Posthoorn schreef: ↑24 okt 2025, 09:01
Arja schreef: ↑23 okt 2025, 22:21
Ik begrijp wat je bedoelt maar volgens mij blijft je redenering toch uitkomen bij een vorm van vervanging. Je zegt immers: als de doop en de besnijdenis betrekking hebben op dezelfde geestelijke zaak, dan is de besnijdenis overbodig geworden. Dat is in wezen de grondgedachte van vervanging, ook als je die niet expliciet bedoelt. Daarbij lees je Galaten als ik je goed begrijp als een bevestiging van die afschaffing: impliciet in Kolossenzen, expliciet in Galaten. Daarmee veronderstel je dat Paulus in Galaten niet alleen de besnijdenis als voorwaarde tot rechtvaardiging afwijst (waar ik het van harte mee eens ben), maar ook de besnijdenis als teken van het verbond buiten werking stelt. Dat zie ik anders. In Galaten gaat het niet over het voortbestaan of de functie van de besnijdenis, maar over de weg tot rechtvaardiging: niet door werken of extra handelingen zoals de besnijdenis, maar door geloof alleen. Paulus schrijft daar geen sacramentenleer; hij verdedigt de kern van het evangelie tegen wettische verdraaiing.
Ik denk dat Galaten 5 toch echt duidelijk is over de besnijdenis:
1 STAAT dan in de vrijheid met welke ons Christus vrijgemaakt heeft, en wordt niet wederom met het juk der dienstbaarheid bevangen.
2 Zie, ik, Paulus, zeg u, zo gij u laat besnijden, dat Christus u niet nut zal zijn.
3 En ik betuig wederom een iegelijk mens die zich laat besnijden, dat hij een schuldenaar is de gehele wet te doen.
4 Christus is u ijdel geworden, die door de wet gerechtvaardigd wilt worden; gij zijt van de genade vervallen.
5 Want wij verwachten door den Geest uit het geloof de hoop der rechtvaardigheid.
6 Want in Christus Jezus heeft noch besnijdenis enige kracht, noch voorhuid, maar het geloof, door de liefde werkende.
7 Gij liept wél; wie heeft u verhinderd der waarheid gehoorzaam te zijn?
8 Dit gevoelen is niet uit Hem Die u roept.
9 Een weinig zuurdesem verzuurt het gehele deeg.
10 Ik vertrouw van u in den Heere, dat gij niet anders zult gevoelen; maar die u ontroert, zal het oordeel dragen, wie hij ook zij.
11 Maar ik, broeders, indien ik nog de besnijdenis predik, waarom word ik nog vervolgd? Zo is dan de ergernis des kruises vernietigd.
De besnijdenis hoorde bij het wettische verbond, ook al was deze al bij Abraham ingesteld. Daarmee zie je dat het oude verbond niet begon bij Sinaï, maar bij Abraham. Het oude verbond bevatte echter
de belofte van het nieuwe verbond, en door het geloof in die belofte werden de OT gelovigen zalig.
Maar dat betekent dat het nieuwe verbond het oude zeker vervangen heeft! En dat betekent dat het bestaansrecht van alle ceremoniën heeft opgehouden. Zie ook de Hebreeënbrief die hier uitvoerig over handelt.
Ik denk dat jij in een bepaalde Messiaans-Joodse stroming terechtgekomen bent, waar je weer helemaal wordt ingesponnen in het judaïsme. Ik zou me daar verre van houden als ik jou was.
Deze had je nog tegoed. Is word-documentje. Gisteren nagekekeken, ik hoop dat er niet te veel taalfoutjes meer in staan.
Ik zie het anders op grond van wat Paulus zelf zegt. De besnijdenis hoorde niet in de eerste plaats bij het wettische Sinaïtische verbond, maar bij het Abrahamitische verbond der belofte. Dat kwam vierhonderddertig jaar vóór de wet. Daarom zegt hij in Galaten 3:17: “En dit zeg ik: het verbond, dat te voren van God bevestigd is op Christus, wordt door de wet die na vierhonderd en dertig jaren gekomen is niet krachteloos gemaakt om de beloftenis te niet te doen.” Met andere woorden: het Sinaïtische verbond is tijdelijk, maar het Abrahamitische blijft staan want het rust op Gods belofte, niet op menselijke gehoorzaamheid.
In Galaten 5 gaat het niet om de afschaffing van de besnijdenis maar om een verkeerd gebruik ervan. Er waren judaïsten die de gelovigen uit de volken onzeker maakten door te zeggen dat zij zich ook moesten laten besnijden en de wet houden om rechtvaardig te zijn. Paulus weerlegt dat: “Ziet, ik, Paulus, zeg u, zo gij u laat besnijden, dat Christus u niet nut zal zijn... Christus is u ijdel geworden, die door de wet gerechtvaardigd wilt worden; gij zijt van de genade vervallen.” (Gal. 5:2–4)
Wie de besnijdenis inzet als extra middel naast het offer van Christus tot rechtvaardiging, verloochent dat het offer van Christus genoeg is.
“Een iegelijk mens” is algemeen bedoeld: Paulus zegt niet “ieder Jood” maar “ieder mens”. Daarmee maakt hij duidelijk dat dit principe universeel geldt: wie zich laat besnijden met het doel om rechtvaardig te worden, verplicht zichzelf tot de hele wet, of hij nu Jood of heiden is.
Maar dat wil niet zeggen dat de besnijdenis als teken haar betekenis verloren heeft voor Abrahams nakomelingen. In Romeinen 3:1–2 zegt Paulus juist: “Welk
is dan het voordeel van den Jood? Of welk
is de nuttigheid der besnijdenis? Vele in alle manier; want dit is wel het eerste, dat hun de Woorden Gods zijn toebetrouwd.” Hij gebruikt daar hetzelfde Griekse woord voor ‘nut’ als in Galaten 5.
In Galaten heeft de besnijdenis geen nut tot rechtvaardiging, in Romeinen wél als blijvend verbondsteken met Israël.
Galaten 5 verdedigt de genade tegen wetticisme.
Romeinen 3 bevestigt Gods trouw aan Zijn volk.
Maar @posthoorn, ik begrijp na mijn checkvraagjes eigenlijk al wel dat je het totaal anders ziet.
)Israël had vervangen. Dat leefde bij mijn ouders totaal niet. Zij hadden hoop voor het Joodse volk op grond van de Bijbel. 