huisman schreef:Kun je het nog wat duidelijker uitleggen wat nu precies de definitie van een "samenvaldrijver" is. (De dikke van Dale laat mij in de steek "Geen resultaat voor ' samenvaldrijver 'Het woord is verkeerd gespeld of het staat niet in het gratis woordenboek." )

Ik herhaal even een vorige quote:

Tiberius schreef:Samenvaldrijvers ontkennen dat er levendmaking is vóór de bewuste Christuskennis. Zoals ik al eerder aangegeven heb.
Die zeggen dus, dat Paulus als een dode zondaar drie dagen bad.
En dat de verloren zoon in zijn doodsstaat naar de vader ging.

Veel duidelijker lukt het denk ik niet. Wat vind je hier onduidelijk aan?

huisman schreef:

Anker schreef:

huisman schreef:Wij komen dichterbij....jij ziet nu in ieder geval ook een verschil. M.i. is de puriteinse prediking zonder die persoonlijke dringende nodiging tot Christus een volkomen andere prediking. Dit aspect in de puriteinse prediking vormde het hart van de prediking van iemand als Boston. Dus idd is een prediking die alle zaken benoemt maar dit "hart" uit de puriteinse prediking weglaat niet te vergelijken. Deze predikant preekt dus niet als Luther,Boston Erskine enz. Nogmaals dit is geen waardeoordeel over zijn preken maar een vaststelling.

Een preek moet één centraal thema hebben. Jezus Christus en Die gekruisigd. Dat centrale thema vind ik terug bij Luther, Boston, v.d. Groe, Shepard etc. Van de Erskines heb ik niet zoveel verstand, moet ik zeggen. Dat centrale thema vind ik ook terug in de prediking binnen de GG(iN). Dat de Schotten ruim waren in de nodiging was bekend. Helaas is dat aanbod in onze tijd verworden tot een remonstrantse draad binnen de linkerflank van de gereformeerde gezindte. Ik erken daarom ook dat er een bepaalde voorzichtigheid is m.b.t. dat aanbod. Oftewel, de tijden zijn veranderd. Je moet die stapel Wachters eens doorlezen en lezen wat ds. Roos schrijft over de prediking van de Schotten. Zeer lezenswaardig.

Idd...Het centrale thema moet zijn Jezus Christus en Die gekruisigd...en die gekruisigde Christus moet gepreekt en aangeboden worden aan alle kreaturen. Niet aan verslagen/bekommerde zondaren alleen.

Helemaal mee eens. Gelukkig mogen er ook onbekeerden onder de prediking verkeren.

Tiberius schreef:

huisman schreef:Kun je het nog wat duidelijker uitleggen wat nu precies de definitie van een "samenvaldrijver" is. (De dikke van Dale laat mij in de steek "Geen resultaat voor ' samenvaldrijver 'Het woord is verkeerd gespeld of het staat niet in het gratis woordenboek." )

Ik herhaal even een vorige quote:

Tiberius schreef:Samenvaldrijvers ontkennen dat er levendmaking is vóór de bewuste Christuskennis. Zoals ik al eerder aangegeven heb.
Die zeggen dus, dat Paulus als een dode zondaar drie dagen bad.
En dat de verloren zoon in zijn doodsstaat naar de vader ging.

Veel duidelijker lukt het denk ik niet. Wat vind je hier onduidelijk aan?

Ik kan het met gemak onduidelijk maken. Wat is een bewuste Christuskennis ? Om bij jouw voorbeelden te blijven : Christus openbaarde zich aan Paulus op de weg naar Damascus "En de Heere zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt. " Je kunt toch niet volhouden dat hij Christus niet kende toen hij bad.
Ook de verloren zoon kende zijn vader en wist in zijn ellende zelfs goed van hem te spreken.

17 En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoe vele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger!
18 Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel , en voor u;

Dus ik zeg: Saulus en de verloren zoon waren levendgemaakt (een dode zondaar is immers blind voor zijn ellendestaat)maar hadden ook enige bewuste kennis van Christus.

huisman schreef:

Tiberius schreef:

huisman schreef:Kun je het nog wat duidelijker uitleggen wat nu precies de definitie van een "samenvaldrijver" is. (De dikke van Dale laat mij in de steek :huhu "Geen resultaat voor ' samenvaldrijver 'Het woord is verkeerd gespeld of het staat niet in het gratis woordenboek." )

Ik herhaal even een vorige quote:

Tiberius schreef:Samenvaldrijvers ontkennen dat er levendmaking is vóór de bewuste Christuskennis. Zoals ik al eerder aangegeven heb.
Die zeggen dus, dat Paulus als een dode zondaar drie dagen bad.
En dat de verloren zoon in zijn doodsstaat naar de vader ging.

Veel duidelijker lukt het denk ik niet. Wat vind je hier onduidelijk aan?

Ik kan het met gemak onduidelijk maken. Wat is een bewuste Christuskennis ? Om bij jouw voorbeelden te blijven : Christus openbaarde zich aan Paulus op de weg naar Damascus "En de Heere zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt. " Je kunt toch niet volhouden dat hij Christus niet kende toen hij bad.
Ook de verloren zoon kende zijn vader en wist in zijn ellende zelfs goed van hem te spreken.

17 En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoe vele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger!
18 Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel , en voor u;

Dus ik zeg: Saulus en de verloren zoon waren levendgemaakt (een dode zondaar is immers blind voor zijn ellendestaat)maar hadden ook enige bewuste kennis van Christus.

En aangezien er zovelen in de traditie geweest zijn die (althans bij volwassenen) in de tijd geen ander moment voor de levendmaking en de bewuste kennis van Christus stelden, is het nogal wat om die mensen als drijvers te bestempelen..

Fjodor schreef:En aangezien er zovelen in de traditie geweest zijn die (althans bij volwassenen) in de tijd geen ander moment voor de levendmaking en de bewuste kennis van Christus stelden, is het nogal wat om die mensen als drijvers te bestempelen..

Nee, dat is het punt niet.
De Bijbel is er duidelijk in dat er mensen zijn bij wie beide samenvalt. Maar samenvaldrijvers concluderen daaruit dat het altijd samen moet vallen. Er mag, volgens hen, dus nooit tijdverschil in zitten.

Het is maar net hoe je levendmaking definieert. Is het de aanvang van het werk Gods in de mens? Zo ja, dan is dat meestentijds vóór de kennis van Christus. Is het het moment waarop de zondaar het leven in Christus vindt? Dan is er géén leven voor de bewuste kennis van Christus.
Ik denk dat het een wezenlijk gevaar binnen onze gezindte is, dat er zoveel nadruk gelegd wordt op wat er gebeurt in de zondaar vóór hij Christus kent, dat de spanning eruit is. Het moet nog wel gebeuren, maar...
En een ánder, niet minder groot gevaar, dat ik waarneem, is dat het begrip 'Christuskennis' zodanig verruimd is, dat je nu ook Christus kunt kennen, terwijl je nog niet bewust gerechtvaardigd bent. En vervolgens wordt op basis van die kennis tot de rechtvaardigmaking geconcludeerd: ik geloof, geloof rechtvaardigt, dus ik ben gerechtvaardigd.

huisman schreef:

Tiberius schreef:

huisman schreef:Kun je het nog wat duidelijker uitleggen wat nu precies de definitie van een "samenvaldrijver" is. (De dikke van Dale laat mij in de steek "Geen resultaat voor ' samenvaldrijver 'Het woord is verkeerd gespeld of het staat niet in het gratis woordenboek." )

Ik herhaal even een vorige quote:

Tiberius schreef:Samenvaldrijvers ontkennen dat er levendmaking is vóór de bewuste Christuskennis. Zoals ik al eerder aangegeven heb.
Die zeggen dus, dat Paulus als een dode zondaar drie dagen bad.
En dat de verloren zoon in zijn doodsstaat naar de vader ging.

Veel duidelijker lukt het denk ik niet. Wat vind je hier onduidelijk aan?

Ik kan het met gemak onduidelijk maken. Wat is een bewuste Christuskennis ? Om bij jouw voorbeelden te blijven : Christus openbaarde zich aan Paulus op de weg naar Damascus "En de Heere zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt. " Je kunt toch niet volhouden dat hij Christus niet kende toen hij bad.
Ook de verloren zoon kende zijn vader en wist in zijn ellende zelfs goed van hem te spreken.

17 En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoe vele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger!
18 Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel , en voor u;

Dus ik zeg: Saulus en de verloren zoon waren levendgemaakt (een dode zondaar is immers blind voor zijn ellendestaat)maar hadden ook enige bewuste kennis van Christus.

Nu ga je het begrip Christuskennis wel heel erg oprekken. In jouw definitie hadden alle mensen tijdens Jezus' omwandeling bewuste Christuskennis. Ook iemand als Judas. Of de rijke jongeling.

Laat ik het dan met MacCheyne zeggen (heb ik geloof ik al eens eerder gedaan), de coupletten 4 t/m 6:
4 Maar toen mij Gods Geest al mijn schuld had ontdekt,
Toen werd in mijn ziele de vreze gewekt,
Toen voelde ik wat eisen Godsheiligheid deed;
Daar werd al mijn deugd een wegwerpelijk kleed!

5 Toen vluchtte ik tot Jezus! Hij heeft mij gered;
Hij heeft mij verlost van het vonnis der Wet;
Mijn heil en mijn vrede en mijn leven werd Hij;
Ik boog me, en geloofde, en mijn God sprak mij vrij.

6 Nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis,
Dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.
Nu tart ik de dood, nu verwin ik het graf,
Nu neemt mij geen Satan de zegekroon af!

Mensen die beweren, dat "Maar toen mij Gods Geest al mijn schuld had ontdekt" altijd in de tijd samenvalt met "nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis, Dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.", die noem ik samenvaldrijvers.

Tiberius schreef:Mensen die beweren, dat "Maar toen mij Gods Geest al mijn schuld had ontdekt" altijd in de tijd samenvalt met "nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis, Dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.", die noem ik samenvaldrijvers.

Net gaf je aan dat je hen samenvaldrijvers noemt, die "ontkennen dat er levendmaking is vóór de bewuste Christuskennis". Dat is wat anders als hetgeen je nu aangeeft.

J.C. Philpot schreef:

Tiberius schreef:Mensen die beweren, dat "Maar toen mij Gods Geest al mijn schuld had ontdekt" altijd in de tijd samenvalt met "nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis, Dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.", die noem ik samenvaldrijvers.

Net gaf je aan dat je hen samenvaldrijvers noemt, die "ontkennen dat er levendmaking is vóór de bewuste Christuskennis". Dat is wat anders als hetgeen je nu aangeeft.

Nee, dat is niet zo.
Levendmaking = Maar toen mij Gods Geest al mijn schuld had ontdekt
Bewuste Christuskennis = nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis, Dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.

Tiberius schreef:

huisman schreef:

Tiberius schreef:

huisman schreef:Kun je het nog wat duidelijker uitleggen wat nu precies de definitie van een "samenvaldrijver" is. (De dikke van Dale laat mij in de steek "Geen resultaat voor ' samenvaldrijver 'Het woord is verkeerd gespeld of het staat niet in het gratis woordenboek." )

Ik herhaal even een vorige quote:

Tiberius schreef:Samenvaldrijvers ontkennen dat er levendmaking is vóór de bewuste Christuskennis. Zoals ik al eerder aangegeven heb.
Die zeggen dus, dat Paulus als een dode zondaar drie dagen bad.
En dat de verloren zoon in zijn doodsstaat naar de vader ging.

Veel duidelijker lukt het denk ik niet. Wat vind je hier onduidelijk aan?

Ik kan het met gemak onduidelijk maken. Wat is een bewuste Christuskennis ? Om bij jouw voorbeelden te blijven : Christus openbaarde zich aan Paulus op de weg naar Damascus "En de Heere zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt. " Je kunt toch niet volhouden dat hij Christus niet kende toen hij bad.
Ook de verloren zoon kende zijn vader en wist in zijn ellende zelfs goed van hem te spreken.

17 En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoe vele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger!
18 Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel , en voor u;

Dus ik zeg: Saulus en de verloren zoon waren levendgemaakt (een dode zondaar is immers blind voor zijn ellendestaat)maar hadden ook enige bewuste kennis van Christus.

Nu ga je het begrip Christuskennis wel heel erg oprekken. In jouw definitie hadden alle mensen tijdens Jezus' omwandeling bewuste Christuskennis. Ook iemand als Judas. Of de rijke jongeling.

Laat ik het dan met MacCheyne zeggen (heb ik geloof ik al eens eerder gedaan), de coupletten 4 t/m 6:
4 Maar toen mij Gods Geest al mijn schuld had ontdekt,
Toen werd in mijn ziele de vreze gewekt,
Toen voelde ik wat eisen Godsheiligheid deed;
Daar werd al mijn deugd een wegwerpelijk kleed!

5 Toen vluchtte ik tot Jezus! Hij heeft mij gered;
Hij heeft mij verlost van het vonnis der Wet;
Mijn heil en mijn vrede en mijn leven werd Hij;
Ik boog me, en geloofde, en mijn God sprak mij vrij.

6 Nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis,
Dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.
Nu tart ik de dood, nu verwin ik het graf,
Nu neemt mij geen Satan de zegekroon af!

Mensen die beweren, dat "Maar toen mij Gods Geest al mijn schuld had ontdekt" altijd in de tijd samenvalt met "nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis, Dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.", die noem ik samenvaldrijvers.

Oké maar die mensen ken ik niet. (trouwens hoort de eerste regel van coupl. 5 ook al bij bewuste Christuskennis, je vlucht niet naar een onbekende Jezus)

huisman schreef:Oké maar die mensen ken ik niet.

Ok, dan kan ik tegen jou hetzelfde zeggen als eerder vandaag tegen Freek.

Wat heeft deze poging tot minutieuze, welhaast curieuselijke en wat mij betreft zinloze doorgronding van de goddelijke werken te maken met een discussie over beroepingswerk?

Misschien nog maar een subtopic openen, over de zoveelste discussie over dit punt?

jakobmarin schreef:Wat heeft deze poging tot minutieuze, welhaast curieuselijke en wat mij betreft zinloze doorgronding van de goddelijke werken te maken met een discussie over beroepingswerk?

Misschien nog maar een subtopic openen, over de zoveelste discussie over dit punt?

Dat heeft Huisman al gedaan: http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic.php?f=6&t=11148

Tiberius schreef:

J.C. Philpot schreef:

Tiberius schreef:Mensen die beweren, dat "Maar toen mij Gods Geest al mijn schuld had ontdekt" altijd in de tijd samenvalt met "nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis, Dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.", die noem ik samenvaldrijvers.

Net gaf je aan dat je hen samenvaldrijvers noemt, die "ontkennen dat er levendmaking is vóór de bewuste Christuskennis". Dat is wat anders als hetgeen je nu aangeeft.

Nee, dat is niet zo.
Levendmaking = Maar toen mij Gods Geest al mijn schuld had ontdekt
Bewuste Christuskennis = nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis, Dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.

Dat zal een ander benoemen als zijnde een voorbereidend werk.

J.C. Philpot schreef:

Tiberius schreef:

J.C. Philpot schreef:

Tiberius schreef:Mensen die beweren, dat "Maar toen mij Gods Geest al mijn schuld had ontdekt" altijd in de tijd samenvalt met "nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis, Dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.", die noem ik samenvaldrijvers.

Net gaf je aan dat je hen samenvaldrijvers noemt, die "ontkennen dat er levendmaking is vóór de bewuste Christuskennis". Dat is wat anders als hetgeen je nu aangeeft.

Nee, dat is niet zo.
Levendmaking = Maar toen mij Gods Geest al mijn schuld had ontdekt
Bewuste Christuskennis = nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis, Dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.

Dat zal een ander benoemen als zijnde een voorbereidend werk.

Dat weet ik ook wel, ja.
De Dordtse Synode verwierp de dwalingen van die mensen al "3/4-4a. Dat de onwedergeboren mens niet eigenlijk noch geheellijk dood is in de zonde, of ontbloot van alle krachten tot het geestelijk goed; maar dat hij nog kan hongeren en dorsten naar de gerechtigheid en het leven, en offeren een offerande van een verslagen en gebroken geest, die Gode aangenaam is."

Of zouden die mensen in 2012 niet meer voorkomen?