Panny schreef:Het zal wat zijn als straks blijkt dat God de Jij Daar avonden rijk heeft willen zegenen en wij Zijn Werk hebben veroordeeld.
Het is mij nog steeds niet duidelijk wat er nu zo mis is aan de lezingen op de Jij Daar avonden? Wat is er anders dan de leer die Jezus bracht? (ik ben er trouwens zelf nog nooit geweest)
Het punt is dat sommige mensen zo graag reformatorisch willen zijn, dat ze vergeten christelijk te zijn.
Te vuur en te zwaard wordt alles dat als minder- of neo-reformatorisch wordt beschouwd, bestreden. Het gebod van de christelijke naastenliefde? Nooit van gehoord, zo lijkt het wel.
Panny schreef:Het zal wat zijn als straks blijkt dat God de Jij Daar avonden rijk heeft willen zegenen en wij Zijn Werk hebben veroordeeld.
Het is mij nog steeds niet duidelijk wat er nu zo mis is aan de lezingen op de Jij Daar avonden? Wat is er anders dan de leer die Jezus bracht?
Er wordt van de kansels toch ernstig tegen Jij Daar gewaarschuwd?
Min of meer in dezelfde lijn als HeartCry.
Maar om concreet te zijn, ik begrijp het, zou ik voorbeelden moeten noemen.
Als ik de tijd krijg om iets te beluisteren wil ik die voorbeelden ook concreet
noemen. Ik hoop op enig geduld wat betreft deze zaak,
Te snel wat zeggen is ook niet goed. Je hebt zeker gelijk dat kritiek ook gefundeerd
moet zijn.
Ik ga (dat merk ik zelf ook wel) te vaak uit van het gevoel dat er wat hapert, dan
wordt dat bevestigd door betrouwbare bronnen, zoals in een waarschuwing vanaf
de kansel. Dan geloof ik voor mij dat ik wel overtuigd ben dat wat ik voelde niet
zomaar loos is, maar dat anderen dit ook opmerken.
Soms is het niet makkelijk om dan heel concreet aan te geven waar de haper
ligt.
Men zegt wel eens: Waar rook is, daar is ook vuur, en zo is het toch
ook wel? Het zijn toch niet zomaar slagen in de lucht? Om dat te staven zou ik
citaten of concrete voorbeelden moeten weergeven. Het heeft mijn aandacht.
En hoop er op terug te komen, en meer gefundeerd aan te geven wat ik bedoel.
DIA, dat vind ik een goed voornemen, ik hoop ook complete lezingen te beluisteren.
Alleen het is net als bij Spurgeon bijvoorbeeld (ander topic) losse citaten is eenzijdig, daar moet wel een hele lezing voor beluisterd worden.
Dat er vanaf de kansels gewaarschuwd wordt wil ook niet alles zeggen, binnen de Ger Gem zijn er verschillende geluiden te horen. Ds Vreugdenhil zal er anders over denken als Ds van Dieren, terwijl het beiden dienstknechten van God zijn.
Evenals de HSV kwestie waar druk voor wordt gewaarschuwd uit bepaalde kringen, al dan niet terecht.
Of neem de kwesie van ds Kort over de weder/schijn geboorte waar, ook behoudende, predikanten verschillend over denken en voor waarschuwen, terwijl het ook dienstknechten van God zijn.
En ik kan nog wel meer voorbeelden noemen over kinderen van God die waarschuwen voor andere kinderen van God, helaas is dit aan de orde van de dag omdat de onderlinge liefde verkild...
Ik denk ook dat de Jij Daar avonden voor veel jongeren een leegte opvult.
Bijvoorbeeld jongeren die opgroeien in een keurig rechts reformatorisch gezin maar waarin eigenlijk nooit echt over het geloof gesproken wordt.
Na een kerkdienst wordt er wel over allerlei uiterlijkheden gepraat maar niet over de inhoud van de preek.
Er wordt alleen maar gesproken over "tot geloof komen" op een manier als: "het moet je gegeven worden", "och mocht het nog eens komen te gebeuren", "Het is een donkere tijd, er zijn nog maar zo weinig kinderen van God".
Er wordt wel gepraat over de donkerheid, over de onmogelijkheid bij de mens maar niet over de Hoop die er is.
Een inhoudsloze godsdienst.
Veel ouderen kunnen met deze "leer" rustig doorleven. Maar veel jongeren begrijpen het niet.
Je wilt niet weten wat het bij me losmaakt van binnen om hem daar te horen spreken. Heel bijzonder. Ik heb hem na m'n schoolperiode nooit meer gehoord (tot nu).
Aan de reacties eronder te zien zijn er mensen die deze boodschap te angstig vinden.
Ah, mijn oud-docent Duits! (ds. B. van Leeuwen)
Floppy schreef:Je wilt niet weten wat het bij me losmaakt van binnen om hem daar te horen spreken. Heel bijzonder. Ik heb hem na m'n schoolperiode nooit meer gehoord (tot nu).
Mooi dat het met je wat doet.. Maar het einde viel me tegen.. Vooral wanneer door koos werd aangehaald dat er mensen zijn die niet naar de slang kijken. En dan vertelt hij er niet bij dat iedereen van nature zo is. Niet willende kijken naar de slang..
Mijn conclusie van dit fragment is dan ook dat het veel op de vrije wil gaat lijken. Waarbij het wonder van God minder wordt. Ook dat de doodstaat van de mens teveel wordt verzwegen.
Verstuurd vanaf mijn GT-I9300 met Tapatalk
Wie Gods wil doet naar zijn wil, Die doet doet niet Gods wil, maar zijn eigen wil. ~ Wittewrongel
Aan de reacties eronder te zien zijn er mensen die deze boodschap te angstig vinden.
Ah, mijn oud-docent Duits! (ds. B. van Leeuwen)
Floppy schreef:Je wilt niet weten wat het bij me losmaakt van binnen om hem daar te horen spreken. Heel bijzonder. Ik heb hem na m'n schoolperiode nooit meer gehoord (tot nu).
Mooi dat het met je wat doet.. Maar het einde viel me tegen.. Vooral wanneer door koos werd aangehaald dat er mensen zijn die niet naar de slang kijken. En dan vertelt hij er niet bij dat iedereen van nature zo is. Niet willende kijken naar de slang..
Mijn conclusie van dit fragment is dan ook dat het veel op de vrije wil gaat lijken. Waarbij het wonder van God minder wordt. Ook dat de doodstaat van de mens teveel wordt verzwegen.
Verstuurd vanaf mijn GT-I9300 met Tapatalk
Ik was ook van plan, maar daar gaat wat tijd in zitten, er dat ertegenover te zetten. Dan zou kan iedereen zien waar het om gaat. Nogmaals, wat geduld gevraagd, en of ik er vandaar aan toe kom weet ik niet, denkelijk zelfs niet, want half werk leveren wil ik deze maal niet. Het is een hele taak, maar ik wil graag nu wat duidelijk maken, al weet ik ook wel dat ik dat zelf niet kan.
Om te beginnen heb ik van een cd de tekst woordelijk overgetypt van een catechisatie-avond voor alle belangstellenden. Het is een verhandeling van het boekje van de bekende Pleun Kleijn. Reageren is nog niet zo zinvol, want ik wilde daar de tekst uit het filmpje tegenover stellen, om van daaruit de grote verschillen, de wezenlijke verschillen aan proberen te tonen, Wacht dus nog met reacties alstublieft. Anders gaat alles door elkaar lopen en raak ik het overzicht kwijt. U kunt alvast de toespraak van ds. van Boven lezen, zoals hij die heeft uitgesproken in de kerk van de Geref. Gem. in De Valk. Let op:Het spreektaal, geen schrijftaal, om aan de tekst niets te kort te doen, of wellicht verkeerd weer te geven.
Ter toelichting, hij bespreekt hier de staat en toestand van een lerend ouderling, genaamd Paulus. Deze Paulus moet men dus beslist niet verwarren met de Bijbelse Paulus. Het gaat hier dus, zoals gezegd, om een behandeling van het boekje van Pleun Kleijn.
Ds. heeft het wat onderverdeeld in wat hoofdgedachten: 1. Onderhandelingen
2. Aanvechting
3. De middelen
4. In voorarrest
Dan nu eerst het citaat van ds. van Boven:
DE ONDERHANDELINGEN
Zeven jaren mocht Paulus in die nauwe onderhandelingen zijn. Met de Persoon en met Zijn werk. Hij meende dat ’t nooit meer overging. En ik geloof dat dat met elk zo is.
Laat voor alles duidelijk zijn, geliefden, dat de Heere er nooit een systeem op nahoudt in de bekering van een mens… Dat wordt ons… ja dat wordt ons wel eens verweten. Maar ik zeg ’t altijd maar zo, ook even voor onze kinderen, Gods kinderen kunnen op de ene bladzijde lezen, maar ze kunnen niet zien wat op de andere bladzijde staat. Wat bedoelen we daarmee?
Ach, Gods kinderen moeten van stap tot stap geleid worden. En wat de Heere geeft dat is er, maar daarna komen zoveel vragen en strijd: wat is het nou geweest? En hoe ligt het nu? En dat drijft ze nou altijd weer onder de middelen, opdat de Heere vanuit dat Woord licht geeft over wat er wezen mag en licht geeft over wat er nog mist.
Kijk, en dat had nou ook Paulus nodig.
Dus in die tijd dat hij onder die onderhandelingen mocht verkeren –hij dacht dat ’t nooit meer overging- net zoals twee jonge mensen nauw aan elkaar verbonden zijn, hij zegt: het was maar een flauw beeld. Want nog veel meer was ik verbonden aan die lieve Borg en die dierbare Middelaar.
Aan Zijn werk, aan Zijn gangen waarin Hij Zijn leven gegeven heeft voor een doodschuldig volk.
En dan zegt ie opnieuw –is ’t u opgevallen dat ie elke keer zegt: Ik heb weer verkeerde besluiten gemaakt. En wat was nu ’t verkeerde besluit? Wel, hij zergt, de vruchten die ik genoot, uit die onderhandelingen met die gezegende Persoon, die gaven wel troost, bemoediging, en ze gaven ook zekerheid. Maar… nou dacht ie dat ie alles te boven was. Als ik ’t even eenvoudig zeg, geliefden, hij dacht dat ie nu wel gerechtvaardigd was.
Wat kunnen ook Gods kinderen dat soms menen. Als ze nou zoveel mogen zien in het Borgwerk van de Middelaar, en er zo onder mogen schuilen, dat er geen wet is die vloekt, en het recht niet meer spreekt. Dan zijn dat op dat moment geen vragen als ben ik gerechtvaardigd of niet, ach dan ligt alles eronder. Een Bijbels voorbeeld: Als het sabbatsjaar aanbrak, het zevende jaar, kinderen, en er zat iemand in zijn huisje met een vreselijke schuld, dan moest de schuldeiser een jaar lang wegblijven. Hij mocht niet komen bij het huisje van een arme tobber. Die arme tobber mocht vrij uitgaan, overal op de velden rapen, nou Gods kinderen kunnen soms zo’n jaar krijgen. Als de Heere hun nu zoveel geeft alsof het wel lijkt alsof er geen recht is. Maar denk erom, als ’t sabbatsjaar voorbij is, ja, dan komt ’t recht terug hoor. En weet u dat Gods kinderen daar ook kennis aan krijgen? Dan kan er een tijd zijn dat alles eronder lang maar ’t komt terug. En als dat recht dán terugkomt, bij Paulus ging het zo, als dán de Heere zwijgt. Als dán de Heere niet meer antwoordt. Als dán de onderhandelingen ophouden. Als dán z´n zielensmart weer komt. Als dán zijn onverzoende geweten weer voor God komt te staan met al z´n bestrijdingen, dan wordt de nood alleen maar groter! Weet u waarom? Dan zegt Hebreeën 6: Eens verlicht geweest, goede gaven gesmaakt, toch nog verwerpelijk! Wat dacht u? Kan dat in het hart van een knecht van God soms niet omgaan? Anderen gepredikt, zelf verwerpelijk. Ik las het, meen ik, pas nog bij Philpot, tot m’n bemoediding ergens, al weet ik ook dat ik met de strijd van een ander niet bemoedigd kan zijn, maar dan schrijft ie: Dar ie soms onderaan de preekstoel zo bestreden wordt, anderen gepredikt, zelf verwerpelijk. Ja, dat is geen vreemde gang, en dat lost niks op, ik weet het, maar ’t is een Bijbelse gang. Tegenover zovelen die ’t maar hebben en vasthouden, en nooit meer kwijtraken. Kent u die aanvallen ook? Kent u die strijd ook? Niet om met uw strijd wat te wezen. Maar ’t is geen vreemde strijd. Want het is nodig. Waarom?
Bladzijde 97, vierde regel: Op zekere morgen, - ik heb het genoemd: AANVECHTING.
Op zekere morgen, onder veel bestrijding en aanvechtingen. Die aanvechtingen waar gingen die over? Over z’n staat voor de eeuwigheid.
Ja, er zijn verschillende aanvechtingen. Er zijn aanvechtingen die betrekking hebben op de staat, er zijn aanvechtingen die betrekking hebben op de stand waarin iemand leeft, er aanvechtingen die betrekking hebben op het leven naar Gods eer, of niet? Allemaal onderscheiden aanvechtingen. Maar één ding is zeker, er moet iets zijn, wil het aangevochten worden. Wat was de aanvechting? Wel, wij lezen, ’t ging over de staat voor de eeuwigheid, en toen kwam z’n laatste bevinding voor zijn aandacht. En toen kreeg ie te zien hoe hij onder die laatste bevinding onder zelfliefde, zelfvoldoening, was geraakt. Hetgeen ik ontmoet, geproefd gesmaakt had. Ik was er op gaan zitten en rusten. Dus de Heere liet Paulus zien dat die laatste bevindingen in de onderhandelingen met die dierbare Persoon hem een rust hadden gegeven, waar geen rust in was. Hem op het bed van de zorgeloosheid hadden neergelegd, en dat hij nou zijn óngeluk vergeten was! Let u even op? Dát is dus de kern.
Hij was gaan rusten waar ie niet mocht rusten, en hij was z’n ongeluk vergeten. Kijk, en als Gods kinderen dat nou gaan doen, ze gaan ergens op rusten, en ze vergeten hun ongeluk, dan gaat ’t verkeerd. Als ze gaan zien wat ze bezitten en ze vergeten wat ze missen, dan gaat er iets niet goed. En wat gaat er dan niet goed? Wel. dan gaat een mens zich verheffen op wat ie had, omdat ie vergeet wat ie mist. En daar gaat ie dan verder mee.
En dat gaf hem zóveel schaamte, zóveel leed, zóveel droefheid. Weet u wat Paulus kreeg te zien? Dat het zijn eigen schuld was, dat er aan die onderhandelingen een eind was gekomen. Paulus kwam weer terug bij zichzelf. En wat ging ie toen doen? Volgende puntje:
Iets onder het midden van blz. 97: “Dit deed mij hem –dat is een dienaar- gaan luisteren. Ik heb dat genoemd: ONDER DE MIDDELEN.
Wat is nou het beste wat een ziel kan doen die in zulke omstandigheden zit? Nou, dan kun je maar beter niet meer naar de kerk gaan. Maar dat zegt de duivel. Dan kun je maar beter niet meer naar een catechisatieavond gaan. Ja, dat zegt de duivel. Om je weg te houden. Dan kun je maar beter de Bijbel niet meer opendoen, want dat heeft toch geen zin; ja, dat zegt de duivel.
Maar wat zegt de Heere? In Mijn huis, daar zijn de middelen. Dát is de plaats waar Ik spreken wil. Aldaar zal Ik tot u komen van boven dat verzoendeksel.
En Paulus verstond het ook. Hij zette zich heel eenvoudig onder de middelen. Da´s altijd nog de beste plek. Daarom ben ´k blij, kinderen, dat jullie er zijn. Want in de kerk is altijd nog de beste plek. Al neem je niet altijd wat mee, maar de Heere kan ´t gebruiken. En dat doet Hij ook.
Als Paulus zich zet onder de middelen, onder de gestalte ‘kan ik nog zalig worden?’, ‘zou ’t voor mij nog kunnen?’ Dan gaat de Heere die preek gebruiken. Van die dienaar die komt. Hij wist eigenlijk niet eens meer welk teksthoofdstuk er gelezen was, zo zat ie in de strijd. Dus dat kan ook nog. Dan zit je in de kerk, onder ’t Woord, je hoort de ouderling lezen, maar je weet eigenlijk amper wat er gelezen is. Je gedachten overal naartoe, en plotseling… één woord van de kansel. Het raakt, door Gods Geest:
ALLEN die onder de Wet zijn, zijn onder de vloek. En ’t was met Paulus gebeurd. Hij was onder de Wet en hij zat onder de vloek. Met alles wat hij nou beleefd had in de onderhandelingen met die lieve dierbare Persoon, was ie nog altijd onder de wet. Dat betekend: onder de vloek. En: God handhaaft Zijn Recht. Nou, eenvoudiger kun je ’t niet zeggen. Daar lag ie nou. Al was hem de weg aangewezen uit het Evangelie, maar de gerechtigheid van Christus had ie nodig.
Als ik even denk aan de preek van gisteren, het borstwapen der gerechtigheid had ie nodig. De geestelijke wapenrusting bestond uit de gordel der Waarheid. En het tweede wapentuig, het borstwapen der gerechtigheid.
Dus Paulus had een gerechtigheid nodig! Geen gevoeligheid. Geen bevinding! Ach, het gaat niet buiten de bevinding om, maar hij heeft gerechtigheid nodig! En die moet redden van de dood, en hij hàd geen gerechtigheid!
Want die Grote Schepper komt met Zijn Recht! Eist alles op! En nu hàd Paulus niets!
Al had de Heere hem nòg zo veel laten zien, maar die gerechtigheid moest ie missen. En dat bracht hem, in de dadelijkheid, zo zegt ie, in voorarrestzaal.
Regel 10, ongeveer: ‘Heeft ooit een leraar de banden van m’n geweten opengelegd en verzwaard, dan was ’t die avond wel.’
Ik heb het genoemd: IN VOORARREST.
En daar kwam ie dan in de zaal van het voorarrest. U weet nog wel, dat was de plaats waar de misdadiger geplaatst werd voordat de gerichtszaal moest worden binnengegaan.
En wat heeft Paulus daar nou beleefd? Ik vat het weer samen: Ik wou vluchten, maar ik kon nergens heen, zodat m’n dood voorhanden scheen. En al mijn hoop mij gans ontviel, daar niemand zorgde voor m’n ziel.
En waarom ging Paulus nou niet weg? Weet u waarom niet? Omdat ie de deugden van God zo lief had gekregen. En de liefde tot de deugden Gods verhinderde hem om weg te rennen. Hij moest daar blijven.
Even tussendoor: Het is een moeilijke zaak.
Ik hoor namelijk veel meer verschillen dan overeenkomsten...
Waar moet ik begonnen, waar moet ik eindigen...
Zeker niet makkelijk.
Niets tegen ds. Van Boven hoor, maar waarom zou hij met deze "preek" de norm moeten zijn?
Volgens mij hebben we een veel betere norm. Namelijk de "preken" van Jezus zelf zoals we die in de Bijbel kunnen lezen...
