Tiberius schreef:Ik houd niet zo van levensbeschrijvingen: het ruikt meestal zo naar mensenvlees.

J.C. Philpot schreef:

Tiberius schreef:Beide; zowel het Oude als het Nieuwe Testament.

Helemaal mee eens. Het Oude Testament moet ook aan de orde komen, vanuit de vervulling in het Nieuwe Testament.

De apostelen citeren in de Nieuw Testamentische brieven meer Oude Testament dan onze hedendaagse predikanten.

Tiberius schreef:Ik houd niet zo van levensbeschrijvingen: het ruikt meestal zo naar mensenvlees.

-DIA- schreef:

Tiberius schreef:Ik houd niet zo van levensbeschrijvingen: het ruikt meestal zo naar mensenvlees.

Ik ook niet. Bekeringsgeschiedenissen lezen veroorzaakt nogal eens verwarring.
Gods weg is niet met ieder hetzelfde, wel in de hoofdzaken vanzelf. Maar men moet zich niet gaan spiegelen aan een bekeringsgeschiedenis.
Anderzijds is het naar mijn mening wel aan te bevelen in een tijd als deze, omdat veel mensen niet meer weten hoe God een mens bekeerd. Daarom zou ik enkele bekeringsgeschiedinissen niet verkeerd vinden. Mits het werk Gods centraal staat natuurlijk.

huisman schreef:

-DIA- schreef:

Tiberius schreef:Ik houd niet zo van levensbeschrijvingen: het ruikt meestal zo naar mensenvlees.

Ik ook niet. Bekeringsgeschiedenissen lezen veroorzaakt nogal eens verwarring.
Gods weg is niet met ieder hetzelfde, wel in de hoofdzaken vanzelf. Maar men moet zich niet gaan spiegelen aan een bekeringsgeschiedenis.
Anderzijds is het naar mijn mening wel aan te bevelen in een tijd als deze, omdat veel mensen niet meer weten hoe God een mens bekeerd. Daarom zou ik enkele bekeringsgeschiedinissen niet verkeerd vinden. Mits het werk Gods centraal staat natuurlijk.

Zou het niet in Gods Woord staan hoe God een mens bekeerd ?

-DIA- schreef:Er zullen vele Refoforummers zijn die geen door God bekeerd mens meer kennen. Enkel uit de verhalen van de ouderen. Dat heeft ons toch wel iets te zeggen dacht ik.

-DIA- schreef:

huisman schreef:

-DIA- schreef:

Tiberius schreef:Ik houd niet zo van levensbeschrijvingen: het ruikt meestal zo naar mensenvlees.

Ik ook niet. Bekeringsgeschiedenissen lezen veroorzaakt nogal eens verwarring.
Gods weg is niet met ieder hetzelfde, wel in de hoofdzaken vanzelf. Maar men moet zich niet gaan spiegelen aan een bekeringsgeschiedenis.
Anderzijds is het naar mijn mening wel aan te bevelen in een tijd als deze, omdat veel mensen niet meer weten hoe God een mens bekeerd. Daarom zou ik enkele bekeringsgeschiedinissen niet verkeerd vinden. Mits het werk Gods centraal staat natuurlijk.

Zou het niet in Gods Woord staan hoe God een mens bekeerd ?

Zeker wel, maar als een mens eens uit zijn hart, tot Gods eer, zijn weg mag vertellen kan dat ook wel eens beslag leggen, en tot jaloersheid verwekken. Bovendien leven wij in een tijd dat ieder het Woord van God naar eigen believen uitlegd. Er zullen vele Refoforummers zijn die geen door God bekeerd mens meer kennen. Enkel uit de verhalen van de ouderen. Dat heeft ons toch wel iets te zeggen dacht ik.

19 En wij hebben het profetische woord , dat zeer vast is, en gij doet wel, dat gij daarop acht hebt, als op een licht , schijnende in een duistere plaats , totdat de dag aanlichte, en de morgenster opga in uw harten.

65) het profetische woord,

Namelijk dat in de schriften der profeten staat beschreven, hetwelk van de kracht en de komst van Christus overvloedig getuigt. Zie Luk. 1:70; Joh. 5:39; Hand. 10:43; Rom. 1:2; 1 Petr. 1:10.



66) dat zeer vast is,

Grieks dat vaster is; hetwelk verstaan kan worden zo het luidt: in vergelijking van deze getuigenis van Petrus, ten aanzien van de Joden; gelijk Hand. 17:11, of naar een Hebreeuwse wijze van spreken, allervast, of zeer vast; namelijk om daarop, als op een zeer vasten grond, ons geloof te bouwen, Ef. 2:20, welke verklaring de eenvoudigste is.


67) daarop acht hebt,

Of u daaraan houdt.

68) een licht, schijnende

Of een lantaarn, kaars, gelijk de Schrift ook elders zo wordt genoemd, Spreuk. 6:23; Ps. 19:9, en Ps. 119:105, omdat het het middel is, waardoor wij verlicht worden met de kennis der zaligheid.



69) in een duistere plaats,

Dat is, in de harten der mensen, die van nature verduisterd, ja de duisternis zelf zijn, in zaken die de zaligheid aangaan, Joh. 1:5; 1 Cor. 2:14; Ef. 4:17,18, waarvan de overblijfselen in de wedergeborenen nog zijn, zolang zij hier op aarde nog leven; 1 Cor. 13:9, enz.



70) de dag aanlichte,

Grieks de dag doorschijne; dat is doorbreke; door welken dag verstaan wordt de tijd der volmaakte kennis in het toekomende leven.

71) morgenster

Dat is, Christus, die in ons zal opgaan in Zijn volmaaktheid in het toekomende leven, gelijk God het licht, en het Lam de kaars en morgenster van het hemelse Jeruzalem wordt genoemd, ten opzichte van de volle kennis, die wij dan door Hem zullen ontvangen; Openb. 21:23, en Openb. 22:5,16.



72) opga in uw harten.

Dat is, dat gij daardoor volkomen moogt verlicht worden.

-DIA- schreef:

huisman schreef:

-DIA- schreef:

Tiberius schreef:Ik houd niet zo van levensbeschrijvingen: het ruikt meestal zo naar mensenvlees.

Ik ook niet. Bekeringsgeschiedenissen lezen veroorzaakt nogal eens verwarring.
Gods weg is niet met ieder hetzelfde, wel in de hoofdzaken vanzelf. Maar men moet zich niet gaan spiegelen aan een bekeringsgeschiedenis.
Anderzijds is het naar mijn mening wel aan te bevelen in een tijd als deze, omdat veel mensen niet meer weten hoe God een mens bekeerd. Daarom zou ik enkele bekeringsgeschiedinissen niet verkeerd vinden. Mits het werk Gods centraal staat natuurlijk.

Zou het niet in Gods Woord staan hoe God een mens bekeerd ?

Zeker wel, maar als een mens eens uit zijn hart, tot Gods eer, zijn weg mag vertellen kan dat ook wel eens beslag leggen, en tot jaloersheid verwekken. Bovendien leven wij in een tijd dat ieder het Woord van God naar eigen believen uitlegd. Er zullen vele Refoforummers zijn die geen door God bekeerd mens meer kennen. Enkel uit de verhalen van de ouderen. Dat heeft ons toch wel iets te zeggen dacht ik.

huisman schreef:
Toch houd ik het maar bij Gods Woord die is "vaster" en betrouwbaarder dan welk bekeerd mens dan ook.

19 En wij hebben het profetische woord , dat zeer vast is, en gij doet wel, dat gij daarop acht hebt, als op een licht , schijnende in een duistere plaats , totdat de dag aanlichte, en de morgenster opga in uw harten.

65) het profetische woord,

Namelijk dat in de schriften der profeten staat beschreven, hetwelk van de kracht en de komst van Christus overvloedig getuigt. Zie Luk. 1:70; Joh. 5:39; Hand. 10:43; Rom. 1:2; 1 Petr. 1:10.

66) dat zeer vast is,

Grieks dat vaster is; hetwelk verstaan kan worden zo het luidt: in vergelijking van deze getuigenis van Petrus, ten aanzien van de Joden; gelijk Hand. 17:11, of naar een Hebreeuwse wijze van spreken, allervast, of zeer vast; namelijk om daarop, als op een zeer vasten grond, ons geloof te bouwen, Ef. 2:20, welke verklaring de eenvoudigste is.

67) daarop acht hebt,

Of u daaraan houdt.

68) een licht, schijnende

Of een lantaarn, kaars, gelijk de Schrift ook elders zo wordt genoemd, Spreuk. 6:23; Ps. 19:9, en Ps. 119:105, omdat het het middel is, waardoor wij verlicht worden met de kennis der zaligheid.

69) in een duistere plaats,

Dat is, in de harten der mensen, die van nature verduisterd, ja de duisternis zelf zijn, in zaken die de zaligheid aangaan, Joh. 1:5; 1 Cor. 2:14; Ef. 4:17,18, waarvan de overblijfselen in de wedergeborenen nog zijn, zolang zij hier op aarde nog leven; 1 Cor. 13:9, enz.

70) de dag aanlichte,

Grieks de dag doorschijne; dat is doorbreke; door welken dag verstaan wordt de tijd der volmaakte kennis in het toekomende leven.

71) morgenster

Dat is, Christus, die in ons zal opgaan in Zijn volmaaktheid in het toekomende leven, gelijk God het licht, en het Lam de kaars en morgenster van het hemelse Jeruzalem wordt genoemd, ten opzichte van de volle kennis, die wij dan door Hem zullen ontvangen; Openb. 21:23, en Openb. 22:5,16.

72) opga in uw harten.

Dat is, dat gij daardoor volkomen moogt verlicht worden.

edmund schreef:Nou, ik ben het helemaal met DIA eens. Waar vindt je ze nog. Ik zou het niet weten.

Ik heb er wel eens een enkele ontmoet. tJa, als ik daar aan terug denk. 'k Kan ze wel noemen: Jaantje van de duunkant uit Ouddorp. In haar kleine huisje kon je (de liefde) 'proeven' dat de Heere onder haar dakje woonde.

Toch laat ik het niet aan om een op Gods Woord gegrond boekje van een bekeringsgeschiedenis aan te prijzen: Bekeringsweg van Eva van der Groe. Daarmee hoef je je niet te bedriegen.

-DIA- schreef: Er zullen vele Refoforummers zijn die geen door God bekeerd mens meer kennen. Enkel uit de verhalen van de ouderen. Dat heeft ons toch wel iets te zeggen dacht ik.