helma schreef:vanmiddag grote rommelmarkt in Veenendaal, met veel boeken

MarthaMartha schreef:

helma schreef:vanmiddag grote rommelmarkt in Veenendaal, met veel boeken

blij dat ik moest werken

helma schreef:vanmiddag grote rommelmarkt in Veenendaal, met veel boeken

helma schreef:

MarthaMartha schreef:

helma schreef:vanmiddag grote rommelmarkt in Veenendaal, met veel boeken

blij dat ik moest werken

weet je hoe leuk, 3 boeken voor 1 euro

MarthaMartha schreef:werken vandaag.
Vanavond heel veel op het programma staan:
> administratie bijwerken
> kerkbodepuzzels nakijken
> jeugdrubriek schrijven
> wat liederen instuderen voor Bunde-concert
> kaarten schrijven
> aantal mails beantwoorden
> en eigenlijk wil ik ook gewoon weer eens in de chat....
Ik word al moe als ik vanavond denk geloof ik.

Bekkeninstabiliteit, ik loop er nu al ruim een jaar tegenaan. Beperkt in alle dingen die ik wil doen, moet doen. Soms ontkennend (het valt best nog mee), soms verdinkend in zelfmedelijden (ach, wat ben ik toch zielig), soms boos (waarom ik), soms vertwijfeld (Heere, kunt U het nu niet wegnemen?) soms opstandig (en nu vind ik wel dat ik genoeg geleden heb)
Zeker in een periode van terugval is het moeilijk om redelijk en rustig met alle gevoelens, zoals boven beschreven, om te gaan. En is het een grote strijd met mijzelf en met God. En als je dan maar moedeloos je gitaar pakt, je liedbundel openslaat, om even alles van je af te spelen, dan krijg je antwoord. Dan geeft Hij precies op het juiste moment je weer een schouderklopje. Nou ja, schouderklopje. Dan tilt Hij je op, dan laat Hij je weten: "Ik ben er. Je bent Mijn kind en Ik zorg voor je." En dan mag je zingen, met tranen in je stem!!

Wat de toekomst brenge moge
mij geleidt des Heeren hand
moedig sla ik dus de ogen
naar het onbekende land
Leer mij volgen zonder vragen
Vader, wat U doet is goed (mijn bi heeft ook een doel!)
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig, kalme moed(ja, dat moet ik echt leren)

Heer, ik wil Uw liefde loven
al begrijpt mijn ziel U niet (niet begrijpen maar vertrouwen)
zalig hij, die durft geloven
ook wanneer het oog niet ziet
schijnen mij Uw wegen duister
zie, ik vraag U niet waarom (nouja, soms dan wel)
Eenmaal zie ik al Uw luister
als ik in Uw hemel kom (heerlijk zal dat zijn, verlost van alle pijn, vedriet en twijfel)

Laat mij niet mijn lot beslissen (hoewel ik dat soms wel zou willen)
zo ik mocht, ik durfde niet
ach, hoe zou ik mij vergissen
als Gij mij de keuze liet (Zijn weg is de beste!)
Wil mij als een kind behandelen (alles aan Hem overlaten)
dat alleen de weg niet vind
neem mijn hand in Uwe handen
en geleid mij als een kind (wat is het heerlijk om Gods kind te zijn!)

Waar de weg mij brenge moge
aan des Vaders trouwe hand (vol vertrouwen)
loop ik met gesloten ogen (lopen?? ik wordt gedragen!)
naar het onbekende land

Bedankt lieve vrienden en vriendinnen voor al juliie meeleven en gebed. Ik blijf het nodig hebben, maar weet dat Hij hoort!

JolandaOudshoorn schreef:dit is wat ik mee mocht maken vandaag!

Bekkeninstabiliteit, ik loop er nu al ruim een jaar tegenaan. Beperkt in alle dingen die ik wil doen, moet doen. Soms ontkennend (het valt best nog mee), soms verdinkend in zelfmedelijden (ach, wat ben ik toch zielig), soms boos (waarom ik), soms vertwijfeld (Heere, kunt U het nu niet wegnemen?) soms opstandig (en nu vind ik wel dat ik genoeg geleden heb)
Zeker in een periode van terugval is het moeilijk om redelijk en rustig met alle gevoelens, zoals boven beschreven, om te gaan. En is het een grote strijd met mijzelf en met God. En als je dan maar moedeloos je gitaar pakt, je liedbundel openslaat, om even alles van je af te spelen, dan krijg je antwoord. Dan geeft Hij precies op het juiste moment je weer een schouderklopje. Nou ja, schouderklopje. Dan tilt Hij je op, dan laat Hij je weten: "Ik ben er. Je bent Mijn kind en Ik zorg voor je." En dan mag je zingen, met tranen in je stem!!

Wat de toekomst brenge moge
mij geleidt des Heeren hand
moedig sla ik dus de ogen
naar het onbekende land
Leer mij volgen zonder vragen
Vader, wat U doet is goed (mijn bi heeft ook een doel!)
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig, kalme moed(ja, dat moet ik echt leren)

Heer, ik wil Uw liefde loven
al begrijpt mijn ziel U niet (niet begrijpen maar vertrouwen)
zalig hij, die durft geloven
ook wanneer het oog niet ziet
schijnen mij Uw wegen duister
zie, ik vraag U niet waarom (nouja, soms dan wel)
Eenmaal zie ik al Uw luister
als ik in Uw hemel kom (heerlijk zal dat zijn, verlost van alle pijn, vedriet en twijfel)

Laat mij niet mijn lot beslissen (hoewel ik dat soms wel zou willen)
zo ik mocht, ik durfde niet
ach, hoe zou ik mij vergissen
als Gij mij de keuze liet (Zijn weg is de beste!)
Wil mij als een kind behandelen (alles aan Hem overlaten)
dat alleen de weg niet vind
neem mijn hand in Uwe handen
en geleid mij als een kind (wat is het heerlijk om Gods kind te zijn!)

Waar de weg mij brenge moge
aan des Vaders trouwe hand (vol vertrouwen)
loop ik met gesloten ogen (lopen?? ik wordt gedragen!)
naar het onbekende land

Bedankt lieve vrienden en vriendinnen voor al juliie meeleven en gebed. Ik blijf het nodig hebben, maar weet dat Hij hoort!