Terri schreef:Maar...... ik heb van vrij dichtbij dit juist meegemaakt;
van hetero naar lesbisch
van hetero naar homo
En 2 hadden al een jarenlang huwelijk met kinderen......
Ik weet het niet hoor......
Dan waren ze echt niet 100% heteroseksueel hoor.
Seksualiteit is zoiets ingewikkelds. Natuurlijk, in het Paradijs was het Adam en Eva, meer niet. Maar de gebrokenheid van deze wereld is zo groot. Er zijn allerlei mogelijkheden: mannen die op mannen vallen, vrouwen op vrouwen, mannen en vrouwen op beide geslachten, mannen en vrouwen die helemaal geen seksualiteit voelen, mannen die vrouwen willen zijn en andersom... Soms kom je daar ook pas op latere leeftijd achter, een mens kan z'n eigen goed 'voor de gek houden'.
Ik zag dat ds. IJsselstein een artikelenserie schrijft in de Saambinder over het CGK-rapport over homoseksualiteit. "We zullen dit gedegen rapport in een paar artikelen doornemen en samenvatten, zodat wij er onze winst mee kunnen doen."
Een heel goed initiatief wat mij betreft, dit rapport is het waard om bekend te worden.
Daar komt nog bij dat het getuigenis, wat ik op zich best mooi vond, nogal complex en subjectief was. Hij moest allemaal dingen gaan doen van de Geest. Maar dat is blijkbaar wel strikt persoonlijk.
Zoals ik al schreef is een film of een opinie-artikel een momentopname waarin niet alles mogelijk is te zeggen of te schrijven.
Ik wil dan ook net als Freek het getuigenis van deze persoon niet ontkrachten, maar ik had ook de indruk
dat hij alles deed door de kracht van de Geest.
Op 20 jarige leeftijd wilde hij Jezus volgen, en de Geest had een groot plan met hem, en de Geest leide hem naar Bonaire,
en de Geest bracht hem en zijn vrouw via een wintersportvakantie tot hun huwelijk.
Ik zeg nogmaals dat niet alles gezegd kan worden in een filmpje,
maar ik miste de onderbouwing van zijn getuigenis vanuit de Heilige Schrift.
En dan bedoel ik niet de bijbelteksten die wat zeggen over homofilie,
maar hoe de Heere door Zijn Woord en Geest iemands levensweg leidt.
Hoe Gods Woord door de Heilige Geest tot hem sprak.
Het is zoals er in mijn onderschrift staat van Ds. E. Erskine:
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
freek schreef:Er zijn ook heel wat voorbeelden van 'homobekeringen' die uiteindelijk toch geen echte bekering bleken te zijn. Ik zou daar voorzichtig mee zijn.
Het gevaarlijke aan die 'homobekeringsverhalen' is ook nog eens dat ze normatief kunnen worden. Een wonder kan niet tot standaard verheven worden.
freek schreef:Er zijn ook heel wat voorbeelden van 'homobekeringen' die uiteindelijk toch geen echte bekering bleken te zijn. Ik zou daar voorzichtig mee zijn.
Het gevaarlijke aan die 'homobekeringsverhalen' is ook nog eens dat ze normatief kunnen worden. Een wonder kan niet tot standaard verheven worden.
Ja dat geldt sowieso voor bekeringsverhalen van mensen die nog in leven zijn.
We weten niet wat het leven ons nog op ons toekomstige pad brengen zal.
Trouwens van bekeringsgeschiedenissen van overleden personen is ook niet geheel hun leven opgeschreven.
Als iemand 75 jaar geworden is, dan zou ik 75 jaar nodig hebben om te lezen hoe iemands geschiedenis is geweest.
En dan is het terecht wat Zita opmerkt dat we bekeringsverhalen nooit normatief kunnen stellen.
De Heere is vrij in Zijn aanbiddelijke voorzienigheid hoe, en hoeveel, een mens genade mag ontvangen.
Bij het lezen van bekeringsverhalen kan er wel "wederklank der bergen" zijn (Ezech.7:7),
zegmaar: de echo die men verneemt in zijn/haar ziel,
de herkenning die gevonden wordt voor eigen hart en leven in iemands levensbeschrijving.
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
alexv schreef:DDD ik begrijp uit je reaktie dat we wel heel erg van mening verschillen. Ik wil op enkele dingen nog wel ingaan. Je spreekt over afbranden van dominees. Dit is geen afbranden dit is bestrijden van hun houding of standpunt. De hele Bijbel is vol van "afbranden". Jezus zelf doet dat naar de Farizeeen toe en want te denken van de profeten.
Maar het grote probleem is dat men ieder het zijne wil geven. Jouw mening telt. En dat is een fout uitgangspunt. Dominees hebben een leidinggevende en een voorbeeld functie. Daarom is de kritiek zo scherp en terecht.
Een HHK dus een behoudende Ds kan geen RK vriend hebben en zeker geen praktiserende homo vriend. Hij maakt zich volstrekt ongeloofwaardig daarmee. Hoe vereenigd hij dat met z'n preken? Als het goed is zegt en praktiseerd hij hetzelfde op de kansel als in z'n dagenlijks leven. Dat moet conflicten geven. Je kunt niet vriend van de wereld en vriend van God zijn. En dan nog RK die volgens de door de DS ondertekende belijdenis aan vervloekte afgoderij doet.
Nog sterker hij is vriend met iemand die zeker verloren gaat als hij zich niet bekeerd van z'n weg die hij nu gaat.
En dat maakt zijn artikel in het RD voor mij waardeloos.
....Hij is vriend met iemand die zeker verloren gaat...
Mogen we dit wel zo stelling schrijven op Refoforum?
Ik heb nog nooit een dominee bij een graf horen spreken dat de overledene nu zeker verloren is, om welke reden dan ook.
Ons past zeer grote terughoudendheid hierin, dunkt mij.
Ons komt geen oordeel toe.
Wijlen Ds. Joh. van der Poel (OGG) zei eens: als we zelf iets van de hel gevoeld hebben,
dan verstomd onze mond om een ander de hel in te praten.
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
alexv schreef:DDD ik begrijp uit je reaktie dat we wel heel erg van mening verschillen. Ik wil op enkele dingen nog wel ingaan. Je spreekt over afbranden van dominees. Dit is geen afbranden dit is bestrijden van hun houding of standpunt. De hele Bijbel is vol van "afbranden". Jezus zelf doet dat naar de Farizeeen toe en want te denken van de profeten.
Maar het grote probleem is dat men ieder het zijne wil geven. Jouw mening telt. En dat is een fout uitgangspunt. Dominees hebben een leidinggevende en een voorbeeld functie. Daarom is de kritiek zo scherp en terecht.
Een HHK dus een behoudende Ds kan geen RK vriend hebben en zeker geen praktiserende homo vriend. Hij maakt zich volstrekt ongeloofwaardig daarmee. Hoe vereenigd hij dat met z'n preken? Als het goed is zegt en praktiseerd hij hetzelfde op de kansel als in z'n dagenlijks leven. Dat moet conflicten geven. Je kunt niet vriend van de wereld en vriend van God zijn. En dan nog RK die volgens de door de DS ondertekende belijdenis aan vervloekte afgoderij doet.
Nog sterker hij is vriend met iemand die zeker verloren gaat als hij zich niet bekeerd van z'n weg die hij nu gaat.
En dat maakt zijn artikel in het RD voor mij waardeloos.
....Hij is vriend met iemand die zeker verloren gaat...
Mogen we dit wel zo stelling schrijven op Refoforum?
Ik heb nog nooit een dominee bij een graf horen spreken dat de overledene nu zeker verloren is, om welke reden dan ook.
Ons past zeer grote terughoudendheid hierin, dunkt mij.
Ons komt geen oordeel toe.
Wijlen Ds. Joh. van der Poel (OGG) zei eens: als we zelf iets van de hel gevoeld hebben,
dan verstomd onze mond om een ander de hel in te praten.
Dat is nu net het geval wat de wereld oppikt. We dat kunnen merken toen degene die een karikaturale film over Rijssen maakte ook zo'n film over Staphorst heeft gemaakt. Daar hoor je een dominee dreigen met de hel. En zo koud. Ik weet niet welke stem ze daarvoor hebben geleend, maar die dominee wist niet waar hij het over had. En dat voelt de wereld ook, dat maakt een mikpunt van spot. En de wereld is bevestigd in hun oordeel dat 'die zware dominees' alleen maar hel en verdoemenis preken.
Als Gods wet komt zonder Gods Geest, als het alleen maar een wettische Pinksterdag is, dan is het geen Pinksterdag in de Geest.
Want dan kunnen we wel veel dingen zeggen over hel en verdoemenis, en dat ook betrekken op onze homofiele naaste.
Maar zijn we weleens weggesmolten onder de liefde Gods door Gods Geest? Dan worden we schuldenaars.
En dan op dit topic zou ik kunnen schrijven: dan staan we niet boven de zonden van een ander, maar dan worden we schuldenaars
over het moedwillige onbegrip en de fobie over dit “anders zijn” van onze naaste.
Dat we schuldenaars worden omdat we niet in iemands aanvechting, nood en strijd in deze identiteit willen verplaatsen, met hen meestrijden, zuchten en bidden.
Het Pinksterfeest maakt ons niet koud, liefdeloos, mededogenloos wat we van nature zijn,
maar de Geest brengt dat we in alles van onszelf afzien, afbreken, en alles in God zien, de Bron van licht en warmte en loutering.
Zo ook van vooroordelen, afwijzing en verwerping en versmaden van de nood van de ander in zijn “anders zijn”.
Dan komt de Geest om ook diegenen die met dit “anders zijn” worstelen hun leven lang (!)
om ze te bemoedigen, te ondersteunen in dit gegeven om “ongewild anders te zijn”,
dat het de Geest van Christus is Die neerdaalt op het vlees, op het verdorven vlees.
Máár ook neerdaalt als de Geest der vertroosting komt omdat het vlees een onderpand daar boven heeft,
dat vloeit voort uit Hem. En dat de liefde Gods komt op het vlees, dat Die Geest in hen komt wonen,
om ze in beginsel komt te bewaren in al hun zwakheid in dit “anders zijn”, in al hun doornen in hun vlees.
Want ach, we leven buiten het paradijs, en als ik het nu goed gezien heb, en zo is het toch naar de Schrift ook,
dan gebeurt er op de Pinksterdag een wonder, namelijk dat de paradijsgemeenschap in beginsel hersteld wordt,
want we lezen in het paradijsverhaal dat God met Zijn wind des daags kwam.
Hier het wonder dat God wil wonen, niet omdat de mens het er goed heeft afgebracht,
maar alleen om Hem, Die neergedaald is in het vlees.
Die Geest blijft en wijkt nooit meer. Want Die Geest is niet komen wonen omdat er reden bij ons is,
maar omdat er redenen bij God waren.
Dan wordt het leven goed dat Hij met Zijn Geest wil wonen in onze woestijn,
in onze wildernis, in onze eenzaamheid, in ons verborgen kruis.
Dan wordt het door Die Geest zoet.
Dan zullen we het wonder niet op kunnen: Goed van God en slecht van onszelf.
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
alexv schreef:DDD ik begrijp uit je reaktie dat we wel heel erg van mening verschillen. Ik wil op enkele dingen nog wel ingaan. Je spreekt over afbranden van dominees. Dit is geen afbranden dit is bestrijden van hun houding of standpunt. De hele Bijbel is vol van "afbranden". Jezus zelf doet dat naar de Farizeeen toe en want te denken van de profeten.
Maar het grote probleem is dat men ieder het zijne wil geven. Jouw mening telt. En dat is een fout uitgangspunt. Dominees hebben een leidinggevende en een voorbeeld functie. Daarom is de kritiek zo scherp en terecht.
Een HHK dus een behoudende Ds kan geen RK vriend hebben en zeker geen praktiserende homo vriend. Hij maakt zich volstrekt ongeloofwaardig daarmee. Hoe vereenigd hij dat met z'n preken? Als het goed is zegt en praktiseerd hij hetzelfde op de kansel als in z'n dagenlijks leven. Dat moet conflicten geven. Je kunt niet vriend van de wereld en vriend van God zijn. En dan nog RK die volgens de door de DS ondertekende belijdenis aan vervloekte afgoderij doet.
Nog sterker hij is vriend met iemand die zeker verloren gaat als hij zich niet bekeerd van z'n weg die hij nu gaat.
En dat maakt zijn artikel in het RD voor mij waardeloos.
....Hij is vriend met iemand die zeker verloren gaat...
Mogen we dit wel zo stelling schrijven op Refoforum?
Ik heb nog nooit een dominee bij een graf horen spreken dat de overledene nu zeker verloren is, om welke reden dan ook.
Ons past zeer grote terughoudendheid hierin, dunkt mij.
Ons komt geen oordeel toe.
Wijlen Ds. Joh. van der Poel (OGG) zei eens: als we zelf iets van de hel gevoeld hebben,
dan verstomd onze mond om een ander de hel in te praten.
Dat is nu net het geval wat de wereld oppikt. We dat kunnen merken toen degene die een karikaturale film over Rijssen maakte ook zo'n film over Staphorst heeft gemaakt. Daar hoor je een dominee dreigen met de hel. En zo koud. Ik weet niet welke stem ze daarvoor hebben geleend, maar die dominee wist niet waar hij het over had. En dat voelt de wereld ook, dat maakt een mikpunt van spot. En de wereld is bevestigd in hun oordeel dat 'die zware dominees' alleen maar hel en verdoemenis preken.
Dia, die stem was niet geleend, maar het was de dominee van Staphorst.
alexv schreef:DDD ik begrijp uit je reaktie dat we wel heel erg van mening verschillen. Ik wil op enkele dingen nog wel ingaan. Je spreekt over afbranden van dominees. Dit is geen afbranden dit is bestrijden van hun houding of standpunt. De hele Bijbel is vol van "afbranden". Jezus zelf doet dat naar de Farizeeen toe en want te denken van de profeten.
Maar het grote probleem is dat men ieder het zijne wil geven. Jouw mening telt. En dat is een fout uitgangspunt. Dominees hebben een leidinggevende en een voorbeeld functie. Daarom is de kritiek zo scherp en terecht.
Een HHK dus een behoudende Ds kan geen RK vriend hebben en zeker geen praktiserende homo vriend. Hij maakt zich volstrekt ongeloofwaardig daarmee. Hoe vereenigd hij dat met z'n preken? Als het goed is zegt en praktiseerd hij hetzelfde op de kansel als in z'n dagenlijks leven. Dat moet conflicten geven. Je kunt niet vriend van de wereld en vriend van God zijn. En dan nog RK die volgens de door de DS ondertekende belijdenis aan vervloekte afgoderij doet.
Nog sterker hij is vriend met iemand die zeker verloren gaat als hij zich niet bekeerd van z'n weg die hij nu gaat.
En dat maakt zijn artikel in het RD voor mij waardeloos.
....Hij is vriend met iemand die zeker verloren gaat...
Mogen we dit wel zo stelling schrijven op Refoforum?
Ik heb nog nooit een dominee bij een graf horen spreken dat de overledene nu zeker verloren is, om welke reden dan ook.
Ons past zeer grote terughoudendheid hierin, dunkt mij.
Ons komt geen oordeel toe.
Wijlen Ds. Joh. van der Poel (OGG) zei eens: als we zelf iets van de hel gevoeld hebben,
dan verstomd onze mond om een ander de hel in te praten.
Dat is nu net het geval wat de wereld oppikt. We dat kunnen merken toen degene die een karikaturale film over Rijssen maakte ook zo'n film over Staphorst heeft gemaakt. Daar hoor je een dominee dreigen met de hel. En zo koud. Ik weet niet welke stem ze daarvoor hebben geleend, maar die dominee wist niet waar hij het over had. En dat voelt de wereld ook, dat maakt een mikpunt van spot. En de wereld is bevestigd in hun oordeel dat 'die zware dominees' alleen maar hel en verdoemenis preken.
Dia, die stem was niet geleend, maar het was de dominee van Staphorst.
Dan hebben ze een welgekozen citaat genomen. Ik werd er in ieder geval koud van.
Verder kan ik de dominee van Staphorst niet. Alleen van naam dan.
-DIA- schreef:
Dan hebben ze een welgekozen citaat genomen. Ik werd er in ieder geval koud van.
Verder kan ik de dominee van Staphorst niet. Alleen van naam dan.
Echt niet? Hij zou zomaar vroeger nog post bezorgd kunnen hebben bij je.
-DIA- schreef:
Dan hebben ze een welgekozen citaat genomen. Ik werd er in ieder geval koud van.
Verder kan ik de dominee van Staphorst niet. Alleen van naam dan.
Echt niet? Hij zou zomaar vroeger nog post bezorgd kunnen hebben bij je.
Hoe weet jij dat? Woon(de) jij in dezelfde wijk als Dia?
Soms kom je daar ook pas op latere leeftijd achter, een mens kan z'n eigen goed 'voor de gek houden'.
