Tiberius schreef:

Afgewezen schreef:

Tiberius schreef:Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden.

Of zou dat ook alleen voor de overgangstijd zijn?

Nu schakel je ineens over naar een ander Bijbelgedeelte. Daar zou ik best wat over kunnen zeggen, maar dat ga ik nu niet doen.

Niet ineens, maar omdat je zelf overschakelde van levendmaking op zaligheid, en met de volgende uitspraak kwam: "De Schrift verbindt de kennis van Christus aan het geloof en de zaligheid, niet het zoeken van Christus."

O, bedoel je dat. Nee, niet het zoeken van een ontwaakte zondaar, dat klopt. Dat leren ook de zaligsprekingen niet.

Tiberius schreef:

Afgewezen schreef:

Tiberius schreef:De Dordtse Synode verwierp de dwalingen van die mensen al "3/4-4a. Dat de onwedergeboren mens niet eigenlijk noch geheellijk dood is in de zonde, of ontbloot van alle krachten tot het geestelijk goed; maar dat hij nog kan hongeren en dorsten naar de gerechtigheid en het leven, en offeren een offerande van een verslagen en gebroken geest, die Gode aangenaam is."

Nee, maar dat zeggen de samenvaldrijvers ook niet. Die zullen zeggen dat die voorafgaande werkingen geen hongeren en dorsten naar de gerechtigheid etc. zijn.

De vraag is natuurlijk, wanneer zijn het nog voorafgaande werkingen. Wanneer iemand ontdekt is aan zichzelf en de eisen van Gods gerechtigheid voelt, in ieder geval niet meer. Dan is het een levendgemaakte zondaar die naar Christus gaat zoeken en vluchten. Dat zoeken en vinden kan kort zijn, kan drie dagen en drie nachten duren, maar ook langer.

Pff, noem mij één reformator waar je dit tegenkomt, het liefst met een citaat. Ik geloof niet dat je in staat bent om er daar één van te vinden.

Tiberius schreef:

huisman schreef:Ben je ook een samenvaldrijver al je roeping en wedergeboorte laat samenvallen?

De inwendige roeping valt samen met de levendmaking.
Samenvaldrijvers ontkennen dat er levendmaking is vóór de bewuste Christuskennis. Zoals ik al eerder aangegeven heb.
Die zeggen dus, dat Paulus als een dode zondaar drie dagen bad.
En dat de verloren zoon in zijn doodsstaat naar de vader ging.

Ik denk dat dit de vraag niet is.
Het gaat meer om de vraag: "Kan iemand weten al levendgemaakt te zijn zonder de bewuste kennis van Christus ? "
Zo niet dan moeten we niet speculeren over waar het leven aanvangt, maar Gods Woord als richtsnoer houden die zegt "Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven;"

Fjodor schreef:

Tiberius schreef:

Afgewezen schreef:

Tiberius schreef:De Dordtse Synode verwierp de dwalingen van die mensen al "3/4-4a. Dat de onwedergeboren mens niet eigenlijk noch geheellijk dood is in de zonde, of ontbloot van alle krachten tot het geestelijk goed; maar dat hij nog kan hongeren en dorsten naar de gerechtigheid en het leven, en offeren een offerande van een verslagen en gebroken geest, die Gode aangenaam is."

Nee, maar dat zeggen de samenvaldrijvers ook niet. Die zullen zeggen dat die voorafgaande werkingen geen hongeren en dorsten naar de gerechtigheid etc. zijn.

De vraag is natuurlijk, wanneer zijn het nog voorafgaande werkingen. Wanneer iemand ontdekt is aan zichzelf en de eisen van Gods gerechtigheid voelt, in ieder geval niet meer. Dan is het een levendgemaakte zondaar die naar Christus gaat zoeken en vluchten. Dat zoeken en vinden kan kort zijn, kan drie dagen en drie nachten duren, maar ook langer.

Pff, noem mij één reformator waar je dit tegenkomt, het liefst met een citaat. Ik geloof niet dat je in staat bent om er daar één van te vinden.

Denk ik ook!
Men schermt met de Reformatie maar het lijkt hier op het forum nogal eens dat men weinig bekend is met wat de Reformatie echt leerde.

Het lijkt allemaal een puur rationeel wetenschappelijk redeneren.
Er zijn gelukkig ook nog kinderen, die soms niet eens de tafel van 3 kunnen
opzeggen, gehandicapte kinderen, die deze zaken van Boven hebben geleerd.

Daarom heeft redeneren geen zin, want de natuurlijke mens verstaat niet de dingen
die des Geestes Gods zijn. Die zijn hem immers een dwaasheid?
Hij kan ze ook niet verstaan, want dit leert de natuur niet, maar het nieuwe leven
dat uit God is verstaat het.

Of geloven we niet meer in de eenvoud van Gods Woord? We maken het zo
vreselijk ingewikkeld omdat er geen kennis is. Daar ligt de haper, en dan
moet ik mezelf er ook wel bij insluiten, want ik weet soms ook echt niet
hoe Gods weg leidt. Hoe meer van zulke rationele verklaringen hoe donkerder
het voor me wordt. Misschien dat er meer ziijn die dit ook ervaren?

-DIA- schreef:Het lijkt allemaal een puur rationeel wetenschappelijk redeneren.
Er zijn gelukkig ook nog kinderen, die soms niet eens de tafel van 3 kunnen
opzeggen, gehandicapte kinderen, die deze zaken van Boven hebben geleerd.

Daarom heeft redeneren geen zin, want de natuurlijke mens verstaat niet de dingen
die des Geestes Gods zijn. Die zijn hem immers een dwaasheid?
Hij kan ze ook niet verstaan, want dit leert de natuur niet, maar het nieuwe leven
dat uit God is verstaat het.

Of geloven we niet meer in de eenvoud van Gods Woord? We maken het zo
vreselijk ingewikkeld omdat er geen kennis is. Daar ligt de haper, en dan
moet ik mezelf er ook wel bij insluiten, want ik weet soms ook echt niet
hoe Gods weg leidt. Hoe meer van zulke rationele verklaringen hoe donkerder
het voor me wordt. Misschien dat er meer ziijn die dit ook ervaren?

Ook jij hebt in dezen een uitgesproken mening. Dus waarom mag een ander die niet hebben?

Afgewezen schreef:

-DIA- schreef:Het lijkt allemaal een puur rationeel wetenschappelijk redeneren.
Er zijn gelukkig ook nog kinderen, die soms niet eens de tafel van 3 kunnen
opzeggen, gehandicapte kinderen, die deze zaken van Boven hebben geleerd.

Daarom heeft redeneren geen zin, want de natuurlijke mens verstaat niet de dingen
die des Geestes Gods zijn. Die zijn hem immers een dwaasheid?
Hij kan ze ook niet verstaan, want dit leert de natuur niet, maar het nieuwe leven
dat uit God is verstaat het.

Of geloven we niet meer in de eenvoud van Gods Woord? We maken het zo
vreselijk ingewikkeld omdat er geen kennis is. Daar ligt de haper, en dan
moet ik mezelf er ook wel bij insluiten, want ik weet soms ook echt niet
hoe Gods weg leidt. Hoe meer van zulke rationele verklaringen hoe donkerder
het voor me wordt. Misschien dat er meer ziijn die dit ook ervaren?

Ook jij hebt in dezen een uitgesproken mening. Dus waarom mag een ander die niet hebben?

Vanzelf mag dat, we kunnen toch niet heersen over mening van onze naaste?
Wat anders is, als een mens zijn broeder ziet dwalen, dan mag dat wel opgemerkt
worden. Laat het dan niet uit de hoogte hoeven te zijn, maar uit de ootmoet
(een vrucht des Geestes, niet van onszelf!), want anders zal het eerder ergernis
verwekken als dat men het ter harte zal nemen.

Ik zie hier een boek, dat wellicht nuttig kan zijn.

http://www.boekwinkeltjes.nl/singleorde ... =124994252

Ik heb het niet in mijn bezit...

-DIA- schreef:Ik zie hier een boek, dat wellicht nuttig kan zijn.

http://www.boekwinkeltjes.nl/singleorde ... =124994252

Ik heb het niet in mijn bezit...

Ik wel.

Johann Gottfried Walther schreef: Denk ik ook!
Men schermt met de Reformatie maar het lijkt hier op het forum nogal eens dat men weinig bekend is met wat de Reformatie echt leerde.

Calvijn leerde het expliciet niet. De derde functie van de wet is volgens Calvijn het overtuigen van de niet wedergeboren zondaar. Dat heb ik hier al regelmatig gepost.

Het verschil ttv de reformatie was volgens mij dat iemand als Bullinger de wet in dit stuk een andere functie gaf dan Calvijn, namelijk een meer lokkende functie, terwijl Calvijn een meer veroordelende functie leerde.
Maar ik geloof nooit dat de reformatoren leerden dat de overtuiging van zonden die leidt tot het geloof en de Christuskennis (dat stelde men toen gelijk!: Calvijn: "het geloof is gelegen in de kennis van Christus") begrepen moet worden als levendmaking. En anders zou ik graag citaten zien.

Wilhelm schreef:

Tiberius schreef:

huisman schreef:Ben je ook een samenvaldrijver al je roeping en wedergeboorte laat samenvallen?

De inwendige roeping valt samen met de levendmaking.
Samenvaldrijvers ontkennen dat er levendmaking is vóór de bewuste Christuskennis. Zoals ik al eerder aangegeven heb.
Die zeggen dus, dat Paulus als een dode zondaar drie dagen bad.
En dat de verloren zoon in zijn doodsstaat naar de vader ging.

Ik denk dat dit de vraag niet is.

Dat denk ik toch wel: Huisman vroeg mij wat een samenvaldrijver is. Daar gaf ik antwoord op, niet meer en niet minder.

Wilhelm schreef:Het gaat meer om de vraag: "Kan iemand weten al levendgemaakt te zijn zonder de bewuste kennis van Christus ? "
Zo niet dan moeten we niet speculeren over waar het leven aanvangt, maar Gods Woord als richtsnoer houden die zegt "Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven;"

Plus hetgeen achter die laatste puntkomma staat, om volledig te citeren.
Dat kan inderdaad. Maar dat is een andere vraag dan waar Huisman naar vroeg.

Fjodor schreef:

Tiberius schreef:

Afgewezen schreef:

Tiberius schreef:De Dordtse Synode verwierp de dwalingen van die mensen al "3/4-4a. Dat de onwedergeboren mens niet eigenlijk noch geheellijk dood is in de zonde, of ontbloot van alle krachten tot het geestelijk goed; maar dat hij nog kan hongeren en dorsten naar de gerechtigheid en het leven, en offeren een offerande van een verslagen en gebroken geest, die Gode aangenaam is."

Nee, maar dat zeggen de samenvaldrijvers ook niet. Die zullen zeggen dat die voorafgaande werkingen geen hongeren en dorsten naar de gerechtigheid etc. zijn.

De vraag is natuurlijk, wanneer zijn het nog voorafgaande werkingen. Wanneer iemand ontdekt is aan zichzelf en de eisen van Gods gerechtigheid voelt, in ieder geval niet meer. Dan is het een levendgemaakte zondaar die naar Christus gaat zoeken en vluchten. Dat zoeken en vinden kan kort zijn, kan drie dagen en drie nachten duren, maar ook langer.

Pff, noem mij één reformator waar je dit tegenkomt, het liefst met een citaat. Ik geloof niet dat je in staat bent om er daar één van te vinden.

Ik denk allen.
Noem jij maar eens één reformator, die stelt, dat Paulus in zijn doodsstaat drie dagen en drie nachten bad. Of zelfs maar onder de voorbereidende werkingen schaart. Hij had immers nog geen bewuste Christuskennis.

Tiberius schreef:

Wilhelm schreef:[
Ik denk dat dit de vraag niet is.

Dat denk ik toch wel: Huisman vroeg mij wat een samenvaldrijver is. Daar gaf ik antwoord op, niet meer en niet minder.

Wilhelm schreef:Het gaat meer om de vraag: "Kan iemand weten al levendgemaakt te zijn zonder de bewuste kennis van Christus ? "
Zo niet dan moeten we niet speculeren over waar het leven aanvangt, maar Gods Woord als richtsnoer houden die zegt "Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven;"

Plus hetgeen achter die laatste puntkomma staat, om volledig te citeren.
Dat kan inderdaad. Maar dat is een andere vraag dan waar Huisman naar vroeg.

Ik begrijp je antwoord niet helemaal. Bevestig jij dat je kunt weten levendgemaakt te zijn zonder de Verlosser te kennen?

Wilhelm schreef:

Tiberius schreef:

Wilhelm schreef:[
Ik denk dat dit de vraag niet is.

Dat denk ik toch wel: Huisman vroeg mij wat een samenvaldrijver is. Daar gaf ik antwoord op, niet meer en niet minder.

Wilhelm schreef:Het gaat meer om de vraag: "Kan iemand weten al levendgemaakt te zijn zonder de bewuste kennis van Christus ? "
Zo niet dan moeten we niet speculeren over waar het leven aanvangt, maar Gods Woord als richtsnoer houden die zegt "Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven;"

Plus hetgeen achter die laatste puntkomma staat, om volledig te citeren.
Dat kan inderdaad. Maar dat is een andere vraag dan waar Huisman naar vroeg.

Ik begrijp je antwoord niet helemaal. Bevestig jij dat je kunt weten levendgemaakt te zijn zonder de Verlosser te kennen?

Nee, ik denk niet dat dat kan. Juist niet, zou ik zeggen.

Was Paulus tijdens de drie dagen / drie nachten al levendgemaakt? Ja, want eerder komt niet de vraag uit het hart: wat wilt Gij dat ik doen zal?
Zou Paulus dit zelf ook zo hebben ervaren? Nee.
Had een predikant Paulus enige rust mogen geven buiten Christus in die dagen? Nee.