Een soort coöperatie, net als de Rabobank, daar kun je ook lid van worden.

-DIA- schreef:

Vorst schreef:

-DIA- schreef:

Dodo schreef:Ik zal wel een nitwit zijn, maar wat is het voordeel van het lid zijn van een begrafenisonderneming? Krijg je dan korting of zo?

Volgens mij zijn de meeste mensen hier lid. Nee daar gaat het niet om. Je betaalt jaarlijks een vast bedrag, met het oog op je overlijden. We moeten dat immers wel regelen?

Gewoon een uitvaartverzekering dus. Nog nooit gehoord dat dit via de begrafenisondernemer zelf kan.

Nee, het is een vereniging, die wel met een verzekeraar in zee gaat. Maar op zich bedoel ik geen verzekeraar.
Dit is hun website:
http://www.de-laatste-eer-rijssen.nl/index.html

Website bekeken. Ik lees niets over crematies. Website geeft aan een begrafenisvereniging te zijn. Hoe zit dit?

CvdW schreef:
Website bekeken. Ik lees niets over crematies. Website geeft aan een begrafenisvereniging te zijn. Hoe zit dit?

Ik weet het niet: Feit is dat verschillende mensen uitwijken naar een Veluwse begrafenisvereniging. Dat zal toch niet 'zomaar' zijn. En het zijn juist de 'principiëlen' die dit doen.

Het kan voor de achterblijvende familie heel handig en rustgevend zijn als vastgelegd is wat de wensen zijn. Pas kwam ik een boekje tegen hierover dat je kunt invullen. Heel handig. En ja, het is niet zo'n makkelijk onderwerp om over na te denken en om over te praten.

kasparov schreef:Het kan voor de achterblijvende familie heel handig en rustgevend zijn als vastgelegd is wat de wensen zijn. Pas kwam ik een boekje tegen hierover dat je kunt invullen. Heel handig. En ja, het is niet zo'n makkelijk onderwerp om over na te denken en om over te praten.

Is het moeilijk of maken sommige mensen het moeilijk?

Ik was onlangs bij een begrafenis. Op de begraafplaats, zag ik dat de opening van het graf was afgedekt met groene takken. Die waren in de rand gestoken, zodat de opening min of meer bedekt was. Coniferengroen, sparretakken, door elkaar. Het zag er vrij onbeholpen en slordig uit, vond ik. De kist werd er op gezet, en toen die zakte, ging hij door het groen heen. Het groen boog daarna terug, zodat je de kist nauwelijks nog zien kon.
Is dit gewoonte? Ik maak niet zo heel veel begrafenissen mee, maar dit heb ik nog niet eerder gezien. Ik vond het heel raar eigenlijk, en mijn man en ik zeiden later tegen elkaar: als we nog eens een begrafenis moeten regelen, zorgen we er voor dat ze niet van dat rare groen vastmaken in de opening.

Dodo schreef:Ik was onlangs bij een begrafenis. Op de begraafplaats, zag ik dat de opening van het graf was afgedekt met groene takken. Die waren in de rand gestoken, zodat de opening min of meer bedekt was. Coniferengroen, sparretakken, door elkaar. Het zag er vrij onbeholpen en slordig uit, vond ik. De kist werd er op gezet, en toen die zakte, ging hij door het groen heen. Het groen boog daarna terug, zodat je de kist nauwelijks nog zien kon.
Is dit gewoonte? Ik maak niet zo heel veel begrafenissen mee, maar dit heb ik nog niet eerder gezien. Ik vond het heel raar eigenlijk, en mijn man en ik zeiden later tegen elkaar: als we nog eens een begrafenis moeten regelen, zorgen we er voor dat ze niet van dat rare groen vastmaken in de opening.

Ja, zo'n begrafenis heb ik ook wel eens meegemaakt. Dat is om het minder aangrijpend te maken. Op sommige begraafplaatsen is dat een standaardgewoonte. https://www.denhaag.nl/nl/overlijden/be ... egelen.htm

Er was een jong kind in de familie, misschien was het daarvoor. Maar ik vond het er heel rommelig uitzien (de ene helft allemaal conifeer, de rest dennentakken).

Dodo schreef:Er was een jong kind in de familie, misschien was het daarvoor. Maar ik vond het er heel rommelig uitzien (de ene helft allemaal conifeer, de rest dennentakken).

Zou je het aan het oog van jonge kinderen moeten onthouden?

Ik heb er inderdaad vaker van gehoord. Net als dat de kist boven het graf blijft staan, er afscheid wordt genomen, iedereen weggaat en daarna de beheerder de kist laat zakken.

Wandelende schreef:

Dodo schreef:Er was een jong kind in de familie, misschien was het daarvoor. Maar ik vond het er heel rommelig uitzien (de ene helft allemaal conifeer, de rest dennentakken).

Zou je het aan het oog van jonge kinderen moeten onthouden?

Ik heb er inderdaad vaker van gehoord. Net als dat de kist boven het graf blijft staan, er afscheid wordt genomen, iedereen weggaat en daarna de beheerder de kist laat zakken.

Wij waren gisteren aanwezig bij een uitvaart. Na de plechtigheid in een kerk zou de begrafenis plaatsvinden. De kist werd op een karretje naar de ingang van de begraafplaats gereden. Daar zei de pastoor dat we hier afscheid namen, dan hoefde de echtgenote niet zo ver te lopen. Bijna niemand keek daar vreemd van op. De mensen zijn crematies gewend. Daar neem je ook afscheid terwijl de kist achterblijft.
Ik vond het een vreemde gewaarwording.

Ditbenik schreef:

Wandelende schreef:

Dodo schreef:Er was een jong kind in de familie, misschien was het daarvoor. Maar ik vond het er heel rommelig uitzien (de ene helft allemaal conifeer, de rest dennentakken).

Zou je het aan het oog van jonge kinderen moeten onthouden?

Ik heb er inderdaad vaker van gehoord. Net als dat de kist boven het graf blijft staan, er afscheid wordt genomen, iedereen weggaat en daarna de beheerder de kist laat zakken.

Wij waren gisteren aanwezig bij een uitvaart. Na de plechtigheid in een kerk zou de begrafenis plaatsvinden. De kist werd op een karretje naar de ingang van de begraafplaats gereden. Daar zei de pastoor dat we hier afscheid namen, dan hoefde de echtgenote niet zo ver te lopen. Bijna niemand keek daar vreemd van op. De mensen zijn crematies gewend. Daar neem je ook afscheid terwijl de kist achterblijft.
Ik vond het een vreemde gewaarwording.

Klopt.
Zou het werkelijk zijn omdat anders de echtgenote zo ver zou moeten lopen?

Daar hebben we rolstoelen voor....

Een vriend van mijn man is beheerder van een begraafplaats en mensen geven soms (meestal via de begrafenisondernemer) de vreemdste wensen door.
Wel of geen takken rondom de kuil inderdaad, kist mag vaak niet zakken, omdat het te confronterend is, stille begrafenissen (de overlijdensaankondiging wordt de dag van de uitvaart pas op de bus gedaan).
Mensen die nooit meer naar het graf omkijken en mensen die 3 x per dag! komen.
Hij heeft het in de loop van de jaren zien veranderen van een verdrietige plechtigheid, naar een opgewekt en blij gebeuren. Er worden ballonnen opgelaten, er zijn veel bloemen en kransen, het glas wordt geheven na de begrafenis, fleurige beschilderde kisten, roze lijkwagen, hij kijkt inmiddels nergens meer van op.

Op de laatste dingen na vind ik het niet echt vreemd.
Bij een vriend van mijn zoon. Onder de dertig, hadden neefjes en nichtjes een hagedis op de deksel van de kist geschilderd.
Hij was bioloog en had meegedaan aan projecten. Het was voor die kinderen een verwerking.
Ik ben in de loop der jaren wat milder geworden.

The masses cheer, to hide their fears
That no man lives forever.
Zong iemand, niet geheel uit de achterban van het forum, eens. Maar het is helemaal waar.
Ik denk dat veel van de uitingen en veranderingen die Mara noemt daar vandaan komen.