DDD schreef: ↑Gisteren, 23:24 Kniesoor was een citaat van iemand anders. Chagrijnig was een weergave van een ervaring van iemand anders, al is het mijn eigen woord.

Gekkigheid is mijn eigen kwalificatie, en de opinie ook. Ik vind het niet zuur, maar toch dank voor de terugkoppeling.

Verder zijn er voor zover ik nu kan bedenken, geen relevante feitelijke achtergronden denkbaar die dit rechtvaardigen.

GG links schreef: ↑Gisteren, 21:55

helma schreef: ↑Gisteren, 21:44

DDD schreef:Dat is dus het punt. Dit zijn de waarnemingen van iemand daar uit de kerk. Maar ja, wat de een een lang gezicht noemt, noemt de ander 'ernstig'.

Maar in ieder geval. Het zwart is ook wel een bijzonderheid.

Zwart en donkerblauw was in mijn jeugd gebruikelijk daar. Ik weet niet hoe het nu is.
Omdat je 'de dood des Heeren verkondigt'.
Dat is in meer gemeentes de gewoonte.


Ik vind chagrijnig een erg negatief woord. Het duidt op een negatieve houding. En ik kan me gewoon niet voorstellen dat het waar is.

Ik kan me het goed voorstellen. Het is net als het zwarte pak aangeleerd gedrag. Bij ons gaat behalve de kerkenraad niemand in het zwart. Het is geen begrafenis maar een ilefdesmaaltijd. Daar mag je best met een blij gezicht aan deelnemen.

huisman schreef: ↑Vandaag, 00:14

GG links schreef: ↑Gisteren, 21:55

helma schreef: ↑Gisteren, 21:44

DDD schreef:Dat is dus het punt. Dit zijn de waarnemingen van iemand daar uit de kerk. Maar ja, wat de een een lang gezicht noemt, noemt de ander 'ernstig'.

Maar in ieder geval. Het zwart is ook wel een bijzonderheid.

Zwart en donkerblauw was in mijn jeugd gebruikelijk daar. Ik weet niet hoe het nu is.
Omdat je 'de dood des Heeren verkondigt'.
Dat is in meer gemeentes de gewoonte.


Ik vind chagrijnig een erg negatief woord. Het duidt op een negatieve houding. En ik kan me gewoon niet voorstellen dat het waar is.

Ik kan me het goed voorstellen. Het is net als het zwarte pak aangeleerd gedrag. Bij ons gaat behalve de kerkenraad niemand in het zwart. Het is geen begrafenis maar een ilefdesmaaltijd. Daar mag je best met een blij gezicht aan deelnemen.

Toch zit het dichterbij een begrafenis dan bij een feest.
Het is de dood des Heeren verkondigen. Een predikant uit vroeger jaren zei het zo: Zo moet elk Avondmaal dat u meeviert, ook voor u een gang naar Golgotha’s kruis zijn. Alles in het Avondmaal wijst op de Gekruiste. Op Zijn lijden en sterven.

Dat mag best beslag krijgen in gewaad en gelaat. En nee dat hoeft van mij niet in het zwart maar het mag wel eerbied uitstralen.

huisman schreef: ↑Vandaag, 00:14 Toch zit het dichterbij een begrafenis dan bij een feest.
Het is de dood des Heeren verkondigen. Een predikant uit vroeger jaren zei het zo: Zo moet elk Avondmaal dat u meeviert, ook voor u een gang naar Golgotha’s kruis zijn. Alles in het Avondmaal wijst op de Gekruiste. Op Zijn lijden en sterven.

Dat mag best beslag krijgen in gewaad en gelaat. En nee dat hoeft van mij niet in het zwart maar het mag wel eerbied uitstralen.

Herman schreef: ↑Vandaag, 08:22

huisman schreef: ↑Vandaag, 00:14 Toch zit het dichterbij een begrafenis dan bij een feest.
Het is de dood des Heeren verkondigen. Een predikant uit vroeger jaren zei het zo: Zo moet elk Avondmaal dat u meeviert, ook voor u een gang naar Golgotha’s kruis zijn. Alles in het Avondmaal wijst op de Gekruiste. Op Zijn lijden en sterven.

Dat mag best beslag krijgen in gewaad en gelaat. En nee dat hoeft van mij niet in het zwart maar het mag wel eerbied uitstralen.

Ik vind het dan weer dichterbij een feest dan bij een begrafenis horen. We leven wel na Pasen, dus we belijden in het avondmaal niet alleen de opstanding van Jezus, maar we verwachten op grond van Zijn opstanding ook onze eigen opstanding.
Daarnaast spreekt de bijbel ook over een bruiloftsfeest, zowel via het Hooglied als via verhalen in de evangeliën. Als we de geloofsontmoeting met Jezus mogen hebben, dan is dat een ontmoeting in liefde (zwart, doch lieflijk - dat dan weer wel) en het gevolg is een grote blijdschap. We ontmoeten Gods vergevende liefde: Ik zal nooit meer aan jullie zonden gedenken. Daar past dan weer het beeld bij van de witte gewaden van de heiligen uit de Openbaringen: van hen zijn de klederen gewassen in het bloed van het Lam.

Naar mijn idee is het dus niet zo eenduidig dat je uit de sociale context van het avondmaal richtlijnen kunt voorschrijven voor kleding. Ook al trek ik een donderblauw pak aan.

Herman schreef: ↑Vandaag, 08:22

huisman schreef: ↑Vandaag, 00:14 Toch zit het dichterbij een begrafenis dan bij een feest.
Het is de dood des Heeren verkondigen. Een predikant uit vroeger jaren zei het zo: Zo moet elk Avondmaal dat u meeviert, ook voor u een gang naar Golgotha’s kruis zijn. Alles in het Avondmaal wijst op de Gekruiste. Op Zijn lijden en sterven.

Dat mag best beslag krijgen in gewaad en gelaat. En nee dat hoeft van mij niet in het zwart maar het mag wel eerbied uitstralen.

Ik vind het dan weer dichterbij een feest dan bij een begrafenis horen. We leven wel na Pasen, dus we belijden in het avondmaal niet alleen de opstanding van Jezus, maar we verwachten op grond van Zijn opstanding ook onze eigen opstanding.
Daarnaast spreekt de bijbel ook over een bruiloftsfeest, zowel via het Hooglied als via verhalen in de evangeliën. Als we de geloofsontmoeting met Jezus mogen hebben, dan is dat een ontmoeting in liefde (zwart, doch lieflijk - dat dan weer wel) en het gevolg is een grote blijdschap. We ontmoeten Gods vergevende liefde: Ik zal nooit meer aan jullie zonden gedenken. Daar past dan weer het beeld bij van de witte gewaden van de heiligen uit de Openbaringen: van hen zijn de klederen gewassen in het bloed van het Lam.

Naar mijn idee is het dus niet zo eenduidig dat je uit de sociale context van het avondmaal richtlijnen kunt voorschrijven voor kleding. Ook al trek ik een donderblauw pak aan.

Terri schreef: ↑Vandaag, 13:47

Herman schreef: ↑Vandaag, 08:22

huisman schreef: ↑Vandaag, 00:14 Toch zit het dichterbij een begrafenis dan bij een feest.
Het is de dood des Heeren verkondigen. Een predikant uit vroeger jaren zei het zo: Zo moet elk Avondmaal dat u meeviert, ook voor u een gang naar Golgotha’s kruis zijn. Alles in het Avondmaal wijst op de Gekruiste. Op Zijn lijden en sterven.

Dat mag best beslag krijgen in gewaad en gelaat. En nee dat hoeft van mij niet in het zwart maar het mag wel eerbied uitstralen.

Ik vind het dan weer dichterbij een feest dan bij een begrafenis horen. We leven wel na Pasen, dus we belijden in het avondmaal niet alleen de opstanding van Jezus, maar we verwachten op grond van Zijn opstanding ook onze eigen opstanding.
Daarnaast spreekt de bijbel ook over een bruiloftsfeest, zowel via het Hooglied als via verhalen in de evangeliën. Als we de geloofsontmoeting met Jezus mogen hebben, dan is dat een ontmoeting in liefde (zwart, doch lieflijk - dat dan weer wel) en het gevolg is een grote blijdschap. We ontmoeten Gods vergevende liefde: Ik zal nooit meer aan jullie zonden gedenken. Daar past dan weer het beeld bij van de witte gewaden van de heiligen uit de Openbaringen: van hen zijn de klederen gewassen in het bloed van het Lam.

Naar mijn idee is het dus niet zo eenduidig dat je uit de sociale context van het avondmaal richtlijnen kunt voorschrijven voor kleding. Ook al trek ik een donderblauw pak aan.

Mooi weergegeven.
Mij raakt altijd weer het stukje; "verkondig de dood van de Heere totdat Hij komt". Het is een verwachten en uitzien naar de Bruiloft van het Lam.
Hoe je dan precies gekleed moet zijn, weet ik niet zo goed. Zelf zou ik graag in het wit gaan, maar wil geen aanstoot geven, of excentriek overkomen.

DDD schreef: ↑Gisteren, 20:47 Kennelijk zijn dat soort kniesoren er wel op de theologische school van de Gereformeerde Gemeenten. Dat jij dat raar vindt, verandert daar niets aan.

Daarnaast vernam ik gisteren nog bij vrienden dat het in Scherpenzeel de gewoonte was om met een chagrijnig gezicht en in het zwart gekleed aan het avondmaal te gaan. Die gewoonte ken ik niet uit mijn eigen jeugd. Dus enige diversiteit is er wel. Maar het is maar heel beperkt.

Ik denk dat het al kerknieuws zou zijn als een GG het onzevader hardop zou gaan bidden;-)

pierre27 schreef: ↑Vandaag, 18:21

DDD schreef: ↑Gisteren, 20:47 Kennelijk zijn dat soort kniesoren er wel op de theologische school van de Gereformeerde Gemeenten. Dat jij dat raar vindt, verandert daar niets aan.

Daarnaast vernam ik gisteren nog bij vrienden dat het in Scherpenzeel de gewoonte was om met een chagrijnig gezicht en in het zwart gekleed aan het avondmaal te gaan. Die gewoonte ken ik niet uit mijn eigen jeugd. Dus enige diversiteit is er wel. Maar het is maar heel beperkt.

Ik denk dat het al kerknieuws zou zijn als een GG het onzevader hardop zou gaan bidden;-)

Waar je op reageert weet ik niet maar okey. Bijzondere vrienden heb jij dan die wellicht naar de brillenzaak moeten om hun ogen te laten checken. Zowel het chagrijn als de zwarte kledij herken ik niet. Ik vind het zelfs bijzonder dat je het hier zo neerzet.

Gerardus2 schreef: ↑Vandaag, 19:06 Tsja, kledinggewoonten zijn nogal eens een ding. Iets anders, ik zag in een GG gemeente dat avondmaalgangers aan de tafel eerst nog een kort gebed doen. Ik vind het gebed in het avondmaalsformulier eigenlijk al alles omvattend. Is dit in meerdere GG kerken de gewoonte?