Gereformeerde Gemeenten

[Rido91]

Het is wel duidelijk dat jij nooit bij zulke avonden aanwezig bent geweest. Want dan begreep je direct wat ik net uit de doeken heb gedaan.

Er zijn helaas preken die niet tot geloof oproepen of waar deze oproep door zoveel mitsen en maren wordt omgeven dat de boodschap van het Evangelie volkomen verbleekt is: je moet eerst dit meegemaakt hebben, dan die ervaring hebben gehad. Dat heeft weinig meer met een oproep tot geloof te maken, hooguit een oproep tot zondekennis of het zoeken of je al wat kenmerken waarneemt bij jezelf . Gevolg is dat velen tot in de details kunnen vertellen hoe God een mens moet bekeren maar zich zelf niet bij Gods volk kunnen rekenen en de avondmaalstafels vrijwel leeg blijven

Kun je dit eens wat nader onderbouwen? Of is het meer een onderbuikgevoel?

Het ligt nogal gevoelig om uitgebreid een preek hier te gaan plaatsen ter onderbouwing (als je dat bedoeld) gezien de reacties de vorige keer dat dit gebeurde. Ik zou zeggen: lees de discussies terug die nog niet zolang geleden hierover zijn gevoerd.
En ik ben vaker bij zulke avonden geweest maar help mij even, wat is er mis met de entourage?

[-DIA-]

Als het om de woorden Gods gaat, kunnen we niet snel kritisch genoeg zijn.

De gave van onderscheiding, noemt de apostel dat.

We kunnen verstandelijk onderscheiden, maar dat is toch wat anders dan geestelijk onderscheiden.

Nee, dat hoort heel nauw bij elkaar. Geestelijk onderscheiden gebeurt niet op basis van emoties.

Zeker niet, maar een geestelijk onderscheiden kan niet iedereen. Ik hoorde eens, sommigen die onbekeerd zijn kunnen iets onderscheiden. En vanzelf, het gaat ook niet buiten het verstand om, maar als het enkel uit de natuur of uit vleselijke emoties is geloof ik toch dat tekort is.

Ik merk weer dat het weinig zin heeft om weer verder te reageren. Het landt hier gewoon niet. Ik lijk daarmee een nogal een groot en hoogmoedig mensenkind, nietwaar? Wellicht dat sommigen dit ook niet anders kunnen zien, of misschien, dat kan ook, niet willen.
Ik ga dan ook niet verder met reageren, dat geeft enkel druk en naarheid.

Nog een preek als toegift, over Romeinen 8, maar hier de verzen 12-30
De preek over het eerste deel van Romeinen 8 kan ik niet meer terugluisteren.
https://kerkdienstgemist.nl/stations/19 ... 0650001986

[Hoed]

Het is wel duidelijk dat jij nooit bij zulke avonden aanwezig bent geweest. Want dan begreep je direct wat ik net uit de doeken heb gedaan.

Er zijn helaas preken die niet tot geloof oproepen of waar deze oproep door zoveel mitsen en maren wordt omgeven dat de boodschap van het Evangelie volkomen verbleekt is: je moet eerst dit meegemaakt hebben, dan die ervaring hebben gehad. Dat heeft weinig meer met een oproep tot geloof te maken, hooguit een oproep tot zondekennis of het zoeken of je al wat kenmerken waarneemt bij jezelf . Gevolg is dat velen tot in de details kunnen vertellen hoe God een mens moet bekeren maar zich zelf niet bij Gods volk kunnen rekenen en de avondmaalstafels vrijwel leeg blijven

Kun je dit eens wat nader onderbouwen? Of is het meer een onderbuikgevoel?

Het ligt nogal gevoelig om uitgebreid een preek hier te gaan plaatsen ter onderbouwing (als je dat bedoeld) gezien de reacties de vorige keer dat dit gebeurde. Ik zou zeggen: lees de discussies terug die nog niet zolang geleden hierover zijn gevoerd.
En ik ben vaker bij zulke avonden geweest maar help mij even, wat is er mis met de entourage?

Liederen die de toets van Gods Woord niet kunnen doorstaan, omdat het vaak alleen gaat over aanbidding, lofprijzing en zelden over de verlorenheid van de mens en kortstondigheid van het leven.
En verder de muzikale begeleiding, die vaak dicht in de buurt komt van festivalachtige sferen, soms nog met een discolicht er bij.

Tegenwoordig heb je ook van die praiseavonden in de open lucht, opmerkelijk genoeg vinden die zelfs plaats in hartje Veluwe. Ik schrik als ik zie wat en hoe dat gezongen wordt, met de armen in de lucht en vanuit een bepaalde emotie die niet meer gezond overkomt. Ik vind dat echt heel gevaarlijk.

Maar ik sluit me aan bij het bericht hierboven. Het is erg lastig om een discussie te voeren, omdat je steeds niet inhoudelijk ingaat op hetgeen wat ik zeg, maar telkens allerlei andere argumenten of jamaars in de discussie gooit. Eigenlijk zou ik de punten gewoon moeten nummeren, maar dat vind ik zo claimend overkomen. Dus ik laat het er verder maar weer bij. Wij samen worden het in ieder geval nooit eens, omdat we totaal verschillend er naar kijken en ik niet goed kan omgaan met allerlei stigma's en generalisaties.