En de zee was niet meer
Een prediking van een rijk evangelie voor verloren mensen.
Het is een ernstvolle, aangrijpende, bijzonder indrukwekkende preek.
Een kind was gestorven in de gemeente, een kind dat opging naar Gods altaren.
We menen dat deze preek is gehouden in Scherpenisse.
Daar was een kind gestorven.
Daar was een ziel ingegaan in de eeuwige vreugde.
Dat is het deel van de Kerk des Heeren.
Degenen die de waarheid lief hebben zullen met verwondering luisteren,
maar hen die het niet raakt, daar zal het aan voorbijgaan.
Daarom, deze preek is voor gasten en vreemdelingen op de aarde.
Mag het tot onderwijs en vertroosting zijn
maar ook tot ontdekking van hen die op een droggrond leven.
Waar elke dag de laatste golf die grond onder hun voeten kan wegslaan.
En waar is de ziel dan?
We luisteren naar een prediker die nu ook Boven is,
daar waar dat kind ook zijn mag.
En de ogen die gezien hebben, zullen niet terugzien.
Zijn naam is nog niet vergeten,
bij alleen die de Heere vrezen in waarheid en oprechtheid.
Voor het geval men niet weet wie deze prediker was,
het was ds. E. Venema.
Zondag is er bij ons een preek van hem gelezen.
De tekst was zondag uit Openbaring 12 de verzen 4b en 5a
Het thema van deze preek was:
Op reis naar Bethlehem.
https://www.youtube.com/watch?v=i3mxmaX8hrM&t=3s
NB Ik heb het plan om deze preek uit te schrijven.
