Hoed schreef: ↑Gisteren, 23:50
Rido91 schreef: ↑Gisteren, 23:37
Hoed schreef: ↑Gisteren, 22:40
Ik weet ook een andere interkerkelijk initiatief, waar eerst ook predikanten/ambtsdragers uit de Gereformeerde Gemeenten spraken. Vervolgens komt er iemand langs met een baptistische doopvisie of een visie die totaal tegenstrijdig is als het gaat over doop, belofte of verbond, en dan jaag je dus deze ambtsdragers automatisch weg. Het is erg lastig als je een inleiding moet gaan houden terwijl de keer er voor een volledig tegengestelde Bijbelse toepassing is gemaakt. Dan krijg je het niet makkelijk in de vragenbeantwoording en dat kan dan soms zelfs leiden tot forse meningsverschillen, hete hoofden en koude harten.
Dus ik constateer, op basis van mijn eigen waarneming, dat er een grote kern van waarheid in zit.
Waarom is dat erg?
Als de spreker de keer erna met een degelijk verhaal komt met argumenten, bijbelteksten etc. moet hij de zaal toch ook kunnen overtuigen van zijn visie? En ook wat vragen kunnen beantwoorden? Vaak is men ter rechterzijde bang voor kritiek, men komt met een 'bevindelijk verhaaltje' en het geïnteresseerde publiek wat op zo'n avond komt wil graag horen of en hoe de spreker dit aan de Bijbel kan toetsen. Dus ook een kwestie van een goede voorbereiding dus lijkt mij
Nee. De basis moet Schriftuurlijk-bevindelijk zijn. Je kunt niet ergens spreken als je weet dat er sprekers komen waarvan de visie op doop, verbond, belofte en de Evangelieverkondiging haaks staan op hetgeen waar je zelf voor staat. Dat jij dat allemaal generaliseert tot een 'bevindelijk verhaaltje' en daarmee, wellicht onbedoeld, het stigma over de Gereformeerde Gemeenten weer bevestigt, is het ultieme voorbeeld van zoals dat ook gebeurt op zulk soort avonden. Want als anderen spreken, die dezelfde visie hebben op de Gereformeerde Gemeenten, zoals jij lijkt te hebben, worden zulke uitspraken die jij nu bezigt, ook gedaan. En dan soms nog vele malen stigmatiserender dan jij nu doet.
En dan spreek ik nog niet eens over de entourage, hé?
Hoe lees jij je Bijbel dan? De Heere Jezus preekte en onderwees in de tempel en in de synagogen (Mattheüs 4:23; Lucas 4:16-22), terwijl daar ook schriftgeleerden en Farizeeën waren die in leer en leven haaks stonden op Zijn boodschap. Toch richtte Hij geen eigen tempel of synagoge op, maar bleef Hij getuigen van de waarheid. Hij wist dat de Waarheid sterker is dan de dwaling, en Hij liet zich niet weerhouden door de aanwezigheid van mensen met een verkeerde visie.
De apostelen deden hetzelfde: ze spraken in de synagogen (Handelingen 17:1-3; Handelingen 18:4), waar Joden aanwezig waren die de Messias verwierpen. Paulus voerde daar uit de Schriften aan dat Jezus de Christus is. Dat leidde vaak tot discussie, soms tot fel verzet, maar ook tot bekeringen. Het is dus niet per se Schriftuurlijk om weg te lopen zodra er een tegengeluid klinkt; juist door het Woord te openen kan het licht van de waarheid schijnen (2 Timotheüs 4:2).
De Schrift roept ons wel op om dwaling te weerleggen (Titus 1:9), maar ook om dit te doen “met zachtmoedigheid” (2 Timotheüs 2:24-25). Het is dus mogelijk om in een interkerkelijke setting stevig te getuigen van de waarheid, zonder je eigen fundament los te laten.
Als we ons terugtrekken in een eigen kringetje om elke confrontatie met andere visies te vermijden, lijkt dat meer op de houding van de Farizeeën, die zichzelf afscheidden en zich reinigden van alles wat ‘anders’ was. Maar de Heere Jezus zocht juist het gesprek, de ontmoeting, en gaf onderwijs met gezag.
Daar komt nog bij: het Woord van God is krachtig en levend (Hebreeën 4:12). We hoeven dus niet bang te zijn dat een andere visie ons fundament wegneemt, zolang wij zelf staan op het Woord en dat Woord trouw verkondigen.
De Bijbel laat zien dat waarheid niet door isolement maar door getuigenis en onderwijs naar voren komt. Het gevaar van “hete hoofden en koude harten” is niet zozeer dat er verschillende meningen klinken, maar dat we zelf niet wandelen in de geest van Christus, Die “vol van genade en waarheid” was (Johannes 1:14).