leven met naam en toenaam in zo'n stuk erbij te zetten.

ejvl schreef:

refo schreef: Maar daar waarschuwt de bijbel juist voor! Of eigenlijk tegen.

Is dit serieus of sarcastisch bedoeld?

We hebben wel degelijk na te gaan of het een vrede van God is
of dat het een vrede van het graf is.
In de dood is er een uiterlijke vrede die niet uit God is.
Wee de gerusten te Sion, wordt tegen deze gerusten gezegd
die menen dat het vrede is en zonder gevaar.
Toch zal velen een haastig verderf ontmoeten, die er vast van
overtuigd zijn dat het goed ligt tussen God en hun ziel.
Velen, en er staat echt velen, zullen zeggen: Hebben wij niet in
Uw Naam.... enz.
Dat komt uit een geruststelling van de satan, die wel wil dat
alles maar in vrede blijft.
De vrede met God is een niet uit te spreken vrede, want deze
gaat alle menselijk verstand en bevatting te boven, en kan men
niet kennen eer ze gevoeld wordt.

Knappe scriptie. De Bijbelse leer wordt hier goed onderbouwd en verbindt kennelijk (in ieder geval) plaatselijk de GGiN met de GG.

Erasmiaan schreef:Knappe scriptie. De Bijbelse leer wordt hier goed onderbouwd en verbindt kennelijk (in ieder geval) plaatselijk de GGiN met de GG.

Iets stellen is iets heel anders dan iets onderbouwen.